Art. 2. 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) poręczeniach udzielanych przez Skarb Państwa – należy przez to rozumieć
udzielane przez Radę Ministrów, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych lub Bank Gospodarstwa Krajowego, w imieniu i na rachunek
Skarbu Państwa, poręczenia:
a) spłaty kredytów,
b) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji,
c) wypłaty odszkodowania za zniszczone, uszkodzone lub skradzione
eksponaty wystawowe,
d) wykonania zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczających
przed ryzykiem zmiany stopy procentowej lub ryzykiem walutowym,
związanych z poręczonym lub gwarantowanym przez Skarb Państwa
kredytem lub emisją obligacji;
2) gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa – należy przez to rozumieć
udzielane przez Radę Ministrów, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych lub Bank Gospodarstwa Krajowego, w imieniu i na rachunek
Skarbu Państwa, gwarancje:
a) spłaty kredytów,
b) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji,
c) wykonania zobowiązań wynikających z transakcji zabezpieczających
przed ryzykiem zmiany stopy procentowej lub ryzykiem walutowym,
związanych z poręczonym lub gwarantowanym przez Skarb Państwa
kredytem lub emisją obligacji;
3) poręczeniach lub gwarancjach udzielanych przez niektóre osoby prawne –
należy przez to rozumieć poręczenia lub gwarancje udzielane przez niebędące
bankami oraz zakładami ubezpieczeń następujące podmioty, uprawnione na
podstawie odrębnych przepisów do udzielania poręczeń lub gwarancji
w ramach powierzonych im zadań publicznych lub w zakresie wykonywanej
przez nie działalności gospodarczej:
a) państwowe osoby prawne utworzone w drodze ustawy,
b) (uchylona)
c) (uchylona)
d) (uchylona)
e) fundacje, w których fundatorami są osoby prawne, o których mowa
w lit. a;
4) poręczeniach lub gwarancjach udzielanych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego – należy przez to rozumieć poręczenia lub gwarancje udzielane
przez Bank Gospodarstwa Krajowego w ramach rządowych programów
poręczeniowo-gwarancyjnych:
a) spłaty kredytów i pożyczek,
b) wykonania zobowiązań wynikających z obligacji,
c) wykonania innych zobowiązań, w szczególności należytego wykonania
umowy lub wniesienia wadium;
5) rezydencie – należy przez to rozumieć rezydenta w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 160);
6) nierezydencie – należy przez to rozumieć nierezydenta w rozumieniu
przepisów ustawy, o której mowa w pkt 5;
7) kredycie – należy przez to rozumieć kredyt lub pożyczkę;
8) kredytobiorcy – należy przez to rozumieć odpowiednio kredytobiorcę lub
pożyczkobiorcę będącego rezydentem;
9) (uchylony)
9a) mikroprzedsiębiorcy, małym i średnim przedsiębiorcy – należy przez to
rozumieć mikroprzedsiębiorcę, małego i średniego przedsiębiorcę
spełniającego warunki określone odpowiednio w:
a) załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17
czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z
rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz.
UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.),
b) załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 702/2014 z dnia 25
czerwca 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy w sektorach
rolnym i leśnym oraz na obszarach wiejskich za zgodne z rynkiem
wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu
Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 193 z 01.07.2014, str. 1, z późn. zm.) lub
c) załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 1388/2014 z dnia 16
grudnia 2014 r. uznającego niektóre kategorie pomocy udzielanej
przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie produkcji,
przetwórstwa i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa i
akwakultury za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 369 z 24.12.2014, str. 37);
10) ustawie o obligacjach – należy przez to rozumieć ustawę z dnia 15 stycznia
2015 r. o obligacjach (Dz. U. z 2018 r. poz. 483 i 2243 oraz z 2019 r. poz.
1572, 1655, 1798 i 2217).
11) (uchylony)
12) (uchylony)
13) (uchylony)
2. Kwoty wyrażone w ustawie w euro przelicza się na walutę polską według
kursu średniego, ogłoszonego w danym roku budżetowym przez Narodowy Bank
Polski w Tabeli nr 1 kursów średnich.

Art. 2a. 1. Poręczenie i gwarancja mogą być udzielane po dokonaniu analizy
ryzyka wypłat przez Skarb Państwa z tytułu udzielanych poręczeń i gwarancji.
2. Poręczenia lub gwarancji nie udziela się, jeżeli z analizy, o której mowa
w ust. 1, wynika, że podmiot, którego zobowiązania mają być objęte poręczeniem
lub gwarancją, nie będzie w stanie wykonać tych zobowiązań.

Art. 2b. 1. Poręczenie i gwarancja są, z zastrzeżeniem ust. 2, terminowe
i udzielane do kwoty z góry oznaczonej.
2. W przypadku poręczenia lub gwarancji udzielanych międzynarodowej
instytucji finansowej, której Rzeczpospolita Polska jest członkiem lub z którą
podpisała umowę o współpracy, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego
do spraw finansów publicznych, może odstąpić od wymogu, o którym mowa
w ust. 1.

Art. 2c. 1. Skuteczność poręczenia lub gwarancji jest uzależniona od
wniesienia opłaty prowizyjnej od poręczenia lub gwarancji, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Opłata prowizyjna jest naliczana od objętej poręczeniem lub gwarancją
kwoty zobowiązania, a w przypadku poręczeń i gwarancji udzielanych pod
warunkiem przeznaczenia kredytu lub środków z emisji obligacji na cel, o którym
mowa w art. 7 ust. 2 pkt 4 – od kwoty zwiększenia zobowiązania Skarbu Państwa,
stanowiącej różnicę między kwotą zobowiązania obejmowanego poręczeniem lub gwarancją a kwotą istniejącego zobowiązania z tytułu udzielonego poręczenia lub
gwarancji.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób naliczania
i pobierania opłaty prowizyjnej od poręczenia i gwarancji oraz wysokość tej opłaty,
uwzględniając w szczególności:
1) uzależnienie wysokości opłaty prowizyjnej, z wyjątkiem opłaty od poręczeń
i gwarancji udzielanych pod warunkiem przeznaczenia kredytu lub środków
z emisji obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 3, od okresu, na
który jest udzielane poręczenie lub gwarancja;
2) obniżenie wysokości opłaty prowizyjnej od poręczeń w stosunku do
wysokości opłaty prowizyjnej od gwarancji;
3) obniżenie stawek opłaty prowizyjnej od poręczeń lub gwarancji, o których
mowa w art. 3 ust. 2 i art. 12 ust. 2a, oraz od poręczeń lub gwarancji
udzielanych pod warunkiem przeznaczenia kredytu lub środków z emisji
obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 3;
4) ustalenie stawek opłaty prowizyjnej od poręczeń i gwarancji, których
udzielenie nie stanowi pomocy publicznej w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej.
4. Poręczenia i gwarancje udzielane pod warunkiem przeznaczenia kredytu
lub środków z emisji obligacji na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 i 5, oraz
poręczenia, o których mowa w art. 23 ust. 1, są wolne od opłaty prowizyjnej.

Art. 2d. Opłata prowizyjna od poręczenia lub gwarancji jest wpłacana na
rachunek, o którym mowa w art. 30 ust. 1.

Art. 2e. 1. Warunkiem udzielenia poręczenia lub gwarancji jest złożenie
wniosku o udzielenie poręczenia lub gwarancji zawierającego dane umożliwiające
dokonanie analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się kopie dokumentów
potwierdzających dane zawarte we wniosku, w tym zaświadczenia właściwych
organów, albo oświadczenia podmiotu, którego zobowiązania mają być objęte
poręczeniem lub gwarancją – dotyczące wykonywania obowiązków
publicznoprawnych podmiotów, których zobowiązania mają być objęte
poręczeniem lub gwarancją. Oświadczenia składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści:
„Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych zeznań.

Art. 2f. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy
zakres danych zawartych we wniosku o udzielenie poręczenia lub gwarancji,
rodzaje dokumentów, których kopie dołącza się do tego wniosku, oraz tryb
udzielania przez Skarb Państwa poręczenia i gwarancji, uwzględniając
w szczególności zakres niezbędnej analizy, o której mowa w art. 2a ust. 1, przy
udzielaniu określonych poręczeń lub gwarancji oraz zapewnienie sprawności
rozpatrywania wniosków.

Ustawa o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne art. 2

DODAJ