Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o timeshare

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i tryb zawierania między przedsiębiorcą a konsumentem:
1) umów timeshare;
2) umów o długoterminowy produkt wakacyjny;
3) umów pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego;
4) umów o uczestnictwo w systemie wymiany.
2. Ustawa określa także zasady ochrony konsumentów, z którymi
przedsiębiorcy zawierają umowy, o których mowa w ust. 1, prawa i obowiązki
przedsiębiorcy i konsumenta będących stronami takich umów oraz skutki odstąpienia
przez konsumenta od takich umów.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Przez umowę timeshare rozumie się umowę, na podstawie której
konsument, odpłatnie, nabywa prawo do korzystania, w okresach wskazanych w
umowie, z co najmniej jednego miejsca zakwaterowania, zawartą na okres dłuższy niż rok.
2. Okres, na jaki została zawarta umowa, ustala się z uwzględnieniem
postanowień umowy umożliwiających jej przedłużenie w sposób wyraźny lub
dorozumiany, oraz faktycznie dokonanych uzgodnień między stronami co do
możliwości dalszego korzystania przez konsumenta z miejsca zakwaterowania.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Przez umowę o długoterminowy produkt wakacyjny rozumie się
umowę, na podstawie której konsument, odpłatnie, nabywa prawo do otrzymywania
rabatów, zniżek lub innych korzyści związanych z zakwaterowaniem, zawartą na
okres dłuższy niż rok. Umowa może także przewidywać prawo konsumenta do
nabycia usług związanych z podróżą, w szczególności prawo do skorzystania z
miejsca zakwaterowania, prawo do nabycia usług transportowych lub do nabycia
innych usług.
2. Nie stanowi umowy o długoterminowy produkt wakacyjny umowa, w której
głównym świadczeniem przedsiębiorcy nie jest udzielanie konsumentowi zniżek,
rabatów lub innych korzyści związanych z zakwaterowaniem.
3. Do określenia okresu, na jaki umowa została zawarta, przepis art. 2 ust. 2
stosuje się odpowiednio.

art. 4. więcej Art. 4. Przez umowę pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub
długoterminowego produktu wakacyjnego rozumie się umowę, na podstawie której
przedsiębiorca zobowiązuje się, odpłatnie, do wykonywania czynności prawnych lub
czynności faktycznych zmierzających do nabycia lub zbycia przez konsumenta praw
z umowy timeshare lub z umowy o długoterminowy produkt wakacyjny.

art. 5. więcej Art. 5. Przez umowę o uczestnictwo w systemie wymiany rozumie się umowę,
na podstawie której przedsiębiorca, odpłatnie, przyznaje konsumentowi dostęp do
systemu wymiany, w ramach którego konsument uzyskuje prawo do korzystania z
miejsca zakwaterowania lub prawo do nabycia innych usług świadczonych przez
przedsiębiorcę, w zamian za umożliwienie innym konsumentom korzystania z
miejsca zakwaterowania będącego przedmiotem jego umowy timeshare.

art. 6. więcej Art. 6. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) kodeks dobrych praktyk – kodeks dobrych praktyk w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom
rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206);
2) konsument – konsumenta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia
1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.);
3) miejsce zakwaterowania – miejsce noclegowe, w szczególności budynek,
mieszkanie, pokój lub inne pomieszczenie mieszkalne, w tym znajdujące się na
statkach pasażerskich, innych jednostkach pływających, w przyczepach
samochodowych, domkach turystycznych lub innych obiektach stałych;
4) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23
kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;
5) trwały nośnik informacji – materiał lub urządzenie służące do przechowywania
i odczytywania informacji przekazywanych konsumentowi w związku z umową
timeshare, umową o długoterminowy produkt wakacyjny, umową pośrednictwa
w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub
umową o uczestnictwo w systemie wymiany, przez czas odpowiedni do celów,
jakim informacje te służą oraz pozwalające na odtworzenie tych informacji w
niezmienionej postaci;
6) umowy powiązane – zawarte przez konsumenta z przedsiębiorcą, z którym
zawarł on umowę timeshare lub umowę o długoterminowy produkt wakacyjny,
umowy o świadczenie usług związanych odpowiednio z umową timeshare lub z
umową o długoterminowy produkt wakacyjny; usługi w ramach umów
powiązanych mogą być świadczone przez przedsiębiorcę lub przez osobę
trzecią na podstawie porozumienia z przedsiębiorcą.

art. 7. więcej Art. 7. Postanowienia umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub
długoterminowego produktu wakacyjnego, zwanych dalej „umową pośrednictwa w
odsprzedaży”, umów timeshare, umów o długoterminowy produkt wakacyjny, umów
o uczestnictwo w systemie wymiany oraz umów powiązanych, mniej korzystne dla
konsumentów niż postanowienia ustawy są nieważne; zamiast nich stosuje się
przepisy ustawy.

art. 8. więcej Art. 8. W sprawach nieuregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z
dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

art. 9. więcej Art. 9. Przed zawarciem umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany przedsiębiorca jest obowiązany przekazać konsumentowi
szczegółowe informacje dotyczące takiej umowy, w zakresie określonym w
standardowych formularzach informacyjnych, których wzory określają odpowiednio
załączniki nr 1 – 4 do ustawy.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Informacje, o których mowa w art. 9, dotyczące:
1) umowy timeshare – przedsiębiorca przekazuje na standardowym formularzu
informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 1 do ustawy;
2) umowy o długoterminowy produkt wakacyjny – przedsiębiorca przekazuje na
standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 2 do ustawy;
3) umowy pośrednictwa w odsprzedaży – przedsiębiorca przekazuje na
standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 3 do ustawy;
4) umowy o uczestnictwo w systemie wymiany – przedsiębiorca przekazuje na
standardowym formularzu informacyjnym, którego wzór określa załącznik nr 4 do ustawy.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany przekazać konsumentowi informacje, o
których mowa w art. 9, w odpowiednim czasie, umożliwiającym zapoznanie się z ich
treścią przed zawarciem umowy.
3. Oferta zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany powinna zawierać informacje, o których mowa w art. 9.
4. Informacje, o których mowa w art. 9, przedsiębiorca przekazuje nieodpłatnie,
w sposób jasny i zrozumiały, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji.
5. Informacje, o których mowa w art. 9, powinny być sporządzone, zgodnie z
wyborem konsumenta, w języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym ma on miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem. Jeżeli w państwie tym obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, informacje
powinny być sporządzone w jednym z tych języków, wybranym przez konsumenta.
Informacje nie mogą być sporządzone w języku niebędącym językiem urzędowym
Unii Europejskiej.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Wszelkie zmiany informacji, o których mowa w art. 9, mogą być
dokonywane wyłącznie za zgodą konsumenta bądź w przypadku działania siły
wyższej. Zgoda konsumenta na dokonanie zmian nie może być dorozumiana.
2. O zmianach w przekazanych konsumentowi informacjach przedsiębiorca
informuje konsumenta na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji. Przepis
art. 10 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

art. 12. więcej Art. 12. Przed zawarciem umowy timeshare, umowy o długoterminowy
produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo
w systemie wymiany przedsiębiorca, w sposób jasny i zrozumiały, zwraca
konsumentowi uwagę na:
1) prawo i termin odstąpienia od umowy zgodnie z przepisami art. 24 i art. 25;
2) zakaz żądania lub przyjmowania od konsumenta świadczeń, określony w art. 34.

art. 13. więcej Art. 13. Przedsiębiorca, który przed zawarciem umowy nie przekazał
konsumentowi wszystkich wymaganych zgodnie z art. 9 informacji, jest obowiązany
przekazać je konsumentowi po jej zawarciu.

art. 14. więcej Art. 14. Jeżeli konsument zawiera z przedsiębiorcą umowę przedwstępną,
zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, do umowy przedwstępnej przepisy niniejszego rozdziału stosuje
się odpowiednio.

art. 15. więcej Art. 15. 1. W reklamach dotyczących timeshare, długoterminowego produktu
wakacyjnego, pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego
produktu wakacyjnego, lub dotyczących uczestnictwa w systemie wymiany,
przedsiębiorca jest obowiązany informować o miejscu i sposobie otrzymania
informacji, o których mowa w art. 9.
2. Przedsiębiorca, który podczas spotkań, w szczególności organizowanych
poza lokalem przedsiębiorstwa, przekazuje konsumentowi informacje handlowe
dotyczące timeshare, długoterminowego produktu wakacyjnego, pośrednictwa w
odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego, lub dotyczące
uczestnictwa w systemie wymiany, albo który na spotkaniach składa konsumentom
oferty zawarcia umów timeshare, umów o długoterminowy produkt wakacyjny,
umowy pośrednictwa w odsprzedaży, lub umów o uczestnictwo w systemie
wymiany, jest obowiązany w zaproszeniach na spotkania jednoznacznie wskazać na
ich handlowy cel i charakter. Przedsiębiorca zapewnia dostęp do informacji, o
których mowa w art. 9, przez cały czas trwania takich spotkań.
3. Zawieranie umów timeshare lub umów o długoterminowy produkt
wakacyjny nie może być przez przedsiębiorcę przedstawiane jako inwestycja.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Umowa timeshare, umowa o długoterminowy produkt wakacyjny,
umowa pośrednictwa w odsprzedaży oraz umowa o uczestnictwo w systemie
wymiany powinny być zawarte w formie pisemnej, chyba że odrębne przepisy
przewidują inną szczególną formę.
2. Przedsiębiorca jest obowiązany niezwłocznie doręczyć dokument umowy
konsumentowi.
3. Umowa powinna być sporządzona, zgodnie z wyborem konsumenta, w
języku urzędowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym ma on
miejsce zamieszkania lub którego jest obywatelem. Jeżeli w państwie tym
obowiązuje więcej niż jeden język urzędowy, umowę sporządza się w jednym z tych
języków, wybranym przez konsumenta. Umowa nie może być sporządzona w języku
niebędącym językiem urzędowym Unii Europejskiej.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Umowa timeshare, umowa o długoterminowy produkt wakacyjny,
umowa pośrednictwa w odsprzedaży oraz umowa o uczestnictwo w systemie
wymiany powinny określać:
1) imię, nazwisko i adres konsumenta;
2) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) przedsiębiorcy, oraz adres jego miejsca
zamieszkania lub adres jego siedziby;
3) prawo i termin odstąpienia przez konsumenta od umowy zgodnie z przepisami art. 24 i art. 25;
4) zakaz żądania lub przyjmowania od konsumenta świadczeń, o którym mowa w art. 34;
5) miejsce i datę zawarcia umowy.
2. Postanowienia umowy, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, powinny być
przez konsumenta odrębnie podpisane.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Informacje, o których mowa w art. 9, stanowią integralną część
umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy
pośrednictwa w odsprzedaży oraz umowy o uczestnictwo w systemie wymiany. W
przypadku gdy po przekazaniu konsumentowi tych informacji przedsiębiorca,
zgodnie z art. 11, dokonał w nich zmian, zaznacza on w umowie, które informacje i
w jaki sposób zostały przez niego zmienione.
2. Do umów, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca dołącza standardowy
formularz odstąpienia od umowy, którego wzór określa załącznik nr 5 do ustawy.
Przedsiębiorca podaje w formularzu swoje imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz
adres jego miejsca zamieszkania lub adres jego siedziby.

art. 19. więcej Art. 19. Jeżeli konsument zawiera z przedsiębiorcą umowę przedwstępną,
zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, do umowy przedwstępnej przepisy niniejszego rozdziału stosuje
się odpowiednio.

art. 20. więcej Art. 20. W umowie timeshare można ustanowić na rzecz konsumenta prawo
użytkowania. Do użytkowania nie stosuje się przepisów art. 254, art. 255, art. 259,
art. 260 i art. 266 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Wynagrodzenie należne przedsiębiorcy na podstawie umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny konsument uiszcza w rocznych, równych ratach.
2. Umowa o długoterminowy produkt wakacyjny może przewidywać prawo do
dokonywania, nie wcześniej niż po upływie roku od dnia zawarcia umowy,
waloryzacji rat, w celu utrzymania ich realnej wartości.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Przedsiębiorca jest obowiązany wezwać konsumenta będącego
stroną umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, na piśmie lub na innym
trwałym nośniku informacji, co najmniej na 14 dni przed ustalonym terminem
płatności, do zapłaty każdej kolejnej raty.
2. Konsument, którego nie wezwano do zapłaty zgodnie z ust. 1, do czasu
otrzymania wezwania jest zwolniony z obowiązku uiszczania kolejnych rat;
zachowuje jednak uprawnienia nabyte na podstawie umowy. Po upływie 30 dni od
dnia, w którym powinien otrzymać wezwanie do zapłaty, może on wypowiedzieć
umowę ze skutkiem natychmiastowym.
3. Konsument nie odpowiada za szkodę spowodowaną wypowiedzeniem
umowy zgodnie z ust. 2.
4. Umowa nie może nakładać na konsumenta, na wypadek jej wypowiedzenia
zgodnie z ust. 2, obowiązków, które ograniczałyby prawo do takiego
wypowiedzenia.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Konsument będący stroną umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny może wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym w terminie
14 dni od dnia otrzymania wezwania, o którym mowa w art. 22.
2. W przypadku gdy wezwanie, o którym mowa w art. 22, dotyczy zapłaty
pierwszej należnej przedsiębiorcy raty, konsumentowi nie przysługuje prawo do
wypowiedzenia umowy zgodnie z ust. 1.
3. Konsument nie odpowiada za szkodę spowodowaną wypowiedzeniem
umowy zgodnie z ust. 1.
4. Umowa nie może nakładać na konsumenta, na wypadek jej wypowiedzenia
zgodnie z ust. 1, obowiązków, które ograniczałyby prawo do takiego
wypowiedzenia.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Konsument jest obowiązany do poinformowania przedsiębiorcy, z
którym zawarł umowę timeshare lub umowę o długoterminowy produkt wakacyjny, o zbyciu na rzecz innych konsumentów praw z takich umów, wskazując osoby
nabywające te prawa. W przypadku niewykonania tego obowiązku konsument jest
obowiązany do naprawienia wynikłej stąd szkody.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy zbycie praw, o których
mowa w ust. 1, następuje w związku z umową pośrednictwa w odsprzedaży, będącej
umową powiązaną.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Konsument ma prawo odstąpienia od umowy timeshare, umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży oraz
umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, bez podania przyczyny, w terminie 14
dni od dnia jej zawarcia lub od dnia doręczenia dokumentu umowy, jeżeli dzień ten
następuje po dniu jej zawarcia.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1, ulega wydłużeniu:
1) o rok – w przypadku gdy w dniu zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu
umowy przedsiębiorca nie przekazał konsumentowi, na piśmie lub na innym
trwałym nośniku informacji, standardowego formularza odstąpienia od umowy,
o którym mowa w art. 18 ust. 2;
2) o 3 miesiące – w przypadku gdy w dniu zawarcia umowy lub doręczenia
dokumentu umowy przedsiębiorca nie przekazał konsumentowi, na piśmie lub
na innym trwałym nośniku informacji, w sposób określony w art. 10 ust. 1,
wszystkich informacji wymaganych zgodnie z art. 9.
3. W przypadku gdy przedsiębiorca przekazał konsumentowi:
1) przed upływem roku od dnia zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu
umowy, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, standardowy
formularz odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 18 ust. 2 – termin
odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od dnia jego otrzymania przez konsumenta;
2) przed upływem 3 miesięcy od dnia zawarcia umowy lub doręczenia dokumentu
umowy, na piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, w sposób
określony w art. 10 ust. 1, wszystkie informacje wymagane zgodnie z art. 9 – termin odstąpienia od umowy upływa po 14 dniach od dnia otrzymania tych informacji przez konsumenta.

art. 26. więcej Art. 26. W przypadku jednoczesnego zawarcia przez konsumenta z tym samym
przedsiębiorcą umowy timeshare i umowy o uczestnictwo w systemie wymiany:
1) bieg terminu odstąpienia zgodnie z przepisami art. 25 ust. 1 i 2 od umowy o
uczestnictwo w systemie wymiany rozpoczyna się w dniu doręczenia
konsumentowi dokumentu umowy timeshare;
2) przy ustalaniu terminu odstąpienia od umowy o uczestnictwo w systemie
wymiany zgodnie z przepisem art. 25 ust. 3:
a) okres roku, o którym mowa w art. 25 ust. 3 pkt 1, liczy się od dnia
doręczenia dokumentu umowy timeshare,
b) okres 3 miesięcy, o którym mowa w art. 25 ust. 3 pkt 2, liczy się od dnia
doręczenia dokumentu umowy timeshare.

art. 27. więcej Art. 27. Upływ terminu do odstąpienia przez konsumenta od umowy nie
zwalnia przedsiębiorcy z obowiązku, o którym mowa w art. 13.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Odstąpienie od umowy następuje przez złożenie przedsiębiorcy, na
piśmie lub na innym trwałym nośniku informacji, oświadczenia o odstąpieniu od umowy.
2. Oświadczenie o odstąpieniu od umowy konsument może złożyć na
formularzu, o którym mowa w art. 18 ust. 2.
3. Dla zachowania terminu odstąpienia od umowy wystarczające jest wysłanie
oświadczenia o odstąpieniu przed jego upływem.

art. 29. więcej Art. 29. 1. W razie wykonania przez konsumenta prawa odstąpienia od umowy,
umowa uważana jest za niezawartą.
2. Konsument nie ponosi żadnych kosztów związanych z odstąpieniem od
umowy. Konsument w szczególności nie jest obowiązany do zapłaty wynagrodzenia
za usługi wykonane przez przedsiębiorcę przed odstąpieniem od umowy ani do
zwrotu korzyści, które przedsiębiorca mógłby uzyskać, gdyby konsument od umowy
nie odstąpił.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Odstąpienie od umowy timeshare lub od umowy o długoterminowy
produkt wakacyjny jest skuteczne także wobec umów powiązanych.
2. Do odstąpienia od umów powiązanych, zgodnie z ust. 1, przepisy art. 29
stosuje się odpowiednio.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Jeżeli konsument uiszcza przedsiębiorcy wynagrodzenie z
wykorzystaniem, w całości lub w części, kredytu lub pożyczki udzielonych przez
przedsiębiorcę albo przez osobę trzecią na podstawie porozumienia z przedsiębiorcą,
odstąpienie przez konsumenta od umowy timeshare, umowy o długoterminowy
produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub od umowy o
uczestnictwo w systemie wymiany jest skuteczne także wobec umowy kredytu lub pożyczki.
2. Do odstąpienia od umowy kredytu lub pożyczki, zgodnie z ust. 1, przepisy
art. 29 stosuje się odpowiednio.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Umowy pośrednictwa w odsprzedaży oraz umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, dotyczące praw konsumenta z umowy timeshare lub praw
konsumenta z umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, niebędące umowami
powiązanymi, zawarte przez konsumenta, rozwiązują się wskutek odstąpienia od
umowy timeshare lub od umowy o długoterminowy produkt wakacyjny.
2. Konsument jest obowiązany niezwłocznie poinformować przedsiębiorcę, z
którym miał zawarte, niebędące umowami powiązanymi umowy pośrednictwa w
odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, o odstąpieniu od
umowy timeshare lub od umowy o długoterminowy produkt wakacyjny. W
przypadku niewykonania tego obowiązku konsument jest obowiązany do
naprawienia wynikłej stąd szkody.
3. Wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 2:
1) zwalnia konsumenta z obowiązku zapłaty wynagrodzenia przedsiębiorcy, z
którym miał on zawartą umowę pośrednictwa w odsprzedaży;
2) uprawnia konsumenta do otrzymania od przedsiębiorcy, z którym miał on
zawartą umowę o uczestnictwo w systemie wymiany, zwrotu zapłaconego mu
wynagrodzenia; wynagrodzenie przedsiębiorca zwraca w kwocie pomniejszonej
o wartość spełnionych na rzecz konsumenta świadczeń, z uwzględnieniem
okresu, na jaki umowa została zawarta.

art. 33. więcej Art. 33. Jeżeli konsument zawiera z przedsiębiorcą umowę przedwstępną,
zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, do umowy przedwstępnej przepisy niniejszego rozdziału stosuje
się odpowiednio.

art. 34. więcej Art. 34. Zakazane jest:
1) żądanie lub przyjmowanie od konsumenta jakichkolwiek świadczeń
określonych w umowie timeshare, umowie o długoterminowy produkt
wakacyjny lub umowie o uczestnictwo w systemie wymiany, przed upływem
terminu do odstąpienia od umowy;
2) żądanie lub przyjmowanie od konsumenta jakichkolwiek świadczeń
określonych w umowie pośrednictwa w odsprzedaży, przed:
a) doprowadzeniem do nabycia lub zbycia przez konsumenta praw z umowy
timeshare lub z umowy o długoterminowy produkt wakacyjny lub
b) rozwiązaniem umowy.

art. 35. więcej Art. 35. Jeżeli konsument zawiera z przedsiębiorcą umowę przedwstępną,
zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, zakazane jest żądanie lub przyjmowanie od konsumenta
jakichkolwiek świadczeń określonych w umowie przedwstępnej przed upływem
terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej.

art. 36. więcej Art. 36. Za żądanie lub przyjmowanie świadczeń, o którym mowa w art. 34 i
art. 35, uznaje się w szczególności żądanie lub przyjmowanie od konsumenta:
1) zaliczek;
2) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3) blokady rachunku bankowego;
4) pisemnego oświadczenia o uznaniu długu.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Przedsiębiorca będący stroną umowy timeshare jest obowiązany
utrzymywać miejsce zakwaterowania oraz inne obiekty udostępniane konsumentowi
na podstawie tej umowy w stanie przydatnym do umówionego użytku przez cały
czas trwania umowy, w tym dokonywać napraw i innych nakładów koniecznych.
2. Miejsce zakwaterowania oraz inne obiekty udostępniane konsumentowi
uznaje się za przydatne do umówionego użytku, jeżeli są one zgodne z opisem
zawartym w umowie. Nieudostępnienie konsumentowi wszystkich obiektów oraz
usług, do których miał on uzyskać dostęp, oznacza brak przydatności do
umówionego użytku.

art. 38. więcej Art. 38. Jeżeli umowa timeshare nie stanowi inaczej, konsument nie jest
obowiązany do ponoszenia nakładów na miejsce zakwaterowania oraz na inne
obiekty udostępniane mu na podstawie tej umowy.

art. 39. więcej Art. 39. Jeżeli w czasie trwania umowy timeshare miejsce zakwaterowania lub
inne obiekty udostępniane konsumentowi na podstawie tej umowy wymagają
napraw, bez których nie są one przydatne do umówionego użytku, a które zgodnie z
umową nie obciążają konsumenta, konsument może wyznaczyć przedsiębiorcy
odpowiedni termin do wykonania napraw. Po bezskutecznym upływie
wyznaczonego terminu konsument może dokonać koniecznych napraw na koszt
przedsiębiorcy.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Jeżeli miejsce zakwaterowania lub inne obiekty udostępniane
konsumentowi na podstawie umowy timeshare mają wady, które ograniczają ich
przydatność do umówionego użytku, konsument może żądać odpowiedniego
obniżenia wynagrodzenia za czas trwania wad.
2. Jeżeli miejsce zakwaterowania lub inne obiekty udostępniane konsumentowi
na podstawie umowy timeshare w chwili wydania ich konsumentowi miały wady,
które uniemożliwiają przewidziane w umowie ich używanie, albo jeżeli wady takie
powstały później, a przedsiębiorca mimo otrzymanego zawiadomienia nie usunął ich
w czasie odpowiednim, albo jeżeli wady usunąć się nie dadzą, konsument może
wypowiedzieć umowę ze skutkiem natychmiastowym.
3. Roszczenie o obniżenie wynagrodzenia z powodu wad, jak również
uprawnienie do wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym nie
przysługuje konsumentowi, jeżeli w chwili zawarcia umowy wiedział o wadach.

art. 41. więcej Art. 41. Jeżeli wady miejsca zakwaterowania lub innych obiektów
udostępnianych konsumentowi na podstawie umowy timeshare są tego rodzaju, że
zagrażają zdrowiu konsumenta lub innych uprawnionych do korzystania z nich osób,
konsument może wypowiedzieć umowę timeshare ze skutkiem natychmiastowym,
chociażby w chwili zawarcia umowy wiedział o wadach.

art. 42. więcej Art. 42. Do umowy o długoterminowy produkt wakacyjny przewidującej
prawo konsumenta do skorzystania z miejsca zakwaterowania lub z innych obiektów
udostępnianych mu na podstawie tej umowy przepisy art. 37–41 stosuje się
odpowiednio.

art. 43. więcej Art. 43. Konsument korzystający z miejsca zakwaterowania na podstawie
umowy o uczestnictwo w systemie wymiany wstępuje w wynikające z art. 39
uprawnienia konsumenta, z którego miejsca zakwaterowania korzysta. Uprawnienia
wynikające z art. 40 i art. 41 przysługują temu konsumentowi wobec przedsiębiorcy,
z którym ma on zawartą umowę o uczestnictwo w systemie wymiany.

art. 44. więcej Art. 44. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16,
poz. 93, z późn. zm.) uchyla się art. 270¹.

art. 45. więcej Art. 45. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010
r. Nr 46, poz. 275, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 60¹ uchyla się § 5 i 6;
2) w rozdziale XV po art. 139 dodaje się art. 139a w brzmieniu:
„Art. 139a. § 1. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa:
1) zawiera z konsumentem umowę timeshare, umowę o długoterminowy
produkt wakacyjny, umowę pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub
długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowę o uczestnictwo w
systemie wymiany, bez zachowania właściwych wymogów, dotyczących
jej treści lub formy,
2) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę timeshare, umowę o
długoterminowy produkt wakacyjny lub umowę o uczestnictwo w
systemie wymiany, świadczenia przed upływem określonego w ustawie
terminu do odstąpienia od umowy, lub świadczenie takie przed upływem
tego terminu od konsumenta przyjmuje,
3) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę pośrednictwa w
odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego,
świadczenia przed rozwiązaniem umowy lub przed doprowadzeniem do
nabycia lub zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z
umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, lub świadczenie takie
przed rozwiązaniem umowy lub przed doprowadzeniem do nabycia lub
zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny od konsumenta przyjmuje,
4) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę przedwstępną,
zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy
produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub
długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, świadczenia określonego w umowie przedwstępnej
przed upływem terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej, lub
świadczenie takie przed upływem tego terminu od konsumenta przyjmuje
– podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Kto zawierając umowę timeshare sprzecznie z treścią nabywanego
prawa oświadcza, że przedmiotem umowy jest własność
– podlega karze grzywny.
§ 3. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, po upływie
określonego w ustawie terminu do odstąpienia od umowy timeshare, umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży
timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego lub umowy o
uczestnictwo w systemie wymiany, nie przekazuje konsumentowi informacji
wymaganych ustawą
– podlega karze grzywny.
§ 4. Karze określonej w § 3 podlega również ten, kto w zakresie
działalności swojego przedsiębiorstwa, po upływie określonego w ustawie
terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej, zobowiązującej do zawarcia
umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy
pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu
wakacyjnego, lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, nie przekazuje
konsumentowi informacji wymaganych ustawą.”.

art. 46. więcej Art. 46. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece
(Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) prawo z umowy timeshare, o którym mowa w ustawie z dnia 16 września
2011 r. o timeshare (Dz. U. Nr 230, poz. 1370).”.

art. 47. więcej Art. 47. Do umów, na podstawie których konsument uzyskuje od
przedsiębiorcy prawo do korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w
oznaczonym czasie w każdym roku, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, na podstawie ustawy uchylanej w art. 49, stosuje się przepisy dotychczasowe.

art. 48. więcej Art. 48. Do zawartych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy umów
spełniających cechy umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo
w systemie wymiany, mających za przedmiot prawa wynikające z zawartych przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy umów spełniających cechy umowy
timeshare lub umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, stosuje się przepisy
niniejszej ustawy dotyczące odpowiednio umów pośrednictwa w odsprzedaży lub
umów o uczestnictwo w systemie wymiany.

art. 49. więcej Art. 49. Traci moc ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców prawa
korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w
każdym roku oraz o zmianie ustaw Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o
księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 74, poz. 855 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959).

art. 50. więcej Art. 50. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.