Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa reguluje zasady ustanawiania i wykonywania zabezpieczeń na
środkach pieniężnych, wierzytelnościach kredytowych lub instrumentach
finansowych (zabezpieczenia finansowe) wierzytelności pieniężnych lub
wierzytelności, w których świadczenie polega na dostarczeniu instrumentów
finansowych (wierzytelności finansowe), w tym wierzytelności przyszłych, zależnych
od terminu lub warunku albo okresowych, a także zasady zaspokajania się z tych
zabezpieczeń.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się, jeżeli ustanawiającym lub przyjmującym
zabezpieczenie finansowe jest:
1) Narodowy Bank Polski;
2) bank centralny innego państwa;
3) Europejski Bank Centralny, Europejski Bank Inwestycyjny, Bank
Rozrachunków Międzynarodowych, Międzynarodowy Fundusz Walutowy;
4) wielostronne banki rozwoju, o których mowa w części 1 sekcji 4 załącznika VI
dyrektywy 2006/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca
2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności przez instytucje
kredytowe (Dz. Urz. UE L 177 z 30.06.2006, str. 1, z późn. zm.);
5) firma inwestycyjna w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2286, z późn. zm.);
6) towarzystwo funduszy inwestycyjnych w zakresie zarządzania funduszami
inwestycyjnymi otwartymi, fundusz inwestycyjny otwarty oraz spółka
zarządzająca funduszem zagranicznym w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja
2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami
inwestycyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1355, z późn. zm.);
7) bank, instytucja kredytowa lub instytucja finansowa w rozumieniu ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357), spółdzielcza
kasa oszczędnościowo-kredytowa oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa
Oszczędnościowo-Kredytowa w rozumieniu ustawy z dnia 5 listopada 2009 r.
o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 2412);
8) towarzystwo emerytalne w rozumieniu ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r.
o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2018 r.
poz. 1906 i 2215 oraz z 2019 r. poz. 1074, 1474, 1495 i 2217);
9) partner centralny, agent rozrachunkowy lub izba rozliczeniowa w rozumieniu
ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach
płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach
nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2019 r. poz. 212);
10) agent rozliczeniowy w rozumieniu ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 659, 730 i 1495);
11) zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji w rozumieniu ustawy z dnia
11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U.
z 2019 r. poz. 381, 730 i 2217);
12) organ władzy publicznej działający w imieniu Skarbu Państwa;
13) zagraniczny organ administracji publicznej państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, którego zadaniem jest w szczególności zarządzanie długiem
publicznym, lub posiadający zezwolenie na prowadzenie rachunków dla
klientów.
2. Dłużnikiem z wierzytelności finansowej może być inna osoba niż
ustanawiający zabezpieczenie.
3. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) umów ustanawiających zabezpieczenie, których stroną jest osoba fizyczna;
2) umów ustanawiających zabezpieczenie na wierzytelności kredytowej, której
dłużnikiem jest konsument z tytułu zawartej umowy o kredyt konsumencki
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie
konsumenckim (Dz. U. z 2019 r. poz. 1083), z wyjątkiem umów o ustanowienie
zabezpieczenia finansowego, w których jedną ze stron jest podmiot określony
w ust. 1 pkt 1–4.

art. 3. więcej Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) środki pieniężne – środki pieniężne na rachunku oraz roszczenia o wypłatę
środków pieniężnych, w tym z lokat na rynku pieniężnym;
2) instrumenty finansowe – papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego,
tytuły uczestnictwa w instytucjach zbiorowego inwestowania oraz inne
instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi, w rozumieniu
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a także
bankowe papiery wartościowe i udziały w spółkach;
2a) wierzytelność kredytowa – wierzytelność pieniężną wynikającą z umowy,
w której instytucja upoważniona do udzielania kredytów na podstawie ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, ustawy z dnia 5 listopada 2009 r.
o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, przepisów prawa
państw członkowskich Unii Europejskiej lub przepisów prawa państw
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, udziela kredytu lub pożyczki;
2b) wykaz wierzytelności – dokument sporządzony w formie pisemnej przez
ustanawiającego zabezpieczenie:
a) zawierający informacje niezbędne do identyfikacji wierzytelności
kredytowej, w szczególności określający strony, formę oraz datę i miejsce
zawarcia umowy kredytu lub pożyczki, z której wierzytelność kredytowa
wynika, oraz wartość wierzytelności kredytowej w chwili ustanowienia
zabezpieczenia finansowego,
b) wskazujący wierzytelności finansowe podlegające zabezpieczeniu;
3) klauzula kompensacyjna – klauzulę przewidującą w razie wystąpienia podstawy
realizacji zabezpieczenia natychmiastowe potrącenie lub kompensatę
wierzytelności, oraz sposób ich dokonania i rozliczenia stron, zawartą w umowie o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, umowie ramowej związanej z tą umową lub w umowie szczegółowej zawartej w wykonaniu umowy ramowej;
4) podstawa realizacji zabezpieczenia – naruszenie warunków umowy lub inne
zdarzenie, które uprawniają do zaspokojenia się z zabezpieczenia finansowego;
5) prawo użycia – prawo zastawnika do wykonywania praw do przedmiotu
zabezpieczenia, w tym pobierania z niego pożytków oraz rozporządzania tym
przedmiotem, w zakresie określonym w umowie;
6) odpowiedni przedmiot zastępczy – w odniesieniu do:
a) środków pieniężnych – środki pieniężne w tej samej kwocie i w tej samej
walucie,
b) instrumentów finansowych – instrumenty finansowe wyemitowane przez
tego samego emitenta, o tej samej wartości nominalnej oraz walucie,
nieróżniące się między sobą w zakresie zasad przenoszenia praw z tych
instrumentów, uprawnień i obowiązków z nich wynikających, terminów
ustalenia praw do świadczeń z nich wynikających, wysokości i rodzaju tych
świadczeń, a także terminów i trybu ich realizacji, a w szczególności
instrumenty finansowe oznaczone tym samym kodem przez Krajowy
Depozyt Papierów Wartościowych S.A., lub inne instrumenty finansowe,
których przeniesienie ma nastąpić po wystąpieniu wskazanego w umowie
zdarzenia mającego wpływ na wartość instrumentów finansowych będących
przedmiotem zabezpieczenia;
7) zabezpieczenie na niematerialnych instrumentach finansowych – zabezpieczenie
finansowe na instrumentach finansowych niemających formy dokumentu,
odnotowane na rachunku papierów wartościowych, na rachunku zbiorczym, na
innym rachunku, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące
papierami wartościowymi, na koncie depozytowym, lub w innej ewidencji
papierów wartościowych prowadzonej przez właściwe podmioty.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Wierzytelności stron wynikające z umowy o ustanowienie
zabezpieczenia finansowego lub będące jej przedmiotem mogą być przedmiotem
kompensaty, jeżeli strony w umowie ustanowiły klauzulę kompensacyjną.
2. Kompensata jest dopuszczalna także wtedy, gdy wierzytelności nie są
wymagalne.
3. Poprzez kompensatę:
1) kwota netto wynikająca z obliczenia wzajemnych wierzytelności stron jest płatna
stronie, której wierzytelność lub suma wierzytelności jest wyższa;
2) wierzytelność o zapłatę kwoty, o której mowa w pkt 1, jest wymagalna, także
wtedy, gdy wierzytelności będące przedmiotem kompensaty nie były
wymagalne.

Art. 4a. Prawo użycia nie przysługuje zastawnikowi wierzytelności kredytowej,
z wyłączeniem prawa do pobierania należnych świadczeń wynikających z umowy
o udzielenie kredytu lub pożyczki, w tym prawa do pobierania pożytków.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Umowa o ustanowienie zabezpieczenia finansowego określa
wierzytelności finansowe podlegające zabezpieczeniu oraz sposób zabezpieczenia,
polegającego na:
1) przeniesieniu – także z zastrzeżeniem odkupu – przez ustanawiającego
zabezpieczenie na przyjmującego zabezpieczenie prawa do środków
pieniężnych, wierzytelności kredytowych lub instrumentów finansowych albo
2) ustanowieniu przez ustanawiającego zabezpieczenie na rzecz przyjmującego
zabezpieczenie zastawu na prawach do środków pieniężnych, na
wierzytelnościach kredytowych lub na instrumentach finansowych (zastaw
finansowy), albo
3) ustanowieniu blokady na rachunku papierów wartościowych, na rachunku
zbiorczym lub na innym rachunku, na którym zapisywane są instrumenty
finansowe niebędące papierami wartościowymi, albo na koncie depozytowym
papierów wartościowych, zgodnie z odrębnymi przepisami.
2. Umowa określa ponadto termin, do którego ustanawia się zabezpieczenie,
podstawy realizacji zabezpieczenia oraz, z zastrzeżeniem art. 11, sposób wyceny
przedmiotu zabezpieczenia i zasady rozliczenia stron.
3. Umowa może przewidywać odpowiedni przedmiot zastępczy, a w przypadku
zastawu finansowego również ustanowienie prawa użycia lub zaspokojenie się
zastawnika przez przejęcie przedmiotu zastawu finansowego. Umowa może
przewidywać także zastępowanie środków pieniężnych, wierzytelności kredytowych
lub instrumentów finansowych innymi środkami pieniężnymi, wierzytelnościami
kredytowymi lub instrumentami finansowymi.

art. 6. więcej Art. 6. Do zabezpieczenia wierzytelności finansowych polegającego na
ustanowieniu blokady, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3, stosuje się odpowiednio
przepisy o zastawie finansowym.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Ustanowienie zastawu finansowego nie wymaga zawarcia umowy
z datą pewną ani umowy z podpisami notarialnie poświadczonymi.
2. Zabezpieczenie odnotowuje się, w zależności od tego, czy ustanowione jest
na:
1) środkach pieniężnych – na rachunku środków pieniężnych będących
przedmiotem zabezpieczenia;
2) wierzytelnościach kredytowych – w wykazie wierzytelności przedłożonym
przyjmującemu zabezpieczenie;
3) instrumentach finansowych – na rachunku papierów wartościowych, na
rachunku zbiorczym, na innym rachunku, na którym są zapisywane niebędące
papierami wartościowymi instrumenty finansowe dopuszczone do obrotu
zorganizowanego, na koncie depozytowym lub w innym systemie rejestracji
osób uprawnionych z instrumentów finansowych niebędących papierami
wartościowymi, prowadzonym przez uprawnione podmioty.
3. Do ustanowienia zabezpieczenia finansowego na wierzytelności kredytowej
przepisu art. 329 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1145 i 1495) nie stosuje się.

Art. 7a. 1. Jeżeli zabezpieczenie finansowe ustanawiane jest na wierzytelności
kredytowej, do umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego należy dołączyć:
1) wyrażoną uprzednio w formie pisemnej zgodę dłużnika wierzytelności
kredytowej na udostępnienie przyjmującemu zabezpieczenie, w celu
wykorzystania wierzytelności kredytowej jako zabezpieczenia finansowego,
informacji objętych tajemnicą bankową;
2) informację, czy dłużnik wierzytelności kredytowej zrzekł się prawa do
potrącenia z wierzytelności kredytowej wierzytelności przysługującej mu wobec
ustanawiającego zabezpieczenie;
3) informację, czy dłużnik wierzytelności kredytowej zobowiązał się do
nieskorzystania z prawa do potrącenia z wierzytelności kredytowej
wierzytelności, jakie przysługują mu lub będą przysługiwać wobec
przyjmującego zabezpieczenie.
2. Zgoda, o której mowa w ust. 1 pkt 1, może obejmować zarówno informacje
dotyczące dłużnika wierzytelności kredytowej, jak i dotyczące zobowiązania,
z którego wynika wierzytelność kredytowa.
3. Wymogu uzyskania zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się
w przypadku, o którym mowa w art. 104 ust. 2 pkt 12 oraz art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy
– Prawo bankowe.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Zaspokojenie z zabezpieczenia finansowego, polegającego na
przeniesieniu na przyjmującego zabezpieczenie prawa do środków pieniężnych,
wierzytelności kredytowych lub instrumentów finansowych, następuje z chwilą
wystąpienia podstawy realizacji zabezpieczenia. Przyjmujący zabezpieczenie
zawiadamia ustanawiającego zabezpieczenie o wygaśnięciu roszczenia o zwrot
przedmiotu zabezpieczenia.
2. Wierzytelność związana z wynikającym z umowy o ustanowienie
zabezpieczenia finansowego zobowiązaniem przyjmującego zabezpieczenie do
przeniesienia odpowiedniego przedmiotu zastępczego może być przedmiotem
kompensaty, jeżeli zobowiązanie to nie zostało wykonane do chwili wystąpienia
podstawy realizacji zabezpieczenia.

art. 9. więcej Art. 9. 1. W razie wykonania prawa użycia, polegającego na rozporządzeniu
przedmiotem zabezpieczenia, zastawnik jest obowiązany do zastąpienia przedmiotu
zabezpieczenia odpowiednim przedmiotem zastępczym najpóźniej w terminie
wykonania zobowiązania podlegającego zabezpieczeniu, chyba że w terminie
określonym w umowie o ustanowienie zabezpieczenia finansowego dokona
rozliczenia wierzytelności stron.
2. Odpowiedni przedmiot zastępczy staje się przedmiotem zabezpieczenia
pierwotnie ustanowionego.
3. W razie wystąpienia podstawy realizacji zabezpieczenia wierzytelność
wynikająca z zobowiązania polegającego na wykonaniu obowiązku wskazanego
w ust. 1 może być przedmiotem kompensaty.

art. 10. więcej Art. 10. 1. W razie wystąpienia podstawy realizacji zabezpieczenia zastawnik
może, z zastrzeżeniem ust. 3, zaspokoić się przez sprzedaż przedmiotu
zabezpieczenia, potrącenie lub kompensatę jego wartości z zabezpieczoną
wierzytelnością finansową albo, jeżeli umowa o ustanowienie zabezpieczenia
finansowego tak stanowi, przez przejęcie przedmiotu zabezpieczenia.
2. Przejęcie, o którym mowa w ust. 1, następuje z dniem złożenia zastawcy
oświadczenia zastawnika o przejęciu przedmiotu zabezpieczenia.
3. W przypadku zabezpieczenia finansowego ustanowionego w formie zastawu
finansowego na jednostkach uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego,
zaspokojenie następuje w trybie określonym w ustawie z dnia 27 maja 2004 r.
o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami
inwestycyjnymi.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Jeżeli umowa przewiduje zaspokojenie zastawnika w drodze
przejęcia przedmiotu zastawu, a zastaw ten ustanowiono na instrumentach
finansowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, wartość przejętych
instrumentów finansowych ustala się po kursie z końca dnia przejęcia. Jeżeli w dniu
przejęcia nie notowano tych instrumentów finansowych, ich wartość ustala się po
kursie z końca dnia ostatniego notowania tych papierów.
1a. Jeżeli zastaw ustanowiono na skarbowych papierach wartościowych, które są
przedmiotem obrotu na zorganizowanym przez ministra właściwego do spraw budżetu
rynku obrotu skarbowymi papierami wartościowymi, zastawnik i zastawca mogą
w umowie o ustanowienie zabezpieczenia finansowego postanowić o wycenie
przejmowanych skarbowych papierów wartościowych po kursie z końca dnia
przejęcia obowiązującym na tym rynku. Jeżeli w dniu przejęcia nie został ustalony
kurs dla skarbowych papierów wartościowych będących przedmiotem przejęcia, ich
wartość ustala się po ostatnim dostępnym kursie z końca dnia ustalonym dla
kwotowania tych papierów na tym rynku. Jeżeli dla przejmowanych skarbowych
papierów wartościowych na tym rynku nie jest ustalany kurs lub zaprzestano ustalania
kursu, kursem wyceny jest średni kurs z dnia przejęcia liczony jako średni ważony wolumenem kurs z wszystkich bezwarunkowych transakcji zawartych na tym rynku
w dniu przejęcia, a w przypadku gdy nie został wyliczony – ostatni dostępny średni kurs.
2. Wierzytelność finansowa ulega zaspokojeniu do wysokości wartości
przedmiotu zastawu przejętego przez zastawnika. Jeżeli wartość przedmiotu zastawu
przewyższa wysokość wierzytelności finansowej, zastawnik jest zobowiązany do
zwrotu kwoty nadwyżki w terminie trzech dni od dnia przejęcia.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Przepisu art. 333 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
nie stosuje się. Zastawnik jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia na jego
rzecz.
2. W przypadku zastawu finansowego na wierzytelności kredytowej:
1) zastawca nie jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia na jego rzecz,
2) wyłącznie uprawnionym do żądania spełnienia świadczenia jest zastawnik
– jeżeli ustanawiający zabezpieczenie finansowe poinformował dłużnika
wierzytelności kredytowej na piśmie o ustanowieniu na tej wierzytelności zastawu
finansowego oraz o skutkach określonych w pkt 1 i 2. W przypadku braku takiego poinformowania wyłącznie uprawnionym do żądania spełnienia świadczenia jest
zastawca.
3. Strony umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego w formie zastawu
na wierzytelności kredytowej mogą postanowić, że uprawniony do żądania spełnienia
świadczenia z wierzytelności kredytowej będzie wyłącznie zastawca albo zastawca
i zastawnik łącznie. Postanowienie o łącznym uprawnieniu do żądania spełnienia
świadczenia przez zastawcę i zastawnika jest skuteczne wobec dłużnika
wierzytelności kredytowej pod warunkiem poinformowania go na piśmie przez
ustanawiającego zabezpieczenie finansowe o treści tego postanowienia.

art. 13. więcej Art. 13. Umowa o ustanowienie zabezpieczenia finansowego na
niematerialnych instrumentach finansowych, prawa wynikające z tego
zabezpieczenia, pierwszeństwo praw, a także zaspokajanie się z takiego
zabezpieczenia podlega wyłącznie prawu państwa, w którym jest prowadzony
rachunek papierów wartościowych, rachunek zbiorczy, inny rachunek, na którym zapisywane są instrumenty finansowe niebędące papierami wartościowymi, konto depozytowe lub inna ewidencja papierów wartościowych, w której zabezpieczenie to
zostało odnotowane. Prawu temu podlega również nabycie w dobrej wierze
niematerialnych instrumentów finansowych.

art. 14. więcej Art. 14. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr
43, poz. 296, z późn. zm.7)) po art. 902 dodaje się art. 902¹ w brzmieniu:
„Art. 902¹. Zajęcie wierzytelności nie narusza uprawnień wynikających z zamieszczonej w umowie klauzuli kompensacyjnej, o której mowa
w ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz.U. Nr 91, poz. 871).”.

art. 15. więcej Art. 15. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 70b dodaje się art. 70c w brzmieniu:
„Art. 70c. Zajęcie wierzytelności nie narusza uprawnień wynikających z zamieszczonej w umowie klauzuli kompensacyjnej, o której mowa w
ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach
finansowych (Dz.U. Nr 91, poz. 871).”;
2) art. 166b otrzymuje brzmienie:
„Art. 166b. W postępowaniu zabezpieczającym stosuje się odpowiednio przepisy art. 31-34, art. 36, art. 38, art. 40, art. 45-54, art. 70c, art. 71
i art. 168d.”.

art. 16. więcej Art. 16. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 49, poz. 447, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 89:
a) w ust. 1 w pkt 1 dodaje się lit. j w brzmieniu:
„j) zgodnie z umową o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, zawartą
przez uprawnione podmioty na warunkach określonych w ustawie z
dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych
(Dz.U. Nr 91, poz. 871),”,
b) w ust. 4 zdanie pierwsze otrzymuje brzmienie:
„Papiery wartościowe obciążone zastawem, do chwili zaspokojenia zastawnika, nie mogą być przedmiotem obrotu, z wyjątkiem przypadku, gdy przeniesienie tych papierów wartościowych następuje w wykonaniu umowy o
ustanowienie zabezpieczenia finansowego w rozumieniu ustawy, o której
mowa w ust. 1 pkt 1 lit. j).”,
c) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Uzyskanie zgody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie jest wymagane w
przypadku, gdy przeniesienie poza rynkiem regulowanym papierów
wartościowych obciążonych zastawem, w celu zaspokojenia zastawnika, następuje zgodnie z umową zastawu ustanowionego przez uprawnione podmioty na warunkach określonych w ustawie wskazanej w ust.
1 pkt 1 lit. j).”;
2) w art. 93 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w przypadku, gdy
przeniesienie papierów wartościowych poza rynkiem regulowanym następuje zgodnie z umową o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, zawartą
przez uprawnione podmioty na warunkach określonych w ustawie wskazanej w art. 89 ust. 1 pkt 1 lit. j).”;
3) w art. 149 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane w przypadku, gdy:
1) nabycie dotyczy akcji spółki publicznej znajdujących się wyłącznie w
obrocie na nieurzędowym rynku pozagiełdowym,
2) nabycie akcji następuje zgodnie z umową o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, zawartą przez uprawnione podmioty na warunkach
określonych w ustawie wskazanej w art. 89 ust. 1 pkt 1 lit. j).”.

art. 17. więcej Art. 17. W ustawie z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 60,
poz. 535 i Nr 217, poz. 2125 oraz z 2004 r. Nr 91, poz. 870) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 77 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do ustanowienia zabezpieczenia finansowego
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz.U. Nr 91, poz. 871), jeżeli zawarcie umowy
lub ustanowienie zabezpieczenia finansowego nastąpiło w dniu ogłoszenia
upadłości, a uprawniony z zabezpieczenia wykaże, że nie wiedział i przy
zachowaniu należytej staranności nie mógł wiedzieć o wszczęciu postępowania upadłościowego.”;
2) w art. 498 dodaje się ust. 4 i 5 w brzmieniu:
„4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do roszczeń wynikających z umowy, o której
mowa w ustawie wskazanej w art. 77 ust. 4, jeżeli:
1) obowiązek ustanowienia zabezpieczenia finansowego, w tym zabezpieczenia uzupełniającego, w celu uwzględnienia wahań wartości przedmiotu zabezpieczenia lub wartości zabezpieczonych wierzytelności finansowych, albo
2) uprawnienie do wycofania środków pieniężnych lub instrumentów finansowych jako zabezpieczenia, w zamian za opłatę z tytułu zastąpienia lub zmiany takiego zabezpieczenia
- ustanowione zostały w dniu wszczęcia postępowania naprawczego i zabezpieczone wierzytelności finansowe powstały przed dniem ustanowienia
zabezpieczenia finansowego, w tym zabezpieczenia dodatkowego, uzupełniającego lub zastępczego.
5. Wszczęcie postępowania naprawczego nie narusza uprawnień wynikających
z zamieszczonej w umowie klauzuli kompensacyjnej, o której mowa w
ustawie wskazanej w art. 77 ust. 4.”.

art. 18. więcej Art. 18. Przepisów ustawy nie stosuje się do umów zawartych przed dniem jej
wejścia w życie.

art. 19. więcej Art. 19. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 2004 r.