Wejscie w życie: 27 października 2012

Ostatnia Zmiana: 1 stycznia 2021

Ustawa z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa zasady tworzenia, organizacji i działalności
spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, zwanych dalej „kasami”,
i Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, zwanej dalej „Kasą
Krajową”, oraz zasady sprawowania nadzoru nad kasami i Kasą Krajową.

Art. 1a. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) przedsiębiorca – przedsiębiorcę, o którym mowa w ustawie z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z
2020 r. poz. 424 i 1086);
2) przedsiębiorca zagraniczny – przedsiębiorcę zagranicznego w rozumieniu
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców
zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1252);
3) karta płatnicza – kartę płatniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15a ustawy z dnia 19
sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2020 r. poz. 794);
4) bank krajowy – bank, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020
r. poz. 284, 288, 321 i 1086);
5) mała kasa – kasę, która spełnia następujące warunki:
a) suma aktywów bilansu kasy na koniec roku obrotowego nie przekraczała 20 mln zł,
b) średnioroczna liczba członków kasy w ostatnim roku obrotowym nie
przekraczała 10 tys. osób;
6) instytucja kredytowa – instytucję, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów
ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych,
zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176
z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm.), mającą siedzibę na terytorium innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

art. 2. więcej Art. 2. Kasa jest spółdzielnią, do której w zakresie nieuregulowanym ustawą
stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz. U.
z 2020 r. poz. 275, 568, 695 i 875).

art. 3. więcej Art. 3. 1. Celem kas, z zastrzeżeniem art. 13aa, jest gromadzenie środków
pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielanie im pożyczek i kredytów,
przeprowadzanie na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz wykonywanie
dystrybucji ubezpieczeń na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 grudnia
2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2019 r. poz. 1881).
1a. Kasa, po uzyskaniu zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, o którym
mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych
i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz.
95 i 695), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych”, może pośredniczyć
w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych lub
tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych oraz funduszy inwestycyjnych
otwartych z siedzibą w państwach należących do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego (EEA).
2. Do rozliczeń, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe o bankowych rozliczeniach
pieniężnych oraz przepisy ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych
w zakresie świadczenia usług płatniczych.
2a. Do poleceń zapłaty stosuje się art. 63d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Prawo bankowe.
3. Kasy, z wyłączeniem małych kas, oraz Kasa Krajowa są uprawnione do
wydawania pieniądza elektronicznego na rzecz członków kas, na zasadach
określonych w ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.
4. Kasy mogą świadczyć na rzecz swoich członków usługi zaufania oraz
wydawać swoim członkom środki identyfikacji elektronicznej w rozumieniu
przepisów o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej.

Art. 3a. 1. Oświadczenia woli związane z dokonywaniem czynności, o
których mowa w art. 3, mogą być składane w postaci elektronicznej.
2. Dokumenty związane z czynnościami, o których mowa w art. 3, mogą być
sporządzane na informatycznych nośnikach danych, jeżeli dokumenty te będą w
sposób należyty utworzone, utrwalone, przekazane, przechowywane
i zabezpieczone. Usługi związane z zabezpieczeniem tych dokumentów mogą być
wykonywane przez kasy, Kasę Krajową lub podmioty kontrolowane przez kasy lub
Kasę Krajową.
3. Jeżeli ustawa zastrzega dla czynności prawnej formę pisemną, uznaje się,
że czynność dokonana w formie, o której mowa w ust. 1, spełnia wymagania formy
pisemnej także wtedy, gdy forma została zastrzeżona pod rygorem nieważności.
4. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku
Polskiego oraz Kasy Krajowej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób
tworzenia, utrwalania, przekazywania, przechowywania i zabezpieczania, w tym
przy zastosowaniu środków identyfikacji elektronicznej, dokumentów, o których
mowa w ust. 2, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa
obrotu oraz ochronę interesów kas i ich członków.

Art. 3b. 1. Kasa prowadzi dla członka kasy, który posiada w kasie imienny
rachunek otwarty w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą,
rachunek VAT. Otwierając dla członka kasy imienny rachunek, kasa jednocześnie
otwiera rachunek VAT.
2. Do rachunku VAT przepisy rozdziału 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.

art. 4. więcej Art. 4. Do stosunków zobowiązaniowych pomiędzy kasami a ich członkami,
o których mowa w art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 lutego
2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 1076 i 1086)
w zakresie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów.

art. 5. więcej Art. 5. Nazwa „spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa” może być
używana wyłącznie przez podmioty zwane „kasami” w rozumieniu ustawy.

art. 6. więcej Art. 6. W przypadku gdy kasa została utworzona w zakładzie pracy, warunki
współpracy między kasą a pracodawcą oraz zakres świadczeń pracodawcy na rzecz
kasy określa umowa.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Utworzenie kasy wymaga uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru
Finansowego.
2. Z wnioskiem o wydanie zezwolenia występują założyciele kasy.
Założyciele kasy są obowiązani ustanowić od 1 do 3 pełnomocników, którzy będą
ich reprezentować wobec Komisji Nadzoru Finansowego w okresie
poprzedzającym wydanie zezwolenia. Pełnomocnictwo powinno być sporządzone
w formie aktu notarialnego.
3. Komisja Nadzoru Finansowego wydaje decyzję w przedmiocie zezwolenia
na utworzenie kasy w terminie 3 miesięcy od daty otrzymania wniosku lub jego
uzupełnienia.
4. W zezwoleniu na utworzenie kasy Komisja Nadzoru Finansowego określa
nazwę i siedzibę kasy oraz zatwierdza jej statut.
5. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia na
utworzenie kasy, jeżeli:
1) nie zostały spełnione wymagania obowiązujące przy tworzeniu kas;
2) zamierzona działalność naruszałaby przepisy prawa lub nie gwarantowałaby
bezpieczeństwa gromadzonych w kasie środków;
3) osoby przewidziane do objęcia stanowisk członków zarządu i rady nadzorczej
kasy nie spełniają wymagań, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 4;
4) wobec osoby przewidzianej do objęcia stanowiska prezesa zarządu kasy
zachodzą przesłanki odmowy wyrażenia zgody, o której mowa w art. 21 ust. 2.
6. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, określi Komisja Nadzoru
Finansowego, po zaopiniowaniu przez Kasę Krajową.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Statut kasy, oprócz spraw określonych w art. 5 § 1 ustawy z dnia
16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, powinien określać w szczególności:
1) zasady funkcjonowania kontroli wewnętrznej;
2) fundusze oraz zasady gospodarki finansowej.
2. Zmiana statutu kasy wymaga zatwierdzenia przez Komisję Nadzoru
Finansowego.
3. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zatwierdzenia zmiany statutu
kasy, jeżeli zmiana ta prowadzi do naruszenia przepisów prawa lub bezpieczeństwa
gromadzonych w kasie środków.

art. 9. więcej Art. 9. W zakresie niezbędnym do wydawania zgód i zezwoleń określonych
niniejszą ustawą Komisja Nadzoru Finansowego może żądać przedłożenia przez
wnioskodawców stosownych informacji i dokumentów.

Art. 9a. 1. Kasa może, w drodze umowy agencyjnej, powierzyć
przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu pośrednictwo w zawieraniu
i zmianie umów o wykonywanie czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1.
Umowę zawiera się w formie pisemnej.
2. Powierzenie wykonywania czynności, o którym mowa w ust. 1, nie może
prowadzić do naruszenia przepisów prawa ani wpływać niekorzystnie na ostrożne
i stabilne zarządzanie kasą, możliwość wykonywania obowiązków przez biegłego
rewidenta upoważnionego do badania sprawozdań finansowych kasy na podstawie
zawartej z kasą umowy oraz ochronę tajemnicy prawnie chronionej.
3. Zawarcie umowy, o której mowa w ust. 1, z przedsiębiorcą zagranicznym
niemającym miejsca stałego zamieszkania lub nieposiadającym siedziby na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub umowy przewidującej,
że powierzone czynności będą wykonywane poza terytorium Unii Europejskiej,
wymaga zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego udzielonego na wniosek kasy.
Do wniosku dołącza się dokumenty dotyczące przedsiębiorcy zagranicznego lub
wykonywania powierzonych czynności poza terytorium Unii Europejskiej.
Przepisy dotyczące państw członkowskich Unii Europejskiej stosuje się również do państw niebędących państwami członkowskimi Unii Europejskiej, ale należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
4. Komisja Nadzoru Finansowego nakazuje kasie, w drodze decyzji, zmianę
albo rozwiązanie umowy, o której mowa w ust. 1, jeżeli:
1) wykonanie umowy może zagrażać ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu kasą;
2) przedsiębiorca lub przedsiębiorca zagraniczny będący stroną umowy nie
posiada wymaganych uprawnień niezbędnych do wykonywania tej umowy
albo je utracił w trakcie obowiązywania umowy;
3) istnieje zagrożenie naruszenia tajemnicy prawnie chronionej;
4) w państwie, w którym powierzone czynności mają być albo są wykonywane,
obowiązujące prawo uniemożliwia
Komisji Nadzoru Finansowego wykonywanie efektywnego nadzoru;
5) powierzenie wykonywania czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1,
mogłoby prowadzić do naruszenia przepisów prawa lub wpływać
niekorzystnie na ostrożne i stabilne zarządzanie kasą lub możliwość
wykonywania obowiązków przez biegłego rewidenta upoważnionego do
badania sprawozdań finansowych kasy na podstawie zawartej z kasą umowy.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 4, może być wydana z określeniem terminu.
6. Od decyzji, o której mowa w ust. 4, kasa może wnieść skargę do sądu
administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Przepisu
art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298) nie stosuje się.
7. Komisja Nadzoru Finansowego może, bez konieczności uprzedniego
upomnienia na piśmie, zastosować środki określone w art. 71 ust. 2, w przypadku
gdy kasa nie doprowadzi, zgodnie z treścią decyzji, o której mowa w ust. 4, do
zmiany albo rozwiązania umowy.
8. Do przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa
w ust. 1, przepisy art. 64 ust. 1 i art. 70b stosuje się odpowiednio.
9. Odpowiedzialności przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznego,
o którym mowa w ust. 1, wobec kasy za szkody wyrządzone członkom wskutek
niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o której mowa w ust. 1, nie
można wyłączyć ani ograniczyć.
10. Odpowiedzialności kasy za szkody wyrządzone członkom wskutek
niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, o której mowa w ust. 1, nie
można wyłączyć ani ograniczyć.
11. Przepisów ust. 1–10 nie stosuje się do pośrednictwa przy zawieraniu
umów ubezpieczenia.

Art. 9b. Kasa może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej,
powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie
czynności faktycznych związanych z wykonywaniem czynności, o których mowa
w art. 3 ust. 1. Przepisy art. 9a ust. 2–11 oraz przepisy wydane na podstawie art. 9h
stosuje się odpowiednio.

Art. 9c. Powierzenie wykonywania czynności, o którym mowa w art. 9a
i art. 9b, nie może obejmować:
1) zarządzania kasą w rozumieniu art. 48 ustawy z dnia 16 września 1982 r. –
Prawo spółdzielcze, a w szczególności zarządzania ryzykiem związanym
z prowadzeniem działalności kasy, w tym zarządzania aktywami i pasywami,
dokonywania oceny zdolności kredytowej i analizy ryzyka kredytowego;
2) funkcji kontroli wewnętrznej w kasie.

Art. 9d. Kasa prowadzi ewidencję umów, o których mowa w art. 9a ust. 1
i art. 9b, zawierającą co najmniej:
1) dane identyfikujące przedsiębiorców lub przedsiębiorców zagranicznych,
z którymi zostały zawarte umowy, o których mowa w art. 9a ust. 1 lub art. 9b;
2) zakres powierzonych czynności i miejsce ich wykonywania;
3) okres obowiązywania umów.

Art. 9e. 1. Kasa jest obowiązana do zachowania tajemnicy zawodowej
obejmującej wszystkie informacje dotyczące czynności, o których mowa w art. 3
ust. 1, w tym także informacje uzyskane w czasie negocjacji, w trakcie zawierania
i realizacji umowy, na podstawie której kasa tę czynność wykonuje.
2. Dostęp do tajemnicy, o której mowa w ust. 1, mają wyłącznie członkowie
organów kasy, niezależnie od podstawy prawnej pełnienia funkcji członka organu
kasy, oraz osoby pozostające z kasą w stosunku pracy.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2, są obowiązane do zachowania tajemnicy,
zarówno w trakcie pełnienia funkcji lub pozostawania w stosunku pracy, jak
również po zakończeniu pełnienia funkcji lub ustaniu stosunku pracy.

Art. 9f. 1. Nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej, o której
mowa w art. 9e ust. 1, przekazywanie informacji objętej tajemnicą zawodową:
1) w zakresie niezbędnym do należytego wykonania umowy, na podstawie której
wykonywane są czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub należytego
wykonania czynności pozostających w związku z zawarciem i wykonaniem
tej umowy, w tym także przekazywanie – na zasadzie wzajemności – innym
instytucjom ustawowo upoważnionym do udzielania kredytów informacji
o wierzytelnościach oraz o obrotach i stanach rachunków;
2) przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu, któremu kasa zgodnie
z art. 9a i art. 9b powierzyła wykonywanie czynności, o których mowa
w art. 3 ust. 1, lub czynności faktycznych związanych z wykonywaniem
czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, w zakresie niezbędnym do
należytego wykonywania tych czynności;
2a) dostawcom świadczącym usługę inicjowania transakcji płatniczej, o których
mowa w art. 2 pkt 4d ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych, w zakresie niezbędnym do świadczenia usługi inicjowania
transakcji płatniczej;
2b) dostawcom świadczącym usługę dostępu do informacji o rachunku, o których
mowa w art. 2 pkt 4e ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych, w zakresie niezbędnym do świadczenia usługi dostępu do
informacji o rachunku;
3) w zakresie, w jakim udzielenie informacji objętych tajemnicą zawodową jest
niezbędne do zawarcia i wykonywania umów sprzedaży wierzytelności;
4) na żądanie Komisji Nadzoru Finansowego, w tym w toku wykonywania
czynności kontrolnych;
5) na żądanie Kasy Krajowej w zakresie niezbędnym do wykonywania przez
Kasę Krajową działalności określonej w ustawie oraz w zakresie niezbędnym
do wykonania zawartej z Kasą Krajową umowy;
5a) innym kasom, Kasie Krajowej, bankom oraz izbie rozliczeniowej, o której
mowa w art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, albo spółce handlowej, o której mowa w art. 92bb ust. 1 tej ustawy, w zakresie niezbędnym do udzielania zbiorczej informacji, o której mowa w art. 13d ust. 1, lub zbiorczej informacji, o której mowa w art. 9fb;
5b) innym kasom, bankom oraz izbie rozliczeniowej, o której mowa w art. 67
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, albo spółce handlowej, o
której mowa w art. 92bb ust. 1 tej ustawy, w zakresie niezbędnym do
udzielania informacji, o której mowa w art. 13d ust. 3;
5c) Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz izbie rozliczeniowej,
o której mowa w art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe,
w zakresie niezbędnym do wykonywania odpowiednio zadań i obowiązków,
o których mowa w dziale IIIB ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423);
5d) płatnikowi w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych, w zakresie określonym w art. 143b oraz art. 143c ust. 6 tej
ustawy;
5e) dostawcy usług płatniczych w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.
o usługach płatniczych, w zakresie określonym w art. 143a ust. 1 pkt 2, art.
143b ust. 2 i art. 143c ust. 2 i 5 tej ustawy;
6) lustratorowi w związku z wykonywaniem przez niego czynności w ramach
lustracji, o której mowa w art. 44 ust. 7;
7) biegłemu rewidentowi upoważnionemu na podstawie zawartej umowy do
badania sprawozdań finansowych kasy lub jej ksiąg rachunkowych i portfela
kredytowego;
8) adwokatowi lub radcy prawnemu w związku ze świadczeniem pomocy
prawnej na rzecz kasy;
9) w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa;
10) instytucjom upoważnionym do gromadzenia, przetwarzania i udostępniania
informacji stanowiących tajemnicę bankową, o których mowa w art. 105
ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
11) za wyrażoną na piśmie zgodą osoby, której ta informacja dotyczy;
12) Policji – jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu
przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów,
a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 20 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360 i 956);
12a) Żandarmerii Wojskowej – jeżeli jest to konieczne do skutecznego
zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia
sprawców i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji
przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa
albo ich równowartości, na zasadach i w trybie określonych w art. 40b ustawy
z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach
porządkowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 431 i 956);
12b) na żądanie Inspektora Nadzoru Wewnętrznego – jeżeli jest to konieczne dla
skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub wykrycia ich sprawców
i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych
korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa albo ich równowartości,
na zasadach i w trybie określonych w art. 11p ustawy z dnia 21 czerwca
1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra
właściwego do spraw wewnętrznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 13);
13) na żądanie sądu lub prokuratora w związku z toczącym się postępowaniem
o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
14) na żądanie sądu w związku z prowadzonym postępowaniem spadkowym lub
o podział majątku między małżonkami albo prowadzoną przeciwko osobie
fizycznej będącej stroną umowy sprawą o alimenty lub o rentę o charakterze
alimentacyjnym, a także innym postępowaniem cywilnym, jeżeli informacje
nie dotyczą osób trzecich niebędących stroną postępowania;
14a) na żądanie sądu w związku z prowadzonym postępowaniem w sprawach
własności intelektualnej, jeżeli jest to niezbędne do określenia źródła lub
zakresu naruszenia praw własności intelektualnej, w zakresie, o którym mowa
w art. 479115 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 i 1578);
15) na żądanie komornika sądowego w związku z toczącym się postępowaniem
egzekucyjnym lub zabezpieczającym albo wykonywaniem postanowienia
o zabezpieczeniu spadku lub ze sporządzaniem spisu inwentarza;
15a) na żądanie administracyjnego organu egzekucyjnego oraz centralnego biura
łącznikowego, o którym mowa w art. 9 ustawy z dnia 11 października 2013 r.
o wzajemnej pomocy przy dochodzeniu podatków, należności celnych i
innych należności pieniężnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 765), w zakresie:
a) posiadanych przez członka kasy rachunków prowadzonych przez kasę
lub posiadanych pełnomocnictw do dysponowania rachunkami
prowadzonymi przez kasę, liczby tych rachunków lub pełnomocnictw,
obrotów i stanów tych rachunków, z podaniem wpływów, obciążeń
rachunków i ich tytułów oraz odpowiednio ich nadawców i odbiorców,
b) zawartych przez członka kasy umów kredytowych lub umów pożyczki,
z podaniem wysokości zobowiązań wynikających z tych kredytów lub
pożyczek, celów, na jakie zostały udzielone, i sposobu zabezpieczenia
ich spłaty
– w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym, postępowaniem
zabezpieczającym oraz wykonywaniem innych czynności wynikających z
ustawowych zadań tych organów;
16) na żądanie organu Krajowej Administracji Skarbowej:
a) w związku z prowadzoną sprawą o przestępstwo skarbowe lub
o wykroczenie skarbowe przeciwko członkowi kasy, o ile informacje
mają związek z tą sprawą, lub
b) jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia przestępstwom lub
przestępstwom skarbowym, ich wykrycia albo ustalenia ich sprawców
i uzyskania dowodów ich popełnienia, a także wykrycia i identyfikacji
przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących
z przestępstwa lub przestępstwa skarbowego albo ich równowartości –
w zakresie, o którym mowa w art. 127a ustawy z dnia 16 listopada
2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 505,
568, 695, 1087 i 1106);
17) na żądanie banku upoważnionego do dokonywania czynności obrotu
dewizowego w zakresie ustalenia istnienia wymagalnego zobowiązania
stanowiącego podstawę do przekazania za granicę waluty obcej;
18) na żądanie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, w zakresie
wykonywania przez niego zadań określonych w przepisach o ochronie danych
osobowych;
19) na żądanie Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w zakresie
wykonywania przez niego zadań określonych w ustawie z dnia 16 lutego
2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów;
19a) na żądanie Rzecznika Finansowego, w zakresie niezbędnym do realizacji
przez niego zadań określonych w ustawie z dnia 5 sierpnia 2015 r. o
rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i o Rzeczniku
Finansowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2279);
20) na żądanie Prezesa Najwyższej Izby Kontroli lub upoważnionego przez niego
kontrolera w zakresie danych dotyczących jednostki kontrolowanej,
niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego w prowadzonym postępowaniu
kontrolnym dotyczącym tej jednostki;
21) na żądanie Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej,
Straży Granicznej, Służby Więziennej, Służby Ochrony Państwa i ich
upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy w zakresie
niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie
przepisów o ochronie informacji niejawnych;
22) na żądanie Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego, w trybie i na
zasadach określonych w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym
Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1921 i 2020);
23) na pisemne żądanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w zakresie
sporządzania i przekazywania informacji dotyczących numerów rachunków
płatników składek oraz przekazywania danych umożliwiających identyfikację
posiadaczy tych rachunków;
24) na pisemne żądanie organu wypłacającego świadczenie z ubezpieczenia
społecznego lub zaopatrzenia emerytalnego albo uposażenie w stanie
spoczynku w zakresie sporządzania i przekazywania danych umożliwiających
identyfikację współposiadacza (współposiadaczy) rachunku wspólnego, na który zostały przekazane świadczenia lub uposażenia za okres po śmierci świadczeniobiorcy;
24a) na żądanie Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w trybie i na
zasadach określonych w art. 34a ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2020 r. poz. 27);
25) na żądanie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie wykonywania
przez niego zadań określonych w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r.
o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów
oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 842);
26) podmiotowi przejmującemu, instytucji pomostowej lub podmiotowi
zarządzającemu aktywami w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia
przymusowej restrukturyzacji, w tym użycia instrumentów przymusowej
restrukturyzacji;
27) na żądanie Ministra Sprawiedliwości w zakresie niezbędnym do
wykonywania zadań organu do spraw informacji zgodnie z art. 14
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 655/2014 z dnia 15
maja 2014 r. ustanawiającego procedurę europejskiego nakazu zabezpieczenia
na rachunku bankowym w celu ułatwienia transgranicznego dochodzenia
wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych (Dz. Urz. UE L 189 z
27.06.2014, str. 59);
28) na żądanie Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w zakresie
niezbędnym do wykonywania przez ten Fundusz zadań związanych
z dokonywaniem wypłat z Turystycznego Funduszu Zwrotów lub
Turystycznego Funduszu Pomocowego, o których mowa odpowiednio
w art. 15ka i art. 15kc ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych
rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem
i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi
sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.).
2. Zakres oraz zasady udzielania informacji przez kasy organom Krajowej
Administracji Skarbowej, organom podatkowym oraz Generalnemu Inspektorowi
Informacji Finansowej regulują odrębne przepisy.
3. Osoby, organy i podmioty wymienione w ust. 1 i 2, w tym także
pracownicy lub członkowie organów tych podmiotów, jeżeli nie są pracownikami,
mogą wykorzystywać uzyskane informacje tylko zgodnie z celem ich przekazania.
O ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, uzyskane informacje nie mogą być
ujawniane innym osobom, organom lub podmiotom.
4. Kasa nie ponosi odpowiedzialności za szkodę wynikającą z ujawnienia
tajemnicy zawodowej przez osoby lub podmioty, którym kasa udzieliła informacji
stanowiących tajemnicę zawodową na podstawie przepisów ustawy.

Art. 9fa. 1. Podmioty, o których mowa w art. 9f ust. 1 pkt 4, 12–16 oraz 20–
23, w granicach uprawnień wynikających z tych przepisów, a także gmina po
uzyskaniu informacji, o której mowa w art. 13c, z której wynika, że członek kasy
zmarł, są uprawnione do uzyskania zbiorczej informacji, o której mowa w art. 13d
ust. 1, w dowolnej kasie.
2. Podmioty, o których mowa w art. 9f ust. 1 pkt 4, 12–16 oraz 20–23, w
granicach uprawnień wynikających z tych przepisów, są uprawnione do uzyskania
informacji, o której mowa w art. 13d ust. 3, w dowolnej kasie.

Art. 9fb. Podmiot, o którym mowa w art. 9f ust. 1 pkt 27, w granicach
uprawnień wynikających z tego przepisu, jest uprawniony do uzyskania z
Centralnej informacji zbiorczej informacji, o której mowa w art. 13d ust. 1, z tym
że zbiorcza informacja może dotyczyć także rachunków członka niebędącego osobą
fizyczną.

Art. 9g. Przepisy art. 9e i art. 9f stosuje się odpowiednio do Kasy Krajowej,
z tym że w zakresie tajemnicy zawodowej uwzględnia się wszystkie informacje
wytworzone lub pozyskane od kas w związku z wykonywaniem przez Kasę
Krajową działalności określonej w ustawie, o ile ich ujawnienie mogłoby naruszyć
chroniony prawem interes podmiotów, których te informacje bezpośrednio lub
pośrednio dotyczą.

Art. 9h. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w drodze
rozporządzenia, określi wykaz dokumentów dotyczących działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego, dołączanych do wniosku, o którym
mowa w art. 9a ust. 3, mając na uwadze zapewnienie Komisji Nadzoru
Finansowego informacji pozwalających na rzetelną i miarodajną ocenę wpływu
zawieranej umowy na ostrożne i stabilne zarządzanie kasą.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Członkami kasy mogą być osoby fizyczne połączone więzią
o charakterze zawodowym lub organizacyjnym, a w szczególności:
1) pracownicy zatrudnieni w jednym lub kilku zakładach pracy;
2) osoby należące do tej samej organizacji społecznej lub zawodowej.
2. Członkami kasy mogą być także – działające wśród członków, o których
mowa w ust. 1 – organizacje pozarządowe w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia
24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1057), jednostki organizacyjne kościołów i związków
wyznaniowych posiadające osobowość prawną, spółdzielnie, związki zawodowe
oraz wspólnoty mieszkaniowe.

art. 11. więcej Art. 11. Ustanie więzi, o której mowa w art. 10, stanowi przyczynę
wykreślenia członka kasy, chyba że statut stanowi inaczej.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Członek kasy jest obowiązany wpłacić wkład członkowski w celu
korzystania przez spółdzielnię.
2. Wkład członkowski jest oprocentowany, jeżeli statut tak stanowi. Zasady
ustalania wysokości oprocentowania wkładu członkowskiego i jego zmiany określa statut.
3. Kwoty wyliczone na podstawie ust. 2 zalicza się na poczet wkładu
członkowskiego.
4. Wkład członkowski nie może być wypłacony przed ustaniem członkostwa.
Nie dotyczy to kwot przewyższających obowiązkową wysokość wkładu
członkowskiego.

art. 13. więcej Art. 13. Każdy członek kasy obowiązany jest posiadać co najmniej jeden
zadeklarowany i wpłacony udział. Minimalną wysokość udziału członkowskiego
określa statut.

Art. 13a. 1. Umowa imiennego rachunku członka kasy, o którym mowa
w art. 28, ulega rozwiązaniu z:
1) dniem śmierci członka kasy albo
2) upływem 10 lat od dnia wydania przez członka kasy ostatniej dyspozycji
dotyczącej tego rachunku, chyba że umowa lokaty była zawarta na czas
oznaczony dłuższy niż 10 lat.
2. Dyspozycją, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie jest postanowienie umowne
przewidujące, w razie braku wypowiedzenia, odnowienie umowy imiennego
rachunku członka kasy, o której mowa w ust. 1, zawartej na czas oznaczony nie
dłuższy niż 10 lat. Jeżeli na skutek odnowienia umowa wiązałaby dłużej niż 10 lat
od jej zawarcia, warunkiem odnowienia jest wydanie przez członka kasy takiej
dyspozycji. Brak dyspozycji skutkuje wygaśnięciem umowy.
3. Umowa lokaty zawarta na czas oznaczony dłuższy niż 10 lat może zostać
odnowiona, jeżeli członek kasy wyda taką dyspozycję. Dyspozycją taką nie jest
postanowienie umowne przewidujące, w razie braku jej wypowiedzenia,
odnowienie umowy. Brak dyspozycji skutkuje wygaśnięciem umowy.
4. Jeżeli umowa imiennego rachunku członka kasy uległa rozwiązaniu na
podstawie ust. 1, umowę uważa się za wiążącą do chwili wypłaty przez kasę
środków pieniężnych osobie posiadającej tytuł prawny, chyba że stan środków
pieniężnych na tym rachunku nie przekracza kwoty minimalnej określonej w umowie.
5. Od dnia wygaśnięcia umowy imiennego rachunku członka kasy na
podstawie ust. 2 albo 3, do dnia wypłaty środków pieniężnych osobie posiadającej
do nich tytuł prawny, środki te podlegają waloryzacji o prognozowany w ustawie
budżetowej na dany rok średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług
konsumpcyjnych ogółem. Waloryzacji dokonuje się na ostatni dzień roku
kalendarzowego.
6. Z upływem 5 lat od dnia wydania przez członka kasy ostatniej dyspozycji
dotyczącej rachunku, kasa jest obowiązana wystąpić do ministra właściwego do
spraw informatyzacji o udostępnienie danych z rejestru Powszechnego
Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) umożliwiających
ustalenie, czy członek kasy żyje.
7. Na co najmniej 6 miesięcy przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1
pkt 2, kasa jest obowiązana poinformować członka kasy o skutkach upływu tego okresu.
8. Przepisy ust. 1–7 nie dotyczą rachunku wspólnego.

Art. 13aa. 1. Po śmierci przedsiębiorcy kasa nadal prowadzi imienny
rachunek członka kasy związany z prowadzoną przez niego działalnością
gospodarczą, jeżeli został ustanowiony zarząd sukcesyjny w rozumieniu ustawy
z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej
i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629
oraz z 2019 r. poz. 1495).
2. W okresie od ustanowienia do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego
dostęp do środków pieniężnych zgromadzonych na imiennym rachunku członka
kasy, o którym mowa w ust. 1, oraz prawo do wydawania dyspozycji przysługują
zarządcy sukcesyjnemu.
3. Zarządca sukcesyjny niezwłocznie informuje kasę o osobach, które go
powołały, a także o osobach, które uzyskały tytuł prawny do spadku po członku kasy.

Art. 13b. Z upływem 3 miesięcy od wygaśnięcia umowy imiennego
rachunku członka kasy, o którym mowa w art. 28, zawartej na czas oznaczony,
w razie braku wcześniejszej dyspozycji wypłaty środków pieniężnych, kasa jest
obowiązana wystąpić do ministra właściwego do spraw informatyzacji
o udostępnienie danych z rejestru PESEL umożliwiających ustalenie, czy członek
kasy żyje.

Art. 13c. W przypadku rozwiązania albo wygaśnięcia umowy imiennego
rachunku członka kasy z przyczyn, o których mowa w art. 13a ust. 1–3, kasa jest
obowiązana pisemnie poinformować gminę ostatniego miejsca zamieszkania
członka kasy o:
1) dacie powzięcia przez kasę informacji o śmierci członka kasy,
2) dacie wydania przez członka kasy ostatniej dyspozycji dotyczącej imiennego
rachunku członka kasy, a w przypadku gdy umowa przewidywała
prowadzenie więcej niż jednego rachunku – tych rachunków,
3) wysokości środków pieniężnych zgromadzonych na imiennym rachunku
członka kasy, a w przypadku gdy umowa przewidywała prowadzenie więcej
niż jednego rachunku – na rachunkach,
4) kwotach i tytułach wypłat dokonanych z imiennego rachunku członka kasy,
a w przypadku gdy umowa przewidywała prowadzenie więcej niż jednego
rachunku – z rachunków,
5) możliwości nabycia przez nią prawa do środków pieniężnych, o których
mowa w pkt 3, zgodnie z art. 935 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks
cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 875)
– wskazując źródło i podstawę ustaleń.

Art. 13d. 1. Kasa jest obowiązana udzielić członkowi kasy, osobie, która
uzyskała tytuł prawny do spadku po członku kasy, oraz zarządcy sukcesyjnemu,
zbiorczej informacji o:
1) imiennych rachunkach członka kasy, w tym rachunkach wspólnych – bez
wskazania danych współposiadacza;
2) umowach imiennego rachunku członka kasy rozwiązanych albo wygasłych
z przyczyn, o których mowa w art. 13a ust. 1–3;
3) rachunkach bankowych członka kasy, o których mowa w art. 59a ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, w tym rachunkach wspólnych –
bez wskazania danych współposiadacza;
4) umowach rachunku bankowego członka kasy rozwiązanych albo wygasłych
z przyczyn, o których mowa w art. 59a ust. 1–3 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe.
2. W zbiorczej informacji wskazuje się podmiot, który prowadzi albo
prowadził rachunek, numery rachunków wynikające z umowy rachunku oraz
informację, czy rachunki są nadal prowadzone.
3. Kasa jest obowiązana udzielić dostawcy, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt
1–3 i 9 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, z wyłączeniem
Kasy Krajowej, informacji o:
1) imiennych rachunkach członka kasy, w tym rachunkach wspólnych – bez
wskazania danych współposiadacza;
2) rachunkach bankowych członka kasy, w tym rachunkach wspólnych – bez
wskazania danych współposiadacza.
4. W informacji, o której mowa w ust. 3, wskazuje się podmiot, który
prowadzi rachunki.

Art. 13e. 1. Zbiorczą informację oraz informację, o której mowa w art. 13d
ust. 3, kasa jest obowiązana pozyskać z centralnej informacji o rachunkach, o której
mowa w art. 92bb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, zwanej dalej
„Centralną informacją”, niezwłocznie po otrzymaniu pisemnego żądania od osoby,
o której mowa w art. 13d ust. 1, i zweryfikowaniu jej tytułu prawnego, lub od
dostawcy, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1–3 i 9 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011
r. o usługach płatniczych, z wyłączeniem Kasy Krajowej. Zbiorczą informację oraz
informację, o której mowa w art. 13d ust. 3, kasa jest obowiązana dostarczyć osobie,
która wystąpiła z żądaniem, lub dostawcy, o którym mowa w art. 4 ust. 2 pkt 1–3 i
9 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, z wyłączeniem Kasy
Krajowej, niezwłocznie po jej pozyskaniu z Centralnej informacji.
2. Zbiorcza informacja oraz informacja, o której mowa w art. 13d ust. 3, może
być dostarczona odpłatnie, przy czym opłata nie może być wyższa niż koszt
wygenerowania takiej informacji.
Art. 13f. 1. Kasa prowadząca imienny rachunek członka kasy jest obowiązana
nieodpłatnie udzielić informacji, o których mowa w art. 13d ust. 1 i 3, Centralnej
informacji. Obowiązek udzielenia informacji może być realizowany
za pośrednictwem Kasy Krajowej.
2. Informacji, o których mowa w art. 13d ust. 1 i 3, kasa lub Kasa Krajowa
udziela niezwłocznie, ale nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia
otrzymania zapytania od Centralnej informacji.
Art. 13g. 1. Kasa może prowadzić na rzecz członka kasy rachunek rodzinny.
2. Rachunek rodzinny członka kasy może być prowadzony wyłącznie dla osób
fizycznych, którym przyznano niepodlegające egzekucji świadczenia, dodatki,
zasiłki oraz inne kwoty, o których mowa w art. 833 § 6 i 7 ustawy z dnia
17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, z wyjątkiem świadczeń
alimentacyjnych, zwane dalej „świadczeniami niepodlegającymi egzekucji”.
3. Rachunek rodzinny członka kasy nie może być prowadzony dla kilku osób
fizycznych.
4. Umowa rachunku rodzinnego członka kasy określa numery rachunków
bankowych jednostek wypłacających świadczenia niepodlegające egzekucji,
z których dokonywane są wpłaty na rachunek rodzinny członka kasy.
Zaświadczenia o numerach tych rachunków, wydane przez jednostki wypłacające
świadczenia niepodlegające egzekucji, stanowią załączniki do umowy rachunku
rodzinnego członka kasy.
5. Otwarcie i prowadzenie rachunku rodzinnego członka kasy oraz wypłaty
z tego rachunku w kasie, w której rachunek jest prowadzony, są wolne od
jakichkolwiek opłat i prowizji. Kasa nie pobiera opłat i prowizji za wydanie
instrumentu płatniczego do rachunku rodzinnego, o ile umowa przewiduje wydanie
tego instrumentu, jego miesięczne utrzymanie oraz wypłaty z wykorzystaniem tego
instrumentu przy użyciu bankomatów wskazanych przez kasę w umowie.
6. Na rachunek rodzinny członka kasy mogą być wpłacane wyłącznie środki
pieniężne pochodzące ze świadczeń niepodlegających egzekucji. Wpłaty na
rachunek rodzinny członka kasy mogą być dokonywane wyłącznie z rachunków
bankowych jednostek wypłacających świadczenia niepodlegające egzekucji.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Kasa jest obowiązana wypłacić po śmierci członka kasy z jego
wkładu członkowskiego i oszczędności:
1) kwotę wydatkowaną na koszty pogrzebu członka kasy w wysokości
nieprzekraczającej kosztów urządzenia pogrzebu zgodnie ze zwyczajami
przyjętymi w danym środowisku – osobie, która przedłoży rachunek
stwierdzający wysokość poniesionych przez nią wydatków;
2) kwotę nieprzekraczającą ogółem sumy przeciętnego miesięcznego
wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanej przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego, w okresie 5 lat kalendarzowych poprzedzających
wypłatę – jeżeli członek kasy pisemnie wskazał kasie osoby, na których rzecz
wypłata ma nastąpić; osobami wskazanymi przez członka kasy mogą być jego
małżonek, zstępni, rodzice, dziadkowie i rodzeństwo;
3) kwotę równą wpłatom na rachunki, dokonanym przez organ rentowy z tytułu
świadczeń z ubezpieczeń i zabezpieczeń społecznych, które nie przysługiwały
za okres po śmierci posiadacza rachunków, wskazaną we wniosku organu
rentowego skierowanym do kasy, wraz z podaniem numerów rachunków, na
które dokonano wpłat.
2. Sumy określone w ust. 1 nie należą do spadku po członku kasy.
2a. Kasa jest obowiązana przy zawieraniu umowy imiennego rachunku
członka kasy poinformować, w sposób zrozumiały, o możliwości pisemnego
wskazania osób, na rzecz których ma nastąpić wypłata kwoty, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, oraz o treści ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2. Przepisu zdania pierwszego nie
stosuje się do rachunku wspólnego.
2b. W przypadku powzięcia przez kasę informacji o śmierci członka kasy,
który dokonał wskazania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, kasa jest obowiązana
niezwłocznie zawiadomić wskazane przez członka kasy osoby o możliwości
wypłaty określonej kwoty.
3. Kasa jest zwolniona od wypłaty pełnej lub częściowej kwoty, o której
mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli przed otrzymaniem wniosku organu rentowego
dokonała z tych rachunków wypłat innym uprawnionym osobom, które to wypłaty
nie pozwalają zrealizować wniosku w całości lub części, oraz w ciągu 30 dni od
otrzymania wniosku poinformuje o tym organ rentowy, wraz ze wskazaniem osób,
które pobrały wypłaty.
4. Kasa nie odpowiada za szkody wynikające z wykonania czynności,
o których mowa w ust. 1 pkt 3 oraz ust. 3. Odpowiedzialność w tym zakresie
ponosi organ rentowy, który wystąpił z wnioskiem.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Kasa i Kasa Krajowa jest obowiązana przeciwdziałać
wykorzystaniu swojej działalności dla celów mających związek z przestępstwem,
o którym mowa w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444 i 1517).
2. Tryb postępowania kasy i Kasy Krajowej w razie wystąpienia okoliczności,
o których mowa w ust. 1, określa odrębna ustawa.

art. 16. więcej Art. 16. 1. W razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia, że działalność
kasy i Kasy Krajowej jest wykorzystywana w celu ukrycia działań przestępczych
lub dla celów mających związek z przestępstwem skarbowym lub innym
przestępstwem niż przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299 ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny – kasa lub Kasa Krajowa zawiadamia
o tym prokuratora, Policję albo inny właściwy organ uprawniony do prowadzenia
postępowania przygotowawczego.
2. Prokurator, Policja albo inny właściwy organ uprawniony do prowadzenia
postępowania przygotowawczego, który otrzymał zawiadomienie, o którym mowa
w ust. 1, może żądać uzupełnienia informacji, także w toku czynności
podejmowanych na podstawie art. 307 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413, 568, 1086 i 1458).
3. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że zgromadzone na
rachunku środki, w całości lub w części pochodzą z przestępstwa skarbowego lub
przestępstwa innego niż przestępstwo, o którym mowa w art. 165a lub art. 299
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, lub mają z nim związek, kasa jest
uprawniona do dokonania blokady środków na tym rachunku. Blokadę można
ustanowić wyłącznie do wysokości zgromadzonych na rachunku środków, co do
których zachodzi takie podejrzenie.
4. W przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa,
o którym mowa w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
karny, lub wykorzystywania działalności kasy w celu ukrycia działań
przestępczych lub dla celów mających związek z przestępstwem lub przestępstwem
skarbowym prokurator może, w drodze postanowienia, wstrzymać określoną
transakcję lub dokonać blokady środków na rachunku na czas oznaczony, nie
dłuższy niż 6 miesięcy, również pomimo braku zawiadomienia, o którym mowa
w ust. 1. W postanowieniu określa się zakres, sposób i termin wstrzymania
transakcji lub blokady środków na rachunku.
5. Blokada środków na rachunku, dokonana w okolicznościach, o których
mowa w ust. 3, nie może trwać dłużej niż 72 godziny.
6. Niezwłocznie po dokonaniu blokady, o której mowa w ust. 3, kasa
zawiadamia prokuratora.
7. W terminie określonym w ust. 5 prokurator wydaje postanowienie
o wszczęciu postępowania albo o odmowie jego wszczęcia, o którym niezwłocznie
zawiadamia właściwą kasę. Terminu określonego w art. 307 § 1 ustawy z dnia 6
czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego nie stosuje się. W razie wszczęcia
postępowania prokurator może, w drodze postanowienia, wstrzymać określoną
transakcję lub dokonać blokady środków na rachunku na czas oznaczony, nie
dłuższy niż 3 miesiące, licząc od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6. W postanowieniu określa się zakres, sposób i termin wstrzymania transakcji lub blokady środków na rachunku.
8. Na postanowienie prokuratora w przedmiocie stosowania blokady środków
na rachunku przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy.
9. Wstrzymanie transakcji lub blokada środków na rachunku upada, jeżeli
przed upływem 3 miesięcy, licząc od dnia wydania postanowienia, o którym mowa
w ust. 4, lub od dnia otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6, nie
zostanie wydane postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym lub postanowienie
w przedmiocie dowodów rzeczowych.
10. W sprawach dotyczących blokady środków na rachunku,
nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
– Kodeks postępowania karnego.
11. Kasa nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, która może wyniknąć
z wykonania w dobrej wierze obowiązków określonych w ust. 3–6. W takim
przypadku, jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 3–6, nie miały związku z
przestępstwem lub ukrywaniem działań przestępczych, o których mowa w ust. 1,
odpowiedzialność za szkodę wynikłą z dokonania blokady środków na rachunku
ponosi Skarb Państwa.

Art. 16a. (uchylony).

Art. 16b. Do działalności kas stosuje się odpowiednio przepisy art. 106d
i art. 106e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. 1. Członkami rady nadzorczej i zarządu kasy mogą być wyłącznie
osoby, które nie były prawomocnie skazane za przestępstwo umyślne przeciwko
mieniu, dokumentom lub przestępstwo skarbowe, z uwzględnieniem art. 21 ust. 2.
2. W radzie nadzorczej i w zebraniu przedstawicieli kasy udział pracowników
kasy, będących jej członkami, nie może przekroczyć 1/3 składu rady nadzorczej lub
zebrania przedstawicieli.
3. Kasa informuje Komisję Nadzoru Finansowego o składzie rady nadzorczej
oraz o zmianie jej składu niezwłocznie po jej powołaniu lub po dokonaniu zmiany
jej składu, przekazując jednocześnie informację o spełnianiu przez członków rady
wymogów, o których mowa w ust. 1.
4. Członkowie zarządu kasy powinni dawać rękojmię ostrożnego i stabilnego
zarządzania kasą, przy czym co najmniej 2 członków zarządu musi posiadać co
najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe oraz kwalifikacje
i doświadczenie niezbędne do kierowania kasą.
5. (uchylony)
6. Do oceny rękojmi ostrożnego i stabilnego zarządzania kasą stosuje się
odpowiednio przepisy art. 22aa ust. 1 oraz 10–12 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Prawo bankowe.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Członkowie organów kasy wykonują swoje funkcje nieodpłatnie.
Przysługuje im jedynie zwrot prawidłowo udokumentowanych faktycznie
poniesionych wydatków związanych z prowadzeniem spraw kasy, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a. W kasach będących jednostkami zainteresowania publicznego w
rozumieniu ustawy z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach
audytorskich oraz nadzorze publicznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1415) statut kasy
może przewidywać wynagrodzenie dla członków rady nadzorczej.
2. Statut kasy może przewidywać wynagrodzenie dla członków zarządu na
podstawie stosunku pracy lub innego odrębnego stosunku prawnego pozostającego
w związku z pełnioną funkcją.

art. 20. więcej Art. 20. W skład zarządu wchodzi od 3 do 5 członków kasy powoływanych
i odwoływanych przez radę nadzorczą.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Powołanie prezesa zarządu kasy następuje za zgodą Komisji
Nadzoru Finansowego. Z wnioskiem o wyrażenie zgody występuje rada nadzorcza.
2. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wyrażenia zgody na powołanie
osoby, o której mowa w ust. 1, jeżeli:
1) była ona prawomocnie skazana za przestępstwo umyślne lub przestępstwo
skarbowe, z wyłączeniem przestępstw ściganych z oskarżenia prywatnego;
2) spowodowała udokumentowane straty w miejscu pracy albo w związku
z pełnieniem funkcji członka organu osoby prawnej;
3) został wobec niej orzeczony zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na
własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika
przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej w spółce
akcyjnej, spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub w spółdzielni;
4) nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 18 ust. 4.
3. Komisja Nadzoru Finansowego może odmówić wyrażenia zgody na
powołanie osoby, o której mowa w ust. 1, jeżeli:
1) jest prowadzone przeciwko niej postępowanie karne lub postępowanie
w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2) była ona prawomocnie skazana za przestępstwo inne niż określone w ust. 2 pkt 1.
4. Jeżeli statut kasy przewiduje kadencyjność zarządu, a powołanie dotyczy
kolejnej kadencji tej samej osoby, nie stosuje się w stosunku do niej przepisu ust. 1,
o ile nie zachodzą w stosunku do niej przesłanki określone w ust. 2 i 3.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 1, może określać termin, do którego
powinno nastąpić powołanie osoby, o której mowa w ust. 1. W przypadku
niepowołania osoby, której dotyczy decyzja, we wskazanym terminie, decyzja
wygasa. Przepisu art. 162 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.

art. 22. więcej Art. 22. 1. W kasie, z wyłączeniem małej kasy, działa w charakterze
opiniodawczym komisja kredytowa.
2. Członkowie komisji kredytowej nie mogą być członkami rady nadzorczej
lub zarządu.

art. 23. więcej Art. 23. Do zadań komisji kredytowej należy w szczególności przedstawianie
zarządowi:
1) opinii w sprawie wniosków o udzielenie pożyczek i kredytów;
2) propozycji w przedmiocie wyboru zabezpieczenia pożyczek i kredytów;
3) propozycji warunków, na jakich można udzielić pożyczek i kredytów;
4) projektów wniosków w sprawie przedłużenia terminu spłaty pożyczek
i kredytów oraz przymusowego ściągnięcia niespłaconych w terminie
pożyczek i kredytów.

art. 24. więcej Art. 24. 1. W celu zapewnienia bezpieczeństwa ekonomicznego kasy są
obowiązane posiadać fundusze własne, dostosowane do rozmiaru prowadzonej
działalności.
2. Funduszami własnymi kasy są:
1) fundusz udziałowy – powstający z wpłat udziałów członkowskich;
2) fundusz zasobowy – powstający z wpłat wpisowego wnoszonego przez
członków oraz nadwyżki bilansowej;
3) fundusz z aktualizacji wyceny rzeczowych aktywów trwałych – utworzony na
podstawie odrębnych przepisów;
4) za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego, zobowiązania z tytułu przyjęcia
przez kasę (zobowiązania podporządkowane) otrzymanych z:
a) funduszu stabilizacyjnego w kwocie i na zasadach ustalonych w decyzji
Komisji Nadzoru Finansowego, wydanej na wniosek kasy,
pomniejszanej na koniec każdego roku w ciągu ostatnich 5 lat trwania
umowy o 20% tej kwoty – środków pieniężnych spełniających, zgodnie
z umową, łącznie następujące warunki:
– środki pieniężne przyjęto na okres co najmniej 5 lat,
– środki pieniężne mogą być wycofane z kasy na jej wniosek przed
upływem okresu umowy za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego,
z zachowaniem wymogu, o którym mowa w ust. 5,
– środki pieniężne podlegają zwrotowi w ostatniej kolejności
w przypadku upadłości kasy lub jej likwidacji,
– zwrot środków pieniężnych nie jest zabezpieczony przez kasę
bezpośrednio lub pośrednio,
b) innych źródeł w kwocie i na zasadach ustalonych w decyzji Komisji
Nadzoru Finansowego, wydanej na wniosek kasy, pomniejszanej na
koniec każdego roku w ciągu ostatnich 5 lat trwania umowy o 20% tej kwoty – środków pieniężnych spełniających, zgodnie z umową, łącznie następujące warunki:
– środki pieniężne przyjęto na okres co najmniej 5 lat,
– środki pieniężne mogą być wycofane z kasy na jej wniosek przed
upływem okresu umowy za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego,
z zachowaniem wymogu, o którym mowa w ust. 5,
– środki pieniężne podlegają zwrotowi w ostatniej kolejności
w przypadku upadłości kasy lub jej likwidacji,
– zwrot środków pieniężnych nie jest zabezpieczony przez kasę
bezpośrednio lub pośrednio,
c) Bankowego Funduszu Gwarancyjnego w kwocie i na zasadach
ustalonych w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, wydanej na
wniosek kasy, pomniejszanej na koniec każdego roku w ciągu ostatnich
5 lat trwania umowy o 20% tej kwoty – środków pieniężnych
spełniających, zgodnie z umową, łącznie następujące warunki:
– środki pieniężne przyjęto na okres co najmniej 5 lat,
– środki pieniężne mogą być wycofane z kasy, na jej wniosek, przed
upływem okresu umowy za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego,
z zachowaniem wymogu, o którym mowa w ust. 5,
– środki pieniężne podlegają zwrotowi w ostatniej kolejności
w przypadku upadłości kasy lub jej likwidacji;
5) za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego, dodatkowa kwota
odpowiedzialności członków, w części określonej przez Komisję Nadzoru
Finansowego, przy czym suma kwoty dodatkowej odpowiedzialności
członków, o której mowa w art. 26 ust. 3, i kwoty, o której mowa w pkt 4, nie
może przewyższać 50% sumy funduszu udziałowego i funduszu zasobowego;
6) niezrealizowane zyski na instrumentach dłużnych zaklasyfikowanych,
zgodnie z odrębnymi przepisami, jako dostępne do sprzedaży;
7) niezrealizowane zyski na instrumentach kapitałowych zaklasyfikowanych,
zgodnie z odrębnymi przepisami, jako dostępne do sprzedaży.
2a. Pozycje, o których mowa w ust. 2 pkt 6 i 7, ujmuje się w wysokości
równej wartości bilansowej.
3. Fundusze własne pomniejsza się o:
1) stratę z lat ubiegłych;
2) stratę w trakcie zatwierdzania;
3) stratę bieżącego okresu;
4) zaangażowania kapitałowe kasy w instytucje finansowe, instytucje
kredytowe, banki krajowe, banki zagraniczne, zakłady ubezpieczeń i zakłady
reasekuracji, kasy, w postaci:
a) posiadanych akcji lub udziałów,
b) kwot zakwalifikowanych na podstawie ustawy albo odrębnych
przepisów do zobowiązań podporządkowanych,
c) innego zaangażowania kapitałowego w składniki zaliczane do funduszy
własnych lub kapitałów tych podmiotów, w tym dopłaty na rzecz spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością, według wartości bilansowej
– z zastrzeżeniem ust. 3a i 3b;
5) brakującą kwotę odpisów aktualizujących na należności związane
z działalnością kasy, rozumianą jako różnica pomiędzy wymaganym
odrębnymi przepisami a faktycznym poziomem odpisów aktualizujących
kasy;
6) niezrealizowane straty na instrumentach dłużnych zaklasyfikowanych jako
dostępne do sprzedaży;
7) niezrealizowane straty na instrumentach kapitałowych zaklasyfikowanych
jako dostępne do sprzedaży;
8) inne pomniejszenia funduszy własnych kasy.
3a. Pomniejszeniem funduszy własnych, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, jest
zaangażowanie kapitałowe kasy w danym podmiocie, w przypadku gdy podmiotem tym jest:
1) bank krajowy, bank zagraniczny, instytucja kredytowa lub instytucja
finansowa, kasa, a przy tym:
a) zaangażowanie stanowi więcej niż 10% kapitału (funduszy własnych)
tego podmiotu albo
b) zaangażowanie stanowi nie więcej niż 10% kapitału (funduszy własnych)
tego podmiotu i łącznie z innymi zaangażowaniami kapitałowymi kasy
w banki krajowe, banki zagraniczne, instytucje kredytowe i instytucje
finansowe, kasy nieprzekraczającymi 10% kapitału (funduszy własnych) tych podmiotów indywidualnie stanowi więcej niż 10% funduszy własnych kasy przed pomniejszeniem ich o pozycje określone w ust. 3 pkt 4;
2) zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji, a zaangażowanie stanowi co
najmniej 20% kapitału zakładowego tego podmiotu lub pozwala na
wykonywanie co najmniej 20% głosów w organach tego podmiotu.
3b. W przypadku pośredniego zaangażowania kapitałowego kasy poprzez
instytucje niefinansowe, zaangażowanie kapitałowe kasy oblicza się jako udział
zaangażowania kapitałowego jednostki dominującej niższego szczebla w bank
krajowy, bank zagraniczny, instytucję kredytową, instytucję finansową lub kasę
proporcjonalny do udziału zaangażowania kapitałowego kasy w kapitale
(funduszu) podstawowym tej jednostki, nieprzekraczający zaangażowania
kapitałowego kasy w podmiot zależny. Zasadę tę stosuje się odpowiednio,
w przypadku gdy pośrednie powiązania pomiędzy kasą a bankiem krajowym,
bankiem zagranicznym, instytucją kredytową, instytucją finansową lub kasą mają
charakter wielopoziomowy.
4. (uchylony)
5. Kasa jest obowiązana utrzymać współczynnik wypłacalności na poziomie
co najmniej 5%.
5a. W przypadku niespełnienia wymogu, o którym mowa w ust. 5, kasa jest
obowiązana niezwłocznie powiadomić Komisję Nadzoru Finansowego.
6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego i Kasy
Krajowej, sposób obliczania współczynnika wypłacalności kasy, mając na
względzie w szczególności konieczność uwzględnienia rodzajów i poziomu ryzyka
występującego w działalności kasy oraz wymaganego poziomu funduszy własnych przez kasę.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić,
w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego
i Kasy Krajowej, inne pomniejszenia funduszy własnych kasy, o których mowa
w ust. 3 pkt 8, mając na względzie potrzebę stabilnego i bezpiecznego
funkcjonowania kasy.

art. 25. więcej Art. 25. Kasa tworzy fundusz oszczędnościowo-pożyczkowy będący
w dyspozycji kasy, powstający z wkładów członkowskich, o których mowa
w art. 12, oraz gromadzonych przez członków oszczędności.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Nadwyżka bilansowa zostaje przeznaczona na zwiększenie
funduszu zasobowego lub uzupełnienie udziałów uprzednio przeznaczonych na
pokrycie straty bilansowej.
2. Straty bilansowe kas pokrywane są z funduszu zasobowego, a w części
przekraczającej fundusz zasobowy – z funduszu udziałowego.
3. Odpowiedzialność członków kas za straty powstałe w kasie, może zostać
podwyższona w statucie kasy do podwójnej wysokości wpłaconych udziałów.
4. Jeżeli kasa realizuje program postępowania naprawczego, jej strata
bilansowa pokrywana jest w terminie i na zasadach określonych w tym programie.

art. 27. więcej Art. 27. Kasa może potrącić z wkładu członkowskiego i oszczędności
wymagalną kwotę pożyczki, kredytu albo ich rat.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Oszczędności członka kasy złożone w kasie, niezależnie od liczby
dowodów na złożone oszczędności, zapisuje się na imiennym rachunku członka
kasy i są one wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu
wykonawczego, w każdym miesiącu kalendarzowym, w którym obowiązuje
zajęcie, do wysokości 75% minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na
podstawie ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564), przysługującego
pracownikowi zatrudnionemu w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy.
2. Środki pieniężne znajdujące się na rachunku, o którym mowa
w ust. 1, pochodzące ze świadczeń, dodatków i zasiłków, o których mowa
w art. 833 § 6 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego i w art. 10 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 i 1492), oraz
świadczeń, dodatków i innych kwot, o których mowa w art. 31 ust. 1,
art. 80 ust. 1 i 1a, art. 81, art. 83 ust. 1 i 4, art. 84 pkt 2 i 3 i art. 140 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy
zastępczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 821), oraz środków finansowych na
utrzymanie lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym lub domu
jednorodzinnego, o których mowa w art. 83 ust. 2 i art. 84 pkt 1 ustawy z dnia
9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w części
przysługującej na umieszczone w rodzinie zastępczej lub rodzinnym domu
dziecka dzieci i osoby, które osiągnęły pełnoletność, przebywając w pieczy
zastępczej, oraz świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 1 ust. 1
ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób
niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. poz. 1622 i 2473 oraz z 2020
r. poz. 252), oraz dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego, o którym
mowa w art. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 2020 r. o dodatkowym rocznym
świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów (Dz. U. poz. 321), są wolne
od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu
wykonawczego.
3. Środki pieniężne znajdujące się na rachunku będącym przedmiotem
blokady rachunku podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa nie podlegają zajęciu na
podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego, poza wyjątkami
określonymi w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym.
4. Do rachunków zawartych w wykazie podmiotów, o którym mowa w art.
96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z
2020 r. poz. 106, 568, 1065 i 1106), nie stosuje się określonych w ust. 1 ograniczeń
zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.
5. W przypadku realizacji zajęcia wierzytelności z rachunku dłużnika
będącego członkiem kasy, kasa korzysta z systemu teleinformatycznego,
o którym mowa w art. 112c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
6. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do
spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
wymagania dotyczące identyfikacji kasy w systemie teleinformatycznym,
o którym mowa w art. 112c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo
bankowe, sposób posługiwania się podpisem elektronicznym na potrzeby
autoryzacji treści przesyłanych w tym systemie oraz wymagania w zakresie
doręczania korespondencji za jego pośrednictwem, mając na względzie
bezpieczeństwo posługiwania się dokumentami w postaci elektronicznej oraz
sprawne zajęcie wierzytelności z rachunku prowadzonego w kasie.

Art. 28a. 1. Kasa prowadząca działalność na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej informuje – w sposób, w jaki są podawane informacje o świadczonych
usługach – osoby korzystające oraz zainteresowane korzystaniem z jej usług o:
1) swojej sytuacji ekonomiczno-finansowej;
2) uczestnictwie w systemie gwarantowania i zasadach jego funkcjonowania,
w tym o zakresie podmiotowym i przedmiotowym ochrony przysługującej ze
strony tego systemu, wskazując w szczególności:
a) kwotę określającą maksymalną wysokość gwarancji,
b) rodzaje podmiotów, które mogą być uznane za uprawnione do
otrzymania świadczenia pieniężnego.
2. W przypadku gdy kasa prowadząca działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej działa pod różnymi nazwami handlowymi, informuje ona osoby zainteresowane korzystaniem z jej usług oraz korzystające z nich o
przysługującym im jednym limicie gwarancyjnym na środki zgromadzone w tej kasie.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2, kasa prowadząca
działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przed zawarciem umowy
rachunku przekazuje osobom zainteresowanym korzystaniem z jej usług,
a następnie, nie rzadziej niż raz w roku, osobom korzystającym z jej usług,
informacje, w formie arkusza informacyjnego, o którym mowa w art. 318 ust. 3
ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym,
systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
W przypadku przekazywania informacji przed zawarciem umowy rachunku osoby
te potwierdzają jej otrzymanie.
4. Kasa prowadząca działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
informuje osobę korzystającą oraz zainteresowaną korzystaniem z jej usług o braku
ochrony gwarancyjnej, w przypadku gdy:
1) wierzytelność powstająca w związku z wykonywaniem czynności, o których
mowa w art. 3, nie będzie chroniona przez system gwarantowania;
2) w związku z wykonywaniem innej czynności niż czynność wymieniona
w art. 3, kasa wystawia dokument imienny potwierdzający jej zobowiązanie pieniężne;
3) w związku z usługami świadczonymi przez kasę, w szczególności
polegającymi na pośredniczeniu w zawieraniu umów, powstają lub mogą
powstać jakiekolwiek wierzytelności osób korzystających oraz
zainteresowanych korzystaniem z jej usług wobec innego podmiotu, który nie
jest objęty systemem gwarantowania.
5. Informacje dotyczące trybu i warunków otrzymania świadczenia
pieniężnego powinny zostać udostępnione na wniosek osoby korzystającej oraz
zainteresowanej korzystaniem z usług kasy.
6. Wyciąg z rachunku zawiera informację, czy środki na nim zgromadzone są
chronione przez system gwarantowania.
7. Informacje udostępniane osobom korzystającym oraz zainteresowanym
korzystaniem z usług kasy, stosownie do ust. 1, 4 i 5, powinny być podawane w sposób:
1) w jaki podawane są informacje o świadczonych usługach;
2) jednoznaczny i zrozumiały.
8. Informacje o uczestnictwie w systemie gwarantowania nie mogą być
wykorzystywane w celach reklamowych i powinny być ograniczone wyłącznie do
informacji określonych w ust. 1 i 4.
9. Zakaz określony w ust. 8 stosuje się również do podmiotów niebędących
uczestnikami systemu gwarantowania.

Art. 28b. W przypadku gdy kasa prowadząca działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zamierza dokonać zmian prawnych lub organizacyjnych,
których skutkiem będzie zmiana systemu gwarantowania, pod którego ochroną
znajdują się środki gwarantowane w niej zgromadzone lub ich część, na
obowiązkowy system gwarantowania, o którym mowa w ustawie z dnia
10 czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie
gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, zawiadamia ona
Bankowy Fundusz Gwarancyjny co najmniej 6 miesięcy przed planowaną zmianą.

Art. 28c. 1. W przypadku łączenia się kas lub przekształcenia kasy właściwa
dla deponenta kasa informuje go co najmniej na miesiąc przed takim połączeniem
lub przekształceniem. Komisja Nadzoru Finansowego może, na wniosek jednej
z tych kas, wyznaczyć krótszy termin takiego powiadomienia w celu ochrony
tajemnicy przedsiębiorstwa lub stabilności finansowej.
2. W terminie 3 miesięcy od dnia powiadomienia o połączeniu kas lub
przekształceniu kasy deponenci mogą podjąć (wypłacić) albo przenieść środki
objęte ochroną gwarancyjną zgromadzone w kasie, która powiadomiła deponenta,
do innej kasy lub innej instytucji kredytowej, bez ponoszenia kosztów,
w przypadku gdy środki te na koniec dnia połączenia kas lub przekształcenia kasy
przekraczają limit gwarancji określony w ustawie z dnia 10 czerwca 2016 r.
o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz
przymusowej restrukturyzacji.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Umowa pożyczki lub kredytu, niezależnie od wartości pożyczki
lub kredytu, powinna być sporządzona w formie pisemnej pod rygorem
nieważności.
2. Podstawę wpisu w księdze wieczystej hipoteki zabezpieczającej kredyt lub
pożyczkę udzielaną przez kasy stanowi oświadczenie właściciela nieruchomości
o ustanowieniu hipoteki na rzecz kasy z zachowaniem formy pisemnej pod rygorem
nieważności.

Art. 29a. (uchylony).

art. 30. więcej Art. 30. 1. Łączna kwota pożyczek i kredytów udzielonych jednemu
członkowi kasy oraz zobowiązań tego członka wynikających z udzielonych
poręczeń, nie może przekraczać 10% funduszu oszczędnościowo-pożyczkowego,
o którym mowa w art. 25, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 34.
2. W przypadku pożyczek i kredytów udzielanych na cele związane
z działalnością gospodarczą łączna kwota takich pożyczek i kredytów udzielonych
jednemu członkowi oraz udzielonych mu zobowiązań pozabilansowych nie może
przekraczać 15% funduszy własnych kasy.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Kasa może udzielać pożyczek i kredytów członkom rady
nadzorczej, zarządu i komisji kredytowej, jeżeli:
1) pożyczka lub kredyt nie są udzielane na warunkach bardziej korzystnych niż
określone dla innych członków;
2) kwota pożyczek i kredytów udzielanych łącznie tym osobom nie przekracza
20% funduszu oszczędnościowo-pożyczkowego, o którym mowa w art. 25.
2. Udzielenie kredytu lub pożyczki członkowi zarządu wymaga uchwały rady
nadzorczej. O udzieleniu kredytu lub pożyczki członkowi rady nadzorczej lub
komisji kredytowej decyduje zarząd, informując o podjętej uchwale radę nadzorczą.

art. 32. więcej Art. 32. Łączna kwota pożyczek i kredytów udzielonych wszystkim
członkom na cele związane z działalnością gospodarczą nie może przekraczać
150% funduszy własnych kasy.

art. 33. więcej Art. 33. Członkowie rady nadzorczej, zarządu i komisji kredytowej nie mogą
poręczać pożyczek i kredytów udzielonych przez kasę, w której pełnią funkcję.

art. 34. więcej Art. 34. Członek kasy nie może być jednocześnie poręczycielem więcej niż
dwóch pożyczek lub kredytów łącznie, udzielonych przez kasę, której jest
członkiem.

art. 35. więcej Art. 35. W razie ustania członkostwa roszczenie o zwrot pożyczki lub
kredytu staje się wymagalne z dniem ustania członkostwa. Zarząd może postanowić
inaczej w szczególnie uzasadnionych przypadkach.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Zasady udzielania pożyczek oraz ich spłaty określa statut kasy.
1a. Do umów pożyczek zawieranych przez kasy stosuje się odpowiednio
przepisy art. 75c ust. 1–5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
2. Do umów kredytowych zawieranych przez kasy stosuje się odpowiednio
przepisy art. 69, 70, 74–78 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
3. Do umów o kredyt konsumencki zawieranych przez kasy stosuje się
przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2019
r. poz. 1083).

art. 37. więcej Art. 37. 1. Środki pieniężne, które nie są wykorzystywane na pożyczki
i kredyty dla członków kasy, mogą być inwestowane z zachowaniem najwyższej
staranności:
1) w obligacje i inne papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez
Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski;
1a) w obligacje, o których mowa w art. 129 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm
inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz.
UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm.);
1b) w listy zastawne;
2) jako lokaty, wkłady lub udziały w Kasie Krajowej;
3) jako lokaty w bankach;
4) w jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa
w art. 178 ustawy o funduszach inwestycyjnych;
5) jako inne kategorie lokat i inwestycji, za zgodą Komisji Nadzoru
Finansowego.
2. Łączna kwota lokat w jednym banku, wartość wkładu, udziału, jednostek
uczestnictwa lub nabytego papieru wartościowego jednego rodzaju nie może
przekraczać 8% aktywów kasy. Ograniczenia tego nie stosuje się do papierów
wartościowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Łączna wartość zakupionych przez kasę środków trwałych nie może
przekroczyć 100% funduszy własnych kasy. Jednakże w pierwszych 3 latach
działalności kasy łączna wartość zakupionych przez kasę środków trwałych nie
może przekroczyć 5% wysokości aktywów na dzień zakupu.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Kasa ma obowiązek utrzymywać rezerwę płynną w wysokości nie
mniejszej niż 10% funduszu oszczędnościowo-pożyczkowego.
2. Rezerwa płynna służy zapewnieniu płynności kas.
3. Rezerwę płynną stanowią środki pieniężne:
1) zgromadzone w kasie w formie gotówki;
2) utrzymywane na odrębnych rachunkach w Kasie Krajowej;
3) zgromadzone w formie jednostek uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego,
o których mowa w art. 178 ustawy o funduszach inwestycyjnych, o ile ich
odkupienie nie zostało zawieszone w trybie określonym w art. 89 ust. 4
i ust. 5 pkt 1 i art. 227b tej ustawy oraz przypadku, o którym mowa w art. 246
ust. 3 tej ustawy.
4. Środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 2, mogą być inwestowane
wyłącznie w:
1) papiery wartościowe emitowane lub gwarantowane przez Skarb Państwa;
2) papiery wartościowe emitowane przez Narodowy Bank Polski;
3) papiery wartościowe emitowane przez rządy lub banki centralne państw
członkowskich Unii Europejskiej, państw należących do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego (EEA) innych niż państwa członkowskie Unii
Europejskiej oraz państw należących do Organizacji Współpracy
Gospodarczej i Rozwoju (OECD) innych niż państwa członkowskie Unii
Europejskiej lub państwa należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego
(EEA) lub papiery wartościowe gwarantowane przez rządy tych państw;
4) jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego, o których mowa
w art. 178 ustawy o funduszach inwestycyjnych, o ile ich odkupienie nie
zostało zawieszone w trybie określonym w art. 89 ust. 4 i ust. 5 pkt 1
i art. 227b tej ustawy oraz przypadku, o którym mowa w art. 246 ust. 3 tej
ustawy.
5. Ze środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2, na wniosek kasy, w przypadku
zagrożenia jej płynności, Kasa Krajowa może udzielić kredytu w złotych w celu
uzupełnienia zasobów pieniężnych kasy (kredyt płynnościowy).
6. Przy udzielaniu kredytu płynnościowego Kasa Krajowa kieruje się
zdolnością kasy do spłaty tego kredytu wraz z odsetkami w umówionych
terminach.
7. Kasa Krajowa może udzielić kredytu płynnościowego także kasie
realizującej program postępowania naprawczego.
8. Oprocentowanie kredytu płynnościowego nie może być wyższe niż stopa
kredytu lombardowego ogłaszana przez Narodowy Bank Polski.
9. Kredyt płynnościowy może być udzielony na okres do 30 dni.
10. Umowa o kredyt płynnościowy może zostać rozwiązana przez każdą ze
stron z zachowaniem siedmiodniowego terminu wypowiedzenia.
11. O udzielonym kredycie płynnościowym Kasa Krajowa niezwłocznie
informuje Komisję Nadzoru Finansowego, Narodowy Bank Polski i Bankowy
Fundusz Gwarancyjny.
12. Środki z tytułu spłaty kredytu płynnościowego, w tym odsetki, są
zaliczane do środków, o których mowa w ust. 3 pkt 2.

art. 39. więcej Art. 39. 1. W przypadku gdy kwota udzielonych kredytów płynnościowych,
pomniejszona o wartość środków, o których mowa w art. 38 ust. 12, przekracza
60% środków, o których mowa w art. 38 ust. 3 pkt 2, Kasa Krajowa może
zobowiązać kasy do przeznaczenia dodatkowych środków na rezerwę płynną,
określając jednocześnie ich wysokość. Wartość dodatkowych środków, które mają
być utrzymywane jako rezerwa płynna, nie może przekroczyć wysokości 5%
funduszu oszczędnościowo-pożyczkowego.
2. Kwota rezerwy płynnej w części przekraczającej 10% funduszu
oszczędnościowo-pożyczkowego może być utrzymywana wyłącznie w postaci
środków, o których mowa w art. 38 ust. 3 pkt 2.
3. Kasa jest obowiązana utrzymywać środki, o których mowa w ust. 2, do
czasu, gdy kwota udzielonych kredytów płynnościowych, pomniejszona o wartość
środków, o których mowa w art. 38 ust. 12, przez 30 kolejnych dni jest nie wyższa
niż 60% środków, o których mowa w art. 38 ust. 3 pkt 2. Kasa Krajowa informuje
kasy o ustaniu obowiązku utrzymywania środków, o których mowa w ust. 2.
4. Kasa Krajowa niezwłocznie przekazuje do Komisji Nadzoru Finansowego,
Narodowego Banku Polskiego oraz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego także
informację, o której mowa w ust. 3.
5. Kasa Krajowa, zobowiązując kasy do przeznaczenia dodatkowych środków
na rezerwę płynną, niezwłocznie informuje o tym Komisję Nadzoru Finansowego,
Narodowy Bank Polski oraz Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

art. 40. więcej Art. 40. (uchylony).

art. 41. więcej Art. 41. 1. Kasa Krajowa jest spółdzielnią osób prawnych, do której
w zakresie nieuregulowanym ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia
16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze.
2. Kasy zrzeszają się w Kasie Krajowej. Członkami Kasy Krajowej są
wyłącznie kasy.
3. Kasa Krajowa może posługiwać się nazwą „Kasa Krajowa”.

art. 42. więcej Art. 42. Celem działalności Kasy Krajowej jest zapewnienie stabilności
finansowej kas, a w szczególności udzielanie kasom wsparcia finansowego ze
środków funduszu stabilizacyjnego, oraz sprawowanie kontroli nad kasami dla
zapewnienia bezpieczeństwa zgromadzonych w nich oszczędności oraz zgodności
działalności kas z przepisami prawa.

art. 43. więcej Art. 43. Kasa Krajowa nie może prowadzić działalności innej niż działalność
określona w niniejszej ustawie lub ustawach odrębnych.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Kasa Krajowa prowadzi działalność wyłącznie na rzecz swoich
członków.
2. Działalność, o której mowa w ust. 1, polega na:
1) reprezentowaniu interesów kas przed organami administracji państwowej
i organami samorządu terytorialnego, a także w organizacjach
międzynarodowych;
2) wyrażaniu opinii o projektach aktów prawnych dotyczących kas;
3) zapewnianiu doradztwa prawnego, organizacyjnego i finansowego;
4) organizowaniu szkoleń i prowadzeniu działalności wydawniczej związanej
z działalnością kas;
5) opracowywaniu standardów świadczenia usług i prowadzenia dokumentacji
przez kasy oraz systemów informatycznych dla kas;
6) przyjmowaniu lokat;
7) udzielaniu pożyczek i kredytów kasom;
8) pośredniczeniu w przeprowadzaniu rozliczeń, o których mowa w art. 3 ust. 1,
oraz wydawaniu kart płatniczych, jeżeli kasa nie wybierze innego sposobu
prowadzenia tej działalności;
9) udzielaniu pomocy nowo powstającym kasom;
10) wypełnianiu za kasy obowiązków informacyjnych wobec Narodowego Banku
Polskiego.
3. Działalność Kasy Krajowej, o której mowa w ust. 2 pkt 3–8, regulują
umowy zawierane pomiędzy Kasą Krajową a kasami.
4. Komisja Nadzoru Finansowego zatwierdza wzorzec umowy, o której mowa
w ust. 3.
5. Kasa Krajowa może prowadzić na rzecz kasy lub jej członków działalność
inną niż określona w ust. 2 na podstawie umowy zawartej z kasą, o czym informuje
Komisję Nadzoru Finansowego.
6. Kasa Krajowa, w zakresie wydawanych kart płatniczych, prowadzi
działalność także na rzecz członków kas na podstawie umowy zawartej z kasą,
o czym informuje Komisję Nadzoru Finansowego.
7. Kasa Krajowa przeprowadza lustrację zrzeszonych kas zgodnie
z przepisami ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze. Przepisy tej
ustawy o związkach rewizyjnych dotyczące lustracji stosuje się odpowiednio do
Kasy Krajowej.
8. Kasa Krajowa może prowadzić działalność na rzecz podmiotu
przejmującego kasę, przejmującego wybrane prawa majątkowe lub wybrane
zobowiązania kasy, nabywcy przedsiębiorstwa kasy w likwidacji, jego
zorganizowanej części lub wybranych praw majątkowych, w zakresie i na
warunkach działalności prowadzonej na rzecz kasy, wobec której Komisja Nadzoru
Finansowego podjęła decyzję o przejęciu lub likwidacji. Za zgodą przejmującego lub nabywcy oraz Kasy Krajowej zakres i warunki, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, mogą zostać zmienione.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Członek Kasy Krajowej jest obowiązany wnieść wpisowe oraz
wpłacić zadeklarowane udziały.
2. Wysokość wpisowego, wysokość jednego udziału oraz minimalną liczbę
udziałów, którą jest obowiązany zadeklarować członek Kasy Krajowej, określa
statut Kasy Krajowej.

art. 46. więcej Art. 46. (uchylony).

art. 47. więcej Art. 47. Organami Kasy Krajowej są:
1) walne zgromadzenie;
2) rada nadzorcza;
3) zarząd.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Walne zgromadzenie jest najwyższym organem Kasy Krajowej.
2. Kasa, w której ustanowiono zarządcę komisarycznego, nie bierze udziału
w głosowaniu na walnym zgromadzeniu Kasy Krajowej.
3. Na walnym zgromadzeniu każdemu członkowi przysługuje liczba głosów
równa ilości posiadanych udziałów.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Rada nadzorcza wybierana spośród pełnomocników
reprezentujących kasy na walnym zgromadzeniu Kasy Krajowej sprawuje kontrolę
i nadzór nad działalnością Kasy Krajowej.
2. Do członków rady nadzorczej Kasy Krajowej przepisy art. 18 ust. 1 stosuje
się odpowiednio.
3. Kasa Krajowa informuje Komisję Nadzoru Finansowego o składzie rady
nadzorczej oraz o zmianie jej składu niezwłocznie po jej powołaniu lub po
dokonaniu zmiany jej składu.
4. Kadencję rady nadzorczej określa statut, z tym że nie może ona trwać dłużej
niż 5 lat. Mandat członka rady nadzorczej wygasa z dniem powołania nowego
członka rady nadzorczej.

art. 50. więcej Art. 50. Zarząd kieruje działalnością Kasy Krajowej oraz reprezentuje ją na
zewnątrz.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Zarząd składa się z 3 do 5 osób powoływanych przez radę
nadzorczą. Powołanie trzech członków zarządu, w tym prezesa, następuje za zgodą
Komisji Nadzoru Finansowego. Z wnioskiem o wyrażenie zgody występuje rada
nadzorcza Kasy Krajowej.
1a. Członkowie zarządu kasy powinni mieć wiedzę, umiejętności
i doświadczenie, odpowiednie do pełnionych przez nich funkcji i powierzonych im
obowiązków, oraz dawać rękojmię należytego wykonywania tych obowiązków.
Rękojmia, o której mowa w zdaniu poprzedzającym, odnosi się w szczególności do
reputacji, uczciwości i rzetelności danej osoby oraz zdolności do prowadzenia
spraw kasy w sposób ostrożny i stabilny. Do oceny rękojmi ostrożnego i stabilnego
zarządzania kasą stosuje się odpowiednio przepisy art. 22aa ust. 10–12 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe.
2. Członkowie zarządu oraz osoby zajmujące stanowiska kierownicze
w Kasie Krajowej nie mogą pełnić żadnych funkcji lub być pracownikami kas oraz
w innych podmiotach nadzorowanych przez Komisję Nadzoru Finansowego.
3. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wyrażenia zgody na powołanie
członka zarządu Kasy Krajowej, jeżeli:
1) był on prawomocnie skazany za przestępstwo umyślne lub przestępstwo skarbowe;
2) spowodował udokumentowane straty w miejscu pracy albo w związku
z pełnieniem funkcji członka organu osoby prawnej;
3) został wobec niego orzeczony zakaz prowadzenia działalności gospodarczej
na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika
przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej w spółce
akcyjnej, spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub w spółdzielni;
4) nie daje rękojmi ostrożnego i stabilnego zarządzania Kasą Krajową;
5) nie posiada wykształcenia i doświadczenia zawodowego niezbędnego do
kierowania instytucją finansową.
4. Komisja Nadzoru Finansowego może odmówić wyrażenia zgody na
powołanie członka zarządu Kasy Krajowej, jeżeli:
1) jest prowadzone przeciwko niemu postępowanie karne lub postępowanie
w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2) był on prawomocnie skazany za przestępstwo inne niż określone w ust. 3 pkt 1.
4a. Kadencję zarządu określa statut, z tym że nie może ona trwać dłużej niż
4 lata. Mandat członka zarządu wygasa z dniem powołania nowego członka zarządu.
5. Jeżeli powołanie członka zarządu dotyczy kolejnej kadencji tej samej
osoby, nie stosuje się do tej osoby przepisu ust. 1, o ile nie zachodzą w stosunku do
niej przesłanki określone w ust. 3 i 4.
6. Decyzja, o której mowa w ust. 1, może określać termin, do którego
powinno nastąpić powołanie członka zarządu Kasy Krajowej. W przypadku
niepowołania osoby, której dotyczy decyzja, we wskazanym terminie, decyzja
wygasa. Przepisu art. 162 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się.
7. Nie jest dopuszczalne łączenie funkcji członka rady nadzorczej albo
zarządu kasy z funkcją członka zarządu lub pracownika Kasy Krajowej.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Organem opiniodawczym jest komisja funduszu stabilizacyjnego.
2. Komisja funduszu stabilizacyjnego składa się z 7 do 11 członków:
przewodniczącego, wiceprzewodniczącego, sekretarza i pozostałych członków,
powoływanych i odwoływanych przez radę nadzorczą na wniosek zarządu.
3. Członkami komisji funduszu stabilizacyjnego mogą być osoby, które nie
były prawomocnie skazane za przestępstwo umyślne przeciwko mieniu,
dokumentom lub przestępstwo skarbowe.
4. Do zadań komisji funduszu stabilizacyjnego należy w szczególności
opiniowanie:
1) wniosków o kredyty stabilizacyjne oraz o udzielanie innej pomocy, w tym
bezzwrotnej;
2) rodzaju i wysokości zabezpieczeń udzielanych kredytów stabilizacyjnych;
3) wniosków w sprawie prolongaty spłaty kredytów stabilizacyjnych.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Statut Kasy Krajowej, oprócz spraw określonych w art. 5 § 1
ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze, powinien określać
w szczególności:
1) zasady funkcjonowania kontroli wewnętrznej;
2) fundusze oraz zasady gospodarki finansowej.
2. Zmiana statutu Kasy Krajowej wymaga zatwierdzenia przez Komisję
Nadzoru Finansowego, jeżeli dotyczy spraw wymienionych w ust. 1.
3. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia zatwierdzenia zmiany statutu
Kasy Krajowej, jeżeli zmiana ta mogłaby prowadzić do naruszenia przepisów
prawa, bezpieczeństwa środków gromadzonych w kasach lub bezpieczeństwa lokat
kas gromadzonych przez Kasę Krajową.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Funduszami własnymi Kasy Krajowej są:
1) fundusz udziałowy – powstający z wpłat udziałów członkowskich;
2) fundusz zasobowy – powstający z wpłat wpisowego wnoszonego przez
członków.
2. Szczegółowe zasady gospodarowania funduszami, o których mowa
w ust. 1, określa statut Kasy Krajowej.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Dla realizacji celów, o których mowa w art. 42, kasy wnoszą na
wyodrębniony w Kasie Krajowej fundusz stabilizacyjny środki w wysokości co
najmniej 1% i nie więcej niż 3% ich aktywów.
1a. (uchylony)
1b. Część nadwyżki bilansowej Kasy Krajowej za dany rok, nie większa niż
10%, może być przez walne zgromadzenie Kasy Krajowej przeznaczona na jej
fundusz zasobowy, z zastrzeżeniem art. 57 ust. 3.
2. Statut Kasy Krajowej określa szczegółowe zasady tworzenia funduszu
stabilizacyjnego i jego przeznaczenie.
3. Wolne środki pieniężne funduszu stabilizacyjnego mogą być inwestowane
wyłącznie w obligacje i inne papiery wartościowe emitowane, poręczone lub
gwarantowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski, a także w
jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego.
4. Ze środków funduszu stabilizacyjnego nie mogą być pokrywane straty
bilansowe Kasy Krajowej.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Środki finansowe pozostające w dyspozycji Kasy Krajowej mogą
być inwestowane z zachowaniem najwyższej staranności: w papiery wartościowe,
lokaty w bankach oraz jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych rynku
pieniężnego.
2. Do wartości inwestycji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
art. 37 ust. 2.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Kasa Krajowa prowadzi działalność niezarobkową.
2. Nadwyżka bilansowa Kasy Krajowej powiększa fundusz stabilizacyjny,
z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Strata bilansowa Kasy Krajowej pokrywana jest w pierwszej kolejności
z nadwyżki bilansowej przyszłych okresów.

art. 58. więcej Art. 58. W razie ustania członkostwa w Kasie Krajowej wkłady wniesione
przez kasę na fundusz stabilizacyjny, o których mowa w art. 55 ust. 1, podlegają
zwrotowi z zachowaniem następujących zasad:
1) zwrot następuje z wolnych środków funduszu stabilizacyjnego
proporcjonalnie do wysokości wkładów wniesionych przez poszczególnych członków;
2) kwota wolnych środków funduszu stabilizacyjnego jest ustalana na dzień
zatwierdzania sprawozdania finansowego za rok, w którym były członek
wystąpił z żądaniem zwrotu;
3) kwota podlegająca zwrotowi płatna jest jednorazowo w ciągu 30 dni, licząc
od dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego Kasy Krajowej za rok,
w którym zgłoszono żądanie zwrotu.

art. 59. więcej Art. 59. W razie połączenia kasy z inną kasą będącą członkiem Kasy
Krajowej wkłady członkowskie kasy przejmowanej stają się wkładami
członkowskimi kasy przejmującej.

art. 60. więcej Art. 60. Działalność kas i Kasy Krajowej podlega nadzorowi sprawowanemu
przez Komisję Nadzoru Finansowego w zakresie i na zasadach określonych
w niniejszej ustawie i w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem
finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 180, 284, 568 i 695), adekwatnie do stopnia
skomplikowania prowadzonej przez kasy działalności oraz skali ryzyka
występującego w działalności kas.

Art. 60a. Nadzór nad kasami i Kasą Krajową sprawowany jest przy
uwzględnieniu zasady stosowania środków nadzorczych i naprawczych przez
Komisję Nadzoru Finansowego uwzględniających skalę działalności kas oraz
stosowanie środków łagodniejszych, jeżeli nie ma konieczności zastosowania
środków dalej idących. Powyższa zasada dotyczy także czynności nadzorczych.

art. 61. więcej Art. 61. 1. Celem nadzoru nad kasami jest zapewnienie:
1) stabilności finansowej kas;
2) prawidłowości prowadzonej przez kasy działalności finansowej;
3) bezpieczeństwa środków pieniężnych gromadzonych w kasach;
4) zgodności działalności kas z przepisami niniejszej ustawy;
5) zgodności działalności kas w zakresie określonym w art. 14 ust. 1 ustawy z
dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.
2. Celem nadzoru nad Kasą Krajową jest zapewnienie:
1) stabilności finansowej Kasy Krajowej;
2) prawidłowości wykorzystania funduszu stabilizacyjnego oraz innych środków
deponowanych przez kasy w Kasie Krajowej;
3) zgodności działalności Kasy Krajowej z przepisami niniejszej ustawy;
4) zgodności działalności Kasy Krajowej w zakresie określonym w art. 14 ust. 1
ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych.

Art. 61a. 1. Informacje uzyskane lub wytworzone w związku ze
sprawowaniem nadzoru nad kasami i Kasą Krajową, w tym informacje, o których
mowa w art. 9e ust. 1 i art. 9g, których udzielenie, ujawnienie lub potwierdzenie
mogłoby naruszyć chroniony prawem interes podmiotów, których te informacje
bezpośrednio lub pośrednio dotyczą, lub utrudnić sprawowanie nadzoru, stanowią
tajemnicę chronioną.
2. Obowiązku ochrony tajemnicy, o której mowa w ust. 1, nie narusza:
1) udzielenie bankowi centralnemu wchodzącemu w skład Europejskiego
Systemu Banków Centralnych informacji niezbędnych do realizacji
przypisanych mu prawem zadań, w tym zadań dotyczących polityki
monetarnej i zapewnienia związanej z tym płynności, zadań związanych
z nadzorem nad systemami płatności, rozliczeń i rozrachunku oraz zadań
realizowanych na rzecz stabilności systemu finansowego;
2) złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa;
3) przekazanie informacji osobie, organowi lub innemu podmiotowi na
podstawie przepisów odrębnych.

Art. 61b. 1. Kasy są obowiązane do wnoszenia wpłat z tytułu nadzoru,
o którym mowa w art. 60, stanowiących iloczyn sumy aktywów bilansowych kas
i stawki nieprzekraczającej 0,024%.
2. Należności z tytułu wpłat na finansowanie kosztów nadzoru, o których
mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, terminy
uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat oraz sposób i terminy rozliczania
należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zapewnienie
skuteczności sprawowanego nadzoru.
4. (uchylony)

art. 62. więcej Art. 62. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić,
w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego
i Kasy Krajowej, wiążące kasy normy dopuszczalnego ryzyka w ich działalności,
uwzględniając konieczność zapewnienia bezpieczeństwa działalności kas i Kasy
Krajowej oraz zgromadzonych w nich środków.
2. Komisja Nadzoru Finansowego może wydawać, po zasięgnięciu opinii
Kasy Krajowej, rekomendacje dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego
zarządzania kasami.

Art. 62a. (uchylony).

Art. 62b. 1. Kasa jest obowiązana przekazywać Komisji Nadzoru
Finansowego i Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu zatwierdzone roczne
sprawozdanie finansowe wraz ze sprawozdaniem z badania oraz z odpisem
uchwały o zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego i podziale zysku lub
pokryciu straty.
2. Kasa Krajowa jest obowiązana przekazywać Komisji Nadzoru
Finansowego i Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu:
1) zatwierdzone roczne sprawozdanie finansowe wraz ze sprawozdaniem z
badania oraz z odpisem uchwały o zatwierdzeniu rocznego sprawozdania
finansowego i podziale zysku albo pokryciu straty;
2) kwartalne sprawozdania:
a) z przeprowadzonych w kasach czynności kontrolnych,
b) ze stanu i wykorzystania środków funduszu stabilizacyjnego,
c) ze stanu i wykorzystania środków rezerwy płynnej.
3. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 i 2 pkt 1, przekazywane są
w terminie nie dłuższym niż 15 dni od dnia zatwierdzenia rocznego sprawozdania
finansowego przez organ zatwierdzający.
4. Sprawozdania, o których mowa w ust. 2 pkt 2, przekazywane są nie później
niż ostatniego dnia miesiąca następującego po zakończeniu kwartału, za który
zostały sporządzone.

Art. 62c. 1. Kasa przekazuje Komisji Nadzoru Finansowego informacje
sprawozdawcze obejmujące w szczególności dane o:
1) strukturze organizacyjnej kasy, liczbie zatrudnionych, liczbie członków oraz
liczbie wkładów członkowskich zadeklarowanych i wkładów członkowskich
wpłaconych, a także niezbędne dane kontaktowe dotyczące osób
sporządzających i zatwierdzających informacje sprawozdawcze;
2) bilansie oraz rachunku zysków i strat;
3) inwestycjach kasy;
4) płynności oraz rezerwie płynnej;
5) aktywach finansowych;
6) zobowiązaniach finansowych;
7) zobowiązaniach z tytułu zabezpieczeń pieniężnych oraz z tytułu
oszczędności;
8) funduszach własnych;
9) przekroczeniu koncentracji zaangażowań;
10) zobowiązaniach z tytułu kredytów;
11) zobowiązaniach z tytułu własnej emisji;
12) zobowiązaniach pozabilansowych udzielonych oraz zobowiązaniach
pozabilansowych otrzymanych;
13) promesach udzielenia kredytu;
14) kredytach, pożyczkach i pozostałych należnościach kasy;
15) przyjętych przez kasę zabezpieczeniach;
16) strukturze aktywów i pasywów;
17) rachunku przepływów pieniężnych;
18) rezerwie obowiązkowej;
19) radzie nadzorczej i zarządzie kasy;
20) współczynniku wypłacalności.
2. Kasa Krajowa przekazuje Komisji Nadzoru Finansowego informacje
sprawozdawcze obejmujące w szczególności dane o:
1) strukturze organizacyjnej Kasy, liczbie zatrudnionych, liczbie członków oraz
liczbie wkładów członkowskich zadeklarowanych i wkładów członkowskich
wpłaconych, a także niezbędne dane kontaktowe dotyczące osób
sporządzających i zatwierdzających informacje sprawozdawcze;
2) bilansie oraz rachunku zysków i strat;
3) środkach na rachunkach bieżących i ekwiwalentów środków pieniężnych;
4) instrumentach dłużnych;
5) instrumentach kapitałowych;
6) kredytach, pożyczkach i pozostałych należnościach;
7) pozostałych instrumentach finansowych;
8) zobowiązaniach finansowych, z uwzględnieniem:
a) zobowiązań finansowych przeznaczonych do obrotu,
b) zobowiązań finansowych wycenianych w wysokości skorygowanej ceny nabycia;
9) zobowiązaniach z tytułu własnej emisji papierów wartościowych;
10) funduszu stabilizacyjnym, w tym wykorzystaniu środków funduszu stabilizacyjnego;
11) promesach udzielenia kredytu;
12) aktywach finansowych, w tym:
a) aktywach finansowych przeznaczonych do obrotu,
b) aktywach finansowych dostępnych do sprzedaży,
c) pożyczkach udzielonych i należnościach własnych,
d) aktywach finansowych utrzymywanych do terminu wymagalności,
e) utracie wartości aktywów finansowych;
13) rzeczowym majątku trwałym, nieruchomościach inwestycyjnych oraz
wartościach niematerialnych i prawnych, w tym będących przedmiotem
leasingu;
14) rezerwach;
15) wartości godziwej aktywów finansowych oraz zobowiązań finansowych;
16) przychodach z tytułu odsetek oraz kosztach z tytułu odsetek;
17) zyskach i stratach z tytułu aktywów finansowych oraz zobowiązań
finansowych;
18) pozostałych przychodach i kosztach operacyjnych;
19) kosztach działania, w tym kosztach pracowniczych, kosztach usług obcych,
podatkach i opłatach;
20) zobowiązaniach pozabilansowych udzielonych oraz zobowiązaniach
pozabilansowych otrzymanych;
21) radzie nadzorczej i zarządzie Kasy Krajowej.
3. Komisja Nadzoru Finansowego, w drodze decyzji, na wniosek kasy,
w uzasadnionych przypadkach może zwolnić ją z obowiązków określonych
w ust. 1 lub ograniczyć ich zakres.
4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii
Komisji Nadzoru Finansowego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres, formę, sposób i częstotliwość sporządzania sprawozdań z danymi, o których
mowa w ust. 1 i 2, oraz terminy i sposób ich przekazywania Komisji Nadzoru
Finansowego, mając na względzie zapewnienie Komisji Nadzoru Finansowego
dostępu do danych niezbędnych do sprawowania efektywnego nadzoru nad kasami
i Kasą Krajową, z uwzględnieniem stopnia skomplikowania prowadzonej przez
małe kasy działalności oraz skali ryzyka występującego w działalności małych kas.

Art. 62d. 1. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości
w przeprowadzonym badaniu sprawozdania finansowego na zlecenie kasy lub
Kasy Krajowej, Komisja Nadzoru Finansowego może zobowiązać kasę lub Kasę
Krajową do zlecenia wskazanemu biegłemu rewidentowi zbadania prawidłowości
i rzetelności sprawozdań finansowych sporządzanych przez kasę lub Kasę
Krajową, kontroli ksiąg rachunkowych lub analizy portfela kredytowego. Jeżeli
w wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono nieprawidłowości w kasie albo
Kasie Krajowej, koszty badania ponosi odpowiednio kasa albo Kasa Krajowa, a w razie niestwierdzenia w wyniku przeprowadzonych badań nieprawidłowości w kasie albo Kasie Krajowej, koszty badania ponosi Komisja Nadzoru Finansowego.
2. Zlecenie badania określonego w ust. 1 może zostać udzielone także
bezpośrednio przez Komisję Nadzoru Finansowego. Koszty badania ponosi
wówczas Komisja Nadzoru Finansowego. Jeżeli w wyniku badania zleconego
przez Komisję Nadzoru Finansowego stwierdzono nieprawidłowości w kasie albo
w Kasie Krajowej, koszty badania ponosi odpowiednio kasa albo Kasa Krajowa.
3. Do zlecenia biegłemu rewidentowi badania sprawozdania
finansowego kasy albo Kasy Krajowej, o którym mowa w ust. 2, nie stosuje się
przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. poz. 2019 oraz z 2020 r. poz. 288, 1492 i 1517).

Art. 62e. 1. Biegły rewident przeprowadzający badanie sprawozdań
finansowych kasy lub Kasy Krajowej oraz badanie, o którym mowa w art. 62d, jest
obowiązany niezwłocznie powiadomić Komisję Nadzoru Finansowego
o ujawnionych faktach wskazujących na:
1) popełnienie przestępstwa;
2) naruszenie przepisów regulujących działalność kasy lub Kasy Krajowej;
3) naruszenie zasad dobrych praktyk lub inne zagrożenie interesów klientów kasy;
4) istnienie przesłanek do wyrażenia opinii negatywnej na temat sprawozdania
finansowego kasy lub Kasy Krajowej lub odmowy wyrażenia tej opinii.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do biegłych rewidentów
badających sprawozdania finansowe przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 9a
i art. 9b, oraz podmiotów posiadających bliskie powiązania w rozumieniu art. 4
ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe z kasą lub Kasą Krajową.

Art. 62f. Kasa jest obowiązana:
1) zawiadomić Komisję Nadzoru Finansowego i Kasę Krajową o podjęciu albo
zaprzestaniu działalności;
2) udostępnić upoważnionym osobom do wglądu księgi rachunkowe,
sprawozdania finansowe, rejestry, plany, sprawozdania i inne dokumenty oraz
umożliwić, na pisemne żądanie, sporządzenie kopii tych dokumentów
i innych nośników informacji, jak również udzielić wyjaśnień żądanych przez
te osoby;
3) niezwłocznie zawiadomić Komisję Nadzoru Finansowego i Kasę Krajową
o środkach, jakie zostaną podjęte w celu usunięcia nieprawidłowości
stwierdzonych w ramach kontroli oraz nadzoru.

Art. 62g. 1. Kasa, która spełnia warunki określone w art. 1a pkt 5, jest
obowiązana niezwłocznie pisemnie poinformować o tym Komisję Nadzoru
Finansowego oraz Kasę Krajową.
2. Kasa jest obowiązana corocznie, nie później niż do ostatniego dnia miesiąca
następującego po zakończeniu roku obrotowego, pisemnie informować podmioty,
o których mowa w ust. 1, o spełnianiu warunków uznania za małą kasę.
Jednocześnie kasa informuje o zamiarze rozszerzenia zakresu prowadzonej
działalności, które będzie skutkowało niespełnianiem tych warunków.
3. Kasa traci status małej kasy, jeżeli nie spełnia warunków, o których mowa
w art. 1a pkt 5 lit. a lub b, przez 2 kolejne lata obrotowe. W takim przypadku kasa
dostosowuje swoją działalność do wymogów określonych w ustawie, począwszy
od kolejnego roku obrotowego.
4. Kasa traci status małej kasy, począwszy od kolejnego roku obrotowego,
jeżeli przekroczenie limitów, o których mowa w art. 1a pkt 5 lit. a lub b, wyniosło
co najmniej 10%. Kasa jest obowiązana niezwłocznie pisemnie poinformować
o tym Komisję Nadzoru Finansowego oraz Kasę Krajową w terminie określonym w ust. 2.
5. Kasa spełniająca wymogi określone w art. 1a pkt 5, która nie wyraża woli
posiadania statusu małej kasy w kolejnym roku obrotowym, jest obowiązana
pisemnie poinformować o tym Komisję Nadzoru Finansowego oraz Kasę Krajową.

Art. 62h. Kasa Krajowa może żądać informacji, w tym informacji o
charakterze sprawozdawczym lub cyklicznym, od kasy oraz wyjaśnień od członków organów i pracowników kasy w zakresie niezbędnym do wykonywania jej zadań.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Kasa Krajowa sprawuje kontrolę kas w zakresie zgodności ich
działalności z przepisami prawa oraz prawidłowości prowadzonej gospodarki
finansowej.
2. Kasa Krajowa działając przez upoważnione przez nią osoby, zwane dalej
„kontrolerami”, jest uprawniona do:
1) wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest
prowadzona działalność kasy, w takich dniach i godzinach, w jakich jest lub
powinna być prowadzona ta działalność;
2) żądania pisemnych lub ustnych informacji i wyjaśnień oraz okazania
dokumentów lub innych nośników informacji, jak również udostępnienia
danych związanych z działalnością kasy, a organy kasy i jej pracownicy
obowiązani są do udzielania żądanych wyjaśnień i wszelkiej pomocy.
2a. Kasa Krajowa sporządza i przekazuje na żądanie Komisji Nadzoru
Finansowego plan czynności kontrolnych w kasach na dany rok.
2b. Kasa Krajowa na żądanie Komisji Nadzoru Finansowego dokonuje zmian
w planie czynności kontrolnych w kasach na dany rok.
2c. Kasa Krajowa niezwłocznie zawiadamia Komisję Nadzoru Finansowego
o wynikach czynności kontrolnych w kasach.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego oraz Kasy
Krajowej, szczegółowy tryb wykonywania czynności kontrolnych w kasach przez
Kasę Krajową, uwzględniając konieczność skutecznego sprawowania kontroli oraz
prawidłową realizację zadań kas.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Czynności kontrolne podejmowane w kasach oraz w Kasie
Krajowej przez pracowników Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego, zwanych
dalej „inspektorami”, są wykonywane po okazaniu upoważnienia wydanego przez
Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego oraz legitymacji służbowej.
2. Komisja Nadzoru Finansowego oraz osoby wykonujące czynności nadzoru
nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą ze zgodnego z przepisami ustaw
działania lub zaniechania, które pozostaje w związku ze sprawowanym przez Komisję Nadzoru Finansowego nadzorem nad działalnością kas oraz Kasy Krajowej.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego,
szczegółowy tryb wykonywania czynności kontrolnych w kasach i w Kasie
Krajowej, uwzględniając konieczność skutecznego sprawowania nadzoru.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Czynności kontrolne, o których mowa w art. 63 i 64, wykonywane
są w zespole co najmniej dwuosobowym, zwanym dalej „zespołem inspekcyjnym”.
2. Zespół inspekcyjny przeprowadza czynności kontrolne w oparciu
o dokumenty źródłowe w pomieszczeniach kasy lub Kasy Krajowej.

art. 66. więcej Art. 66. Czynności podejmowane przez Kasę Krajową w ramach kontroli
działalności kas polegają w szczególności na:
1) analizie sprawozdań finansowych kas;
2) badaniu realizacji obowiązku utrzymywania płynności płatniczej przez kasy;
3) badaniu zgodności udzielanych kredytów i pożyczek przez kasy z przepisami
art. 29–32 i art. 36;
4) badaniu zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek kas;
5) badaniu stosowanego oprocentowania kredytów i pożyczek oraz złożonych
oszczędności i lokat w kasach;
6) badaniu sytuacji finansowej kas.

art. 67. więcej Art. 67. Czynności podejmowane przez Komisję Nadzoru Finansowego
w ramach nadzoru nad działalnością kas polegają w szczególności na:
1) dokonywaniu oceny sytuacji finansowej kasy, w tym badaniu wypłacalności,
jakości aktywów, płynności płatniczej, wyniku finansowego kasy;
2) badaniu jakości systemu zarządzania kasą, w tym systemu zarządzania
ryzykiem oraz funkcji kontroli wewnętrznej;
3) badaniu zgodności udzielanych kredytów, pożyczek pieniężnych oraz
emitowanych papierów wartościowych z obowiązującymi w tym zakresie
przepisami;
4) badaniu zabezpieczenia i terminowości spłaty kredytów i pożyczek
pieniężnych;
5) badaniu przestrzegania limitów, o których mowa w art. 30–32 i art. 37;
6) badaniu przestrzegania przez kasę norm dopuszczalnego ryzyka
w działalności kasy, zarządzania ryzykiem prowadzonej działalności, w tym
dostosowania do rodzaju i skali działalności kasy procesu identyfikacji
i monitorowania ryzyka oraz sprawozdawania o ryzyku, a także
dopuszczalnego ryzyka w działalności kasy;
7) badaniu przestrzegania obowiązków wynikających z przepisów
o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;
8) badaniu wykonywania przez kasę obowiązków, o których mowa w art. 13a–
13f oraz art. 14 ust. 2a i 2b.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Czynności podejmowane przez Komisję Nadzoru Finansowego
w ramach nadzoru nad działalnością Kasy Krajowej polegają w szczególności na:
1) dokonywaniu oceny sytuacji finansowej Kasy Krajowej, w tym badaniu
wypłacalności, jakości aktywów, płynności płatniczej i wyniku finansowego;
2) badaniu sposobu wykorzystania środków funduszu stabilizacyjnego oraz
innych środków gromadzonych przez kasy w Kasie Krajowej;
3) badaniu zasad, metod i standardów realizacji celu, o którym mowa w art. 42;
4) kontroli realizacji zadań wynikających z art. 44 ust. 2;
5) badaniu zgodności prowadzonej działalności z przepisami ustawy;
6) badaniu przestrzegania obowiązków wynikających z przepisów
o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
2. Komisja Nadzoru Finansowego ma prawo kontroli metodyki i zasad
wykonywania przez Kasę Krajową czynności kontrolnych w kasach w zakresie ich
efektywności i adekwatności.
3. Komisja Nadzoru Finansowego może zalecić Kasie Krajowej dokonanie
zmian w metodyce i zasadach określających sposób i zakres przeprowadzania
kontroli w kasach.

Art. 68a. W celu realizacji zadań ustawowych w zakresie czynności
kontrolnych, na podstawie art. 65 ust. 2, zespół inspekcyjny, w zakresie
wynikającym z upoważnienia Komisji Nadzoru Finansowego, ma prawo:
1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanego;
2) wglądu do dokumentów kontrolowanego;
3) sporządzania uwierzytelnionych kopii, odpisów lub wyciągów z dokumentów
oraz zestawień i danych niezbędnych do przeprowadzenia kontroli;
4) wglądu do danych zawartych w systemie informatycznym kontrolowanego
oraz sporządzania kopii lub wyciągów z tych danych, w tym w formie
elektronicznej;
5) żądania udzielania ustnych lub pisemnych wyjaśnień w zakresie objętym
kontrolą, w wyznaczonym terminie, oraz zapewnienia terminowego
udzielania wyjaśnień przez pracowników kasy;
6) żądania zapewnienia warunków i środków będących w dyspozycji
kontrolowanego niezbędnych do sprawnego przeprowadzania kontroli.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Na żądanie inspektora wykonującego czynności kontrolne kasa
oraz Kasa Krajowa są obowiązane sporządzić kopie dokumentów i nośników
informacji oraz opartych na tych dokumentach opracowań, zestawień i obliczeń.
2. Na żądanie inspektora wykonującego czynności kontrolne każdy
pracownik kasy i Kasy Krajowej obowiązany jest udzielić wyjaśnień ustnych lub
pisemnych z zakresu objętego kontrolą w wyznaczonym terminie.
3. Czynności kontrolne są przeprowadzane po uprzednim pisemnym
zawiadomieniu kasy lub Kasy Krajowej o terminie i czasie planowanych czynności
kontrolnych, składzie zespołu inspekcyjnego oraz zakresie informacji niezbędnych
do przygotowania przez jednostkę.
4. Z przeprowadzonych czynności kontrolnych sporządzany jest protokół.
5. Protokół sporządza się w terminie 30 dni roboczych od dnia zakończenia
czynności kontrolnych, a jego odpisy przekazuje się odpowiednio:
1) zarządowi kasy albo zarządowi Kasy Krajowej;
2) radzie nadzorczej kasy albo radzie nadzorczej Kasy Krajowej.
6. Protokół podpisują i parafują każdą jego stronę kierujący zespołem
inspekcyjnym oraz dwaj członkowie zarządu jednostki kontrolowanej. Termin na
podpisanie protokołu wynosi 14 dni roboczych od dnia doręczenia.
6a. Odmowa podpisania protokołu przez jednostkę kontrolowaną lub zwłoka
w jego podpisaniu nie wpływa na prowadzenie postępowania pokontrolnego,
w szczególności wydanie jednostce zaleceń pokontrolnych.
7. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości Komisja Nadzoru
Finansowego przedstawia jednostce kontrolowanej zalecenia pokontrolne.
8. Zalecenia pokontrolne są przekazywane zarządowi i radzie nadzorczej
odpowiednio kasy lub Kasy Krajowej nie później niż w terminie 30 dni roboczych
od dnia doręczenia Komisji Nadzoru Finansowego podpisanego protokołu.
9. W uzasadnionych przypadkach terminy, o których mowa w ust. 5 i 8, mogą
być przedłużone o kolejne 30 dni roboczych.
10. Zalecenia Komisji Nadzoru Finansowego kierowane do kasy są
przekazywane Kasie Krajowej do wiadomości.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Kasa Krajowa po stwierdzeniu w toku czynności kontrolnych
istotnych nieprawidłowości przedstawia kasie zalecenia w celu usunięcia
stwierdzonych nieprawidłowości w wyznaczonym terminie, powiadamiając o tym
jednocześnie Komisję Nadzoru Finansowego.
2. W przypadku nieusunięcia w wyznaczonym terminie uchybień, o których
mowa w ust. 1, Kasa Krajowa zawiadamia o tym Komisję Nadzoru Finansowego.
Komisja Nadzoru Finansowego z własnej inicjatywy lub na uzasadniony wniosek
Kasy Krajowej może po uprzednim upomnieniu na piśmie zastosować środki
nadzorcze, o których mowa w art. 71 ust. 2.

Art. 70a. 1. Komisja Nadzoru Finansowego może żądać informacji od Kasy
Krajowej oraz wyjaśnień od członków organów Kasy Krajowej w zakresie
niezbędnym dla wykonywania zadań z zakresu nadzoru.
2. Komisja Nadzoru Finansowego wzywa Kasę Krajową do usunięcia
w wyznaczonym terminie uchybień stwierdzonych w jej działalności.
3. Kasa Krajowa obowiązana jest niezwłocznie zawiadomić Komisję Nadzoru
Finansowego o środkach, jakie zostaną podjęte w celu usunięcia nieprawidłowości
stwierdzonych w ramach kontroli oraz nadzoru.

Art. 70b. Organy kasy i Kasy Krajowej oraz jej pracownicy, na żądanie
Komisji Nadzoru Finansowego, działającej przez upoważnione przez nią osoby, są
obowiązani do udzielania pisemnych lub ustnych informacji i wyjaśnień oraz
okazywania dokumentów lub innych nośników informacji, jak również
udostępnienia danych związanych z działalnością kasy i Kasy Krajowej,
niezbędnych do wykonywania przez Komisję Nadzoru Finansowego zadań
z zakresu nadzoru.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Komisja Nadzoru Finansowego w ramach nadzoru może zalecić
kasie lub Kasie Krajowej w szczególności:
1) podjęcie środków koniecznych do przywrócenia płynności lub osiągnięcia
i przestrzegania norm;
2) usunięcie w wyznaczonym terminie stwierdzonych uchybień;
3) zwiększenie funduszy własnych;
4) zaniechanie określonych form reklamy;
5) usunięcie w wyznaczonym terminie nieprawidłowości w zakresie
przestrzegania obowiązków wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu
praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu;
6) przestrzeganie art. 13c–13f.
2. W przypadku stwierdzenia, że kasa albo Kasa Krajowa nie realizuje
zaleceń, a także gdy działalność kasy albo
Kasy Krajowej wykonywana jest z naruszeniem przepisów prawa lub statutu,
lub stwarza zagrożenie dla interesów członków kasy albo Kasy Krajowej, Komisja
Nadzoru Finansowego, po uprzednim upomnieniu na piśmie, może:
1) wystąpić do właściwego organu kasy lub Kasy Krajowej o odwołanie
członków zarządu kasy lub Kasy Krajowej bezpośrednio odpowiedzialnych
za stwierdzone uchybienia;
2) zawiesić w czynnościach poszczególnych członków zarządu kasy lub Kasy
Krajowej, o których mowa w pkt 1, do czasu rozpatrzenia wniosku o ich
odwołanie;
3) nakazać kasie lub Kasie Krajowej ograniczenie zakresu działalności;
4) nakazać kasie lub Kasie Krajowej zaprzestania prowadzenia określonej działalności.
3. Zawieszenie w czynnościach, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, polega na
wyłączeniu poszczególnych członków zarządu kasy lub Kasy Krajowej
z podejmowania decyzji przez kasę albo Kasę Krajową w zakresie jej praw
i obowiązków majątkowych.
4. Decyzja Komisji Nadzoru Finansowego o nakazaniu zaprzestania
prowadzenia określonej działalności kasy lub Kasy Krajowej może zawierać
warunki i terminy.
5. Komisja Nadzoru Finansowego może także zawiesić w czynnościach
członka zarządu kasy lub Kasy Krajowej w przypadku:
1) przedstawienia mu zarzutów w postępowaniu karnym lub w postępowaniu
w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2) spowodowania znaczących strat majątkowych w kasie lub Kasie Krajowej.
Przepisy ust. 2 pkt 2 i ust. 3 stosuje się odpowiednio.
6. Członek zarządu kasy lub Kasy Krajowej obowiązany jest poinformować
Komisję Nadzoru Finansowego o postawieniu mu zarzutów w postępowaniu
karnym, z wyłączeniem zarzutów dotyczących przestępstwa ściganego
z oskarżenia prywatnego, lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe
w terminie 30 dni od daty postawienia zarzutów.
7. Komisja Nadzoru Finansowego odwołuje członka zarządu kasy lub Kasy
Krajowej w przypadku prawomocnego skazania go za przestępstwo umyślne lub
przestępstwo skarbowe, z wyłączeniem przestępstw ściganych z oskarżenia
prywatnego, a także w przypadku niedopełnienia przez niego obowiązku, o którym
mowa w ust. 6.

Art. 71a. Decyzjom Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie:
1) zawieszenia w czynnościach członków zarządu kasy lub Kasy Krajowej,
2) ograniczenia zakresu działalności kasy lub Kasy Krajowej,
3) odwołania członka zarządu kasy lub Kasy Krajowej,
4) odwołania kuratora,
5) odwołania likwidatora kasy,
6) zawieszenia działalności kasy
– nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 71b. 1. W przypadku gdy kasa nie udostępnia usługi podstawowego
rachunku płatniczego, o której mowa w art. 59ia ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia
2011 r. o usługach płatniczych, Komisja Nadzoru Finansowego może nałożyć na tę
kasę karę pieniężną w wysokości do 100 000 zł, po uprzednim bezskutecznym
wezwaniu jej do spełnienia tego obowiązku w terminie wyznaczonym przez
Komisję Nadzoru Finansowego.
2. W przypadku gdy kasa nie umożliwia przenoszenia rachunków płatniczych,
o którym mowa w art. 59ii ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych, Komisja Nadzoru Finansowego może nałożyć na tę kasę karę pieniężną w wysokości do 1 000 000 zł, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu jej do spełnienia tego obowiązku w terminie wyznaczonym przez Komisję Nadzoru Finansowego.
3. Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 2, Komisja
Nadzoru Finansowego uwzględnia wagę, czas trwania i przyczyny naruszenia
obowiązku określonego w art. 59ia ust. 1 lub art. 59ii ustawy z dnia 19 sierpnia
2011 r. o usługach płatniczych, rozmiar prowadzonej przez kasę działalności oraz
jej sytuację finansową.
4. (uchylony)
5. (uchylony)

art. 72. więcej Art. 72. 1. W razie niewykonywania zaleceń, o których mowa w art. 71
ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego może nakładać na członków zarządu kasy
lub Kasy Krajowej kary pieniężne do wysokości sześciokrotności minimalnego
wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie ustawy z dnia 10 października
2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, ustalonego na dany rok, na
podstawie odrębnych przepisów, w dniu nałożenia kary.
1a. W razie niewykonywania obowiązków, o których mowa w art. 62d
i art. 70a, Komisja Nadzoru Finansowego może nakładać na członków zarządu
odpowiednio kasy lub Kasy Krajowej kary pieniężne do wysokości, o której mowa w ust. 1.
2. Kara nie może być nałożona, jeżeli od uzyskania przez Komisję Nadzoru
Finansowego wiadomości o czynie określonym w ust. 1 upłynęło więcej niż
6 miesięcy albo od popełnienia tego czynu upłynęło więcej niż 2 lata.
3. Wymierzenie kary pieniężnej nie stanowi przeszkody do zastosowania
innych środków przewidzianych w niniejszej ustawie.
4. Kwoty wyegzekwowane z tytułu kar pieniężnych powiększają fundusz
stabilizacyjny prowadzony przez Kasę Krajową.
5. Kara, o której mowa w ust. 1, podlega egzekucji w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 72a. 1. W razie powstania w kasie straty bilansowej albo groźby jej
wystąpienia, albo powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności lub zagrożenia
utraty płynności płatniczej, zarząd kasy niezwłocznie zawiadamia o tym Komisję
Nadzoru Finansowego oraz Kasę Krajową i przystępuje do opracowania programu
postępowania naprawczego.
2. Program postępowania naprawczego, o którym mowa w ust. 1, kasa
przedstawia do zaopiniowania Kasie Krajowej oraz przedkłada Komisji Nadzoru
Finansowego, zapewniając jego realizację.
3. Komisja Nadzoru Finansowego może wyznaczyć kasie termin na
opracowanie programu postępowania naprawczego, o którym mowa w ust. 1, oraz
zlecić jego uzupełnienie lub ponowne opracowanie.
4. W razie zaniechania działań, o których mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru
Finansowego może zobowiązać kasę do wszczęcia postępowania naprawczego
i opracowania programu postępowania naprawczego, o którym mowa w ust. 1,
informując o tym Kasę Krajową.

Art. 72b. 1. W razie powstania w Kasie Krajowej straty bilansowej albo
groźby jej wystąpienia, albo powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności lub
zagrożenia utraty płynności płatniczej, zarząd Kasy Krajowej niezwłocznie
zawiadamia o tym Komisję Nadzoru Finansowego oraz przystępuje do
opracowania programu postępowania naprawczego. Kasa Krajowa przedkłada
program Komisji Nadzoru Finansowego oraz zapewnia jego realizację.
2. Komisja Nadzoru Finansowego może wyznaczyć Kasie Krajowej termin na
opracowanie programu postępowania naprawczego, o którym mowa w ust. 1, oraz
zlecić jego uzupełnienie lub ponowne opracowanie.
3. W razie zaniechania działań, o których mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru
Finansowego może zobowiązać Kasę Krajową do wszczęcia postępowania
naprawczego i opracowania programu postępowania naprawczego, o którym mowa w ust. 1.

Art. 72c. 1. Komisja Nadzoru Finansowego może ustanowić kuratora
nadzorującego wykonanie programu postępowania naprawczego, o którym mowa
w art. 72a ust. 1 lub w art. 72b ust. 1.
2. Kuratorowi przysługuje prawo uczestniczenia w posiedzeniach organów
kasy lub Kasy Krajowej oraz uzyskiwania wszelkich informacji niezbędnych do
wykonywania jego funkcji.
3. Kuratorowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu wobec uchwał
i decyzji zarządu i rady nadzorczej odpowiednio kasy lub Kasy Krajowej.
Oświadczenie o zamiarze wniesienia sprzeciwu zgłoszone na posiedzeniu rady
nadzorczej lub zarządu wstrzymuje wykonanie uchwały lub decyzji.
4. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 3, kurator wnosi do właściwego sądu
okręgowego sądu gospodarczego w terminie 14 dni od daty podjęcia uchwały lub
decyzji zarządu lub rady nadzorczej.
5. W przypadku braku wniesienia sprzeciwu do sądu w terminie, o którym
mowa w ust. 4, lub w przypadku oświadczenia kuratora, że nie będzie zgłaszał
sprzeciwu, uchwała lub decyzja, o których mowa w ust. 3, może zostać wykonana.
6. Kurator może zaskarżyć do sądu uchwałę walnego zgromadzenia kasy lub
Kasy Krajowej. Przepis art. 42 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo
spółdzielcze stosuje się odpowiednio.
7. Kurator otrzymuje w razie potrzeby urlop bezpłatny w macierzystym
zakładzie pracy na czas pełnienia tej funkcji.
8. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresów pracy oraz innych
okresów, od których zależy nabycie uprawnień pracowniczych.
9. Od decyzji o ustanowieniu kuratora kasa lub Kasa Krajowa może wnieść
skargę do sądu administracyjnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
Przepisu art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego nie stosuje się.
10. Kurator składa Komisji Nadzoru Finansowego kwartalne sprawozdania ze
swojej działalności zawierające ocenę realizacji przez kasę lub Kasę Krajową
programu postępowania naprawczego, o którym mowa w art. 72a ust. 1 lub
w art. 72b ust. 1. W przypadku programów postępowania naprawczego, o których
mowa w art. 72a ust. 1, realizowanych w kasach sprawozdania przekazywane są
także Kasie Krajowej.
11. Koszty związane z wykonywaniem funkcji kuratora obciążają koszty
działalności kasy lub Kasy Krajowej. Wynagrodzenie kuratora ustala Komisja
Nadzoru Finansowego, z tym że w kasach, w których w statutach przewidziano
wynagrodzenie dla prezesa zarządu, wynagrodzenie kuratora nie może być wyższe
niż wynagrodzenie prezesa zarządu kasy, w której ustanowiono kuratora.
12. Komisja Nadzoru Finansowego odwołuje kuratora nadzorującego
wykonywanie programu postępowania naprawczego, o którym mowa w art. 72a
ust. 1 lub w art. 72b ust. 1, po zrealizowaniu tego programu przez kasę lub Kasę
Krajową, a także w przypadku jego rezygnacji, niewłaściwego wykonywania
funkcji lub też innych względów uniemożliwiających kuratorowi należyte
wykonywanie tej funkcji.

art. 73. więcej Art. 73. 1. W przypadku powstania groźby zaprzestania spłacania
zobowiązań przez kasę lub Kasę Krajową lub jeżeli zarząd kasy lub Kasy Krajowej
nie przekaże programu postępowania naprawczego zgodnie z art. 72a i art. 72b
albo gdy realizacja tego programu okaże się nieskuteczna, Komisja Nadzoru
Finansowego może podjąć decyzję o ustanowieniu zarządcy komisarycznego.
Ustanowienie zarządcy komisarycznego w kasie lub w Kasie Krajowej nie wpływa
na organizację i sposób działania odpowiednio kasy lub Kasy Krajowej,
z wyjątkiem zmian przewidzianych ustawą.
2. Zarządca komisaryczny, o którym mowa w ust. 1, ustanawiany jest na czas
nie dłuższy niż do końca realizacji programu postępowania naprawczego.
3. Z dniem ustanowienia zarządcy komisarycznego członkowie zarządu kasy
lub Kasy Krajowej zostają odwołani z mocy prawa, a udzielone wcześniej prokury
i pełnomocnictwa wygasają. Kompetencje innych organów kasy lub Kasy Krajowej
ulegają zawieszeniu. Na zarządcę komisarycznego przechodzi prawo
podejmowania decyzji we wszystkich sprawach kasy lub Kasy Krajowej,
z wyjątkiem wprowadzania zmian w ich statutach.
4. Zarządca komisaryczny wykonuje również zadania określone w decyzji
Komisji Nadzoru Finansowego o ustanowieniu zarządcy komisarycznego.
5. Zarządca komisaryczny opracowuje i uzgadnia z Komisją Nadzoru
Finansowego program postępowania naprawczego, kieruje jego realizacją oraz
informuje Komisję Nadzoru Finansowego i radę nadzorczą kasy lub Kasy Krajowej
o wynikach jego realizacji.
6. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, rada nadzorcza kasy lub Kasy Krajowej
może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 7 dni od daty doręczenia
decyzji. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Przepisu art. 127 § 3
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie
stosuje się.
6a. Członkowie zarządu komisarycznego otrzymują w razie potrzeby urlop
bezpłatny w macierzystym zakładzie pracy na czas pełnienia tej funkcji.
6b. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresów pracy oraz innych
okresów, od których zależy nabycie uprawnień pracowniczych.
7. (uchylony)
8. Koszty związane z wykonywaniem funkcji zarządcy komisarycznego
w kasie lub Kasie Krajowej obciążają odpowiednio koszty działalności kasy lub
Kasy Krajowej. Wynagrodzenie zarządcy komisarycznego ustala Komisja Nadzoru Finansowego.
9. W przypadku realizacji programu postępowania naprawczego w kasie,
zarządca komisaryczny przekazuje Kasie Krajowej informacje, o których mowa w ust. 5.
10. W przypadku otrzymania powiadomienia, o którym mowa w art. 72a
ust. 1, i zobowiązania kasy do wszczęcia postępowania naprawczego zgodnie
z art. 72a ust. 4, ustanowienia kuratora zgodnie z art. 72c ust. 1 lub ustanowienia
zarządcy komisarycznego zgodnie z ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego
niezwłocznie powiadamia Bankowy Fundusz Gwarancyjny.

Art. 73a. 1. Komisja Nadzoru Finansowego może podjąć decyzję
o ustanowieniu w kasie lub w Kasie Krajowej zarządcy komisarycznego także
w przypadku gdy działalność kasy lub Kasy Krajowej wykazuje rażące lub
uporczywe naruszanie przepisów prawa. Zarządcę komisarycznego ustanawia się
na okres niezbędny do usunięcia nieprawidłowości związanych z rażącym lub
uporczywym naruszaniem przepisów prawa.
2. Komisja Nadzoru Finansowego może podjąć decyzję o ustanowieniu
w kasie lub w Kasie Krajowej zarządcy komisarycznego także w przypadku gdy
skład zarządu kasy lub Kasy Krajowej nie odpowiada wymogom ustawy, w celu
zorganizowania wyboru nowego zarządu. Zarządca komisaryczny działa nie dłużej
niż do chwili powołania nowego zarządu kasy lub Kasy Krajowej oraz uzyskania zgody Komisji Nadzoru Finansowego na powołanie prezesa zarządu. Przepisy art. 73 ust. 3, 6–6b i 8 stosuje się odpowiednio.

art. 74. więcej Art. 74. (uchylony).

Art. 74a. 1. Kasa może połączyć się z inną kasą po uzyskaniu zezwolenia
Komisji Nadzoru Finansowego.
2. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia, jeżeli
połączenie prowadziłoby do naruszenia przepisów prawa lub bezpieczeństwa
środków gromadzonych w kasie biorącej udział w połączeniu lub jeżeli połączenie
mogłoby okazać się niekorzystne dla ostrożnego i stabilnego zarządzania
działalnością kas podlegających łączeniu.

Art. 74b. 1. W przypadku podziału kasy z wydzielonej części kasy
podlegającej podziałowi może zostać utworzona wyłącznie nowa kasa.
2. Podział kasy, o którym mowa w ust. 1, wymaga zezwolenia Komisji
Nadzoru Finansowego.
3. Do zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, art. 7 stosuje się odpowiednio.
4. Komisja Nadzoru Finansowego odmawia wydania zezwolenia także
w przypadku gdy podział kasy okazałby się niekorzystny dla ostrożnego
i stabilnego zarządzania kasą dzieloną albo kasami, na które zostaje przeniesiony
majątek dzielonej kasy.

Art. 74c. 1. Jeżeli strata bilansowa kasy spowoduje obniżenie wyrażonego
procentowo stosunku funduszy własnych do wartości aktywów poniżej 1%, kasa
niezwłocznie informuje o tym Komisję Nadzoru Finansowego, Bankowy Fundusz
Gwarancyjny i Kasę Krajową.
2. Kasa Krajowa, po uzyskaniu opinii komisji funduszu stabilizacyjnego,
o której mowa w art. 52 ust. 1, w terminie 14 dni od dnia uzyskania informacji,
o której mowa w ust. 1, przedstawia Komisji Nadzoru Finansowego decyzję o
udzieleniu lub odmowie udzielenia pomocy z funduszu stabilizacyjnego dla kasy.
Minimalna kwota pomocy powinna zapewnić kasie utrzymanie wyrażonego procentowo stosunku funduszy własnych do wartości aktywów powyżej poziomu określonego w ust. 1.
3. W przypadku gdy Kasa Krajowa odmówi udzielenia pomocy z funduszu
stabilizacyjnego, o której mowa w ust. 2, Komisja Nadzoru Finansowego może
podjąć decyzję o przejęciu kasy albo o przejęciu wybranych praw majątkowych lub
wybranych zobowiązań kasy przez inną kasę, za zgodą kasy przejmującej. Decyzja
o przejęciu kasy albo o przejęciu wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasy przez inną kasę może zostać podjęta przez Komisję Nadzoru
Finansowego, jeżeli w wyniku przejęcia wyrażony procentowo stosunek funduszy
własnych do wartości aktywów kasy przejmującej po przejęciu kasy albo po
przejęciu wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy nie
obniży się poniżej poziomu określonego w ust. 1.
4. W przypadku braku zgody innej kasy na przejęcie kasy lub braku
możliwości przejęcia kasy przez inną kasę, Komisja Nadzoru Finansowego,
uwzględniając potrzebę ochrony stabilności rynku finansowego i bezpieczeństwa
środków zgromadzonych na rachunkach kasy, może podjąć decyzję o przejęciu
kasy albo o przejęciu wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań
kasy przez bank krajowy albo instytucję kredytową, za ich zgodą, albo decyzję
o likwidacji kasy.
4a. Podejmując decyzję, o której mowa w ust. 3 albo 4, Komisja Nadzoru
Finansowego bierze także pod uwagę oferowane przez podmiot przejmujący
warunki finansowe, na jakich ma nastąpić przejęcie.
5. Podejmując decyzję o przejęciu wybranych praw majątkowych lub
wybranych zobowiązań kasy Komisja Nadzoru Finansowego uwzględnia zakres
zgody przejmującego oraz w przypadku gdy wartość przejmowanych praw
majątkowych jest niższa niż wartość przejmowanych zobowiązań kasy, decyzję
Bankowego Funduszu Gwarancyjnego odnośnie udzielenia wsparcia w formie,
o której mowa w art. 264 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r.
o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz
przymusowej restrukturyzacji.
6. W przypadku decyzji o przejęciu wybranych praw majątkowych lub
wybranych zobowiązań kasy przez inną kasę przejęcie powinno obejmować wszystkie prawa majątkowe i zobowiązania wobec członka kasy oraz wartość jego prawa do funduszu udziałowego.
7. Tryb i terminy przejęcia lub likwidacji kasy określa decyzja, o której mowa
w ust. 3 i 4. W decyzji o likwidacji kasy Komisja Nadzoru Finansowego ustanawia
także likwidatora.
8. Od decyzji, o której mowa w ust. 3 i 4, rada nadzorcza kasy może wnieść
skargę do sądu administracyjnego w terminie 7 dni od daty jej doręczenia.
Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji, jednakże przed
rozpatrzeniem skargi nie może być rozpoczęte zbywanie majątku kasy
w likwidacji. Przepisu art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego nie stosuje się.
9. W przypadku uznania skargi na decyzję o przejęciu kasy albo o przejęciu
wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy za zasadną, sąd
orzeka o jej wydaniu z naruszeniem prawa. Przepisu art. 145 § 1 pkt 1 i 2 ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) nie stosuje się.
10. W przypadku podjęcia przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji
o przejęciu wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy
Komisja Nadzoru Finansowego podejmuje jednocześnie decyzję o ustanowieniu
zarządcy komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej. Przepisy
art. 73 ust. 3–6b, 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
11. W przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasy zobowiązania pozostałe w kasie zaspokajane są z majątku tej kasy.
12. Przejęcie wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy
nie wymaga zgody dłużników, wierzycieli oraz członków kasy, której prawa
majątkowe lub zobowiązania są przedmiotem przejęcia.
13. W przypadku przejęcia kasy albo przejęcia wybranych praw majątkowych
lub wybranych zobowiązań kasy przez bank spółdzielczy przepisy art. 5 ust. 3 i 4
ustawy z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich
zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2020 r. poz. 449 i 695) stosuje się odpowiednio.
14. W przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasy przez inną kasę przepisy art. 100 ustawy z dnia 16 września
1982 r. – Prawo spółdzielcze stosuje się odpowiednio.
15. W przypadku przejęcia kasy termin na przekazanie informacji, o której
mowa w art. 231 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1320), nie może być krótszy niż 2 dni. W przypadku decyzji
o likwidacji kasy przepisu art. 231 tej ustawy nie stosuje się.

Art. 74d. Z dniem określonym w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego
o likwidacji kasy, o której mowa w art. 74c ust. 4, zarząd kasy ulega rozwiązaniu,
mandaty jego członków ulegają wygaśnięciu, a zarząd majątkiem likwidowanej
kasy obejmuje likwidator. Kompetencje rady nadzorczej, z zastrzeżeniem art. 74c
ust. 8, zostają zawieszone. Likwidator reprezentuje kasę w likwidacji w sądzie
i poza sądem. Przepisy art. 119–129 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo
spółdzielcze stosuje się odpowiednio.

Art. 74e. 1. Bilans otwarcia likwidacji, program likwidacji oraz sprawozdanie
z przeprowadzonej likwidacji podlegają zatwierdzeniu przez Komisję Nadzoru Finansowego.
2. Likwidator, nie rzadziej niż raz na miesiąc, składa Komisji Nadzoru
Finansowego, Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, Kasie Krajowej i radzie
nadzorczej sprawozdania z przebiegu likwidacji.
3. Podział pomiędzy członków kasy majątku pozostałego po zaspokojeniu
i zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem roku od daty
ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji.

Art. 74f. 1. Likwidatorowi przysługuje prawo żądania zmiany treści
zobowiązania zaciągniętego przez kasę w okresie roku przed otwarciem likwidacji,
jeżeli druga strona uzyskała wierzytelność na warunkach korzystniejszych od
stosowanych w tym okresie przez kasę. Powództwo rozpoznaje właściwy
miejscowo sąd okręgowy sąd gospodarczy.
2. Likwidator prowadzi likwidację w taki sposób, aby zapewnić zaspokojenie
lub przejęcie zobowiązań kasy w likwidacji z tytułu środków gwarantowanych zdeponowanych na rachunkach deponentów, o których mowa w art. 38l pkt 1
ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym.
3. Likwidator może potrącić z wierzytelności likwidowanej kasy dług
wynikający z rachunku kasy także wtedy, gdy terminy jego spłaty jeszcze nie nastąpiły.
4. Po zakończeniu likwidacji likwidator sporządza sprawozdanie
likwidacyjne i składa je Komisji Nadzoru Finansowego, Kasie Krajowej oraz
sądowi rejestrowemu z wnioskiem o wykreślenie kasy z rejestru.

Art. 74g. W przypadku podjęcia przez Komisję Nadzoru Finansowego
decyzji o połączeniu kas, przejęciu kasy albo przejęciu wybranych praw
majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy art. 10 i art. 11 nie stosuje się.

Art. 74h. 1. W czasie likwidacji wynajmujący lub wydzierżawiający, bez
zgody likwidatora, nie może wypowiedzieć umowy najmu lub dzierżawy lokalu lub
nieruchomości, w których jest prowadzone przedsiębiorstwo kasy w likwidacji,
o ile kasa w likwidacji wywiązuje się z zobowiązań określonych w umowie.
2. W przypadku przejęcia kasy albo przejęcia wybranych praw majątkowych
lub wybranych zobowiązań kasy, wynajmujący lub wydzierżawiający nie może,
bez zgody przejmującego, w okresie 6 miesięcy od dnia, w którym nastąpiło
przejęcie kasy albo wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań
kasy, wypowiedzieć umowy najmu lub dzierżawy lokalu lub nieruchomości,
w których jest prowadzone zbyte przedsiębiorstwo lub jego część, o ile
przejmujący wywiązuje się z zobowiązań określonych w umowie najmu lub dzierżawy.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do umów leasingu, ubezpieczeń
majątkowych, umów rachunku bankowego, umów poręczeń i gwarancji
bankowych oraz akredytyw, jak również umów obejmujących licencje.

Art. 74i. 1. Na dzień poprzedzający dzień przejęcia sporządza się
sprawozdanie finansowe kasy przejętej albo kasy, której wybrane prawa majątkowe
lub zobowiązania zostały przejęte przez inną kasę, bank krajowy albo instytucję kredytową. Sprawozdanie finansowe sporządza podmiot przejmujący kasę,
a w przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań – zarządca komisaryczny, na zasadach właściwych dla rocznych
sprawozdań finansowych określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r.
o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020
r. poz. 568). W sprawozdaniu finansowym wykazuje się wartość i zakres
umorzenia instrumentów kapitałowych i zobowiązań podporządkowanych,
o których mowa w art. 267a ust. 8 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym
Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji.
2. Z dniem przejęcia kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo
instytucja kredytowa przejmująca wchodzi we wszystkie prawa i obowiązki kasy
przejmowanej. W przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub
wybranych zobowiązań następstwo prawne ogranicza się do przejmowanych praw
majątkowych i zobowiązań.
3. Sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 1, jest poddawane badaniu
przez firmę audytorską. W przypadku ubiegania się o wsparcie Bankowego
Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w art. 264 ust. 2 ustawy z dnia 10
czerwca 2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania
depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji, Bankowy Fundusz Gwarancyjny
ma dostęp do dokumentacji z badania.
4. Kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja kredytowa
przejmująca zgłasza do właściwego rejestru sądowego przejęcie kasy wraz ze
sprawozdaniem finansowym zbadanym przez firmę audytorską. Zarządca
komisaryczny kasy, w stosunku do której podjęto decyzję o przejęciu wybranych
praw majątkowych lub wybranych zobowiązań, zgłasza do właściwego rejestru
sądowego przejęcie wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań
wraz ze sprawozdaniem finansowym zbadanym przez firmę audytorską.
5. Kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja kredytowa
przejmująca składa do właściwego rejestru sądowego wniosek o wykreślenie
z rejestru przejmowanej kasy.
6. Fundusze własne przejmowanej kasy przeznacza się w pierwszej kolejności
na pokrycie strat bilansowych tej kasy.
7. Po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli przejętej kasy z jej majątku
kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja kredytowa
przejmująca dokonuje wypłat członkom przejętej kasy z jej pozostałego majątku,
w proporcji do funduszu udziałowego przejmowanej kasy ustalonego na dzień
poprzedzający dzień przejęcia. Wartość prawa do funduszu udziałowego jest
ustalana przy uwzględnieniu sprawozdania finansowego kasy przejmowanej
sporządzonego za okres sprawozdawczy kończący się w dniu poprzedzającym
dzień przejęcia.
8. Jeżeli w przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasy wartość przejmowanych praw majątkowych ustalonych zgodnie
z ust. 1 jest wyższa niż wartość przejmowanych zobowiązań, przejmujący
w terminie 14 dni od ustalenia wartości zgodnie z ust. 1 jest zobowiązany zapłacić
nadwyżkę kasie, w stosunku do której podjęto decyzję o przejęciu wybranych praw
majątkowych lub wybranych zobowiązań.
9. W przypadku gdy przejęcie kasy albo przejęcie wybranych praw
majątkowych lub wybranych zobowiązań kasy jest przyczyną szkody dochodzonej
na zasadach ogólnych, poszkodowany nie może żądać naprawienia poniesionej
szkody poprzez zapłatę kwoty wyższej niż różnica między kwotą, która zostałaby
uzyskana w przypadku wydania przez sąd postanowienia o ogłoszeniu upadłości
kasy obejmującej likwidację majątku dłużnika, a kwotą uzyskaną w wyniku
zaspokojenia wierzytelności lub wartością udziałów ustaloną zgodnie z ust. 1.
Ustalenia różnicy kwot, o której mowa w poprzednim zdaniu, dokonuje się przy
założeniu, że w dniu przejęcia, określonym zgodnie z art. 74c ust. 7, sąd wydał
postanowienie o ogłoszeniu upadłości kasy obejmującej likwidację majątku dłużnika.

Art. 74j. 1. Z dniem określonym w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego
o przejęciu kasy:
1) zarząd albo zarządca komisaryczny przejmowanej kasy ulegają rozwiązaniu,
a kompetencje innych jej organów, z zastrzeżeniem art. 74c ust. 8, zostają zawieszone;
2) kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja kredytowa
przejmująca obejmuje zarząd majątkiem przejmowanej kasy w zakresie
określonym w decyzji, o której mowa w art. 74c ust. 3 albo 4;
3) wygasają prokury i pełnomocnictwa udzielone przez przejętą kasę.
2. Kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja kredytowa
przejmująca ogłasza dwukrotnie w dzienniku o zasięgu ogólnopolskim
i w Monitorze Spółdzielczym decyzję o przejęciu kasy oraz wzywa wierzycieli tej
kasy do zgłoszenia roszczeń w terminie miesiąca od dnia ostatniego ogłoszenia.
Obowiązek zgłoszenia roszczenia nie dotyczy wierzycieli z tytułu rachunków.
W przypadku niezgłoszenia roszczenia przez wierzyciela przejmowanej kasy nie
przysługuje mu wierzytelność w stosunku do kasy przejmującej, banku krajowego
przejmującego albo instytucji kredytowej przejmującej.
3. W przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasy przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się.
4. W przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja
kredytowa przejmująca ogłasza dwukrotnie o takim przejęciu w dzienniku
o zasięgu ogólnopolskim i w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
5. W przypadku przejęcia wybranych praw majątkowych lub wybranych
zobowiązań kasa przejmująca, bank krajowy przejmujący albo instytucja
kredytowa przejmująca powiadamia dłużników i wierzycieli przejmowanych praw
majątkowych lub zobowiązań o takim przejęciu:
1) poprzez ogłoszenie na swojej stronie internetowej lub
2) poprzez ogłoszenie w swojej siedzibie i placówkach, lub
3) w sposób określony w umowach zawartych z dłużnikami i wierzycielami.
6. Kasa, w stosunku do której podjęto decyzję o przejęciu wybranych praw
majątkowych lub wybranych zobowiązań, na wniosek kasy przejmującej, banku
krajowego przejmującego albo instytucji kredytowej przejmującej, niezwłocznie
zamieszcza ogłoszenie, o którym mowa w ust. 5:
1) na swojej stronie internetowej;
2) w swojej siedzibie i placówkach.

Art. 74k. 1. Jeżeli na dzień sprawozdawczy określony w przepisach
wydanych na podstawie art. 62c ust. 4 aktywa kasy nie wystarczają na zaspokojenie
jej zobowiązań, zarząd kasy, zarządca komisaryczny lub likwidator powiadamia
o tym niezwłocznie Komisję Nadzoru Finansowego, która podejmuje decyzję
o ustanowieniu zarządcy komisarycznego, o ile nie został ustanowiony wcześniej, i może podjąć decyzję o zawieszeniu działalności kasy oraz wystąpić do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości kasy, a także Kasę Krajową. O podjętych decyzjach Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie zawiadamia
Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz Kasę Krajową. Przepisy art. 73 ust. 3–6b i 8
stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli z powodów związanych bezpośrednio z sytuacją finansową kasy nie
reguluje ona swoich zobowiązań w zakresie wypłaty środków gwarantowanych,
o których mowa w art. 2 pkt 65 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o Bankowym
Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej
restrukturyzacji, wobec deponentów w rozumieniu art. 2 pkt 3 tej ustawy, Komisja
Nadzoru Finansowego – w terminie 5 dni roboczych od dnia stwierdzenia tej
okoliczności – podejmuje decyzje, o których mowa w ust. 1. O podjętych
decyzjach Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie zawiadamia Bankowy
Fundusz Gwarancyjny.
3. Komisja Nadzoru Finansowego nie podejmuje decyzji, o których mowa
w ust. 1 albo 2, jeżeli Bankowy Fundusz Gwarancyjny podjął decyzję o wszczęciu
przymusowej restrukturyzacji wobec kasy.
4. Decyzje, o których mowa w ust. 1, Komisja Nadzoru Finansowego może
podjąć także z urzędu, jeżeli nie nastąpi powiadomienie, o którym mowa w ust. 1.
5. Decyzja o zawieszeniu działalności kasy, o której mowa w ust. 1, jest
podawana do publicznej wiadomości w drodze ogłoszenia w dzienniku o zasięgu
ogólnopolskim i w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.

Art. 74l. 1. W okresie zawieszenia działalności, o którym mowa w art. 74k
ust. 1, kasa:
1) nie reguluje swoich zobowiązań, z wyjątkiem związanych z ponoszeniem
uzasadnionych kosztów bieżącej działalności, i nie prowadzi działalności,
o której mowa w art. 3 ust. 1 i 1a, a jedynie prowadzi działalność w zakresie
windykacji należności oraz realizacji poleceń przelewu na rachunki organów
podatkowych;
2) nie wypłaca środków pochodzących z nadwyżki bilansowej ani
oprocentowania wkładów.
2. W okresie zawieszenia w stosunku do kasy nie może zostać wszczęte
postępowanie egzekucyjne, a wszczęte wcześniej ulega zawieszeniu. Zawieszeniu
ulega również egzekucja z rachunków prowadzonych przez tę kasę.
3. Warunki i zakres działalności kasy w okresie zawieszenia określa decyzja,
o której mowa w art. 74k ust. 1.

Art. 74m. 1. Bezskuteczne w stosunku do majątku kasy przejmowanej lub
kasy w likwidacji są czynności prawne dokonane przez kasę w ciągu roku przed
dniem wydania decyzji o przejęciu lub likwidacji, o których mowa w art. 74c ust. 3
i 4, którymi rozporządziła ona swoim majątkiem, jeżeli dokonane zostały
nieodpłatnie albo odpłatnie, ale wartość świadczenia kasy przewyższa w rażącym
stopniu wartość świadczenia otrzymanego przez kasę lub zastrzeżonego dla kasy
lub dla osoby trzeciej.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ugody sądowej, uznania
powództwa i zrzeczenia się roszczenia.
3. Bezskuteczne są również zabezpieczenie i zapłata długu niewymagalnego,
dokonane przez kasę w terminie 2 miesięcy przed dniem wydania decyzji,
o których mowa w ust. 1.

Art. 74n. 1. Bezskuteczne są czynności prawne odpłatne rozporządzające
dokonane przez kasę w terminie 6 miesięcy przed dniem przejęcia albo likwidacji,
z jej członkami zarządu, pełnomocnikami lub ich małżonkami, jak również z
podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ich wspólnikami lub członkami, członkami
zarządu, pełnomocnikami zarządu, lub małżonkami tych osób.
2. Przepis ust. 1 stosuje się także do czynności kasy, których dokonała
z innym podmiotem, jeżeli jeden z nich był podmiotem dominującym
w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej
i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego
obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 623, 1798 i 2217),
w dacie dokonania czynności.

Art. 74o. 1. Bezskuteczne są obciążenia majątku kasy przejmowanej lub kasy
w likwidacji hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym lub hipoteką morską,
jeżeli kasa nie była dłużnikiem osobistym zabezpieczonego wierzyciela, a obciążenie to zostało ustanowione w ciągu roku przed dniem decyzji o przejęciu lub likwidacji, o których mowa w art. 74c ust. 3 i 4, i w związku z jego
ustanowieniem kasa nie otrzymała żadnego świadczenia.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, jeżeli zabezpieczenie rzeczowe
ustanowione zostało w zamian za świadczenie, które jest niewspółmiernie niskie
w stosunku do wartości udzielanego zabezpieczenia.
3. Bez względu na wysokość świadczenia otrzymanego przez kasę
bezskuteczne są obciążenia, o których mowa w ust. 1 i 2, jeżeli obciążenia te
zabezpieczają zobowiązania osób, o których mowa w art. 74n ust. 1.

Art. 74p. 1. Bezskuteczna jest umowa przeniesienia własności rzeczy,
wierzytelności lub innego prawa majątkowego kasy przejmowanej lub kasy
w likwidacji zawarta w celu zabezpieczenia wierzytelności, jeżeli nie została
zawarta w formie pisemnej z datą pewną.
2. Umowa ustanawiająca zabezpieczenie finansowe na podstawie ustawy
z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 103) dla swojej skuteczności wobec kasy nie wymaga zachowania
formy pisemnej z datą pewną.

Art. 74q. 1. Jeżeli wynagrodzenie za pracę członka zarządu albo
pełnomocnika kasy, w stosunku do której podjęto decyzję, o której mowa
w art. 74c ust. 3 i 4, określone w umowie o pracę lub umowie o świadczenie usług
zawartej przed dniem decyzji, o których mowa w art. 74c ust. 3 i 4, jest rażąco
wyższe od przeciętnego wynagrodzenia za tego rodzaju pracę lub usługi i nie jest
uzasadnione nakładem pracy, wynagrodzenie lub jego część przypadające za okres
przed tym dniem, nie dłużej jednak niż 6 miesięcy, jest bezskuteczne w stosunku
do kasy, chociażby zostało już wypłacone.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do świadczeń przysługujących
w związku z rozwiązaniem stosunku pracy albo umowy o usługi związane
z zarządzaniem przedsiębiorstwem kasy.
3. Powództwo likwidatora, kasy przejmującej, banku krajowego
przejmującego albo instytucji kredytowej przejmującej o ustalenie wysokości
należnego wynagrodzenia rozpoznaje właściwy miejscowo sąd okręgowy sąd gospodarczy.

Art. 74r. W sprawach nieuregulowanych w art. 74m–74q do zaskarżenia
czynności prawnych kasy przejmowanej lub kasy w likwidacji dokonanych
z pokrzywdzeniem wierzycieli, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny o ochronie wierzyciela w razie
niewypłacalności dłużnika.

Art. 74s. 1. Nie można uznać czynności za bezskuteczną po upływie dwóch
lat od dnia wydania decyzji, o których mowa w art. 74c ust. 3 i 4, chyba że na
podstawie przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
uprawnienie to wygasło wcześniej.
2. Jeżeli czynność kasy przejmowanej lub kasy w likwidacji jest bezskuteczna
z mocy prawa lub została uznana za bezskuteczną, wówczas to, co wskutek tej
czynności ubyło z majątku kasy lub do niego nie weszło, podlega przekazaniu do
kasy przejmowanej lub kasy w likwidacji, a gdy przekazanie w naturze jest
niemożliwe, do kasy powinna być wpłacona równowartość w pieniądzach. Do
chwili przekazania osobie trzeciej nie zwraca się świadczenia wzajemnego.

Art. 74t. 1. Kasa jest uprawniona do sprzedaży wierzytelności pieniężnych
byłych członków wynikających z tytułu udzielonych pożyczek i kredytów po
ustaniu członkostwa w kasie zbywającej wierzytelności.
2. Wierzytelności kredytowe kasy są zbywane:
1) w drodze aukcji i przetargu;
2) na podstawie oferty publicznej;
3) w wyniku negocjacji podjętych na podstawie publicznego zaproszenia.
3. Nabywcą niewymagalnych wierzytelności kredytowych kas może być:
1) kasa;
2) bank krajowy.
4. Umowa sprzedaży wierzytelności powinna być zawarta w formie pisemnej
pod rygorem nieważności.
5. W przypadku nabycia wierzytelności albo puli wierzytelności
zabezpieczonych hipoteką lub zastawem rejestrowym sąd prowadzący księgę
wieczystą lub rejestr zastawów, na wniosek nabywcy o wpis zmiany
dotychczasowego wierzyciela, dokonuje wpisu w księdze wieczystej lub
w rejestrze zastawów o zmianie wierzyciela, na rzecz którego była ustanowiona hipoteka lub zastaw rejestrowy. Nabywca, składając wniosek do sądu, dołącza wyciąg z ksiąg rachunkowych, podpisany przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych nabywcy, opatrzony
pieczęcią nabywcy, potwierdzający nabycie wierzytelności albo puli wierzytelności
zabezpieczonych hipoteką lub zastawem rejestrowym.

Art. 74u. W przypadku gdy decyzja o likwidacji kasy została podjęta przez
jej członków, likwidacja prowadzona jest zgodnie z zasadami obowiązującymi przy
likwidacji spółdzielni, z tym że:
1) sprawozdanie finansowe sporządzone na dzień otwarcia likwidacji, program
likwidacji oraz sprawozdanie z przeprowadzonej likwidacji podlegają
zatwierdzeniu przez Komisję Nadzoru Finansowego;
2) likwidator, nie rzadziej niż raz na miesiąc, składa Komisji Nadzoru
Finansowego, Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, Kasie Krajowej
i radzie nadzorczej kasy sprawozdania z przebiegu likwidacji;
3) podział pomiędzy członków majątku pozostałego po zaspokojeniu
i zabezpieczeniu wierzycieli nie może nastąpić przed upływem roku od daty
ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji;
4) Komisja Nadzoru Finansowego może podjąć decyzję o odwołaniu likwidatora
wyznaczonego przez kasę, jeżeli prowadzi on likwidację kasy w sposób
zagrażający bezpieczeństwu środków pieniężnych zgromadzonych na
rachunkach oszczędnościowych; Komisja Nadzoru Finansowego powołuje
wówczas nowego likwidatora.

Art. 74v. Kto, jako członek zarządu kasy, będąc obowiązanym do podania
Komisji Nadzoru Finansowego albo Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu
informacji dotyczącej kasy i jej członków w zakresie określonym w ustawie,
podaje nieprawdziwe lub zataja prawdziwe dane będące w jego posiadaniu, podlega
grzywnie do 1 000 000 zł i karze pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 74w. 1. Kto, będąc obowiązanym do zachowania w tajemnicy
informacji, o których mowa w art. 9e ust. 1 lub art. 9g, ujawnia je niezgodnie z upoważnieniem określonym w ustawie, podlega grzywnie do 500 000 zł albo
karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu, o którym mowa w ust. 1, w celu
osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, podlega grzywnie do 1 000 000 zł
albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

art. 75. więcej Art. 75. (uchylony).

art. 76. więcej Art. 76. (uchylony).

art. 77. więcej Art. 77. (uchylony).

art. 78. więcej Art. 78. (uchylony).

art. 79. więcej Art. 79. (uchylony).

art. 80. więcej Art. 80. (uchylony).

Art. 80a. (pominięty).

art. 81. więcej Art. 81. W ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152,
poz. 1223, Nr 157, poz. 1241 i Nr 165, poz. 1316) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) jednostek organizacyjnych działających na podstawie Prawa bankowego,
przepisów o obrocie papierami wartościowymi, przepisów o funduszach inwestycyjnych, przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej,
przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych lub
przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, bez
względu na wielkość przychodów,”;
2) w art. 50 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji.”;
3) w art. 64 w ust. 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych,”;
4) w art. 65 ust. 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) stwierdzenie stosowania się przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową do obowiązujących zasad w zakresie ostrożności, określonych w
odrębnych przepisach, oraz stwierdzenie prawidłowości ustalenia współczynnika wypłacalności,”;
5) w art. 81 w ust. 2:
a) w pkt 8 dodaje się lit. d w brzmieniu:
„d) szczególne zasady rachunkowości spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, w tym zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym;”,
b) uchyla się pkt 10;
6) w art. 83 ust. 2 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego – dla spółdzielczych
kas oszczędnościowo-kredytowych oraz Krajowej Spółdzielczej Kasy
Oszczędnościowo-Kredytowej.”.

Art. 81a. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. nr 84, poz. 711, z późn. zm.) w art. 2 w pkt 1 lit. h otrzymuje brzmienie:
"h) spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w rozumieniu ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2012 r. poz. 855),".

art. 82. więcej Art. 82. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz.
665, z późn. zm.) art. 106d otrzymuje brzmienie:
Art. 106d. Banki, inne instytucje ustawowo upoważnione do udzielania kredytów oraz instytucje utworzone na mocy art. 105 ust. 4 mogą
przetwarzać i wzajemnie udostępniać informacje objęte tajemnicą
bankową, w przypadkach:
1) uzasadnionych podejrzeń, o których mowa w art. 106a ust. 3,
2) przestępstw dokonywanych na szkodę banków, instytucji
kredytowych, oraz instytucji finansowych i ich klientów w
celu i zakresie niezbędnym do zapobiegania tym przestępstwom.”.

art. 83. więcej Art. 83. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r.
Nr 1, poz. 2, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 12 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Kierując się założeniami polityki pieniężnej Rada w szczególności:
1) ustala wysokość stóp procentowych NBP;
2) ustala stopy rezerwy obowiązkowej banków oraz spółdzielczych kas
oszczędnościowo-kredytowych i wysokość jej oprocentowania;
3) określa górne granice zobowiązań wynikających z zaciągania przez
NBP pożyczek i kredytów w zagranicznych instytucjach bankowych i finansowych;
4) zatwierdza plan finansowy NBP oraz sprawozdanie z działalności NBP;
5) przyjmuje roczne sprawozdanie finansowe NBP;
6) ustala zasady operacji otwartego rynku.”;
2) art. 38–41 otrzymują brzmienie:
Art. 38. 1. W celu kształtowania podaży pieniądza i działalności kredytowej
NBP gromadzi rezerwy obowiązkowe banków, spółdzielczych
kas oszczędnościowo-kredytowych oraz Krajowej Spółdzielczej
Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej.
2. Rezerwę obowiązkową banków stanowi wyrażona w złotych
część środków pieniężnych w złotych i walutach obcych zgromadzonych na rachunkach bankowych, środków uzyskanych ze sprzedaży papierów wartościowych, z wyjątkiem papierów wartościowych zabezpieczonych hipotecznie o okresie wykupu powyżej pięciu lat oraz listów zastawnych o okresie wykupu powyżej pięciu lat, oraz innych środków przyjętych przez bank podlegających zwrotowi, z wyjątkiem środków przyjętych od innego
banku krajowego, a także środków przyjętych od banku zagranicznego na podstawie umów zawartych przed dniem wejścia w
życie ustawy lub środków pozyskanych z zagranicy na co najmniej 2 lata oraz środków pozyskanych na podstawie umów o
prowadzenie indywidualnych kont emerytalnych w rozumieniu
przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych.
3. Rezerwę obowiązkową spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych oraz Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej stanowi wyrażona w złotych część środków pieniężnych w złotych i walutach obcych zgromadzonych na rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej.
4. Banki spółdzielcze utrzymują rezerwy obowiązkowe w banku
zrzeszającym, z którym są zrzeszone. Bank zrzeszający utrzymuje
rezerwę obowiązkową zrzeszonych banków spółdzielczych na
swoim rachunku w Narodowym Banku Polskim w kwocie odpowiadającej rezerwom obowiązkowym zrzeszonych w nim banków
i własnym rezerwom obowiązkowym.
5. Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe utrzymują rezerwy obowiązkowe w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej. Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa utrzymuje rezerwę obowiązkową spółdzielczych
kas oszczędnościowo-kredytowych na swoim rachunku w Narodowym Banku Polskim w kwocie odpowiadającej rezerwom
obowiązkowym spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych oraz Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej.
Art. 39. 1. Stopa rezerwy obowiązkowej może być zróżnicowana ze względu
na umowny okres przechowywania środków pieniężnych, rodzaj
waluty, a także rodzaj dokonywanych operacji finansowych stanowiących źródło pozyskania środków.
2. Suma rezerw obowiązkowych nie może przekroczyć:
1) 30% sumy środków pieniężnych, o których mowa w art. 38
ust. 2 i 3, od wkładów na żądanie;
2) 20% sumy środków pieniężnych, o których mowa w art. 38
ust. 2 i 3, od wkładów terminowych.
3. Zarząd NBP może zwolnić bank, spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową oraz Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową, z obowiązku utrzymywania rezerwy obowiązkowej w okresie realizacji programu postępowania naprawczego.
4. Środki pieniężne z tytułu oprocentowania rezerwy obowiązkowej
przekazywane są bankom, spółdzielczym kasom oszczędnościowo-kredytowym oraz Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej.
Art. 39a. Banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa pomniejszają
kwotę naliczonej rezerwy obowiązkowej o kwotę stanowiącą
równowartość 500.000 euro, obliczoną według kursu średniego
ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia miesiąca stanowiącego
podstawę naliczenia rezerwy obowiązkowej, a w przypadku gdy
w tym dniu nie ogłoszono takiego kursu, według ostatniego kursu
ogłoszonego przed tym dniem.
Art. 40. 1. Zarząd NBP ustala:
1) zasady i tryb naliczania oraz utrzymywania rezerwy obowiązkowej;
2) rodzaje środków pieniężnych, których nie dotyczy obowiązek
utrzymywania rezerwy obowiązkowej;
3) zasady naliczania oprocentowania rezerwy obowiązkowej i
przekazywania środków pieniężnych należnych z tytułu tego
oprocentowania.
2. Zarząd NBP może określać wysokość zapasu gotówki w złotych,
którego utrzymywanie w kasach bankowych, spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz w Krajowej Spółdzielczej Kasie Oszczędnościowo-Kredytowej, będzie równoznaczne z
utrzymywaniem rezerwy obowiązkowej w NBP.
Art. 41. 1. W razie naruszenia obowiązku określonego w art. 40 utrzymywania
rezerwy, bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub
Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa, uiszcza na rzecz NBP odsetki od różnicy pomiędzy kwotą, która podlega utrzymywaniu na rachunkach, a kwotą faktycznie na tych rachunkach utrzymywaną.
2. Stawkę odsetek, o których mowa w ust. 1, uchwala Zarząd NBP
w wysokości nie większej niż dwukrotna wysokość stopy oprocentowania kredytu lombardowego.
3. Zarząd NBP może wyrazić zgodę na nieuiszczanie przez bank,
spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub Krajową
Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową, odsetek, o których mowa w ust. 1, gdy bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa jest w stanie zawieszenia, likwidacji albo upadłości.”;
3) art. 43 otrzymuje brzmienie:
Art. 43. 1. W przypadku i na warunkach, o których mowa w art. 34 ust. 3
ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 711 i Nr 144, poz. 1176),
NBP może udzielać kredytu Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu.
2. W przypadku zagrożenia płynności spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych, NBP może udzielić Kasie Krajowej kredytu na zasilenie funduszu stabilizacyjnego, o którym mowa w
art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych
kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. poz. 855), pod warunkiem ustanowienia odpowiedniego zabezpieczenia.”.

Art. 83a. (pominięty).

Art. 83b. (pominięty).

art. 84. więcej Art. 84. W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z
2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 75 w ust. 1 po pkt 9 dodaje się pkt 9a w brzmieniu:
„9a) ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. poz. 855);”;
2) w art. 84 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) nadzorem bankowym, na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.–
Prawo bankowe i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2, z późn. zm.), nadzorem
nad instytucjami pieniądza elektronicznego, na podstawie ustawy z dnia
12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych, oraz
nadzorem nad spółdzielczymi kasami oszczędnościowo-kredytowymi i
Krajową Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową, na podstawie ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. poz. 855);”.

art. 85. więcej Art. 85. W ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. Nr 157, poz. 1119, z późn.
zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 2 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) nadzór nad spółdzielczymi kasami oszczędnościowo-kredytowymi i Krajową Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową, sprawowany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. poz. 855).”;
2) art. 2 otrzymuje brzmienie:
Art. 2. Celem nadzoru nad rynkiem finansowym jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania tego rynku,
jego stabilności, bezpieczeństwa oraz przejrzystości, zaufania do rynku finansowego, a także zapewnienie ochrony
interesów uczestników tego rynku, przez realizację celów określonych, w szczególności w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz
Rzeczniku Ubezpieczonych, ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, ustawie z dnia
12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych, ustawie z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze
uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego oraz ustawie z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych
kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. poz. 855).”;
3) w art. 12 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć także określonych w przepisach o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych rozstrzygnięć co do istoty sprawy w zakresie:
1) wydawania zgody na powoływanie trzech członków zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-
-Kredytowej, w tym prezesa;
2) zatwierdzenia prezesa lub członka zarządu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;
3) wydawania zgody na powołanie prezesa zarządu kasy;
4) zatwierdzania prezesa zarządu kasy;
5) podwyższenia limitu rezerwy płynnej;
6) ustanowienia i odwołania kuratora;
7) wydawania decyzji o ustanowieniu zarządcy komisarycznego;
8) zmiany statutu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej;
9) zatwierdzenia statutu Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej.”.

Art. 85a. W ustawie z dnia 22 lipca 2006 r. o spółdzielni europejskiej (Dz. U. Nr 149, poz. 1077 oraz z 2011 r. Nr 133, poz. 767) w art. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 85b. W ustawie z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym (Dz. U. Nr 39, poz. 308, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Art. 85c. W ustawie z dnia 7 maja 2009 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie, podmiotach uprawnionych do badania sprawozdań finansowych oraz o nadzorze publicznym (Dz. U. Nr 77, poz. 649 oraz z 2010 r. Nr 182, poz. 1228) w art. 2 w pkt 4 lit. c otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

Art. 85d. W ustawie z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. Nr 199, poz. 1175 i Nr 291, poz. 1707) w art. 4 w ust. 2 pkt 9 otrzymuje brzmienie: (zmiany pominięte).

art. 86. więcej Art. 86. 1. Kasy, w terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy,
wystąpią do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskami o zatwierdzenie:
1) statutów dostosowanych do przepisów ustawy;
2) prezesów zarządów.
2. Kasa Krajowa, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy,
wystąpi do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskiem o zatwierdzenie:
1) statutu dostosowanego do przepisów ustawy;
2) członków zarządu.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie
stosuje się. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie zatwierdzenia
statutu kasy art. 8 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
4. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie zatwierdzenia
prezesa zarządu kasy art. 21 ust. 1–3 stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, przepisu art. 53 ust. 2 nie
stosuje się. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie zatwierdzenia
statutu Kasy Krajowej art. 53 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
6. Do decyzji Komisji Nadzoru Finansowego w sprawie zatwierdzenia
członków zarządu art. 51 ust. 1 zdanie 2, ust. 2 i ust. 3 stosuje się odpowiednio.
7. W przypadku niezłożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, lub
ust. 2 pkt 2 w przewidzianych terminach lub po uprawomocnieniu się decyzji
w sprawie odmowy zatwierdzenia przez Komisję Nadzoru Finansowego osoby,
której wniosek taki dotyczy, mandat związany z pełnioną przez tę osobę funkcją wygasa.

art. 87. więcej Art. 87. Kasy obowiązane są w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie
ustawy do przeprowadzenia audytu zewnętrznego i przekazania jego wyników
Komisji Nadzoru Finansowego, Kasie Krajowej, ministrowi właściwemu do spraw
finansów publicznych, Narodowemu Bankowi Polskiemu, Komitetowi Stabilności
Finansowej oraz Krajowej Radzie Spółdzielczej. Audyt przeprowadza biegły
rewident.

art. 88. więcej Art. 88. Przepisy art. 50 ust. 4 i art. 64 ust. 1 pkt 1a ustawy zmienianej
w art. 81, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań finansowych za rok obrotowy rozpoczynający się w roku, w którym ustawa weszła w życie.

art. 89. więcej Art. 89. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 81
ust. 2 pkt 10 ustawy, o której mowa w art. 81, zachowują moc do czasu wejścia
w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 81 ust. 2
pkt 8 lit. d ustawy, o której mowa w art. 81, w brzmieniu nadanym niniejszą
ustawą, nie dłużej jednak niż 6 miesięcy od dnia ogłoszenia niniejszej ustawy.

art. 90. więcej Art. 90. Dotychczasowe przepisy w zakresie współczynnika wypłacalności
wydane przez Kasę Krajową zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 24 ust. 6.

art. 91. więcej Art. 91. 1. W terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy ze
środków funduszu stabilizacyjnego, o którym mowa w art. 55, mogą być
finansowane wydatki na pokrycie roszczeń członków kas z tytułu zgromadzonych
w kasach środków pieniężnych – w przypadku ogłoszenia upadłości takiej kasy lub
prawomocnego oddalenia wniosku o ogłoszenie upadłości ze względu na to, że
majątek tej kasy nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania,
z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku ogłoszenia upadłości kasy posiadającej dobrowolny system
ubezpieczania środków pieniężnych członków lub ogłoszenia upadłości takiej kasy
ze względu na to, że jej majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów
postępowania, roszczenia członków kasy zaspokajane są w pierwszej kolejności
w ramach tego systemu.
3. W terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy w przypadku
wyczerpania środków funduszu stabilizacyjnego, o którym mowa w art. 55,
i wystąpieniu zagrożenia stabilności systemu spółdzielczych kas oszczędnościowo-
-kredytowych, Narodowy Bank Polski może udzielić Kasie Krajowej kredytu
krótkoterminowego, na uzupełnienie środków tego funduszu, w celu realizacji
zadań, o których mowa w ust. 1 oraz art. 42, pod warunkiem ustanowienia
odpowiedniego zabezpieczenia.

art. 92. więcej Art. 92. Traci moc ustawa z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. poz. 2, z późn. zm.).

art. 93. więcej Art. 93. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 24 ust. 5, który wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia
ogłoszenia, art. 24 ust. 6, który wchodzi w życie po upływie 9 miesięcy od dnia
ogłoszenia, art. 83 pkt 1 i 2, które wchodzą w życie po upływie 18 miesięcy od dnia
ogłoszenia.

Wyszukiwarka