Ustawa z dnia 8 maja 1997 r. o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa reguluje zasady, ogólne warunki i tryb:
1) udzielania poręczeń i gwarancji przez Skarb Państwa, tworzenia zasobu
majątkowego Skarbu Państwa oraz wykonywania zobowiązań z tych tytułów;
2) udzielania poręczeń i gwarancji przez niektóre osoby prawne;
3) udzielania przez Bank Gospodarstwa Krajowego poręczeń i gwarancji w
ramach rządowych programów poręczeniowo-gwarancyjnych.
2. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, stanowią jedyne
dopuszczalne formy, w jakich organy państwa oraz Bank Gospodarstwa
Krajowego, w zakresie określonym ustawą, mogą ustanawiać, w drodze umowy,
odpowiedzialność majątkową Skarbu Państwa za zobowiązania innych podmiotów.
3. (uchylony)

art. 2. więcej Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) poręczeniach udzielanych przez Skarb Państwa – należy przez to rozumieć
udzielane przez Radę Ministrów, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych lub Bank Gospodarstwa Krajowego, w imieniu i na rachunek
Skarbu Państwa, poręczenia:
a) spłaty kredytów,
b) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji,
c) wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione
eksponaty wystawowe,
d) wykonania zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczających
przed ryzykiem zmiany stopy procentowej lub ryzykiem walutowym,
związanych z poręczonym lub gwarantowanym przez Skarb Państwa
kredytem lub emisją obligacji;
2) gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa – należy przez to rozumieć
udzielane przez Radę Ministrów, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych lub Bank Gospodarstwa Krajowego, w imieniu i na rachunek
Skarbu Państwa, gwarancje:
a) spłaty kredytów,
b) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji,
c) wykonania zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczających
przed ryzykiem zmiany stopy procentowej lub ryzykiem walutowym,
związanych z poręczonym lub gwarantowanym przez Skarb Państwa
kredytem lub emisją obligacji;
3) poręczeniach lub gwarancjach udzielanych przez niektóre osoby prawne –
należy przez to rozumieć poręczenia lub gwarancje udzielane przez niebędące
bankami oraz zakładami ubezpieczeń następujące podmioty, uprawnione na
podstawie odrębnych przepisów do udzielania poręczeń lub gwarancji
w ramach powierzonych im zadań publicznych lub w zakresie wykonywanej
przez nie działalności gospodarczej:
a) państwowe osoby prawne utworzone w drodze ustawy,
b) (uchylona)
c) (uchylona)
d) (uchylona)
e) fundacje, w których fundatorami są osoby prawne, o których mowa
w lit. a;
4) poręczeniach lub gwarancjach udzielanych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego – należy przez to rozumieć poręczenia lub gwarancje udzielane
przez Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach rządowych programów
poręczeniowo-gwarancyjnych:
a) spłaty kredytów i pożyczek,
b) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji,
c) wykonania innych zobowiązań, w szczególności należytego wykonania
umowy lub wniesienia wadium;
5) rezydencie – należy przez to rozumieć rezydenta w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 160);
6) nierezydencie – należy przez to rozumieć nierezydenta w rozumieniu
przepisów ustawy, o której mowa w pkt 5;
7) kredycie – należy przez to rozumieć kredyt lub pożyczkę;
8) kredytobiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio kredytobiorcę lub
pożyczkobiorcę będącego rezydentem;
9) (uchylony)
9a) mikroprzedsiębiorcy, małym i średnim przedsiębiorcy – należy przez to
rozumieć mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę
spełniającego warunki określone odpowiednio w:
a) załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17
czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z
rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz.
UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.),
b) załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25
czerwca 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy w sektorach
rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem
wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 193 z 01.07.2014, str. 1, z późn. zm.) lub
c) załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 1388/2014 z dnia 16
grudnia 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy udzielanej
przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji,
przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i
akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 369 z 24.12.2014, str. 37);
10) ustawie o obligacjach – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 15 stycznia
2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2018 r. poz. 483 i 2243 oraz z 2019 r. poz.
1572, 1655, 1798 i 2217).
11) (uchylony)
12) (uchylony)
13) (uchylony)
2. Kwoty wyrażone w ustawie w euro przelicza się na walutę polską według
kursu średniego, ogłoszonego w danym roku budżetowym przez Narodowy Bank
Polski w Tabeli nr 1 kursów średnich.

Art. 2a. 1. Poręczenie i gwarancja mogą być udzielane po dokonaniu analizy
ryzyka wypłat przez Skarb Państwa z tytułu udzielanych poręczeń i gwarancji.
2. Poręczenia lub gwarancji nie udziela się, jeżeli z analizy, o której mowa
w ust. 1, wynika, że podmiot, którego zobowiązania mają być objęte poręczeniem
lub gwarancją, nie będzie w stanie wykonać tych zobowiązań.

Art. 2b. 1. Poręczenie i gwarancja są, z zastrzeżeniem ust. 2, terminowe
i udzielane do kwoty z góry oznaczonej.
2. W przypadku poręczenia lub gwarancji udzielanych międzynarodowej
instytucji finansowej, której Rzeczpospolita Polska jest członkiem lub z którą
podpisała umowę o współpracy, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego
do spraw finansów publicznych, może odstąpić od wymogu, o którym mowa
w ust. 1.

Art. 2c. 1. Skuteczność poręczenia lub gwarancji jest uzależniona od
wniesienia opłaty prowizyjnej od poręczenia lub gwarancji, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Opłata prowizyjna jest naliczana od objętej poręczeniem lub gwarancją
kwoty zobowiązania, a w przypadku poręczeń i gwarancji udzielanych pod
warunkiem przeznaczenia kredytu lub środków z emisji obligacji na cel, o którym
mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 – od kwoty zwiększenia zobowiązania Skarbu Państwa,
stanowiącej różnicę między kwotą zobowiązania obejmowanego poręczeniem lub gwarancją a kwotą istniejącego zobowiązania z tytułu udzielonego poręczenia lub
gwarancji.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób naliczania
i pobierania opłaty prowizyjnej od poręczenia i gwarancji oraz wysokość tej opłaty,
uwzględniając w szczególności:
1) uzależnienie wysokości opłaty prowizyjnej, z wyjątkiem opłaty od poręczeń
i gwarancji udzielanych pod warunkiem przeznaczenia kredytu lub środków
z emisji obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 3, od okresu, na
który jest udzielane poręczenie lub gwarancja;
2) obniżenie wysokości opłaty prowizyjnej od poręczeń w stosunku do
wysokości opłaty prowizyjnej od gwarancji;
3) obniżenie stawek opłaty prowizyjnej od poręczeń lub gwarancji, o których
mowa w art. 3 ust. 2 i art. 12 ust. 2a, oraz od poręczeń lub gwarancji
udzielanych pod warunkiem przeznaczenia kredytu lub środków z emisji
obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 3;
4) ustalenie stawek opłaty prowizyjnej od poręczeń i gwarancji, których
udzielenie nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej.
4. Poręczenia i gwarancje udzielane pod warunkiem przeznaczenia kredytu
lub środków z emisji obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 i 5, oraz
poręczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1, są wolne od opłaty prowizyjnej.

Art. 2d. Opłata prowizyjna od poręczenia lub gwarancji jest wpłacana na
rachunek, o którym mowa w art. 30 ust. 1.

Art. 2e. 1. Warunkiem udzielenia poręczenia lub gwarancji jest złożenie
wniosku o udzielenie poręczenia lub gwarancji zawierającego dane umożliwiające
dokonanie analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopie dokumentów
potwierdzających dane zawarte we wniosku, w tym zaświadczenia właściwych
organów, albo oświadczenia podmiotu, którego zobowiązania mają być objęte
poręczeniem lub gwarancją – dotyczące wykonywania obowiązków
publicznoprawnych podmiotów, których zobowiązania mają być objęte
poręczeniem lub gwarancją. Oświadczenia składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:
„Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych zeznań.

Art. 2f. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres danych zawartych we wniosku o udzielenie poręczenia lub gwarancji,
rodzaje dokumentów, których kopie dołącza się do tego wniosku, oraz tryb
udzielania przez Skarb Państwa poręczenia i gwarancji, uwzględniając
w szczególności zakres niezbędnej analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, przy
udzielaniu określonych poręczeń lub gwarancji oraz zapewnienie sprawności
rozpatrywania wniosków.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
finansów publicznych, minister właściwy do spraw finansów publicznych lub Bank
Gospodarstwa Krajowego mogą, w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa, udzielać
kredytodawcom poręczenia lub gwarancji spłaty części lub całości kredytu wraz
z odsetkami i innymi kosztami bezpośrednio związanymi z tym kredytem.
2. W przypadku udzielenia poręczenia lub gwarancji, o których mowa
w ust. 1, może być również udzielone poręczenie lub gwarancja wykonania
zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczającej przed ryzykiem zmiany
stopy procentowej lub ryzykiem walutowym, związanej z kredytem objętym
poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, jeżeli transakcja taka odpowiada
standardom określonym przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Swapów
i Instrumentów Pochodnych lub Związek Banków Polskich.
3. Poręczenie lub gwarancja mogą być udzielane również bankom lub
międzynarodowym instytucjom finansowym, jeżeli taki bank lub instytucja
udzieliły kredytodawcy poręczenia lub gwarancji za kredytobiorcę.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udziela poręczenia lub
gwarancji powyżej kwoty stanowiącej równowartość 10 000 000 euro i do równowartości 30 000 000 euro, w przypadku gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 6.
5. Rada Ministrów udziela poręczenia lub gwarancji, jeżeli kwota poręczenia
lub gwarancji przekracza równowartość 30 000 000 euro.
6. Bank Gospodarstwa Krajowego udziela poręczenia lub gwarancji,
w imieniu i na rachunek Skarbu Państwa, powyżej kwoty stanowiącej
równowartość 10 000 000 euro i do równowartości 30 000 000 euro, jeżeli są
spełnione następujące warunki:
1) poręczenie lub gwarancja są udzielane za wynagrodzeniem odpowiadającym
wynagrodzeniu rynkowemu;
2) poręczenie lub gwarancja są udzielane do wysokości 60% pozostającej do
spłaty kwoty zobowiązania objętego poręczeniem lub gwarancją wraz z 60%
należnych odsetek od tej kwoty i innych kosztów bezpośrednio związanych
z tym zobowiązaniem.
7. Szczegółowe warunki i tryb udzielania, wykonywania i monitorowania
poręczeń lub gwarancji, o których mowa w ust. 6, a także wysokość, warunki i tryb
pobierania przez Bank Gospodarstwa Krajowego opłat prowizyjnych oraz
wynagrodzenie Banku Gospodarstwa Krajowego za wykonywane czynności
określi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.

art. 4. więcej Art. 4. (uchylony).

art. 5. więcej Art. 5. 1. Rada Ministrów lub minister właściwy do spraw finansów
publicznych mogą udzielać poręczenia lub gwarancji do wysokości 50%
pozostającej do spłaty kwoty kredytu objętego poręczeniem lub gwarancją wraz
z 50% należnych odsetek od tej kwoty i innych kosztów bezpośrednio związanych
z tym kredytem.
2. Rada Ministrów może udzielić poręczenia lub gwarancji do wysokości
wyższej niż określona w ust. 1 w przypadku przedsięwzięcia o szczególnym
znaczeniu dla gospodarki narodowej, bezpieczeństwa lub obronności państwa.

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

art. 7. więcej Art. 7. 1. Poręczenie lub gwarancja mogą być udzielane pod warunkiem
przeznaczenia objętego nimi kredytu na finansowanie przedsięwzięć
inwestycyjnych zapewniających:
1) rozwój lub utrzymanie infrastruktury;
2) rozwój eksportu dóbr i usług;
3) ochronę środowiska;
4) tworzenie nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją w ramach
pomocy regionalnej;
5) wdrażanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych będących
wynikiem badań naukowych lub prac rozwojowych;
6) restrukturyzację przedsiębiorstw.
2. Poręczenie lub gwarancja mogą być także udzielane pod warunkiem
przeznaczenia objętego nimi kredytu na:
1) finansowanie zakupu materiałów lub wyrobów gotowych, przeznaczonych na
realizację przedsięwzięć polegających na wykonaniu dóbr inwestycyjnych na
eksport, o wartości kontraktowej powyżej 10 000 000 euro;
2) zasilenie funduszy utworzonych, na mocy odrębnych ustaw, w Banku
Gospodarstwa Krajowego, jeżeli środki przeznaczone na spłatę kredytu
pochodzą ze źródeł innych niż budżet państwa, z wyłączeniem środków
budżetu państwa, które zostały wydatkowane na dopłaty do kredytu objętego
preferencyjnym oprocentowaniem;
3) utworzenie przez banki linii kredytowych w celu:
a) finansowania przedsięwzięć inwestycyjnych jednostek samorządu
terytorialnego oraz mikroprzedsiębiorców, małych i średnich
przedsiębiorców,
b) współfinansowania programów lub projektów w ramach programów
pomocowych Unii Europejskiej;
4) spłatę, objętego już poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa,
zobowiązania wraz z odsetkami i innymi kosztami bezpośrednio związanymi
z tym zobowiązaniem;
5) wspieranie eksportu polskich towarów i usług w ramach realizacji programów rządowych.
3. Przy udzielaniu poręczenia i gwarancji, o których mowa w ust. 2 pkt 2, nie
stosuje się art. 2a ust. 2.
4. (uchylony)

art. 8. więcej Art. 8. Warunkiem udzielenia poręczenia lub gwarancji jest ustanowienie
przez kredytobiorcę zabezpieczenia na rzecz Skarbu Państwa, na wypadek roszczeń
wynikających z tytułu wykonania obowiązków poręczyciela lub gwaranta.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Wykonanie zobowiązań z tytułu poręczenia następuje na wniosek
kredytodawcy w przypadku utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej, po
przedstawieniu przez kredytodawcę dokumentów i informacji potwierdzających
brak tej zdolności.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do poręczeń, o których mowa w art. 2b ust. 2
oraz w art. 7 ust. 2 pkt 2.

art. 10. więcej Art. 10. (uchylony).

art. 11. więcej Art. 11. (uchylony).

art. 12. więcej Art. 12. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
finansów publicznych, minister właściwy do spraw finansów publicznych lub Bank
Gospodarstwa Krajowego mogą, w imieniu Skarbu Państwa, udzielać poręczenia
lub gwarancji spełnienia przez emitenta świadczeń pieniężnych wynikających
z wyemitowanych przez niego obligacji.
1a. (uchylony)
2. Poręczenie lub gwarancja mogą obejmować zapłatę należności głównej lub
należności ubocznych albo obu tych należności.
2a. W przypadku udzielenia poręczenia lub gwarancji, o których mowa
w ust. 1, może być również udzielone poręczenie lub gwarancja wykonania
zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczającej przed ryzykiem zmiany
stopy procentowej lub ryzykiem walutowym, związanej z emisją obligacji objętą
poręczeniem lub gwarancją Skarbu Państwa, jeżeli transakcja taka odpowiada
standardom określonym przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Swapów
i Instrumentów Pochodnych lub Związek Banków Polskich.
3. Poręczenie lub gwarancja są udzielane na wniosek emitenta obligacji.
4. Poręczenie lub gwarancja stanowią zabezpieczenie całkowite lub
zabezpieczenie częściowe w rozumieniu ustawy o obligacjach.

art. 13. więcej Art. 13. (uchylony).

art. 14. więcej Art. 14. Poręczenie lub gwarancja mogą być udzielone pod warunkiem
przeznaczenia środków pochodzących z emisji obligacji na cele określone w art. 7.

art. 15. więcej Art. 15. (uchylony).

art. 16. więcej Art. 16. Do poręczenia i gwarancji stosuje się odpowiednio art. 3 ust. 4–7,
art. 5 oraz art. 8.

art. 17. więcej Art. 17. 1. W przypadku gdy liczba podmiotów, do których jest kierowana
propozycja nabycia obligacji objętych poręczeniem lub gwarancją, jest wyższa niż
15, wykonanie zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu udzielonego poręczenia lub
gwarancji następuje na wniosek i za pośrednictwem banku-reprezentanta
w rozumieniu przepisów ustawy o obligacjach.
2. Bank-reprezentant jest obowiązany do składania ministrowi właściwemu
do spraw finansów publicznych oświadczeń oraz zawiadomień, o których mowa
odpowiednio w art. 83 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 83 ust. 1 pkt 4 i art. 84 ust. 1 ustawy
o obligacjach.

art. 18. więcej Art. 18. (uchylony).

art. 19. więcej Art. 19. (uchylony).

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. (uchylony).

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. 1. Rada Ministrów może udzielać, na wniosek ministra właściwego
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w imieniu Skarbu Państwa,
nierezydentom poręczeń wypłaty odszkodowania z tytułu zniszczenia, uszkodzenia
lub kradzieży nieubezpieczonych eksponatów, których właścicielami lub
uprawnionymi posiadaczami są te osoby, jeżeli eksponaty te składają się na wystawę artystyczną, organizowaną w Rzeczypospolitej Polskiej, a ich łączna wartość przekracza równowartość 500 000 euro.
2. Poręczenie jest udzielane na wniosek organizatora wystawy.
3. (uchylony)

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. 1. Tworzy się zasób majątkowy Skarbu Państwa, zwany dalej
„zasobem”, przeznaczony na zaspokojenie roszczeń z tytułu poręczeń i gwarancji
udzielanych przez Skarb Państwa.
2. (uchylony)
3. Na zasób składają się akcje i udziały uzyskane w wyniku dochodzenia
przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w imieniu Skarbu
Państwa, wierzytelności z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji oraz akcje
i udziały w spółkach stanowiące własność Skarbu Państwa wyodrębnione przez
Radę Ministrów do dnia 17 lipca 2009 r.
4. (uchylony)
5. Prezes Rady Ministrów może wycofywać z zasobu akcje lub udziały, o
których mowa w ust. 3, zastępując je jednocześnie innymi akcjami lub udziałami.
Wartość akcji lub udziałów ustala się na podstawie ich wartości księgowej,
a w przypadku akcji będących w obrocie zorganizowanym w rozumieniu ustawy z
dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz.
2286, z późn. zm.) – na podstawie ich wartości rynkowej.

Art. 25a. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. (uchylony).

art. 27. więcej Art. 27. Środki uzyskane ze zbycia akcji (udziałów) składających się na zasób
mogą być przeznaczone jedynie na zaspokojenie roszczeń z tytułu poręczeń
i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa.

art. 28. więcej Art. 28. (uchylony).

art. 29. więcej Art. 29. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje, ze
środków budżetu państwa, zobowiązania z tytułu udzielonych przez Skarb Państwa
poręczeń lub gwarancji, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw finansów
publicznych wykonuje zobowiązania z tytułu poręczeń lub gwarancji udzielonych
przez Skarb Państwa także ze środków zgromadzonych na rachunku rezerw
poręczeniowych i gwarancyjnych Skarbu Państwa w Banku Gospodarstwa
Krajowego.
3. Gospodarka finansowa środkami gromadzonymi na rachunku, o którym
mowa w ust. 2, prowadzona jest przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, w imieniu Skarbu Państwa, na zasadach określonych w przepisach
ustawy.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych otworzy
w Banku Gospodarstwa Krajowego rachunek rezerw poręczeniowych
i gwarancyjnych Skarbu Państwa.
1a. (uchylony)
2. Na rachunku, o którym mowa w ust. 1, gromadzone są:
1) przychody ze sprzedaży akcji i udziałów, o których mowa w art. 25;
2) odsetki z tytułu oprocentowania środków zgromadzonych na tym rachunku;
3) opłaty prowizyjne, o których mowa w art. 2c ust. 1.
4) (uchylony)
3. Środki gromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, przeznaczane są na:
1) wykonywanie zobowiązań z tytułu poręczeń lub gwarancji udzielonych przez
Skarb Państwa;
2) pokrycie kosztów dochodzenia wierzytelności Skarbu Państwa powstałych
z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji.
3) (uchylony)
4. Środki gromadzone na rachunku, o którym mowa w ust. 1, mogą być
wykorzystywane na sfinansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz
w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4, środki podlegają zwrotowi na
rachunek, o którym mowa w ust. 1, w wysokości i terminie umożliwiających ich
przeznaczenie na cele określone w ust. 3.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Łączną kwotę, do wysokości której mogą być udzielane przez
Skarb Państwa poręczenia i gwarancje, określa ustawa budżetowa, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Kwota, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje poręczeń i gwarancji Skarbu
Państwa udzielonych na wykonanie zobowiązań objętych już poręczeniem lub
gwarancją Skarbu Państwa, w zakresie, w jakim nie powoduje to zwiększenia
zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji.

art. 32. więcej Art. 32. Do poręczeń i gwarancji udzielanych przez niektóre osoby prawne
stosuje się art. 2b ust. 1 oraz odpowiednio przepis art. 8.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Osoby prawne wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 3 mogą udzielać
poręczenia lub gwarancji do wysokości nie wyższej niż 60% wartości kapitałów
(funduszy) własnych, określonych według stanu na koniec roku obrotowego
poprzedzającego udzielenie poręczenia lub gwarancji, z zastrzeżeniem że kwota
poręczenia lub gwarancji udzielanych za zobowiązania określonego podmiotu nie
może przekroczyć 20% wartości tych kapitałów (funduszy).
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyrazić zgodę na
udzielanie poręczeń lub gwarancji do wysokości wyższej niż określona w ust. 1 lub
ustalić w inny sposób niż określony w ust. 1 dopuszczalną łączną wysokość
udzielanych poręczeń i gwarancji oraz dopuszczalną wysokość poręczenia lub
gwarancji za zobowiązania określonego podmiotu.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Osoby prawne, wymienione w art. 2 ust. 1 pkt 3, które udzieliły
poręczenia lub gwarancji, przekazują ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych półroczne informacje o:
1) liczbie i wartości udzielonych poręczeń i gwarancji;
2) aktualnym stanie należności i zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń
i gwarancji;
3) podmiotach, na rzecz których oraz za zobowiązania których poręczenia lub
gwarancje zostały udzielone, oraz przeznaczeniu kwot objętych poręczeniem
lub gwarancją;
4) przebiegu dochodzenia wierzytelności powstałych w związku z wykonaniem
udzielonych poręczeń i gwarancji.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w terminie 30 dni
po upływie półrocza.

Art. 34a. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego może udzielać, we własnym
imieniu i na własny rachunek, poręczeń lub gwarancji w ramach rządowych
programów poręczeniowo-gwarancyjnych, zwanych dalej „programami
rządowymi”, obejmujących w szczególności projekty:
1) realizowane z wykorzystaniem środków pochodzących z funduszy Unii
Europejskiej oraz międzynarodowych instytucji finansowych w rozumieniu
art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U.
z 2019 r. poz. 2357),
2) infrastrukturalne,
3) związane z rozwojem sektora mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców
– w tym realizowane z wykorzystaniem środków publicznych.
2. Poręczenie lub gwarancja, o których mowa w ust. 1, mogą stanowić pomoc
publiczną, pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.
3. W ramach programów rządowych Bank Gospodarstwa Krajowego może
obejmować, nabywać lub zbywać akcje (udziały) podmiotów udzielających
poręczeń lub gwarancji za zobowiązania mikroprzedsiębiorców, małych i średnich
przedsiębiorców, a także organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o
wolontariacie (Dz. U. z 2019 r. poz. 688, 1570 i 2020) oraz obejmować lub zbywać
akcje (udziały) we współtworzonych przez Bank Gospodarstwa Krajowego
podmiotach mających udzielać poręczeń lub gwarancji za zobowiązania
mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, a także organizacji
pożytku publicznego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki oraz tryb udzielania w ramach programów
rządowych w formie poręczeń lub gwarancji Banku Gospodarstwa Krajowego:
1) pomocy publicznej,
2) pomocy de minimis,
3) pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie
– uwzględniając konieczność realizacji celów określonych w programach
rządowych oraz efektywnego i skutecznego wykorzystania poszczególnych
rodzajów pomocy, a także zapewnienia przejrzystości udzielania tej pomocy i jej
zgodności z rynkiem wewnętrznym.

Art. 34b. Do poręczenia i gwarancji stosuje się odpowiednio art. 2b ust. 1.

Art. 34c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych zawiera z
Bankiem Gospodarstwa Krajowego umowę, która określa w szczególności:
1) szczegółowe warunki i tryb udzielania poręczeń i gwarancji;
2) wysokość, warunki i tryb pobierania opłat prowizyjnych z tytułu udzielonych
poręczeń i gwarancji;
3) warunki i terminy przekazywania środków, o których mowa w art. 34g
ust. 3 pkt 5 i art. 34ga ust. 2;
4) zasady udzielania finansowania, o którym mowa w art. 34ga ust. 2a, oraz
zwrotu Bankowi Gospodarstwa Krajowego środków własnych, o których
mowa w art. 34ga ust. 2a, wraz z wynagrodzeniem z tytułu tego finansowania.

Art. 34d. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych półroczne informacje o udzielonych
poręczeniach i gwarancjach.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w terminie 90 dni
po upływie półrocza.

Art. 34e. W celu realizacji programów rządowych minister właściwy do
spraw finansów publicznych przekazuje środki na zwiększenie funduszu
statutowego Banku Gospodarstwa Krajowego, mając na względzie konieczność
pokrycia ryzyka działalności bankowej ponoszonego przez Bank Gospodarstwa
Krajowego w związku z realizacją tych programów.

Art. 34f. 1. W związku z realizacją programów rządowych Bank
Gospodarstwa Krajowego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
finansów publicznych, przygotowuje roczny plan finansowy, odrębnie dla każdego
programu rządowego.
2. Plan finansowy określa w szczególności:
1) łączną kwotę, do wysokości której Bank Gospodarstwa Krajowego może
udzielać poręczeń i gwarancji;
2) przewidywaną kwotę kosztów i wydatków wynikających z udzielanych
poręczeń i gwarancji;
3) planowaną kwotę zaangażowania Banku Gospodarstwa Krajowego w akcje
(udziały) podmiotów, o których mowa w art. 34a ust. 3, o ile dany program
przewiduje takie zaangażowanie;
4) przewidywaną kwotę wypłat z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji.

Art. 34g. 1. W Banku Gospodarstwa Krajowego działa Krajowy Fundusz
Gwarancyjny, zwany dalej „Funduszem”.
2. Środki Funduszu przeznacza się na:
1) pokrycie kosztów i wydatków związanych z udzielaniem poręczeń
i gwarancji, w tym wypłat z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji
stanowiących pomoc publiczną, pomoc de minimis lub pomoc de minimis
w rolnictwie lub rybołówstwie, na rzecz mikroprzedsiębiorców, małych
i średnich przedsiębiorców;
2) spłatę zobowiązań z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz
wyemitowanych obligacji, o których mowa w art. 34ga ust. 1, w tym na
pokrycie kosztów emisji obligacji;
3) zwrot Bankowi Gospodarstwa Krajowego środków własnych,
wydatkowanych zgodnie z art. 34ga ust. 2a na finansowanie terminowej
obsługi działań, o których mowa w pkt 1 i 2, wraz z wynagrodzeniem z tytułu
tego finansowania, w wysokości uzgodnionej z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych.
3. Środki Funduszu pochodzą z:
1) środków finansowych, o których mowa w art. 29 ust. 4a ustawy z dnia 11 lipca
2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności
finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2018 r. poz.
1431 i 1544 oraz z 2019 r. poz. 60, 730, 1572 i 2020);
1a) środków finansowych, odsetek i innych przychodów, a także zysków, o
których mowa w art. 50d ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu
rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu
Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu
Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 627
oraz z 2019 r. poz. 83, 504, 1824 i 2020);
2) opłat prowizyjnych za poręczenia i gwarancje finansowane ze środków Funduszu;
3) wpływów z tytułu odzyskanych kwot zapłaconych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego w wykonaniu umowy poręczenia lub gwarancji finansowanej ze
środków Funduszu;
4) odsetek z tytułu oprocentowania środków Funduszu;
5) środków z budżetu państwa przekazywanych przez ministra właściwego do
spraw finansów publicznych w wysokości umożliwiającej pokrycie kosztów i
wydatków, o których mowa w ust. 2, i które nie znajdują pokrycia ze środków,
o których mowa w pkt 1–4 oraz 6–8;
6) środków z tytułu zbycia akcji (udziałów), o których mowa w art. 34a ust. 3;
7) darowizn i zapisów;
7a) środków z zaciągniętych kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych obligacji,
o których mowa w art. 34ga ust. 1;
8) wpływów z innych tytułów.

Art. 34ga. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego może zaciągać na rzecz
Funduszu kredyty, pożyczki lub emitować obligacje w kraju i za granicą.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje do Funduszu
środki niezbędne do terminowej obsługi zobowiązań z tytułu zaciągniętych
kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych obligacji, o których mowa w ust. 1,
w przypadku gdy poziom środków Funduszu jest niewystarczający do obsługi tych
zobowiązań.
2a. W przypadku gdy poziom środków Funduszu jest niewystarczający do
terminowej obsługi działań, o których mowa w art. 34g ust. 2 pkt 1 i 2,
finansowanie ich realizacji może odbywać się, po uzgodnieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, ze środków własnych Banku
Gospodarstwa Krajowego.
3. Za zobowiązania Banku Gospodarstwa Krajowego z tytułu zaciągniętych
kredytów i pożyczek oraz wyemitowanych obligacji, o których mowa w ust. 1,
mogą być udzielane przez Skarb Państwa gwarancje i poręczenia, zgodnie
z przepisami ustawy, z zastrzeżeniem, że wymogu, o którym mowa
w art. 7 ust. 2 pkt 2, w zakresie, w jakim wymaga się, aby środki przeznaczone na
spłatę kredytu pochodziły ze źródeł innych niż budżet państwa, oraz art. 8 nie
stosuje się.
4. Gwarancje i poręczenia, o których mowa w ust. 3, mogą być udzielane do
wysokości 100% pozostającej do spłaty kwoty kredytu lub pożyczki objętych
poręczeniem lub gwarancją lub 100% pozostających do wypłaty świadczeń
pieniężnych wynikających z wyemitowanych obligacji objętych poręczeniem lub
gwarancją, wraz ze 100% należnych odsetek od tych kwot i innych kosztów
bezpośrednio związanych odpowiednio z tym kredytem, pożyczką lub obligacjami.
5. Gwarancje i poręczenia, o których mowa w ust. 3, są wolne od opłaty
prowizyjnej.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje czynności
zmierzające do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania umowy
poręczenia lub gwarancji na zasadach określonych przepisami ustawy,
z wyłączeniem art. 43.
7. Jeżeli odzyskanie wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych z tytułu
udzielonego poręczenia lub gwarancji, nie jest możliwe, Rada Ministrów, na
wniosek ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może umorzyć
wierzytelność w całości lub części.
8. Do emisji obligacji, o której mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
art. 39p–39w ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz
o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 72 i 278).

Art. 34h. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego:
1) sporządza dla Funduszu odrębny bilans, rachunek zysków i strat oraz pozycji
pozabilansowych;
2) wyodrębnia plan finansowy Funduszu w planie finansowym Banku
Gospodarstwa Krajowego.
2. Plan finansowy Funduszu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest
opracowywany przez Bank Gospodarstwa Krajowego w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw
gospodarki, w terminie do dnia 15 czerwca roku poprzedzającego rok, w którym
plan finansowy Funduszu ma obowiązywać.
3. Plan finansowy Funduszu określa w szczególności:
1) łączną kwotę, do wysokości której Bank Gospodarstwa Krajowego może
udzielać poręczeń i gwarancji stanowiących pomoc publiczną, pomoc de
minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie;
2) przewidywane koszty i wydatki wynikające z udzielanych przez Bank
Gospodarstwa Krajowego poręczeń i gwarancji stanowiących pomoc
publiczną, pomoc de minimis lub pomoc de minimis w rolnictwie lub
rybołówstwie;
3) przewidywaną kwotę wypłat z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji
stanowiących pomoc publiczną, pomoc de minimis lub pomoc de minimis w
rolnictwie lub rybołówstwie;
4) przewidywaną wysokość zasilenia Funduszu z poszczególnych źródeł.
4. Bank Gospodarstwa Krajowego przekazuje ministrom, o których mowa w
ust. 2, półroczne informacje o realizacji planu finansowego Funduszu w terminie
90 dni po upływie półrocza.

art. 35. więcej Art. 35. (uchylony).

art. 36. więcej Art. 36. (uchylony).

art. 37. więcej Art. 37. (uchylony).

art. 38. więcej Art. 38. (uchylony).

art. 39. więcej Art. 39. (uchylony).

art. 40. więcej Art. 40. Rada Ministrów dostosuje statut Banku Gospodarstwa Krajowego do
przepisów ustawy.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Bank Gospodarstwa Krajowego przeniesie środki Funduszu
Poręczeń Kredytowych na rachunek Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych.
2. Spłata zobowiązań z tytułu poręczeń, udzielonych przez Bank
Gospodarstwa Krajowego ze środków Funduszu Poręczeń Kredytowych przed
dniem wejścia w życie ustawy, następuje ze środków Krajowego Funduszu
Poręczeń Kredytowych.

art. 42. więcej Art. 42. Spłata zobowiązań z tytułu poręczeń lub gwarancji Skarbu Państwa,
powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy, następuje zgodnie z przepisami
rozdziału 7.

Art. 42a. 1. Do dnia 31 grudnia 2003 r. Rada Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu
Państwa, kredytodawcom poręczeń lub gwarancji spłaty części lub całości
kredytów bankowych wraz z odsetkami, zaciąganych przez Agencję Rynku
Rolnego, pod warunkiem przeznaczenia ich na finansowanie następujących zadań
Agencji Rynku Rolnego:
1) interwencyjnych na rynkach krajowych pszenicy, żyta, mięsa wieprzowego,
mięsa wołowego, mleka i przetworów mlecznych, tytoniu, skrobi
ziemniaczanej i cukru;
2) określonych w ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi
ziemniaczanej (Dz. U. poz. 83 oraz z 2004 r. poz. 177), w ustawie z dnia
6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U.
poz. 1446 i 1797, z 2002 r. poz. 937 oraz z 2003 r. poz. 1853) oraz w ustawie
z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru (Dz. U. poz. 810 i 1322,
z 2002 r. poz. 1086 oraz z 2003 r. poz. 923);
3) związanych z przygotowaniem do pełnienia funkcji agencji płatniczej,
o której mowa w art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy –
Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu
zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o
administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami (Dz. U. poz. 320),
z wyłączeniem kosztów administracyjnych i wynagrodzeń.
2. Poręczenia lub gwarancje, o których mowa w ust. 1, mogą być również
udzielane pod warunkiem przeznaczenia objętych nimi kredytów na spłatę
kredytów wraz z odsetkami zaciągniętych na finansowanie zadań wymienionych w ust. 1.
3. Łączna kwota poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1 i 2,
udzielonych w roku 2003 nie może przekroczyć 1 260 000 000 złotych.
4. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1 i 2, są udzielane na
wniosek kredytobiorcy.
5. Od poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wnosi się opłaty prowizyjnej.
6. Do udzielania poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje
się art. 2b ust. 1, art. 5 i art. 8.

Art. 42b. 1. Do dnia 31 grudnia 2004 r. Rada Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu
Państwa, poręczeń lub gwarancji spłaty części lub całości kredytów wraz
z odsetkami oraz spełnienia przez emitenta świadczeń pieniężnych wynikających
z wyemitowanych przez niego obligacji, jeżeli środki uzyskane z kredytu lub emisji
obligacji zostaną przeznaczone na finansowanie:
1) restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych w rozumieniu
ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla
kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz
szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. poz. 1112,
z późn. zm.);
2) likwidacji kopalni;
3) usuwania szkód górniczych.
2. Łączna kwota poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie może
przekroczyć 2 500 000 000 złotych, w tym suma kwot poręczonych lub
gwarantowanych kredytów oraz kwot poręczonych lub gwarantowanych świadczeń
pieniężnych, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć
1 692 100 000 złotych.
3. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są udzielane na wniosek
kredytobiorcy lub emitenta obligacji.
4. Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
rozdziału 1 i 1a oraz art. 5, art. 8, art. 17, art. 31, art. 43–44b, art. 45 pkt 1, art. 46
pkt 1 i art. 47, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6.
5. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty prowizyjnej.
6. Poręczenia lub gwarancje mogą być udzielane na cele określone
w ust. 1 także w przypadku, gdy z analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, wynika,
że podmiot, którego zobowiązania mają zostać objęte poręczeniem lub gwarancją,
nie uzyskałby takiego poręczenia lub gwarancji, zgodnie z art. 2a ust. 2.

Art. 42c. 1. W czasie trwania postępowania restrukturyzacyjnego
publicznego zakładu opieki zdrowotnej, zwanego dalej „zakładem”, wszczętego na
podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej
i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2018 r. poz.
164), Bank Gospodarstwa Krajowego może udzielić zakładowi poręczenia
dokonania zapłaty odsetek od obligacji.
2. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone pod warunkiem, że:
1) program restrukturyzacyjny zakładu przewiduje ubieganie się o poręczenie
Banku Gospodarstwa Krajowego;
2) wyemitowane obligacje oraz środki uzyskane z obligacji zostaną
przeznaczone na cele określone w ustawie, o której mowa w ust. 1;
3) zakład lub jednostka samorządu terytorialnego będąca podmiotem, który
utworzył zakład, ustanowi zabezpieczenia na rzecz Banku Gospodarstwa
Krajowego na wypadek roszczeń wynikających z tytułu wykonania
obowiązków poręczyciela.
3. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1:
1) jest udzielane na wniosek zakładu;
2) może być udzielone zakładowi tylko jeden raz.
4. Od poręczenia, o którym mowa w ust. 1, jest pobierana opłata prowizyjna
w wysokości:
1) 1,0% kwoty objętej poręczeniem, jeżeli okres, na który udzielono poręczenia,
nie przekracza 2 lat;
2) 1,5% kwoty objętej poręczeniem, jeżeli okres, na który udzielono poręczenia,
przekracza 2 lata.
5. Do poręczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 2b
ust. 1, art. 34, 38 ust. 3 oraz art. 39.
6. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone na okres nie
dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2010 r.
7. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty skarbowej.

Art. 42d. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w imieniu
Skarbu Państwa udziela Bankowi Gospodarstwa Krajowego poręczenia dokonania
zapłaty odsetek od obligacji objętych poręczeniem, o którym mowa w art. 42c ust. 1.
2. Kwota poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, wynosi 500 mln zł.
3. Środki przeznaczone na wykonanie poręczenia Skarbu Państwa, o którym
mowa w ust. 1, są przekazywane do Banku Gospodarstwa Krajowego.
4. Warunki wykonania poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1,
określi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
5. Poręczenie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, wygasa z dniem
31 grudnia 2010 r.
6. Poręczenie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty prowizyjnej.
7. Do poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 31, 43 ust. 1 i 2, art. 43a, 44–44b, 45 pkt 1 i art. 47.
8. W przypadku gdy minister właściwy do spraw finansów publicznych nie
podejmie czynności zmierzających do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu
poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego jest obowiązany do podejmowania tych czynności, na warunkach
określonych w umowie z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, za
wynagrodzeniem.
9. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 8, przysługuje w wysokości 3%
wyegzekwowanej kwoty; nie może ono być jednak niższe od rzeczywistych
kosztów niezbędnych działań windykacyjnych. Wynagrodzenie jest potrącane z
wyegzekwowanej kwoty, a sposób jego ustalania określa umowa.
10. (uchylony)

Art. 42e. Przepisy art. 42c i 42d stosuje się odpowiednio, jeżeli jednostka
samorządu terytorialnego będąca podmiotem, który utworzył zakład, przejęła
zobowiązania tego zakładu i w celu uzyskania środków finansowych na pokrycie
tych zobowiązań wyemitowała obligacje.

Art. 42f. 1. W latach 2009–2010 Rada Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielić w imieniu Skarbu
Państwa, poręczeń lub gwarancji spłaty zobowiązań wynikających z kredytów
zaciągniętych lub obligacji wyemitowanych przez Agencję Rozwoju Przemysłu
S.A. pod warunkiem przeznaczania pochodzących z nich środków na realizację
rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności
lokalnej i rozwoju regionalnego.
2. Łączna kwota, do której mogą być udzielane poręczenia lub gwarancje,
o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 5 000 000 000 zł.
3. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielane do
wysokości 100% kwoty zobowiązań wynikających z emisji obligacji lub kredytu,
objętych poręczeniem albo gwarancją, oraz do 100% odsetek od tej kwoty wraz
z innymi kosztami bezpośrednio związanymi z emisją obligacji lub obsługą tego kredytu.
4. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są udzielane na wniosek
Agencji Rozwoju Przemysłu S.A.
5. Umowę poręczenia lub gwarancji oraz umowę o udzielenie poręczenia lub
gwarancji podpisuje, w imieniu Skarbu Państwa, z upoważnienia Rady Ministrów,
minister właściwy do spraw finansów publicznych.
6. Od poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie wnosi się opłaty
prowizyjnej.
7. Udzielenie poręczenia lub gwarancji nie wymaga ustanowienia przez
Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. zabezpieczenia na rzecz Skarbu Państwa.
8. Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się
przepisów niniejszej ustawy, z wyjątkiem art. 2a ust. 1, art. 2b, art. 31, art. 43,
art. 46 pkt 1 i art. 47.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w imieniu
Skarbu Państwa, wykonuje czynności zmierzające do odzyskania kwot
zapłaconych z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji na zasadach,
warunkach i w trybie określonych w innych ustawach, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
sprzedaży wierzytelności Skarbu Państwa z tytułu udzielonych poręczeń
i gwarancji, zamiany tych wierzytelności na akcje (udziały), rozłożenia ich spłaty
na raty oraz umorzenia wierzytelności w całości lub w części, z uwzględnieniem
zróżnicowanej sytuacji finansowo-ekonomicznej dłużników, ich znaczenia dla
gospodarki narodowej lub dla regionu kraju.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może upoważnić Bank
Gospodarstwa Krajowego do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1.
4. Z tytułu wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, Bank
Gospodarstwa Krajowego otrzymuje prowizję w wysokości określonej w umowie
zawartej pomiędzy ministrem właściwym do spraw finansów publicznych
a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
5. (uchylony)

Art. 43a. Jeżeli odzyskanie wierzytelności Skarbu Państwa, powstałych
z tytułu udzielonego poręczenia lub gwarancji, nie jest możliwe w pełnej
wysokości, Rada Ministrów może wyrazić zgodę na ich sprzedaż poniżej kwoty
wynikającej z prawidłowego obliczenia.

Art. 43b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wykonuje
czynności zmierzające do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu wykonania
umowy poręczenia lub gwarancji zawartej pod warunkiem przeznaczenia kredytu
lub środków pochodzących z emisji obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2, dochodząc spłaty tych kwot ze środków funduszu, który został zasilony kredytem objętym tym poręczeniem lub gwarancją, lub środkami pochodzącymi
z emisji obligacji objętej tym poręczeniem lub gwarancją.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Na podstawie dokumentów związanych z wierzytelnością Skarbu
Państwa z tytułu wykonania umowy poręczenia lub gwarancji minister właściwy
do spraw finansów publicznych może wystawić tytuł wykonawczy.
2. W tytule wykonawczym należy oznaczyć:
1) organ, który go wystawił i na rzecz którego egzekucja ma być prowadzona;
2) dłużnika zobowiązanego do zapłaty;
3) wysokość zobowiązań dłużnika wraz z odsetkami i terminami ich płatności;
4) datę wystawienia tytułu wykonawczego;
5) umowę, z której wynikają dochodzone roszczenia;
6) wzmiankę o wymagalności dochodzonego roszczenia.
3. Tytuł wykonawczy należy opatrzyć pieczęcią organu wystawiającego tytuł
oraz podpisami osób uprawnionych do działania w jego imieniu.
4. W przypadku egzekucji przeciwko kilku osobom lub z kilku części
składowych majątku dłużnika można wystawić dalsze tytuły wykonawcze.

Art. 44a. 1. Tytuł wykonawczy jest podstawą prowadzenia egzekucji,
w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, przeciwko
osobie będącej dłużnikiem Skarbu Państwa z tytułu wykonania przez Skarb
Państwa umowy poręczenia lub gwarancji, która złożyła oświadczenie o poddaniu
się egzekucji, z zastrzeżeniem art. 44b.
2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać kwotę, do której
dłużnik poddaje się egzekucji, wraz z ostatecznym terminem, do którego minister
właściwy do spraw finansów publicznych może wystawić tytuł wykonawczy.
Dłużnik może się również poddać egzekucji wydania rzeczy, w przypadku gdy
ustanowiono zastaw rejestrowy lub dokonano przeniesienia własności w celu
zabezpieczenia roszczenia.

Art. 44b. Jeżeli dług związany z wykonaniem przez Skarb Państwa umowy
poręczenia lub gwarancji przejdzie na osobę trzecią lub gdy obowiązek spełnienia
świadczenia z tytułu wykonania przez Skarb Państwa umowy poręczenia lub
gwarancji przeszedł na tę osobę w wyniku spadkobrania lub przekształcenia osoby prawnej albo gdy zachodzi potrzeba egzekucji z majątku wspólnego małżonków, podstawą prowadzenia egzekucji przeciwko takiej osobie może być tytuł
wykonawczy, oparty na tytule wykonawczym, o którym mowa w art. 44.

art. 45. więcej Art. 45. Minister właściwy do spraw finansów publicznych prowadzi
ewidencję należności i zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu udzielonych poręczeń
i gwarancji.

art. 46. więcej Art. 46. Rada Ministrów przedstawia corocznie Sejmowi w terminie
właściwym do przedstawienia sprawozdania z wykonania budżetu państwa za dany
rok informację o:
1) poręczeniach i gwarancjach udzielonych przez Skarb Państwa;
2) poręczeniach i gwarancjach udzielonych przez niektóre osoby prawne;
3) poręczeniach i gwarancjach udzielonych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego w ramach programów rządowych oraz Funduszu Gwarancji
Płynnościowych, o którym mowa w art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 31 marca
2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych
chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz
niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568);
4) liczbie i wartości akcji (udziałów) składających się na zasób;
5) wykorzystaniu środków gromadzonych na rachunku, o którym mowa
w art. 29 ust. 2.

art. 47. więcej Art. 47. Poręczenia i gwarancje udzielane przez Skarb Państwa zwalnia się
z opłaty skarbowej.

Art. 47a. W przypadku zapłaty przez Bank Gospodarstwa Krajowego kwoty
z tytułu gwarancji lub poręczenia spłaty kredytu, udzielonych na podstawie
art. 34a, Bank Gospodarstwa Krajowego wstępuje, z chwilą zapłaty, w prawa
beneficjenta gwarancji lub poręczenia do wysokości dokonanej zapłaty.

art. 48. więcej Art. 48. (pominięty).

art. 49. więcej Art. 49. (pominięty).

art. 50. więcej Art. 50. (pominięty).

art. 51. więcej Art. 51. (pominięty).

art. 52. więcej Art. 52. (pominięty).

art. 53. więcej Art. 53. (pominięty).

art. 54. więcej Art. 54. (pominięty).

art. 55. więcej Art. 55. (pominięty).

art. 56. więcej Art. 56. (pominięty).

art. 57. więcej Art. 57. (pominięty).

art. 58. więcej Art. 58. (pominięty).

art. 59. więcej Art. 59. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.