Art. 45. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2010
r. Nr 46, poz. 275, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 601 uchyla się § 5 i 6;
2) w rozdziale XV po art. 139 dodaje się art. 139a w brzmieniu:
Art. 139a. § 1. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa:
1) zawiera z konsumentem umowę timeshare, umowę o długoterminowy
produkt wakacyjny, umowę pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub
długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowę o uczestnictwo w
systemie wymiany, bez zachowania właściwych wymogów, dotyczących
jej treści lub formy,
2) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę timeshare, umowę o
długoterminowy produkt wakacyjny lub umowę o uczestnictwo w
systemie wymiany, świadczenia przed upływem określonego w ustawie
terminu do odstąpienia od umowy, lub świadczenie takie przed upływem
tego terminu od konsumenta przyjmuje,
3) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę pośrednictwa w
odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego,
świadczenia przed rozwiązaniem umowy lub przed doprowadzeniem do
nabycia lub zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z
umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, lub świadczenie takie
przed rozwiązaniem umowy lub przed doprowadzeniem do nabycia lub
zbycia przez konsumenta praw z umowy timeshare lub z umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny od konsumenta przyjmuje,
4) żąda od konsumenta, z którym zawarł umowę przedwstępną,
zobowiązującą do zawarcia umowy timeshare, umowy o długoterminowy
produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub
długoterminowego produktu wakacyjnego, lub umowy o uczestnictwo w
systemie wymiany, świadczenia określonego w umowie przedwstępnej
przed upływem terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej, lub
świadczenie takie przed upływem tego terminu od konsumenta przyjmuje
– podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Kto zawierając umowę timeshare sprzecznie z treścią nabywanego
prawa oświadcza, że przedmiotem umowy jest własność
– podlega karze grzywny.
§ 3. Kto w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, po upływie
określonego w ustawie terminu do odstąpienia od umowy timeshare, umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny, umowy pośrednictwa w odsprzedaży
timeshare lub długoterminowego produktu wakacyjnego lub umowy o
uczestnictwo w systemie wymiany, nie przekazuje konsumentowi informacji
wymaganych ustawą
– podlega karze grzywny.
§ 4. Karze określonej w § 3 podlega również ten, kto w zakresie
działalności swojego przedsiębiorstwa, po upływie określonego w ustawie
terminu do odstąpienia od umowy przedwstępnej, zobowiązującej do zawarcia
umowy timeshare, umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, umowy
pośrednictwa w odsprzedaży timeshare lub długoterminowego produktu
wakacyjnego, lub umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, nie przekazuje
konsumentowi informacji wymaganych ustawą.”.

Ustawa o timeshare art. 45

Poprzedni

Art. 44. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) uchyla się art. 270<sup>1</sup>.

Nastepny

Art. 46. W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: „6) prawo z umowy timeshar...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 września 2011 r. o timeshare
  • Wejscie w życie 28 kwietnia 20012
  • Ost. zmiana ustawy brak
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 05 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka