Wejscie w życie: 1 stycznia 2012

Ostatnia Zmiana: 6 luty 2019

Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, państw trzecich, agencjami Unii Europejskiej oraz organizacjami międzynarodowymi

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) zasady i warunki wymiany informacji z organami ścigania państw
członkowskich Unii Europejskiej, organami ścigania państw trzecich, agencjami
Unii Europejskiej, organizacjami międzynarodowymi w celu rozpoznawania,
wykrywania lub zwalczania przestępstw lub przestępstw skarbowych, w tym
zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz zapobiegania takim
przestępstwom i zagrożeniom, a także ścigania sprawców przestępstw lub
przestępstw skarbowych;
2) podmioty uprawnione w tych sprawach.
2. Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji z podmiotami, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, są:
1) Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
2) Centralne Biuro Antykorupcyjne;
2a) Biuro Nadzoru Wewnętrznego;
3) Policja;
4) Krajowa Administracja Skarbowa;
5) Straż Graniczna;
6) (uchylony)
7) Żandarmeria Wojskowa;
8) Służba Ochrony Państwa.
3. Ustawę stosuje się również do wymiany oraz przetwarzania informacji:
1) (uchylony)
2) w sposób całkowicie lub częściowo zautomatyzowany, zgromadzonych
w zbiorach danych referencyjnych, w szczególności obejmujących dane
o wynikach analizy kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), oraz w zbiorach
danych daktyloskopijnych.
4. Ustawa nie narusza przepisów o pomocy prawnej w sprawach karnych oraz
postanowień umów międzynarodowych dotyczących współpracy w sprawach
zapobiegania przestępczości, jej zwalczania oraz współdziałania na terenach przygranicznych.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do wymiany informacji przez
krajowe biuro do spraw odzyskiwania mienia, o którym mowa w decyzji Rady
2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącej współpracy pomiędzy biurami
ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania
i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego
z przestępstwem (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 103).
2. Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji za pośrednictwem
krajowego biura do spraw odzyskiwania mienia są podmioty, o których mowa w art. 1
ust. 2, oraz:
1) minister właściwy do spraw finansów publicznych;
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) prokurator.

art. 3. więcej Art. 3. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) pseudonimizacji – rozumie się przez to przetworzenie danych osobowych w taki
sposób, aby nie można ich było już przypisać konkretnej osobie, której dane
dotyczą, bez użycia dodatkowych informacji, pod warunkiem że takie dodatkowe
informacje są przechowywane osobno i są objęte środkami technicznymi i organizacyjnymi uniemożliwiającymi ich przypisanie zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej;
2) (uchylony)
3) informacji – rozumie się przez to informacje, w tym dane osobowe, do których
przetwarzania w celu realizacji swoich zadań ustawowych są uprawnione, na
podstawie przepisów odrębnych, podmioty uprawnione;
4) organach ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej – rozumie się przez
to organy państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw niebędących
państwami członkowskimi Unii Europejskiej stosujących przepisy dorobku
Schengen, które są uprawnione w tych państwach do wykrywania i ścigania
sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych oraz zapobiegania
przestępczości i jej zwalczania;
5) państwie trzecim – rozumie się przez to państwo niebędące państwem
członkowskim Unii Europejskiej i niestosujące przepisy dorobku Schengen;
6) podmiotach uprawnionych – rozumie się przez to podmioty, o których mowa
w art. 1 ust. 2 oraz art. 2 ust. 2;
7) (uchylony)
8) wymianie – rozumie się przez to przekazywanie, udostępnianie, uzyskiwanie lub
otrzymywanie informacji przez organy ścigania państw członkowskich Unii
Europejskiej, państw trzecich, agencje Unii Europejskiej, organizacje
międzynarodowe lub podmioty uprawnione;
9) organizacji międzynarodowej – rozumie się przez to organizację i organy jej
podlegające działające na podstawie prawa międzynarodowego publicznego lub
inny organ powołany w drodze umowy między co najmniej dwoma państwami
lub na podstawie takiej umowy;
10) agencji Unii Europejskiej – rozumie się przez to agencję Unii Europejskiej
zajmującą się zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości.

art. 4. więcej Art. 4. 1. W ramach struktury Komendy Głównej Policji wyznacza się komórkę
organizacyjną pełniącą funkcję punktu kontaktowego do wymiany informacji między
podmiotami uprawnionymi a podmiotami, o których mowa w art. 1 ust.1 pkt 1, zwaną
dalej „punktem kontaktowym”.
2. Dopuszcza się bezpośrednią wymianę informacji z pominięciem punktu
kontaktowego między przedstawicielami uprawnionych podmiotów a podmiotów,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, podczas prowadzonych wspólnych patroli,
spotkań operacyjnych lub innych operacji transgranicznych.
3. Dopuszcza się bezpośrednią wymianę informacji z pominięciem punktu
kontaktowego między przedstawicielami uprawnionych podmiotów a podmiotów,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, w ramach:
1) współpracy na terenach przygranicznych, w tym realizowanej przez
międzynarodowe centra współpracy;
2) wykonywania zadań oficera łącznikowego podmiotu uprawnionego za granicą
lub oficera łącznikowego wchodzącego w skład polskiego biura łącznikowego
przy Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol).
4. Punkt kontaktowy może upoważnić podmioty uprawnione do bezpośredniej
wymiany informacji z podmiotami, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1.
W upoważnieniu punkt kontaktowy określa warunki, zasady i sposób takiej wymiany.
5. Ustawa nie narusza przepisów odrębnych o organizacji i zadaniach innych
punktów kontaktowych niż wymieniony w ust. 1.

art. 5. więcej Art. 5. Do zadań punktu kontaktowego należy:
1) przyjmowanie wniosków o udzielenie informacji składanych przez podmioty,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, oraz udzielanie odpowiedzi na te wnioski;
2) przekazywanie wniosków o udzielenie informacji składanych przez podmioty,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, podmiotom uprawnionym, zgodnie z ich
właściwością, w celu udzielenia odpowiedzi na te wnioski;
3) przekazywanie podmiotom, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, wniosków
o udzielenie informacji składanych przez podmioty uprawnione;
4) przekazywanie podmiotom, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, informacji
w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2;
5) koordynowanie wymiany informacji;
6) przetwarzanie, w tym przechowywanie, informacji wymienianych w oparciu
o niniejszą ustawę.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Punkt kontaktowy, w celu realizacji swoich zadań, posiada
bezpośredni dostęp do:
1) Krajowego Systemu Informacyjnego Policji;
2) rejestru PESEL;
3) centralnej ewidencji pojazdów;
4) centralnej ewidencji kierowców;
5) krajowego zbioru rejestrów, ewidencji i wykazu w sprawach cudzoziemców;
6) Krajowego Rejestru Karnego;
7) Krajowego Rejestru Sądowego;
8) Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej;
9) ogólnokrajowej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych;
10) Centralnej Ewidencji Wydanych i Unieważnionych Dokumentów
Paszportowych;
11) Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności;
12) danych udostępnianych za pośrednictwem Krajowego Systemu
Informatycznego.
2. Punkt kontaktowy posiada pośredni dostęp do zbiorów danych zawierających
informacje o wynikach analizy kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) oraz zbiorów
danych daktyloskopijnych prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia
6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r. poz. 161, z późn. zm.).

art. 7. więcej Art. 7. Punkt kontaktowy może na zasadach określonych w ustawie wymieniać
informacje zgromadzone w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych,
przekazane przez podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 2.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Punkt kontaktowy wymienia informacje z podmiotami, o których
mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, dostępnymi kanałami komunikacji wykorzystywanymi
w międzynarodowej współpracy policyjnej, w szczególności udostępnianymi przez:
1) Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnej – Interpol;
2) Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol);
3) biura SIRENE.
2. Punkt kontaktowy może przekazywać podmiotom, o których mowa
w art. 1 ust. 1 pkt 1, informacje za pośrednictwem oficerów łącznikowych lub innych
przedstawicieli podmiotów uprawnionych w podmiotach, o których mowa w art. 1
ust. 1 pkt 1, oraz oficerów łącznikowych lub innych przedstawicieli podmiotów,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, w Rzeczypospolitej Polskiej.

art. 9. więcej Art. 9. W punkcie kontaktowym mogą wykonywać swoje obowiązki
funkcjonariusze, żołnierze lub pracownicy podmiotów uprawnionych.

art. 10. więcej Art. 10. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób działania punktu kontaktowego,
2) sposób wyznaczania oraz działania komórek organizacyjnych w podmiocie
uprawnionym odpowiedzialnym za wymianę informacji z punktem
kontaktowym,
3) sposób rejestrowania wniosków o udzielenie informacji,
4) sposób wymiany informacji między punktem kontaktowym a podmiotami,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, oraz punktem kontaktowym a podmiotami
uprawnionymi,
5) wzory formularzy wykorzystywanych do wymiany informacji
– mając na uwadze wymogi zapewnienia efektywnej wymiany informacji przez punkt
kontaktowy oraz ciągłości jego funkcjonowania, wdrożenia systemu rejestrowania
informacji w punkcie kontaktowym, w tym czasu przekazania lub otrzymania
informacji oraz wniosków o przekazanie informacji, a także uwzględniając
uregulowania Unii Europejskiej dotyczące ujednoliconych wzorów formularzy
wymiany informacji.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Podmioty uprawnione, za pośrednictwem punktu kontaktowego:
1) składają wnioski o udzielenie informacji oraz udzielają odpowiedzi na te wnioski
w terminie umożliwiającym punktowi kontaktowemu przekazanie odpowiedzi
z zachowaniem terminów, o których mowa w art. 15;
2) z urzędu przekazują organom ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej
lub agencjom Unii Europejskiej informacje, jeżeli istnieje uzasadnione
przypuszczenie, że informacje te przyczynią się do wykrycia i zatrzymania
sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych lub zapobieżenia
przestępstwu na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państw trzecich, z zastrzeżeniem art. 18d ust. 2.
2. Podmioty uprawnione współpracują z punktem kontaktowym,
w szczególności przez udzielanie informacji niezbędnych do realizacji jego zadań oraz
utrzymywanie stałej łączności.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Podmioty uprawnione mogą uzależnić przekazanie informacji
organowi ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej od spełnienia przez ten
organ określonych warunków, w szczególności od:
1) otrzymania dodatkowych informacji w sprawie, w związku z którą organ ten
wystąpił o ich udzielenie;
2) poinformowania o sposobie wykorzystania przekazanych informacji przez ten organ.
1a. Podmioty uprawnione, przekazując informacje organom ścigania państw
członkowskich Unii Europejskiej, zapewniają, aby wymiana danych osobowych nie
była ograniczana ani zakazywana z powodów dotyczących ochrony osób fizycznych
w związku z przetwarzaniem danych osobowych.
2. (uchylony)
3. Przekazując informację, podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile
realizuje zadanie określone w art. 5 pkt 1, wskazują organowi ścigania państwa
członkowskiego Unii Europejskiej sposób, w jaki może być ona wykorzystana przez
ten organ, w szczególności, czy może być ona wykorzystana w postępowaniu karnym.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Podmioty uprawnione mogą odmówić przekazania informacji
organowi ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej w razie zaistnienia
okoliczności uzasadniających przypuszczenie, że ujawnienie tych informacji:
1) mogłoby zagrażać bezpieczeństwu Rzeczypospolitej Polskiej;
2) mogłoby utrudniać postępowanie karne lub czynności operacyjno-rozpoznawcze
albo innego rodzaju czynności w sprawach o przestępstwa lub przestępstwa
skarbowe, albo zagrozić bezpieczeństwu osób biorących w nich udział;
3) byłoby niewspółmierne do osiągnięcia celu, w jakim wystąpiono z wnioskiem.
2. Podmioty uprawnione mogą odmówić przekazania informacji organowi
ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli wniosek dotyczy
przestępstwa lub przestępstwa skarbowego zagrożonego w Rzeczypospolitej Polskiej
karą pozbawienia wolności do roku lub karą łagodniejszą albo gdy orzeczono taką karę.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Jeżeli na przekazanie informacji organowi ścigania państwa
członkowskiego Unii Europejskiej jest wymagana zgoda organu prowadzącego
postępowanie karne, podmioty uprawnione zwracają się do organu prowadzącego to
postępowanie o wyrażenie zgody na przekazanie informacji.
2. Podmioty uprawnione odmawiają przekazania informacji organowi ścigania
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jeżeli organ prowadzący postępowanie
karne nie wyraził zgody na ich przekazanie.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Punkt kontaktowy, na podstawie dostępnych informacji lub
informacji przekazanych przez podmioty uprawnione, udziela odpowiedzi na wniosek
organu ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej w terminie 14 dni od dnia
otrzymania wniosku.
2. Jeżeli informacje dotyczące wniosku złożonego przez organ ścigania państwa
członkowskiego Unii Europejskiej są przetwarzane w zbiorach danych, do których
punkt kontaktowy albo podmiot uprawniony mają bezpośredni dostęp, oraz dotyczą
przestępstw, o których mowa w art. 607w ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1987 i 2399 oraz z 2019 r. poz. 150, 679,
1255 i 1694), punkt kontaktowy udziela odpowiedzi na ten wniosek w terminie 7 dni
od dnia jego otrzymania.
3. W sprawach niecierpiących zwłoki dotyczących przestępstw, o których mowa
w art. 607w ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, punkt
kontaktowy udziela odpowiedzi na wniosek organu ścigania państwa członkowskiego
Unii Europejskiej w terminie 8 godzin od chwili jego otrzymania, jeżeli informacje,
których wniosek dotyczy, są przetwarzane w zbiorach danych, o których mowa
w art. 6.
4. Jeżeli udzielenie odpowiedzi w terminach określonych w ust. 1–3 nie jest
możliwe, punkt kontaktowy:
1) niezwłocznie informuje o tym organ ścigania państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, który złożył wniosek, podając przyczyny nieudzielania odpowiedzi
w terminie;
2) udziela odpowiedzi w najkrótszym możliwym terminie, przy czym w sprawach
niecierpiących zwłoki – w terminie nie dłuższym niż 3 dni od dnia otrzymania wniosku.
5. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się, w przypadku gdy we wniosku organu
ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej został oznaczony dłuższy termin
udzielenia odpowiedzi.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Podmioty uprawnione przetwarzają informacje uzyskane w wyniku
ich wymiany z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej w celach
wskazanych w art. 1 ust. 1 pkt 1.
2. Podmioty uprawnione mogą przetwarzać informacje, o których mowa
w ust. 1:
1) jeżeli jest to niezbędne do realizacji ich zadań ustawowych, a cele przetwarzania
i przekazania informacji nie są sprzeczne ze sobą;
2) w innych celach, po uzyskaniu pisemnej zgody organu ścigania państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, który informacje przekazał.
3. (uchylony)

art. 17. więcej Art. 17. 1. Podmioty uprawnione przetwarzają informacje przekazane przez
organ ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej w sposób przez niego
określony oraz na wniosek tego organu informują go o sposobie przetwarzania tych
informacji.
2. Jeżeli przy przekazywaniu informacji organ ścigania państwa członkowskiego
Unii Europejskiej nie zastrzeże inaczej, informacje uzyskane przez podmiot
uprawniony w ten sposób mogą zostać wykorzystane w postępowaniu karnym.

Art. 17a. Szczegółowe zasady i warunki wymiany informacji z agencjami Unii
Europejskiej przez podmioty uprawnione i punkt kontaktowy określają przepisy Unii
Europejskiej.

art. 18. więcej Art. 18. (uchylony).

Art. 18a. 1. Dane osobowe mogą zostać przekazane przez podmioty uprawnione
lub punkt kontaktowy, o ile realizuje zadanie określone w art. 5 pkt 1, do państwa
trzeciego lub organizacji międzynarodowej, jeżeli:
1) przekazanie jest niezbędne do celów, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1;
2) dane osobowe są przekazywane administratorowi w państwie trzecim lub
organizacji międzynarodowej, który jest podmiotem właściwym do realizacji
celów, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, z zastrzeżeniem art. 18e ust. 1;
3) państwo członkowskie Unii Europejskiej, które przekazało dane osobowe,
wyraziło uprzednią zgodę na ich przekazanie do państwa trzeciego lub
organizacji międzynarodowej, a w przypadku dalszego przekazania tych danych
do kolejnego państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej właściwy
organ ścigania, który dokonał pierwotnego przekazania, lub inny właściwy organ
ścigania tego samego państwa członkowskiego Unii Europejskiej zezwala na
dalsze przekazanie po należytym uwzględnieniu całokształtu sprawy;
4) Komisja Europejska w przypadku, o którym mowa w art. 18b ust. 1, uznała, że
państwo trzecie, terytorium lub przynajmniej jeden sektor w tym państwie
trzecim, lub dana organizacja międzynarodowa zapewniają odpowiedni stopień
ochrony danych osobowych;
5) w razie braku decyzji Komisji, o której mowa w art. 18b ust. 1:
a) zostały zapewnione lub istnieją odpowiednie zabezpieczenia zgodnie
z art. 18c – w przypadku gdy nie zostały spełnione warunki, o których
mowa w pkt 4,
b) ma zastosowanie wyjątek w szczególnych sytuacjach zgodnie z art. 18d –
w przypadku gdy nie zostały spełnione warunki, o których mowa w lit. a.
2. Przekazanie danych osobowych bez uprzedniej zgody innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jest dozwolone
wyłącznie wtedy, gdy takiej uprzedniej zgody nie da się uzyskać w odpowiednim
terminie, a przekazanie jest:
1) niezbędne do zapobieżenia bezpośredniemu, poważnemu zagrożeniu dla
bezpieczeństwa publicznego w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
państwie trzecim lub
2) ma istotne znaczenie dla ważnych interesów państwa członkowskiego Unii
Europejskiej.
3. W przypadku zastosowania przepisu ust. 2 państwo członkowskie Unii
Europejskiej odpowiadające za wydanie uprzedniej zgody zostaje powiadomione
o tym bez zbędnej zwłoki.
4. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy mogą, o ile przepisy odrębne nie
stanowią inaczej, zezwolić organowi ścigania państwa członkowskiego Unii Europejskiej na przekazanie do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej
danych osobowych, uprzednio przekazanych temu organowi przez podmiot
uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile przekazał on dane osobowe, realizując
zadanie określone w art. 5 pkt 1. Jeżeli organ ścigania państwa członkowskiego Unii
Europejskiej wystąpił do podmiotu uprawnionego lub punktu kontaktowego o zgodę
na dalsze przekazanie danych osobowych uprzednio od nich otrzymanych do
kolejnego państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, organ uprawniony lub
punkt kontaktowy może zezwolić na to dalsze przekazanie po należytym
uwzględnieniu całokształtu sprawy, w tym:
1) wagi czynu zabronionego;
2) celu, w którym dane osobowe zostały pierwotnie przekazane;
3) stopnia ochrony danych osobowych w państwie trzecim lub organizacji
międzynarodowej, do których dane osobowe są dalej przekazywane.

Art. 18b. 1. Dane osobowe mogą zostać przekazane do państwa trzeciego,
terytorium lub przynajmniej jednego sektora w tym państwie trzecim, lub danej
organizacji międzynarodowej – o ile Komisja Europejska w drodze decyzji uznała, iż
państwo trzecie, terytorium lub przynajmniej jeden określony sektor w państwie
trzecim, lub dana organizacja międzynarodowa zapewnia odpowiedni stopień ochrony
danych osobowych.
2. Wydanie przez Komisję Europejską decyzji stwierdzającej, że państwo
trzecie, terytorium lub przynajmniej jeden określony sektor w państwie trzecim, lub
organizacja międzynarodowa przestały zapewniać odpowiedni stopień ochrony
danych osobowych – nie wpływa na przekazywanie danych osobowych do danego
państwa trzeciego, terytorium lub jednego lub więcej określonych sektorów w tym
państwie trzecim, lub do danej organizacji międzynarodowej na mocy art. 18c i art. 18d.

Art. 18c. 1. W przypadku braku decyzji Komisji Europejskiej, o której mowa
w art. 18b ust. 1, dane osobowe mogą zostać przekazane do państwa trzeciego lub
organizacji międzynarodowej, jeżeli przepisy prawa przewidują odpowiednie
zabezpieczenia ochrony danych osobowych.
2. W przypadku braku prawnie wiążącego aktu, o którym mowa w ust. 1, dane
osobowe mogą zostać przekazane do państwa trzeciego lub organizacji
międzynarodowej, jeżeli administrator danych stwierdził, po przeanalizowaniu
wszystkich okoliczności związanych z przekazaniem danych osobowych, że to państwo trzecie lub organizacja międzynarodowa zapewniają odpowiedni poziom
zabezpieczenia ochrony danych osobowych, w szczególności poufności przekazanych
danych, celu, w którym dane zostały przekazane, lub sposobu ich wykorzystania, tak
aby nie zostały one użyte do wydania orzeczenia lub wykonania kary śmierci, lub
innego rodzaju okrutnego lub nieludzkiego traktowania lub karania.
3. Administrator danych dokumentuje fakt przekazania danych osobowych
w przypadkach, o których mowa w ust. 2, oraz bez zbędnej zwłoki informuje Prezesa
Urzędu Ochrony Danych Osobowych o tym fakcie.
4. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizuje zadanie określone
w art. 5 pkt 1, dokumentują, w sposób określony w ust. 5, fakt przekazania danych
osobowych do państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej, które zostały
przez administratora danych uznane, na podstawie ust. 2, za zapewniające odpowiedni
poziom zabezpieczenia ochrony danych osobowych.
5. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizował zadanie określone
w art. 5 pkt 1, udostępnia Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych, na każde
jego żądanie, dokumentację obejmującą:
1) datę i godzinę przekazania;
2) informacje o właściwym organie odbierającym;
3) uzasadnienie przekazania;
4) wyliczenie danych osobowych, jakie zostały przekazane.
6. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych współpracuje z podmiotami
uprawnionymi i punktem kontaktowym w celu prawidłowej realizacji obowiązku
zawartego w ust. 2.

Art. 18d. 1. W przypadku braku decyzji Komisji Europejskiej, o której mowa
w art. 18b ust. 1, oraz braku odpowiednich zabezpieczeń, o których mowa w art. 18c
ust. 1 i 2, dane osobowe lub określona ich kategoria mogą zostać przekazane do
państwa trzeciego lub organizacji międzynarodowej wyłącznie pod warunkiem, że
przekazanie jest niezbędne:
1) w celu ochrony życia lub zdrowia osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby;
2) w celu zabezpieczenia uzasadnionych interesów osoby, której dane dotyczą,
jeżeli przepisy odrębne tak stanowią;
3) dla zapobieżenia bezpośredniemu, poważnemu ryzyku naruszenia
bezpieczeństwa publicznego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państwa trzeciego;
4) w indywidualnym przypadku do celów, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1;
5) w indywidualnym przypadku dla ustalenia, dochodzenia lub obrony roszczeń
w związku z celami określonymi w art. 1 ust. 1 pkt 1.
2. Danych osobowych nie przekazuje się, jeżeli podmiot uprawniony lub punkt
kontaktowy, o ile realizuje zadanie określone w art. 5 pkt 1, stwierdziły, że
podstawowe prawa i wolności konkretnej osoby, której dane dotyczą, są nadrzędne
wobec interesu publicznego przemawiającego za przekazaniem, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4 i 5.
3. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizuje zadanie określone
w art. 5 pkt 1, dokumentują, w sposób określony w ust. 4, fakt przekazania danych
osobowych na podstawie ust. 1 do państwa trzeciego lub organizacji
międzynarodowej.
4. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizował zadanie określone
w art. 5 pkt 1, udostępnia Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych, na każde
jego żądanie, dokumentację obejmującą:
1) datę i godzinę przekazania;
2) informacje o właściwym organie odbierającym;
3) uzasadnienie przekazania;
4) wyliczenie danych osobowych, jakie zostały przekazane.

Art. 18e. 1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w umowach
międzynarodowych dotyczących współpracy policyjnej zawartych z państwami
trzecimi, dane osobowe w indywidualnych i konkretnych przypadkach mogą zostać
przekazane bezpośrednio odbiorcom mającym siedzibę w państwach trzecich jedynie
wówczas, gdy spełnione zostały łącznie następujące warunki:
1) przekazanie jest niezbędne do wykonania prawnie określonego zadania podmiotu
uprawnionego do celów, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1;
2) podmiot uprawniony stwierdza, że podstawowe prawa i wolności danej osoby,
której dane dotyczą, nie są nadrzędne wobec interesu publicznego
przemawiającego za przedmiotowym przekazaniem;
3) podmiot uprawniony uznaje, że przekazanie organowi ścigania państwa
trzeciego do celów, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, byłoby nieskuteczne
lub niewłaściwe, w szczególności z uwagi na niemożność zachowania odpowiedniego terminu;
4) organ ścigania państwa trzeciego zostaje o tym poinformowany bez zbędnej
zwłoki, chyba że byłoby to nieskuteczne lub niewłaściwe;
5) podmiot uprawniony informuje odbiorcę o konkretnym celu, w którym dane
osobowe mają być wyłącznie przetwarzane przez odbiorcę, pod warunkiem że
takie przetwarzanie jest niezbędne.
2. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizuje zadanie określone
w art. 5 pkt 1, dokumentują fakt przekazania danych osobowych na podstawie ust. 1
oraz niezwłocznie informują Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych o tym fakcie.
3. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, o ile realizował zadanie określone
w art. 5 pkt 1, udostępnia Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych, na każde
jego żądanie, dokumentację obejmującą:
1) datę i godzinę przekazania;
2) informacje o właściwym organie odbierającym;
3) uzasadnienie przekazania;
4) wyliczenie danych osobowych, jakie zostały przekazane.

Art. 18f. Do wymiany informacji z państwami trzecimi lub organizacjami
międzynarodowymi stosuje się odpowiednio przepisy art. 11 ust. 1 pkt 2 i ust. 2,
art. 12, z wyłączeniem ust. 1a, art. 13, art. 14, art. 16 i art. 17.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Podmioty uprawnione mogą wymieniać dane osobowe z podmiotami,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, po uprzednim zweryfikowaniu ich
prawidłowości, aktualności i kompletności oraz w sposób umożliwiający podmiotom,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, dokonanie oceny tych danych w tym zakresie.
2. Podmiot uprawniony, który otrzymał dane osobowe od podmiotów, o których
mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, bez wniosku, dokonuje niezwłocznie weryfikacji tych
danych w zakresie ich przydatności do realizacji celu, w którym dane zostały
przekazane.
3. Podmiot uprawniony lub punkt kontaktowy, który przekazał nieprawdziwe,
niekompletne, nieaktualne lub niezupełne dane osobowe albo przekazał te dane
z naruszeniem przepisów ustawy, jest obowiązany, bez zbędnej zwłoki, poinformować
o tym podmioty, o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, oraz sprostować, uzupełnić lub uaktualnić te dane, przekazując dane właściwe, albo, w zależności od okoliczności,
o których mowa w art. 21 ust. 1, dane te usunąć.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Dane osobowe, uzyskane w wyniku wymiany z podmiotami,
o których mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, podmiot uprawniony przechowuje przez okres
niezbędny do realizacji celu, w jakim te dane zostały uzyskane, lub przez okres
niezbędny do wykrywania i ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw
skarbowych oraz zapobiegania przestępczości lub jej zwalczania, zgodnie z terminami
oraz zasadami przetwarzania danych w zbiorach danych administrowanych przez dany
podmiot uprawniony.
2. Podmioty uprawnione dokonują weryfikacji zgromadzonych danych
osobowych i usuwają dane zbędne albo dokonują ich pseudonimizacji.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Dane osobowe, wymieniane z podmiotami, o których mowa
w art. 1 ust. 1 pkt 1, oraz podmiotami uprawnionymi, punkt kontaktowy przechowuje
i przetwarza przez okres niezbędny do realizacji zadania, o którym mowa
w art. 5 pkt 5.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, przy wymianie
danych osobowych określił termin ich przechowywania, po upływie którego
wymagane jest ich usunięcie lub zweryfikowanie, podmiot uprawniony, który te dane
otrzymał i przechowuje, ma obowiązek zachowania takiego terminu.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dane osobowe, uzyskane w wyniku
wymiany, są niezbędne w toku czynności operacyjno-rozpoznawczych lub
dochodzeniowo-śledczych prowadzonych w celu wykrywania i ścigania sprawców
przestępstw lub przestępstw skarbowych oraz zapobiegania przestępczości i jej
zwalczania.

art. 22. więcej Art. 22. Jeżeli podmiot, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, przy wymianie
danych osobowych określił ograniczenia dotyczące przetwarzania tych danych
wynikające z prawa krajowego tego państwa, podmiot uprawniony, który te dane
otrzymał i przechowuje, ma obowiązek uwzględnić takie ograniczenia.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Podmioty uprawnione, które przekazały lub udostępniły dane
osobowe podmiotowi, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 1, albo otrzymały takie dane
od tego podmiotu, odnotowują lub dokumentują fakt takiego przekazania, udostępnienia lub otrzymania w celu weryfikacji legalności przetwarzanych danych, ich integralności oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.
2. Odnotowanie lub dokumentowanie, o których mowa w ust. 1, odbywa się
zgodnie z przepisami dotyczącymi przetwarzania danych w zbiorach danych
administrowanych przez dany podmiot uprawniony.
3. Obowiązek niezwłocznego odnotowania lub udokumentowania faktu
przekazania, udostępnienia lub otrzymania danych osobowych dotyczy również
punktu kontaktowego.

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy
ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych przetwarzanych
w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125).

art. 27. więcej Art. 27. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z
późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 20:
a) po ust. 2a dodaje się ust. 2aa i 2ab w brzmieniu:
„2aa. Policja, w celu realizacji zadań ustawowych, może pobierać, uzyskiwać, gromadzić, przetwarzać, sprawdzać i wykorzystywać informacje,
w tym dane osobowe, uzyskane lub przetwarzane przez organy innych
państw oraz przez Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnych
– INTERPOL.
2ab. Policja może przekazywać informacje, w tym dane osobowe, służące
zapobieganiu lub zwalczaniu przestępczości organom innych państw
lub Międzynarodowej Organizacji Policji Kryminalnych – INTERPOL,
o których mowa w ust. 2aa, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 230, poz.
1371), w prawie Unii Europejskiej i w postanowieniach umów międzynarodowych.”,
b) ust. 2b otrzymuje brzmienie:
„2b. Informacje, o których mowa w ust. 1, 2a, 2aa i 2ab, dotyczą osób, o
których mowa w ust. 2a i mogą obejmować:
1) dane osobowe, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, z tym że dane dotyczące kodu genetycznego obejmują informacje wyłącznie o
niekodującej części DNA;
2) odciski linii papilarnych;
3) zdjęcia, szkice i opisy wizerunku;
4) cechy i znaki szczególne, pseudonimy;
5) informacje o:
a) miejscu zamieszkania lub pobytu,
b) wykształceniu, zawodzie, miejscu i stanowisku pracy oraz sytuacji materialnej i stanie majątku,
c) dokumentach i przedmiotach, którymi sprawca się posługuje,
d) sposobie działania sprawcy, jego środowisku i kontaktach,
e) sposobie zachowania się sprawcy wobec osób pokrzywdzonych.”,
c) ust. 15 otrzymuje brzmienie:
„15. Policja w celu zapobieżenia lub wykrycia przestępstw oraz identyfikacji osób może uzyskiwać, gromadzić i przetwarzać informacje, w tym również dane osobowe ze zbiorów prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów przez organy władzy publicznej, a w szczególności z Krajowego Rejestru Karnego oraz rejestru PESEL, w tym również ze zbiorów, w których przetwarza się informacje, obejmujące dane osobowe, uzyskane w wyniku wykonywania przez te organy czynności operacyjno-rozpoznawczych. Administratorzy danych gromadzonych w
tych rejestrach są obowiązani do nieodpłatnego ich udostępniania.”,
d) po ust. 16 dodaje się ust. 16a w brzmieniu:
„16a. Dane osobowe, o których mowa w ust. 2a, 2aa, 2ab i ust. 15, z wyjątkiem danych osobowych, o których mowa w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, Policja może przetwarzać:
1) w innym celu niż ten, w którym dane te zostały pobrane, uzyskane, przekazane, udostępnione lub zgromadzone – jeżeli jest to niezbędne do realizacji zadań ustawowych Policji;
2) w celach historycznych, statystycznych lub innych naukowych –
jeżeli dane te zostały zmodyfikowane w sposób uniemożliwiający
przyporządkowanie numeru identyfikacyjnego albo określonych
cech fizycznych, fizjologicznych, umysłowych, ekonomicznych,
kulturowych lub społecznych określonej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej albo przyporządkowanie takie wymagałoby niewspółmiernych kosztów, czasu lub działań.”,
e) ust. 17 otrzymuje brzmienie:
„17. Dane osobowe zebrane w celu wykrycia przestępstwa przechowuje się
przez okres niezbędny do realizacji ustawowych zadań Policji. Organy
Policji dokonują weryfikacji tych danych po zakończeniu sprawy, w
ramach której dane te zostały wprowadzone do zbioru, a ponadto nie
rzadziej niż co 10 lat od dnia uzyskania lub pobrania informacji, usuwając zbędne dane.”,
f) po ust. 17 dodaje się ust. 17a i 17b w brzmieniu:
„17a. Dane osobowe uznane za zbędne można przekształcić w sposób
uniemożliwiający przyporządkowanie poszczególnych informacji osobistych lub rzeczowych do określonej lub możliwej do zidentyfikowania osoby fizycznej albo w taki sposób, iż przyporządkowanie takie
wymagałoby niewspółmiernych kosztów, czasu lub działań.
17b. Dane osobowe, o których mowa w ust. 17, usuwa się, jeżeli organ Policji powziął wiarygodną informację, że:
1) czynu stanowiącego podstawę wprowadzenia informacji do zbioru nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia;
2) zdarzenie lub okoliczność, w związku z którymi wprowadzono informacje do zbioru, nie ma znamion czynu zabronionego;
3) osoba, której dane dotyczą, została uniewinniona prawomocnym wyrokiem sądu.”,
g) ust. 19 otrzymuje brzmienie:
„19. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb gromadzenia, sposoby przetwarzania informacji, w tym
danych osobowych, o których mowa w ust. 2a, 2aa i 2ab, w zbiorach
danych, rodzaje służb policyjnych uprawnionych do korzystania z tych
zbiorów, wzory dokumentów obowiązujących przy przetwarzaniu danych oraz sposób oceny danych pod kątem ich przydatności w prowadzonych postępowaniach, uwzględniając potrzebę ochrony danych
przed nieuprawnionym dostępem i przesłanki zaniechania zbierania
określonych rodzajów informacji, a w przypadku informacji, o których
mowa w ust. 2aa i 2ab, uwzględniając konieczność dostosowania się do
wymogów określonych przez organy innych państw lub przez Międzynarodową Organizację Policji Kryminalnych – INTERPOL wskazane w
ust. 2aa w związku z pobieraniem lub uzyskiwaniem tych informacji.”;
2) po rozdziale 10b dodaje się rozdział 10c w brzmieniu:
„Rozdział 10c
Punkty kontaktowe wymiany informacji z państwami członkowskimi Unii
Europejskiej oraz krajowe biuro do spraw odzyskiwania mienia
Art. 145j. 1. Komendant Główny Policji wykonuje zadania:
1) krajowego punktu kontaktowego do spraw wymiany danych
o profilach DNA, o którym mowa w art. 6 ust. 1 decyzji Rady 2008/615/WSiSW;
2) krajowego punktu kontaktowego do spraw wymiany danych
daktyloskopijnych ze zautomatyzowanych systemów identyfikacji daktyloskopijnej, o którym mowa w art. 11 ust. 1 decyzji Rady 2008/615/WSiSW;
3) krajowego punktu kontaktowego do spraw współpracy przy
wymianie danych rejestracyjnych pojazdów, o którym mowa
w art. 12 ust. 2 decyzji Rady 2008/615/WSiSW;
4) krajowego punktu kontaktowego do spraw wymiany danych
osobowych i nieosobowych, o którym mowa w art. 15 decyzji Rady 2008/615/WSiSW;
5) punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 decyzji
Rady 2008/616/WSiSW w sprawie wdrożenia decyzji
2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy
transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz. Urz. UE L 210 z 06.08.2008, str. 12).
2. Do zadań krajowego punktu kontaktowego, o którym mowa w
ust. 1 pkt 1, należy:
1) udostępnianie punktom kontaktowym państw członkowskich
Unii Europejskiej, do automatycznych przeszukań, danych
referencyjnych obejmujących wyłącznie profile DNA ustalone na podstawie niekodującej części DNA oraz indywidualne oznaczenia identyfikacyjne ze zautomatyzowanego systemu
gromadzenia i przetwarzania profili DNA, działającego w ramach bazy danych DNA, o której mowa w art. 21a, gromadzone w celach wykrywania sprawców przestępstw, ich ścigania, zapobiegania przestępczości lub jej zwalczania, z wyłączeniem danych, co do których uprawnione podmioty zastrzegły, że nie podlegają wymianie międzynarodowej;
2) wykonywanie, na zlecenie podmiotów wymienionych w art. 1
ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, przeszukań w bazach danych DNA udostępnianych
przez punkty kontaktowe do spraw wymiany danych o profilach DNA innych państw członkowskich Unii Europejskiej;
3) współpraca z punktem kontaktowym, o którym mowa w art. 4
ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, w zakresie udostępniania, przetwarzania i wymiany
danych o profilach DNA.
3. Do zadań krajowego punktu kontaktowego, o którym mowa w
ust. 1 pkt 2, należy:
1) udostępnianie punktom kontaktowym państw członkowskich
Unii Europejskiej, do automatycznych przeszukań, danych
referencyjnych obejmujących wyłącznie dane daktyloskopijne oraz indywidualne oznaczenia identyfikacyjne ze zautomatyzowanego systemu identyfikacji daktyloskopijnej, działającego w ramach Centralnej Registratury Daktyloskopijnej,
zgromadzone w celach wykrywania sprawców przestępstw,
ich ścigania, zapobiegania przestępczości lub jej zwalczania,
z wyłączeniem danych, co do których uprawnione podmioty
zastrzegły, że nie podlegają wymianie międzynarodowej;
2) wykonywanie, na zlecenie podmiotów wymienionych w art. 1
ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, przeszukań w zautomatyzowanych systemach identyfikacji daktyloskopijnej udostępnianych przez punkty kontaktowe do spraw wymiany danych daktyloskopijnych innych
państw członkowskich Unii Europejskiej;
3) współpraca z punktem kontaktowym, o którym mowa w art. 4
ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, w zakresie udostępniania, przetwarzania i wymiany
danych daktyloskopijnych.
4. Do zadań krajowego punktu kontaktowego, o którym mowa w
ust. 1 pkt 3, należy:
1) udostępnianie, we współpracy z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych, punktom kontaktowym państw członkowskich Unii Europejskiej, do przeszukań, danych lub informacji zawartych w centralnej ewidencji pojazdów, o której
mowa w art. 80a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o
ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.), w celu wykrywania sprawców przestępstw oraz innych czynów zabronionych należących do jurysdykcji sądów
lub prokuratury w tych państwach;
2) wykonywanie, na zlecenie podmiotów wymienionych w art. 1
ust. 2 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, przeszukań w bazach krajowych danych rejestracyjnych pojazdów udostępnianych przez punkty kontaktowe do spraw wymiany danych o pojazdach innych państw członkowskich Unii Europejskiej;
3) współpraca z punktem kontaktowym, o którym mowa w art. 4
ust. 1 ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, oraz z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych w zakresie udostępniania, przetwarzania i wymiany danych o pojazdach.
5. Do zadań krajowego punktu kontaktowego, o którym mowa w
ust. 1 pkt 4, należy:
1) przekazywanie punktom kontaktowym państw członkowskich Unii Europejskiej informacji, w tym danych osobowych, w związku z istotnymi wydarzeniami o skutkach transgranicznych, otrzymanych od właściwych organów krajowych, do których ustawowych zadań należy realizacja zadań w zakresie zapobiegania przestępczości oraz ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;
2) otrzymywanie od punktów kontaktowych państw członkowskich Unii Europejskiej informacji, o których mowa w pkt 1, oraz ich przekazywanie właściwym organom krajowym, do
których ustawowych zadań należy realizacja zadań w zakresie zapobiegania przestępczości oraz ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
6. Zadania, o których mowa w ust. 2 i 3, Komendant Główny Policji
wykonuje przy pomocy Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji.
Art. 145k. 1. Komenda Główna Policji wykonuje zadania krajowego biura do
spraw odzyskiwania mienia, o którym mowa w art. 1 ust. 1 decyzji Rady 2007/845/WSiSW z dnia 6 grudnia 2007 r. dotyczącej współpracy pomiędzy biurami ds. odzyskiwania mienia w państwach członkowskich w dziedzinie wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem (Dz. Urz. UE L 332 z 18.12.2007, str. 103).
2. Współpraca, w rozumieniu przepisów decyzji Rady
2007/845/WSiSW, między krajowym biurem do spraw odzyskiwania mienia, o którym mowa w ust. 1, a krajowymi biurami ds. odzyskiwania mienia innych państw członkowskich Unii Europejskiej, w szczególności w zakresie wymiany informacji w celu wykrywania i identyfikacji korzyści pochodzących z przestępstwa lub innego mienia związanego z przestępstwem, oraz w zakresie przetwarzania tych informacji, odbywa się na zasadach i warunkach określonych w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej.”.

art. 28. więcej Art. 28. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr
116, poz. 675, Nr 117, poz. 677, Nr 170, poz. 1015 i Nr 171, poz. 1016) po art. 147u
dodaje się art. 147v w brzmieniu:
„Art.147v. Komendant Główny Straży Granicznej wykonuje zadania punktu
kontaktowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 decyzji Rady
2008/616/WSiSW w sprawie wdrożenia decyzji
2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz. Urz. UE L 210 z 06.08.2008, str. 12).”.

art. 29. więcej Art. 29. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2011 r. Nr 41,
poz. 214 i Nr 53, poz. 273) w art. 36e w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) innym organom lub instytucjom, w tym organom lub instytucjom państw
obcych – w przypadkach i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.”.

art. 30. więcej Art. 30. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r.
Nr 101, poz. 926, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 26a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli rozstrzygnięcie zostało podjęte podczas
zawierania lub wykonywania umowy i uwzględnia wniosek osoby, której
dane dotyczą, albo jeżeli zezwalają na to przepisy prawa, które przewidują
również środki ochrony uzasadnionych interesów osoby, której dane dotyczą.”;
2) w art. 43 w ust. 1 po pkt 2b dodaje się pkt 2c w brzmieniu:
„2c) przetwarzanych przez właściwie organy na podstawie przepisów o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej,”;
3) w art. 47:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Przekazanie danych osobowych do państwa trzeciego może nastąpić, jeżeli państwo docelowe zapewnia na swoim terytorium odpowiedni poziom ochrony danych osobowych.”,
b) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Odpowiedni poziom ochrony danych osobowych, o którym mowa w
ust. 1, jest oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności dotyczących operacji przekazania danych, w szczególności biorąc pod uwagę charakter danych, cel i czas trwania proponowanych operacji przetwarzania danych, kraj pochodzenia i kraj ostatecznego przeznaczenia
danych oraz przepisy prawa obowiązujące w danym państwie trzecim
oraz stosowane w tym państwie środki bezpieczeństwa i zasady zawodowe.”,
c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, gdy przesłanie danych osobowych wynika z obowiązku nałożonego na administratora danych przepisami prawa lub postanowieniami ratyfikowanej umowy międzynarodowej, gwarantującymi odpowiedni poziom ochrony tych danych.”.

art. 31. więcej Art. 31. W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 153, Nr 167, poz. 1131, Nr 182, poz. 1228 i Nr 229, poz. 1497) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4:
a) uchyla się pkt 2,
b) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) gromadzenie informacji kryminalnych – to wprowadzanie do bazy danych informacji kryminalnych otrzymanych od podmiotów zobowiązanych, o których mowa w art. 20, przekazanych w odpowiedzi na zapytanie lub z własnej inicjatywy;”,
c) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) usuwanie informacji kryminalnych – to trwałe zniszczenie informacji kryminalnych w bazach danych lub takie ich przekształcenie, które nie pozwoli na identyfikację informacji w bazach danych;”;
2) w art. 6 w pkt 4 średnik zastępuje się kropką i uchyla się pkt 5;
3) w art. 11 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, po uzyskaniu opinii Ministra Sprawiedliwości, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, ministra właściwego do spraw instytucji finansowych oraz Prokuratora Generalnego, przedkłada Prezesowi Rady Ministrów coroczne sprawozdanie z działalności Szefa Centrum wraz z uzyskanymi opiniami oraz własną oceną sprawozdania, w terminie do dnia 31 maja.”;
4) w art. 16:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Szef Centrum udostępnia informacje kryminalne zgromadzone w bazach danych podmiotom uprawnionym oraz podmiotom zobowiązanym, które nie są podmiotami uprawnionymi, na zasadach określonych
w niniejszej ustawie.”,
b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Szef Centrum udostępnia informacje kryminalne zgromadzone w bazach danych w celu ich wymiany z organami ścigania innych państw na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 16 września 2011 r. o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 230, poz. 1371).”;
5) w art. 21 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Podmioty uprawnione dokonują niezwłocznie niezbędnych modyfikacji informacji kryminalnych w celu zapewnienia ich aktualności i zgodności z
prawem.”;
6) art. 25 otrzymuje brzmienie:
Art. 25. Informacje kryminalne podlegają usunięciu z baz danych, jeżeli:
1) ich gromadzenie jest zabronione;
2) zarejestrowane informacje kryminalne okazały się nieprawdziwe;
3) ustał cel ich gromadzenia;
4) upłyną okresy, o których mowa w art. 14 ust. 1–3;
5) jest to uzasadnione ze względu na bezpieczeństwo państwa lub
jego obronność albo mogą spowodować identyfikację osób udzielających pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjnorozpoznawczych prowadzonych przez upoważnione do tego podmioty uprawnione.”;
7) art. 27 otrzymuje brzmienie:
Art. 27. 1. Podmiot zobowiązany, który stwierdził:
1) nieprawdziwość przekazanej przez siebie informacji kryminalnej,
2) przekazanie informacji kryminalnej, której gromadzenie jest zabronione
– niezwłocznie zawiadamia o tym pisemnie Szefa Centrum.
2. Szef Centrum niezwłocznie zawiadamia podmioty zobowiązane, które otrzymały od niego informację kryminalną, o zaistnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 1.
3. Informację kryminalną, o której mowa w art. 25 pkt 1–3, przekazaną Szefowi Centrum:
1) z urzędu – Szef Centrum usuwa z baz danych niezwłocznie po otrzymaniu odpowiednio wypełnionej karty rejestracyjnej, o której mowa w art. 21 ust. 2, od podmiotu uprawnionego,
który uprzednio przekazał tę informację;
2) na zapytanie – Szef Centrum niezwłocznie zarządza usunięcie
jej z baz danych i wskazuje informację kryminalną, miejsce,
datę i tryb jej usunięcia oraz skład osobowy komisji.
4. Usuwanie informacji kryminalnej z baz danych w przypadku, o
którym mowa w art. 25 pkt 4, następuje automatycznie.
5. Informację kryminalną, w przypadku, o którym mowa w art. 25
pkt 5, Szef Centrum usuwa z baz danych niezwłocznie po otrzymaniu odpowiednio wypełnionej karty rejestracyjnej, o której
mowa w art. 21 ust. 2, od podmiotu uprawnionego, który uprzednio przekazał tę informację z urzędu.”;
8) w art. 28 uchyla się ust. 6;
9) uchyla się rozdział 5.

art. 32. więcej Art. 32. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz
Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.) w art. 5 dodaje
się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego wykonuje zadania punktu kontaktowego do wymiany danych, o którym mowa w art. 16 ust. 3 decyzji Rady 2008/615/WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej,
szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.
Urz. UE L 210 z 06.08.2008, str. 1).”.

art. 33. więcej Art. 33. W ustawie z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (Dz. U. Nr 143,
poz. 1027, z późn. zm.) w art. 52:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organy paszportowe, Komendant Główny Policji oraz Komendant Główny
Straży Granicznej mają bezpośredni dostęp do zbiorów centralnej ewidencji
w zakresie niezbędnym do wykonywania ustawowych zadań.”;
2) w ust. 2 uchyla się pkt 5.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Administratorzy zbiorów danych, o których mowa w art. 6 ust. 1,
zapewnią na własny koszt punktowi kontaktowemu bezpośredni dostęp do tych
zbiorów w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Do czasu uzyskania przez punkt kontaktowy bezpośredniego dostępu do
zbiorów danych, o których mowa w art. 6 ust. 1, administratorzy tych zbiorów zapewnią punktowi kontaktowemu dostęp do danych zawartych w tych zbiorach
w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań przez punkt kontaktowy.

art. 35. więcej Art. 35. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 20
ust. 19 ustawy zmienianej w art. 27 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 20 ust. 19 ustawy zmienianej w art. 27,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy
od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

art. 36. więcej Art. 36. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.

Wyszukiwarka