Art. 4. 1. Wierzytelności stron wynikające z umowy o ustanowienie
zabezpieczenia finansowego lub będące jej przedmiotem mogą być przedmiotem
kompensaty, jeżeli strony w umowie ustanowiły klauzulę kompensacyjną.
2. Kompensata jest dopuszczalna także wtedy, gdy wierzytelności nie są
wymagalne.
3. Poprzez kompensatę:
1) kwota netto wynikająca z obliczenia wzajemnych wierzytelności stron jest płatna
stronie, której wierzytelność lub suma wierzytelności jest wyższa;
2) wierzytelność o zapłatę kwoty, o której mowa w pkt 1, jest wymagalna, także
wtedy, gdy wierzytelności będące przedmiotem kompensaty nie były
wymagalne.

Art. 4a. Prawo użycia nie przysługuje zastawnikowi wierzytelności kredytowej,
z wyłączeniem prawa do pobierania należnych świadczeń wynikających z umowy
o udzielenie kredytu lub pożyczki, w tym prawa do pobierania pożytków.

Ustawa o niektórych zabezpieczeniach finansowych art. 4

DODAJ