Art. 21. 1. Żołnierzowi zawodowemu od dnia wyznaczenia na pierwsze
stanowisko służbowe do dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej przysługuje
prawo do zakwaterowania na czas pełnienia służby wojskowej w miejscowości,
w której żołnierz pełni służbę, albo w miejscowości pobliskiej albo za jego zgodą
w innej miejscowości.
2. Prawo do zakwaterowania żołnierza zawodowego jest realizowane w jednej
z następujących form:
1) przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego;
2) przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej;
3) wypłaty świadczenia mieszkaniowego.
3. Żołnierz służby stałej wybiera, na swój wniosek, jedną z form
zakwaterowania, o których mowa w ust. 2.
4. Żołnierzowi służby kontraktowej prawo do zakwaterowania realizuje się,
na jego wniosek, w pierwszej kolejności w formie przydziału kwatery albo innego
lokalu mieszkalnego. W przypadku nieprzydzielenia kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego żołnierz ten wybiera, na swój wniosek, jedną z form zakwaterowania,
o których mowa w ust. 2 pkt 2 i 3.
5. W przypadku odmowy przyjęcia kwatery albo innego lokalu mieszkalnego
żołnierz służby kontraktowej z dniem złożenia oświadczenia traci prawo do
zakwaterowania, w tym w formach zakwaterowania, o których mowa w ust. 2 pkt 2
i 3, przez okres zajmowania danego stanowiska służbowego, chyba że zmianie
ulegną jego uprawnienia do zakwaterowania.
6. Żołnierzowi zawodowemu nie przysługuje prawo do zakwaterowania,
jeżeli on lub jego małżonek, z zastrzeżeniem ust. 10:
1) otrzymał ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery,
wypłacony na podstawie przepisów ustawy obowiązujących do dnia
30 czerwca 2004 r.;
2) otrzymał odprawę mieszkaniową wypłaconą albo zrealizowaną w formie
rzeczowej na podstawie przepisów ustawy obowiązujących od dnia 1 lipca 2004 r.;
3) nabył lokal mieszkalny od Skarbu Państwa, Agencji albo jednostki samorządu
terytorialnego z bonifikatą lub z uwzględnieniem pomniejszenia w cenie nabycia;
4) otrzymał pomoc finansową wypłaconą w formie zaliczkowej lub bezzwrotnej
do dnia 31 grudnia 1995 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 maja
1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz. U. z 1992 r. poz. 19 oraz
z 1994 r. poz. 36);
5) nabył własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego od Agencji.
7. W przypadku gdy oboje małżonkowie są żołnierzami zawodowymi,
jednemu z małżonków przysługuje prawo do zakwaterowania realizowane
w formie przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego, a drugiemu
w formie przydziału miejsca w internacie albo kwaterze internatowej albo wypłaty
świadczenia mieszkaniowego; w przypadku braku możliwości przydziału kwatery
albo innego lokalu mieszkalnego, prawo do zakwaterowania jest realizowane
w formie przydziału miejsc w internacie albo kwaterze internatowej, albo w formie
wypłaty świadczeń mieszkaniowych. Małżonkowie wybierają, na ich wniosek,
formę realizowania prawa do zakwaterowania. Małżonkowi, który wybrał
realizację prawa do zakwaterowania w formie przydziału kwatery albo innego
lokalu mieszkalnego, nie przysługuje norma na małżonka, który korzysta z innej
formy realizacji prawa do zakwaterowania.
8. Żołnierz zawodowy traci prawo do zakwaterowania w miejscowości,
w której pełni służbę przez czas pełnienia tej służby, jeżeli:
1) wynajmuje albo oddaje do bezpłatnego używania przydzieloną kwaterę albo
inny lokal mieszkalny, nie zamieszkuje w niej przez okres dłuższy niż trzy
miesiące, z przyczyn niewynikających ze stosunku służby lub innych
niezależnych od niego;
2) używa lokalu mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej
w sposób sprzeczny z decyzją o przydziale kwatery albo innego lokalu
mieszkalnego, miejsca w internacie albo kwaterze internatowej lub w sposób
niezgodny z przeznaczeniem, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do
powstania szkód, albo niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego
korzystania przez mieszkańców;
3) wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu
albo obowiązującym w tym zakresie regulaminom w internacie albo
w kwaterze internatowej, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali lub
miejsc w internacie albo kwaterze internatowej;
4) zajmuje lokal mieszkalny przydzielony na podstawie art. 38 i nie uiszcza
pełnych opłat za używanie kwatery lub pełnych opłat pośrednich z tytułu
zajmowania kwatery przez łączny okres dłuższy niż trzy miesiące.
9. W przypadkach, o których mowa w ust. 8, dyrektor oddziału regionalnego
wzywa żołnierza do zaniechania naruszeń, określając trzydziestodniowy termin realizacji, a w przypadku niezastosowania się do wezwania wydaje decyzję
o utracie prawa do zakwaterowania w miejscowości, w której żołnierz pełni służbę,
przez czas pełnienia tej służby. Utrata prawa do zakwaterowania następuje z dniem,
w którym decyzja staje się ostateczna.
10. Prawo do zakwaterowania realizowane w formie przydziału miejsca
w internacie albo kwaterze internatowej przysługuje żołnierzowi zawodowemu,
jeżeli on lub jego małżonek w miejscowości, w której pełni służbę, albo w
miejscowości pobliskiej nie skorzystał z uprawnień, o których mowa w ust. 6, albo
on lub jego małżonek nie posiada w tej miejscowości lokalu mieszkalnego
wybudowanego lub nabytego z wykorzystaniem uprawnień, o których mowa
w ust. 6.

Ustawa o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej art. 21