Art. 42. Spłata zobowiązań z tytułu poręczeń lub gwarancji Skarbu Państwa,
powstałych przed dniem wejścia w życie ustawy, następuje zgodnie z przepisami
rozdziału 7.

Art. 42a. 1. Do dnia 31 grudnia 2003 r. Rada Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu
Państwa, kredytodawcom poręczeń lub gwarancji spłaty części lub całości
kredytów bankowych wraz z odsetkami, zaciąganych przez Agencję Rynku
Rolnego, pod warunkiem przeznaczenia ich na finansowanie następujących zadań
Agencji Rynku Rolnego:
1) interwencyjnych na rynkach krajowych pszenicy, żyta, mięsa wieprzowego,
mięsa wołowego, mleka i przetworów mlecznych, tytoniu, skrobi
ziemniaczanej i cukru;
2) określonych w ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o regulacji rynku skrobi
ziemniaczanej (Dz. U. poz. 83 oraz z 2004 r. poz. 177), w ustawie z dnia
6 września 2001 r. o regulacji rynku mleka i przetworów mlecznych (Dz. U.
poz. 1446 i 1797, z 2002 r. poz. 937 oraz z 2003 r. poz. 1853) oraz w ustawie
z dnia 21 czerwca 2001 r. o regulacji rynku cukru (Dz. U. poz. 810 i 1322,
z 2002 r. poz. 1086 oraz z 2003 r. poz. 923);
3) związanych z przygotowaniem do pełnienia funkcji agencji płatniczej,
o której mowa w art. 8 pkt 2 ustawy z dnia 16 lutego 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej, ustawy o utworzeniu Agencji Rynku Rolnego, ustawy o utworzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, ustawy –
Kodeks celny, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu
zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej i ustawy o
administrowaniu obrotem z zagranicą towarami i usługami (Dz. U. poz. 320),
z wyłączeniem kosztów administracyjnych i wynagrodzeń.
2. Poręczenia lub gwarancje, o których mowa w ust. 1, mogą być również
udzielane pod warunkiem przeznaczenia objętych nimi kredytów na spłatę
kredytów wraz z odsetkami zaciągniętych na finansowanie zadań wymienionych w ust. 1.
3. Łączna kwota poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1 i 2,
udzielonych w roku 2003 nie może przekroczyć 1 260 000 000 złotych.
4. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1 i 2, są udzielane na
wniosek kredytobiorcy.
5. Od poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1 i 2, nie wnosi się opłaty prowizyjnej.
6. Do udzielania poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje
się art. 2b ust. 1, art. 5 i art. 8.

Art. 42b. 1. Do dnia 31 grudnia 2004 r. Rada Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielać, w imieniu Skarbu
Państwa, poręczeń lub gwarancji spłaty części lub całości kredytów wraz
z odsetkami oraz spełnienia przez emitenta świadczeń pieniężnych wynikających
z wyemitowanych przez niego obligacji, jeżeli środki uzyskane z kredytu lub emisji
obligacji zostaną przeznaczone na finansowanie:
1) restrukturyzacji zatrudnienia w przedsiębiorstwach górniczych w rozumieniu
ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla
kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz
szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. poz. 1112,
z późn. zm.);
2) likwidacji kopalni;
3) usuwania szkód górniczych.
2. Łączna kwota poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie może
przekroczyć 2 500 000 000 złotych, w tym suma kwot poręczonych lub
gwarantowanych kredytów oraz kwot poręczonych lub gwarantowanych świadczeń
pieniężnych, o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć
1 692 100 000 złotych.
3. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są udzielane na wniosek
kredytobiorcy lub emitenta obligacji.
4. Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
rozdziału 1 i 1a oraz art. 5, art. 8, art. 17, art. 31, art. 43–44b, art. 45 pkt 1, art. 46
pkt 1 i art. 47, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6.
5. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty prowizyjnej.
6. Poręczenia lub gwarancje mogą być udzielane na cele określone
w ust. 1 także w przypadku, gdy z analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, wynika,
że podmiot, którego zobowiązania mają zostać objęte poręczeniem lub gwarancją,
nie uzyskałby takiego poręczenia lub gwarancji, zgodnie z art. 2a ust. 2.

Art. 42c. 1. W czasie trwania postępowania restrukturyzacyjnego
publicznego zakładu opieki zdrowotnej, zwanego dalej „zakładem”, wszczętego na
podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej
i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2018 r. poz.
164), Bank Gospodarstwa Krajowego może udzielić zakładowi poręczenia
dokonania zapłaty odsetek od obligacji.
2. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone pod warunkiem, że:
1) program restrukturyzacyjny zakładu przewiduje ubieganie się o poręczenie
Banku Gospodarstwa Krajowego;
2) wyemitowane obligacje oraz środki uzyskane z obligacji zostaną
przeznaczone na cele określone w ustawie, o której mowa w ust. 1;
3) zakład lub jednostka samorządu terytorialnego będąca podmiotem, który
utworzył zakład, ustanowi zabezpieczenia na rzecz Banku Gospodarstwa
Krajowego na wypadek roszczeń wynikających z tytułu wykonania
obowiązków poręczyciela.
3. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1:
1) jest udzielane na wniosek zakładu;
2) może być udzielone zakładowi tylko jeden raz.
4. Od poręczenia, o którym mowa w ust. 1, jest pobierana opłata prowizyjna
w wysokości:
1) 1,0% kwoty objętej poręczeniem, jeżeli okres, na który udzielono poręczenia,
nie przekracza 2 lat;
2) 1,5% kwoty objętej poręczeniem, jeżeli okres, na który udzielono poręczenia,
przekracza 2 lata.
5. Do poręczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art. 2b
ust. 1, art. 34, 38 ust. 3 oraz art. 39.
6. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone na okres nie
dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2010 r.
7. Poręczenie, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty skarbowej.

Art. 42d. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w imieniu
Skarbu Państwa udziela Bankowi Gospodarstwa Krajowego poręczenia dokonania
zapłaty odsetek od obligacji objętych poręczeniem, o którym mowa w art. 42c ust. 1.
2. Kwota poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, wynosi 500 mln zł.
3. Środki przeznaczone na wykonanie poręczenia Skarbu Państwa, o którym
mowa w ust. 1, są przekazywane do Banku Gospodarstwa Krajowego.
4. Warunki wykonania poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1,
określi umowa zawarta między ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych a Bankiem Gospodarstwa Krajowego.
5. Poręczenie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, wygasa z dniem
31 grudnia 2010 r.
6. Poręczenie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, zwalnia się z opłaty prowizyjnej.
7. Do poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 31, 43 ust. 1 i 2, art. 43a, 44–44b, 45 pkt 1 i art. 47.
8. W przypadku gdy minister właściwy do spraw finansów publicznych nie
podejmie czynności zmierzających do odzyskania kwot zapłaconych z tytułu
poręczenia Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 1, Bank Gospodarstwa Krajowego jest obowiązany do podejmowania tych czynności, na warunkach
określonych w umowie z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, za
wynagrodzeniem.
9. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 8, przysługuje w wysokości 3%
wyegzekwowanej kwoty; nie może ono być jednak niższe od rzeczywistych
kosztów niezbędnych działań windykacyjnych. Wynagrodzenie jest potrącane z
wyegzekwowanej kwoty, a sposób jego ustalania określa umowa.
10. (uchylony)

Art. 42e. Przepisy art. 42c i 42d stosuje się odpowiednio, jeżeli jednostka
samorządu terytorialnego będąca podmiotem, który utworzył zakład, przejęła
zobowiązania tego zakładu i w celu uzyskania środków finansowych na pokrycie
tych zobowiązań wyemitowała obligacje.

Art. 42f. 1. W latach 2009–2010 Rada Ministrów, na wniosek ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, może udzielić w imieniu Skarbu
Państwa, poręczeń lub gwarancji spłaty zobowiązań wynikających z kredytów
zaciągniętych lub obligacji wyemitowanych przez Agencję Rozwoju Przemysłu
S.A. pod warunkiem przeznaczania pochodzących z nich środków na realizację
rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów samorządności
lokalnej i rozwoju regionalnego.
2. Łączna kwota, do której mogą być udzielane poręczenia lub gwarancje,
o których mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 5 000 000 000 zł.
3. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielane do
wysokości 100% kwoty zobowiązań wynikających z emisji obligacji lub kredytu,
objętych poręczeniem albo gwarancją, oraz do 100% odsetek od tej kwoty wraz
z innymi kosztami bezpośrednio związanymi z emisją obligacji lub obsługą tego kredytu.
4. Poręczenia i gwarancje, o których mowa w ust. 1, są udzielane na wniosek
Agencji Rozwoju Przemysłu S.A.
5. Umowę poręczenia lub gwarancji oraz umowę o udzielenie poręczenia lub
gwarancji podpisuje, w imieniu Skarbu Państwa, z upoważnienia Rady Ministrów,
minister właściwy do spraw finansów publicznych.
6. Od poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie wnosi się opłaty
prowizyjnej.
7. Udzielenie poręczenia lub gwarancji nie wymaga ustanowienia przez
Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. zabezpieczenia na rzecz Skarbu Państwa.
8. Do poręczeń i gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się
przepisów niniejszej ustawy, z wyjątkiem art. 2a ust. 1, art. 2b, art. 31, art. 43,
art. 46 pkt 1 i art. 47.

Ustawa o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne art. 42

DODAJ