Art. 12. 1. Przepisu art. 333 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
nie stosuje się. Zastawnik jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia na jego
rzecz.
2. W przypadku zastawu finansowego na wierzytelności kredytowej:
1) zastawca nie jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia na jego rzecz,
2) wyłącznie uprawnionym do żądania spełnienia świadczenia jest zastawnik
– jeżeli ustanawiający zabezpieczenie finansowe poinformował dłużnika
wierzytelności kredytowej na piśmie o ustanowieniu na tej wierzytelności zastawu
finansowego oraz o skutkach określonych w pkt 1 i 2. W przypadku braku takiego poinformowania wyłącznie uprawnionym do żądania spełnienia świadczenia jest
zastawca.
3. Strony umowy o ustanowienie zabezpieczenia finansowego w formie zastawu
na wierzytelności kredytowej mogą postanowić, że uprawniony do żądania spełnienia
świadczenia z wierzytelności kredytowej będzie wyłącznie zastawca albo zastawca
i zastawnik łącznie. Postanowienie o łącznym uprawnieniu do żądania spełnienia
świadczenia przez zastawcę i zastawnika jest skuteczne wobec dłużnika
wierzytelności kredytowej pod warunkiem poinformowania go na piśmie przez
ustanawiającego zabezpieczenie finansowe o treści tego postanowienia.

Ustawa o niektórych zabezpieczeniach finansowych art. 12

DODAJ