Wejscie w życie: 21 lipca 2005
Ostatnia Zmiana: 4 września 2020
art. 1.
więcej
1) dofinansowania projektów informatycznych o publicznym zastosowaniu,
2) ustalania minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych używanych
do realizacji zadań publicznych oraz dla rejestrów publicznych i wymiany
informacji w postaci elektronicznej z podmiotami publicznymi oraz ustalania
Krajowych Ram Interoperacyjności systemów teleinformatycznych w sposób
gwarantujący neutralność technologiczną i jawność używanych standardów
i specyfikacji,
3) dostosowania systemów teleinformatycznych używanych do realizacji zadań
publicznych do minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych
używanych do realizacji zadań publicznych oraz do Krajowych Ram
Interoperacyjności systemów teleinformatycznych w sposób gwarantujący
neutralność technologiczną i jawność używanych standardów i specyfikacji,
4) dostosowania rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci
elektronicznej z podmiotami publicznymi do minimalnych wymagań dla
rejestrów publicznych i wymiany informacji z podmiotami publicznymi oraz do
Krajowych Ram Interoperacyjności systemów teleinformatycznych w sposób
gwarantujący neutralność technologiczną i jawność używanych standardów
i specyfikacji,
5) kontroli projektów informatycznych o publicznym zastosowaniu, systemów
teleinformatycznych używanych do realizacji zadań publicznych, rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej z podmiotami publicznymi,
6) wymiany informacji drogą elektroniczną, w tym dokumentów elektronicznych,
pomiędzy podmiotami publicznymi a podmiotami niebędącymi podmiotami
publicznymi,
7) ustalania i publikacji specyfikacji rozwiązań stosowanych w oprogramowaniu
umożliwiającym łączenie i wymianę informacji, w tym przesłanie dokumentów
elektronicznych, pomiędzy systemami teleinformatycznymi podmiotów
publicznych a systemami podmiotów niebędącymi podmiotami publicznymi,
8) funkcjonowania elektronicznej platformy usług administracji publicznej, zwanej
dalej „ePUAP”,
9) funkcjonowania centralnego repozytorium wzorów dokumentów
elektronicznych,
9a) funkcjonowania publicznego systemu identyfikacji elektronicznej,
9b) świadczenia usługi podpisu zaufanego
10) (uchylony)
– w celu ochrony interesu publicznego, w tym zachowania przez Państwo możliwości
swobody wyboru technologii w procesach informatyzacji realizacji zadań
publicznych.
art. 2.
więcej
zadania publiczne określone przez ustawy:
1) organów administracji rządowej, organów kontroli państwowej i ochrony prawa,
sądów, jednostek organizacyjnych prokuratury, a także jednostek samorządu
terytorialnego i ich organów,
2) jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych,
3) funduszy celowych,
4) samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz spółek
wykonujących działalność leczniczą w rozumieniu przepisów o działalności
leczniczej,
5) Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego,
6) Narodowego Funduszu Zdrowia,
7) państwowych lub samorządowych osób prawnych utworzonych na podstawie
odrębnych ustaw w celu realizacji zadań publicznych,
8) uczelni,
9) federacji podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki,
9a) instytutów badawczych,
9b) instytutów działających w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz,
9c) jednostek organizacyjnych tworzonych przez Polską Akademię Nauk,
10) Polskiej Komisji Akredytacyjnej,
11) Rady Doskonałości Naukowej
– zwanych dalej „podmiotami publicznymi”.
2. Przepis art. 13 ust. 2 pkt 1 stosuje się również do podmiotu, któremu podmiot
publiczny powierzył lub zlecił realizację zadania publicznego, jeżeli w związku
z realizacją tego zadania istnieje obowiązek przekazywania informacji do lub od
podmiotów niebędących organami administracji rządowej.
3. Przepisów ustawy nie stosuje się do przedsiębiorstw państwowych, spółek
handlowych, służb specjalnych w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 24 maja 2002 r.
o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2020 r.
poz. 27), Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej oraz Narodowego Banku Polskiego, z wyjątkiem art. 13 ust.
2 pkt 1, gdy w związku z realizacją zadań przez te podmioty istnieje obowiązek
przekazywania informacji do i od podmiotów niebędących organami administracji
rządowej, oraz z wyjątkiem art. 13a, art. 19c i art. 19d.
4. Przepisów rozdziału 4 nie stosuje się do instytutów badawczych, Centrum
Łukasiewicz, instytutów działających w ramach Sieci Badawczej Łukasiewicz,
uczelni, federacji podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, Polskiej
Akademii Nauk i tworzonych przez nią jednostek organizacyjnych, Polskiej Komisji
Akredytacyjnej, Rady Doskonałości Naukowej, Rzecznika Praw Obywatelskich,
Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego, sądów administracyjnych,
Najwyższej Izby Kontroli, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Krajowego Biura
Wyborczego, Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko
Narodowi Polskiemu, Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, Komisji
Nadzoru Finansowego oraz Generalnego Inspektora Informacji Finansowej.
art. 3.
więcej
1) informatyczny nośnik danych – materiał lub urządzenie służące do zapisywania,
przechowywania i odczytywania danych w postaci cyfrowej;
2) dokument elektroniczny – stanowiący odrębną całość znaczeniową zbiór danych
uporządkowanych w określonej strukturze wewnętrznej i zapisany na
informatycznym nośniku danych;
3) system teleinformatyczny – zespół współpracujących ze sobą urządzeń
informatycznych i oprogramowania zapewniający przetwarzanie,
przechowywanie, a także wysyłanie i odbieranie danych przez sieci
telekomunikacyjne za pomocą właściwego dla danego rodzaju sieci
telekomunikacyjnego urządzenia końcowego w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460);
4) środki komunikacji elektronicznej – środki komunikacji elektronicznej
w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług
drogą elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730);
5) rejestr publiczny – rejestr, ewidencję, wykaz, listę, spis albo inną formę
ewidencji, służące do realizacji zadań publicznych, prowadzone przez podmiot
publiczny na podstawie odrębnych przepisów ustawowych;
6) projekt informatyczny o publicznym zastosowaniu – określony w dokumentacji
zespół czynności organizacyjnych i technicznych mających na celu zbudowanie,
rozbudowanie lub unowocześnienie systemu teleinformatycznego używanego do
realizacji zadań publicznych, zapewnienie utrzymania tego systemu lub
opracowanie procedur realizowania zadań publicznych drogą elektroniczną;
7) ponadsektorowy projekt informatyczny – projekt informatyczny o publicznym
zastosowaniu, którego zakres przedmiotowy dotyczy spraw należących do
właściwości więcej niż jednego działu administracji rządowej;
8) sektorowy projekt informatyczny – projekt informatyczny o publicznym
zastosowaniu, którego zakres przedmiotowy dotyczy spraw należących do
właściwości jednego działu administracji rządowej;
9) minimalne wymagania dla systemów teleinformatycznych – zespół wymagań
organizacyjnych i technicznych, których spełnienie przez system
teleinformatyczny używany do realizacji zadań publicznych umożliwia wymianę
danych z innymi systemami teleinformatycznymi używanymi do realizacji zadań publicznych oraz zapewnia dostęp do zasobów informacji udostępnianych za pomocą tych systemów;
10) minimalne wymagania dla rejestrów publicznych i wymiany informacji
w postaci elektronicznej – zespół cech informacyjnych, w tym identyfikatorów
oraz odpowiadających im charakterystyk elementów strukturalnych przekazu
informacji, takich jak zawartości pola danych, służących do zapewnienia
spójności prowadzenia rejestrów publicznych oraz wymiany informacji
w postaci elektronicznej z podmiotami publicznymi;
11) oprogramowanie interfejsowe – oprogramowanie umożliwiające łączenie
i wymianę danych w komunikacji pomiędzy systemami teleinformatycznymi;
12) testy akceptacyjne – udokumentowane wartości danych wejściowych
wprowadzanych do systemu teleinformatycznego i powiązanych z nimi wartości
oczekiwanych danych wyjściowych, opisujące zestawy poprawnych odpowiedzi
systemu teleinformatycznego na podawane dane wejściowe, pozwalające na
sprawdzenie poprawności wdrożenia oprogramowania interfejsowego;
13) elektroniczna platforma usług administracji publicznej – system
teleinformatyczny, w którym instytucje publiczne udostępniają usługi przez
pojedynczy punkt dostępowy w sieci Internet;
14) profil zaufany – środek identyfikacji elektronicznej zawierający zestaw danych
identyfikujących i opisujących osobę fizyczną, która posiada pełną albo
ograniczoną zdolność do czynności prawnych, który został wydany w sposób,
o którym mowa w art. 20c albo art. 20ca;
14a) podpis zaufany – podpis elektroniczny, którego autentyczność i integralność są
zapewniane przy użyciu pieczęci elektronicznej ministra właściwego do spraw
informatyzacji, zawierający:
a) dane identyfikujące osobę, ustalone na podstawie środka identyfikacji
elektronicznej wydanego w systemie, o którym mowa w art. 20aa pkt 1,
obejmujące:
– imię (imiona),
– nazwisko,
– numer PESEL,
b) identyfikator środka identyfikacji elektronicznej, przy użyciu którego został
złożony,
c) czas jego złożenia;
14b) profil osobisty – środek identyfikacji elektronicznej, o którym mowa w art. 2 ust.
1 pkt 10 ustawy z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z 2019
r. poz. 653, 730 i 2294);
15) (uchylony)
16) (uchylony)
17) elektroniczna skrzynka podawcza – dostępny publicznie środek komunikacji
elektronicznej służący do przekazywania dokumentu elektronicznego do
podmiotu publicznego przy wykorzystaniu powszechnie dostępnego systemu
teleinformatycznego;
18) interoperacyjność – zdolność różnych podmiotów oraz używanych przez nie
systemów teleinformatycznych i rejestrów publicznych do współdziałania na
rzecz osiągnięcia wzajemnie korzystnych i uzgodnionych celów, z
uwzględnieniem współdzielenia informacji i wiedzy przez wspierane przez nie
procesy biznesowe realizowane za pomocą wymiany danych za pośrednictwem
wykorzystywanych przez te podmioty systemów teleinformatycznych;
19) neutralność technologiczna – zasada równego traktowania przez władze
publiczne technologii teleinformatycznych i tworzenia warunków do ich
uczciwej konkurencji, w tym zapobiegania możliwości eliminacji technologii
konkurencyjnych przy rozbudowie i modyfikacji eksploatowanych systemów
teleinformatycznych lub przy tworzeniu konkurencyjnych produktów
i rozwiązań;
20) urzędowe poświadczenie odbioru – dane elektroniczne powiązane
z dokumentem elektronicznym doręczonym podmiotowi publicznemu lub przez
niego doręczanym w sposób zapewniający rozpoznawalność późniejszych zmian
dokonanych w tych danych, określające:
a) pełną nazwę podmiotu publicznego, któremu doręczono dokument
elektroniczny lub który doręcza dokument,
b) datę i godzinę wprowadzenia albo przeniesienia dokumentu
elektronicznego do systemu teleinformatycznego podmiotu publicznego –
w odniesieniu do dokumentu doręczanego podmiotowi publicznemu,
c) datę i godzinę podpisania urzędowego poświadczenia odbioru przez
adresata z użyciem mechanizmów, o których mowa w art. 20a ust. 1 albo
2 – w odniesieniu do dokumentu doręczanego przez podmiot publiczny,
d) datę i godzinę wytworzenia urzędowego poświadczenia odbioru;
21) Krajowe Ramy Interoperacyjności – zestaw wymagań semantycznych,
organizacyjnych oraz technologicznych dotyczących interoperacyjności
systemów teleinformatycznych i rejestrów publicznych;
22) użytkownik – osobę fizyczną korzystającą z systemów teleinformatycznych;
23) katalog usług – rejestr, udostępniony na elektronicznej platformie usług
administracji publicznej, zawierający informacje o usługach udostępnianych
przez podmioty publiczne;
24) wzór dokumentu elektronicznego – zbiór danych określających zestaw, sposób
oznaczania oraz wymagalność elementów treści i metadanych dokumentu
elektronicznego, a także mogących określać sposób zapisu danych dla
wskazanych elementów oraz kolejność i sposób wyświetlania na ekranie lub
drukowania poszczególnych elementów (wizualizacji);
25) formularz elektroniczny – oprogramowanie służące do przygotowania
i wygenerowania dokumentu elektronicznego zgodnego z odpowiadającym mu
wzorem dokumentu elektronicznego, mogące stanowić część usługi
udostępnionej na ePUAP lub w innym systemie teleinformatycznym;
26) zakres użytkowy dokumentu elektronicznego – dane zawarte w dokumencie
elektronicznym niezbędne do załatwienia określonego rodzaju spraw za
pośrednictwem usługi udostępnionej na ePUAP lub w innym systemie
teleinformatycznym;
27) autoryzacja – przydzielenie osobie fizycznej lub prawnej, uprawnień w systemie
teleinformatycznym po jej pozytywnym uwierzytelnieniu lub potwierdzenie woli
realizacji czynności w postaci elektronicznej przez uwierzytelnionego
użytkownika za pomocą dodatkowych danych.
art. 4.
więcej
1) przepisów o ochronie danych osobowych;
2) ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 742);
3) obowiązków wynikających z potrzeby współpracy z systemami
teleinformatycznymi i rejestrami organów innych państw lub organizacji
międzynarodowych;
4) obowiązków wynikających z umów międzynarodowych, jak również umów
o członkostwo w instytucjach międzynarodowych, w przypadku gdy prawo
danego podmiotu do członkostwa w instytucjach międzynarodowych zostało
zagwarantowane aktem prawnym o mocy ustawy.
art. 5.
więcej
art. 6.
więcej
art. 7.
więcej
art. 8.
więcej
art. 9.
więcej
art. 10.
więcej
art. 11.
więcej
art. 12.
więcej
Art. 12a. (uchylony).
Art. 12b. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
informatyzacji, przyjmuje, w drodze uchwały, Program Zintegrowanej Informatyzacji
Państwa stanowiący program rozwoju w rozumieniu art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia
6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz.
1295 i 2020).
Art. 12c. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji może raz w roku
przeprowadzić konkurs na dofinansowanie projektów informatycznych o publicznym
zastosowaniu lub przedsięwzięć wspierających rozwój społeczeństwa
informacyjnego, zwany dalej „konkursem”.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji publikuje ogłoszenie o konkursie
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra.
3. Ogłoszenie o konkursie określa co najmniej:
1) przedmiot konkursu;
2) podmioty publiczne mogące ubiegać się o dofinansowanie;
3) warunki udziału w konkursie;
4) kryteria oceny wniosku o dofinansowanie;
5) termin i warunki realizacji projektu lub przedsięwzięcia;
6) wysokość środków finansowych przeznaczonych na realizację konkursu;
7) termin składania wniosków o dofinansowanie.
4. Podmioty publiczne lub podmioty, o których mowa w art. 20c ust. 2a, mogące
ubiegać się o dofinansowanie składają wniosek o dofinansowanie do ministra
właściwego do spraw informatyzacji.
Art. 12d. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji rozstrzyga konkurs na
podstawie oceny wniosków dokonanej przez komisję konkursową oraz ogłasza wyniki
konkursu.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w drodze zarządzenia, powołuje
komisję konkursową, a także określa jej skład, tryb pracy oraz zakres zadań.
3. Datą ogłoszenia wyników konkursu jest data ich zamieszczenia w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw
informatyzacji.
Art. 12e. 1. Wnioskodawca może złożyć do ministra właściwego do spraw
informatyzacji odwołanie od wyniku konkursu, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia
wyniku konkursu.
2. Odwołanie wniesione po terminie nie podlega rozpatrzeniu. O zachowaniu
terminu decyduje data wpływu odwołania do urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw informatyzacji.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji rozpatruje odwołanie w terminie
14 dni od dnia jego wpływu do urzędu obsługującego tego ministra.
Art. 12f. 1. Środki finansowe na dofinansowanie projektów i przedsięwzięć,
o których mowa w art. 12c ust. 1, są przekazywane podmiotowi, którego wniosek
o dofinansowanie został wyłoniony w drodze konkursu, w formie dotacji celowej, na
podstawie umowy zawartej między ministrem właściwym do spraw informatyzacji
a tym podmiotem.
2. Umowa o dofinansowanie nie może zostać zawarta przed upływem terminu,
o którym mowa w art. 12e ust. 1, a w przypadku wniesienia odwołania od wyniku
konkursu – do czasu rozpatrzenia odwołania.
Art. 12g. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji unieważnia konkurs,
jeżeli:
1) w terminie wskazanym w ogłoszeniu o konkursie nie złożono żadnego wniosku
o dofinansowanie;
2) żaden ze złożonych wniosków o dofinansowanie nie spełnia warunków
określonych w ogłoszeniu o konkursie.
2. Informację o unieważnieniu konkursu minister właściwy do spraw
informatyzacji zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
ministra.
Art. 12h. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb przeprowadzania konkursu oraz kryteria, sposób i tryb przeznaczania oraz
rozliczania środków finansowych na dofinansowanie projektów i przedsięwzięć,
o których mowa w art. 12c ust. 1, w tym:
a) sposób oceny wniosków o dofinansowanie projektów i przedsięwzięć,
b) sposób oceny realizacji projektów i przedsięwzięć, zgodnie z warunkami
określonymi w umowie, o której mowa w art. 12f ust. 1;
2) wzór wniosku o dofinansowanie;
3) wzór raportu rocznego z przebiegu realizacji projektów i przedsięwzięć oraz
rozliczenia przyznanych środków finansowych;
4) wzór raportu końcowego z przebiegu realizacji projektów i przedsięwzięć oraz
rozliczenia przyznanych środków finansowych.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 1, uwzględni:
1) możliwość elektronicznego składania wniosków o dofinansowanie;
2) potrzebę dokonania oceny wniosków o dofinansowanie za pomocą
zobiektywizowanych kryteriów;
3) potrzebę dokonania oceny realizacji projektów i przedsięwzięć na podstawie
raportów rocznych i raportu końcowego;
4) konieczność ujednolicenia składanych wniosków o dofinansowanie oraz
raportów rocznych i końcowych.
Art. 12i. 1. Podmioty, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, w ramach realizacji
projektów informatycznych o pub-licznym zastosowaniu oraz przedsięwzięć
wspierających rozwój społeczeństwa informacyjnego mogą pozyskiwać innowacyjne
rozwiązania technologiczne służące realizacji zadań publicznych.
2. Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. zapewnia wsparcie w realizacji projektów
informatycznych o publicznym zastosowaniu oraz przedsięwzięć wspierających
rozwój społeczeństwa informacyjnego, w szczególności przez świadczenie usług
doradczych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 2, w procesie
pozyskiwania przez te podmioty innowacyjnych rozwiązań technologicznych.
3. Wykonywanie przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. zadań, o których
mowa w ust. 2, może być finansowane z dotacji celowych z budżetu państwa oraz
środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz innych środków
pochodzących ze źródeł zagranicznych, niepodlegających zwrotowi, oraz odsetek od
nich, o ile odrębne przepisy lub umowy dotyczące przekazania lub wykorzystania tych
środków nie stanowią inaczej.
4. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 3, nie mogą:
1) przewyższać koniecznych, rzeczywistych kosztów bezpośrednich i pośrednich
poniesionych przez Agencję Rozwoju Przemysłu S.A. na realizację zadań, o
których mowa w ust. 2;
2) obejmować dofinansowania działalności gospodarczej Agencji Rozwoju
Przemysłu S.A.
5. Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. prowadzi wyodrębnioną ewidencję dla
zadań finansowanych ze środków, o których mowa w ust. 3, oraz dla działalności
gospodarczej, w tym jest obowiązana do prawidłowego przypisywania przychodów i
kosztów na podstawie metod mających obiektywne uzasadnienie, z uwzględnieniem
odrębnych przepisów.
art. 13.
więcej
teleinformatycznych spełniających minimalne wymagania dla systemów
teleinformatycznych oraz zapewniających interoperacyjność systemów na zasadach
określonych w Krajowych Ramach Interoperacyjności.
1a. Postanowienia ust. 1 nie stosuje się do systemów teleinformatycznych
używanych do celów naukowych i dydaktycznych.
2. Podmiot publiczny realizujący zadania publiczne przy wykorzystaniu systemu
teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej do
przekazywania danych pomiędzy tym podmiotem a podmiotem niebędącym organem
administracji rządowej:
1) zapewnia, aby system teleinformatyczny służący do wymiany danych pomiędzy
tym podmiotem a podmiotami niebędącymi organami administracji rządowej,
poza minimalnymi wymaganiami, o których mowa w ust. 1, spełniał wymóg
równego traktowania rozwiązań informatycznych;
2) publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej lub udostępnia w inny sposób:
a) zestawienie stosowanych w oprogramowaniu interfejsowym systemu
teleinformatycznego używanego przez ten podmiot do realizacji zadań
publicznych struktur dokumentów elektronicznych, formatów danych oraz
protokołów komunikacyjnych i szyfrujących,
b) testy akceptacyjne, z zastrzeżeniem ust. 4.
3. Rozwiązania, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, nie mogą wykraczać poza
zakres minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych.
4. Podmiot publiczny może nie udostępniać testów akceptacyjnych, jeżeli
w oprogramowaniu interfejsowym mają być stosowane wyłącznie formaty danych
oraz protokoły komunikacyjne i szyfrujące określone w przepisach wydanych na
podstawie art. 18 pkt 1.
Art. 13a. Podmioty publiczne, o których mowa w art. 2 ust. 1, służby specjalne
w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, Kancelaria Sejmu, Kancelaria Senatu, Kancelaria Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Narodowy Bank Polski, agencje
wykonawcze w rozumieniu art. 18 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649, 2020 i 2473) oraz podmioty,
o których mowa w art. 2 ust. 4, niewskazane wprost w art. 2 ust. 1, uprawnione do
wykonywania praw majątkowych do programu komputerowego stworzonego przez
pracowników w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy świadczonej na
rzecz tych podmiotów, mogą umożliwić sobie wzajemnie nieodpłatne korzystanie
z tego programu komputerowego.
Art. 13b. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia
funkcjonowanie systemu rejestrów państwowych, stanowiącego rozwiązanie
organizacyjno-techniczne, wykorzystywane do prowadzenia rejestrów publicznych.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi i udostępni w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra:
1) standardy technologiczne funkcjonowania systemu rejestrów państwowych oraz
wymiany danych przetwarzanych w rejestrach publicznych utrzymywanych z
wykorzystaniem systemu rejestrów państwowych;
2) informacje o rejestrach prowadzonych w systemie rejestrów państwowych.
art. 14.
więcej
1) prowadzić ten rejestr w sposób zapewniający spełnianie minimalnych wymagań
dla systemów teleinformatycznych, w przypadku gdy ten rejestr działa przy
użyciu systemów teleinformatycznych;
2) prowadzić ten rejestr zgodnie z minimalnymi wymaganiami dla rejestrów
publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej;
3) umożliwić dostarczanie informacji do tego rejestru oraz udostępnianie informacji
z tego rejestru drogą elektroniczną, w przypadku gdy ten rejestr działa przy
użyciu systemów teleinformatycznych.
2. Organ administracji rządowej zapewnia działanie rejestru publicznego,
używając systemów teleinformatycznych.
art. 15.
więcej
publicznemu albo podmiotowi niebędącemu podmiotem publicznym, realizującym
zadania publiczne na podstawie odrębnych przepisów albo na skutek powierzenia lub
zlecenia przez podmiot publiczny ich realizacji, nieodpłatny dostęp do danych
zgromadzonych w prowadzonym rejestrze, w zakresie niezbędnym do realizacji tych
zadań.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, powinny być udostępniane za pomocą
środków komunikacji elektronicznej i mogą być wykorzystane wyłącznie do realizacji
zadań publicznych.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, zakres i tryb
udostępniania danych, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze potrzebę
usprawnienia realizacji zadań publicznych, zapewnienia szybkiego i bezpiecznego
dostępu do danych oraz zabezpieczenia wykorzystania danych do celów realizacji
zadań publicznych.
4. Przekazanie przez podmiot prowadzący rejestr publiczny danych z rejestru do
ich ponownego wykorzystywania w celu innym niż realizacja zadania publicznego
następuje na zasadach określonych w ustawie z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym
wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1446).
Art. 15a. 1. Podmiot publiczny udostępnia dane gromadzone w prowadzonym
rejestrze publicznym lub w systemie teleinformatycznym innemu podmiotowi
publicznemu lub podmiotowi, o którym mowa w art. 19c ust. 1, z uwzględnieniem
zasad przewidzianych w przepisach szczególnych dotyczących odpowiednio tego
rejestru lub danych gromadzonych w tym systemie teleinformatycznym, wyłącznie na
potrzeby usługi online, która jest świadczona na rzecz osoby albo podmiotu przy
użyciu systemu teleinformatycznego.
2. Udostępnienie danych, o których mowa w ust. 1, następuje na każdorazowy
wniosek osoby albo podmiotu, na rzecz których świadczona jest usługa online
i których te dane dotyczą, po ich uwierzytelnieniu w sposób, o którym mowa
w art. 20a ust. 1. Osobie lub podmiotowi, których dane są udostępniane, zapewnia się
wgląd do udostępnionych danych.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, kieruje się do podmiotu, o którym mowa
w ust. 1, za pośrednictwem podmiotu udostępniającego usługę online.
3. Jeżeli podmiot świadczący usługę online, o której mowa w ust. 1, posiada
dostęp do danych osoby albo podmiotu, na rzecz których świadczona jest usługa
online, zgromadzonych w rejestrze publicznym lub systemie teleinformatycznym
wynikający:
1) z jawności tych danych lub
2) z przepisów szczególnych uprawniających ten podmiot do dostępu do tych
danych
– a dostęp ten może być realizowany w sposób, o którym mowa w ust. 4,
udostępnienie tych danych jest realizowane bez konieczności składania wniosku.
4. Udostępnienie danych, o których mowa w ust. 1, następuje za pośrednictwem
usług sieciowych między systemem teleinformatycznym, z którego udostępniane są
dane, a systemem teleinformatycznym, przy użyciu którego świadczona jest usługa
online.
5. Warunki udostępniania danych, o których mowa w ust. 1, określa się
w porozumieniu, z uwzględnieniem przepisów szczególnych regulujących
funkcjonowanie rejestrów lub systemów teleinformatycznych, z których wnioskowane dane pochodzą.
6. Udostępnienie usług sieciowych, o których mowa w ust. 4, następuje
w terminie określonym w porozumieniu, nie dłuższym jednak niż 12 miesięcy od
zawarcia tego porozumienia.
7. Udostępniane dane, o których mowa w ust. 1, są wykorzystywane wyłącznie
do realizacji usługi online świadczonej na rzecz osoby albo podmiotu, o których mowa
w ust. 2, w celu:
1) uzupełnienia zakresu użytkowego dokumentu elektronicznego wymaganego
w związku ze świadczoną usługą online;
2) potwierdzenia faktów lub stanu prawnego wymaganego w związku ze
świadczoną usługą online.
Art. 15b. 1. Podmiot publiczny w celu ochrony interesu prawnego lub
faktycznego osoby fizycznej, w szczególności w związku z realizowanymi na jej rzecz
usługami, może wykorzystywać jej dane kontaktowe gromadzone w rejestrze
publicznym lub systemach teleinformatycznych. Brak odpowiedzi osoby fizycznej na
próbę nawiązania przez podmiot publiczny kontaktu z wykorzystaniem danych
kontaktowych nie może negatywnie wpłynąć na jej sytuację prawną lub faktyczną.
2. Podmiot publiczny, wykorzystując dane kontaktowe osoby fizycznej,
informuje ją o podstawie prawnej nawiązania kontaktu.
art. 16.
więcej
teleinformatycznym, jest obowiązany zapewnić możliwość przekazywania danych
również w postaci elektronicznej przez wymianę dokumentów elektronicznych
związanych z załatwianiem spraw należących do jego zakresu działania,
wykorzystując informatyczne nośniki danych lub środki komunikacji elektronicznej.
1a. Podmiot publiczny udostępnia elektroniczną skrzynkę podawczą, spełniającą
standardy określone i opublikowane na ePUAP przez ministra właściwego do spraw
informatyzacji, oraz zapewnia jej obsługę.
1b. Podmiot publiczny, w terminie 7 dni od dnia udostępnienia elektronicznej
skrzynki podawczej, przekazuje ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji
informację o jej adresie.
2. Podmiot publiczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany prowadzić
wymianę informacji w postaci elektronicznej:
1) z wykorzystaniem systemów teleinformatycznych, spełniających minimalne
wymagania dla systemów teleinformatycznych;
2) zgodnie z minimalnymi wymaganiami dla rejestrów publicznych i wymiany
informacji w postaci elektronicznej.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) warunki organizacyjno-techniczne doręczania dokumentów elektronicznych,
w tym reguły tworzenia elektronicznej skrzynki podawczej,
2) formę urzędowego poświadczania odbioru dokumentów elektronicznych przez
adresatów,
3) sposób sporządzania i doręczania dokumentów elektronicznych,
4) sposób udostępniania kopii dokumentów elektronicznych oraz warunki
bezpieczeństwa udostępniania formularzy i wzorów dokumentów
– uwzględniając minimalne wymagania dla rejestrów publicznych i wymiany danych
w postaci elektronicznej oraz potrzebę usprawnienia i ujednolicenia obiegu
dokumentów między podmiotami publicznymi.
Art. 16a. 1. W przypadku gdy w przepisach prawa został wskazany organ
właściwy do określenia wzoru dokumentu, jeżeli przepisy te nie wykluczają
przesyłania dokumentów drogą elektroniczną, organ ten:
1) przekazuje ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji wzór dokumentu
elektronicznego w celu umieszczenia go w centralnym repozytorium wzorów
dokumentów elektronicznych, o którym mowa w art. 19b ust. 1;
2) przekazuje ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji opis usługi
możliwej do zrealizowania przy wykorzystaniu wzoru dokumentu
elektronicznego w celu zamieszczenia go w katalogu usług;
3) udostępnia na ePUAP lub w innym systemie teleinformatycznym formularz
elektroniczny umożliwiający wygenerowanie dokumentu elektronicznego w celu
złożenia go za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
2. Czynności, o których mowa w ust. 1, organ realizuje w terminie 3 miesięcy od
dnia wejścia w życie przepisów określających wzór dokumentu.
3. Formularz elektroniczny udostępniony na ePUAP lub w innym systemie
teleinformatycznym, którego funkcjonowanie zapewnia minister właściwy do spraw
informatyzacji, spełnia standardy określone dla formularzy elektronicznych przez
ministra właściwego do spraw informatyzacji, opublikowane w Biuletynie Informacji
Publicznej na jego stronie podmiotowej.
4. W przypadku gdy formularz elektroniczny nie spełnia standardów, o których
mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw informatyzacji może wezwać organ do
dostosowania, we wskazanym terminie, formularza elektronicznego do tych
standardów.
5. W przypadku niedostosowania we wskazanym terminie formularza
elektronicznego do standardów, o których mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw
informatyzacji może usunąć formularz elektroniczny z systemu albo po zasięgnięciu
opinii organu, który udostępnił formularz elektroniczny, dokonać jego modyfikacji.
6. W celu poprawienia funkcjonalności usługi minister właściwy do spraw
informatyzacji może, po zasięgnięciu opinii organu właściwego do określenia wzoru
dokumentu oraz w uzasadnionych przypadkach organów, w których właściwości
pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze zakresem użytkowym
dokumentu elektronicznego, udostępnić na ePUAP lub w innym systemie
teleinformatycznym formularz elektroniczny.
7. Jeżeli organ właściwy do określenia wzoru dokumentu nie określił wzoru
dokumentu elektronicznego, minister właściwy do spraw informatyzacji może, po
zasięgnięciu opinii organu właściwego do określenia wzoru dokumentu oraz
w uzasadnionych przypadkach organów, w których właściwości pozostają sprawy
związane z określonym w tym wzorze zakresem użytkowym dokumentu
elektronicznego, określić wzór dokumentu elektronicznego.
8. W przypadku określenia wzoru dokumentu elektronicznego przez ministra
właściwego do spraw informatyzacji ust. 1 pkt 1–3 stosuje się odpowiednio.
Art. 16b. 1. W przypadku gdy w przepisach prawa nie został wskazany organ
właściwy do określenia wzoru dokumentu, wzór dokumentu elektronicznego może
przekazać do centralnego repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych organ,
w którego właściwości pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze
zakresem użytkowym dokumentów elektronicznych, lub minister właściwy do spraw
informatyzacji po zasięgnięciu w uzasadnionych przypadkach opinii organów,
w których właściwości pozostają sprawy związane z określonym w tym wzorze
zakresem użytkowym dokumentu elektronicznego.
2. Do przekazania, o którym mowa w ust. 1, stosuje się art. 16a ust. 1.
art. 17.
więcej
Spraw Cyfryzacji, zwana dalej „Radą”. Rada jest organem opiniodawczo-doradczym
ministra.
2. Do zadań Rady należy:
1) proponowanie i opiniowanie na zlecenie ministra właściwego do spraw
informatyzacji projektów stanowisk Rady Ministrów w sprawie dokumentów
Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego dotyczących spraw
informatyzacji, łączności lub rozwoju społeczeństwa informacyjnego;
1a) opiniowanie projektu Programu Zintegrowanej Informatyzacji Państwa oraz
innych dokumentów rządowych, w tym projektów strategii rozwoju i projektów
programów, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju, dotyczących spraw informatyzacji, łączności lub
rozwoju społeczeństwa informacyjnego;
2) opiniowanie projektów przepisów wydawanych na podstawie art. 18;
3) opiniowanie innych przekazanych przez ministra właściwego do spraw
informatyzacji projektów aktów prawnych i innych dokumentów dotyczących
spraw informatyzacji, łączności lub rozwoju społeczeństwa informacyjnego;
4) opiniowanie na zlecenie ministra właściwego do spraw informatyzacji raportów
i innych opracowań dotyczących:
a) potrzeb i postulatów dotyczących rozwoju społeczeństwa informacyjnego,
b) zasad funkcjonowania rejestrów publicznych,
c) zasad wdrażania systemów teleinformatycznych w administracji publicznej
oraz stanu ich realizacji,
d) aktualnych rozwiązań technicznych mających zastosowanie
w informatyzacji administracji, rozwoju sieci i usług szerokopasmowych,
e) terminologii polskiej z zakresu informatyki i łączności.
3. Rada może inicjować działania na rzecz informatyzacji, rozwoju rynku
technologii informatyczno-komunikacyjnych oraz rozwoju społeczeństwa
informacyjnego.
4. Rada wyraża opinię w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektów lub
propozycji, o których mowa w ust. 2.
5. Opinie, protokoły posiedzeń oraz inne dokumenty Rady są publikowane
w wydzielonej części Biuletynu Informacji Publicznej na stronach ministra
właściwego do spraw informatyzacji.
6. Rada przedstawia ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji
sprawozdanie z działalności za każdy rok kalendarzowy w terminie do dnia
30 kwietnia następnego roku.
7. Rada składa się z od 15 do 20 członków.
8. Kandydatów na członków Rady mogą rekomendować:
1) ministrowie;
2) Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych;
3) Prezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego;
4) współprzewodniczący ze strony samorządowej Komisji Wspólnej Rządu
i Samorządu Terytorialnego;
5) podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca
2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85), które
prowadzą badania naukowe lub prace rozwojowe w zakresie informatyki lub
łączności;
6) izby gospodarcze reprezentujące przedsiębiorców wykonujących działalność
gospodarczą w zakresie gospodarki elektronicznej, komunikacji, mediów,
wytwarzania sprzętu informatycznego, oprogramowania lub świadczenia usług
informatycznych;
7) stowarzyszenia wpisane do Krajowego Rejestru Sądowego, których celem
statutowym jest reprezentowanie środowiska informatycznego lub wspieranie
zastosowań informatyki, gospodarki elektronicznej, komunikacji lub mediów.
9. Rekomendowany do Rady kandydat powinien posiadać wykształcenie wyższe
oraz wyrazić zgodę na kandydowanie.
10. Minister właściwy do spraw informatyzacji powołuje skład Rady na
dwuletnią kadencję spośród kandydatów rekomendowanych przez podmioty,
o których mowa w ust. 8.
11. Przed upływem kadencji członkostwo w Radzie wygasa z powodu:
1) rezygnacji członka Rady złożonej na piśmie Przewodniczącemu Rady;
2) śmierci członka Rady;
3) niemożności sprawowania funkcji członka Rady z powodu długotrwałej choroby
stwierdzonej zaświadczeniem lekarskim;
4) wycofania rekomendacji podmiotu, o której mowa w ust. 8.
12. W przypadkach, o których mowa w ust. 11, minister właściwy do spraw
informatyzacji powołuje na członka Rady osobę spośród pozostałych
rekomendowanych kandydatów po sprawdzeniu aktualności rekomendacji.
13. Minister właściwy do spraw informatyzacji powołuje i odwołuje
Przewodniczącego i Wiceprzewodniczącego Rady spośród jej członków.
14. Przewodniczący Rady kieruje jej pracami i reprezentuje ją na zewnątrz.
W przypadku nieobecności Przewodniczącego zastępuje go Wiceprzewodniczący.
15. Obsługę Rady zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw
informatyzacji.
16. Na posiedzenie Rady mogą być zapraszane, przez ministra właściwego do
spraw informatyzacji oraz Przewodniczącego Rady, inne osoby, o ile jest to wskazane
dla realizacji zadań Rady.
17. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość wynagrodzenia członka Rady za udział w posiedzeniu,
uwzględniając funkcje pełnione przez członków Rady i zakres obowiązków członków
Rady, a także mając na uwadze, że wynagrodzenie za jedno posiedzenie Rady nie
może przekroczyć 50% minimalnego wynagrodzenia określonego na podstawie
ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U.
z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564), obowiązującego w dniu powołania Rady.
18. Zamiejscowym członkom Rady przysługują diety oraz zwrot kosztów
podróży i zakwaterowania na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495).
19. Szczegółowy tryb działania Rady określa jej regulamin ustanawiany na
wniosek Rady przez ministra właściwego do spraw informatyzacji.
art. 18.
więcej
informatyzacji, określi w drodze rozporządzenia:
1) minimalne wymagania dla systemów teleinformatycznych, mając na uwadze
konieczność zapewnienia:
a) spójności działania systemów teleinformatycznych używanych do realizacji
zadań publicznych poprzez określenie co najmniej specyfikacji formatów
danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących, które mają być
stosowane w oprogramowaniu interfejsowym, przy zachowaniu możliwości
nieodpłatnego wykorzystania tych specyfikacji,
b) sprawnej i bezpiecznej wymiany informacji w postaci elektronicznej
między podmiotami publicznymi oraz między podmiotami publicznymi
a organami innych państw lub organizacji międzynarodowych
c) (uchylona)
– z uwzględnieniem Polskich Norm oraz innych dokumentów normalizacyjnych
zatwierdzonych przez krajową jednostkę normalizacyjną, zachowując zasadę
równego traktowania różnych rozwiązań informatycznych;
2) minimalne wymagania dla rejestrów publicznych i wymiany informacji
w postaci elektronicznej, uwzględniając konieczność zachowania spójności
prowadzenia rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci
elektronicznej z podmiotami publicznymi;
3) Krajowe Ramy Interoperacyjności obejmujące zagadnienia interoperacyjności
semantycznej, organizacyjnej oraz technologicznej, z uwzględnieniem zasady
równego traktowania różnych rozwiązań informatycznych, Polskich Norm oraz
innych dokumentów normalizacyjnych zatwierdzonych przez krajową jednostkę
normalizacyjną.
art. 19.
więcej
Art. 19a. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia
funkcjonowanie ePUAP.
1a. Minister właściwy do spraw informatyzacji zamieszcza na ePUAP
informację o adresach elektronicznych skrzynek podawczych udostępnionych przez
podmioty publiczne.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji jest administratorem danych
użytkowników ePUAP.
2a. Minister właściwy do spraw informatyzacji, na wniosek banku krajowego lub
innego przedsiębiorcy, udziela zgody na nieodpłatne wykorzystywanie do
identyfikacji i uwierzytelniania w ePUAP środków identyfikacji elektronicznej
stosowanych do uwierzytelniania w systemie teleinformatycznym banku krajowego
lub innego przedsiębiorcy, po spełnieniu przez bank krajowy lub innego
przedsiębiorcę warunków, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
ust. 3.
2b. Minister właściwy do spraw informatyzacji może sprawdzać, czy bank
krajowy lub inny przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, spełnia warunki, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.
2c. Minister właściwy do spraw informatyzacji cofa zgodę, o której mowa w ust.
2a, w przypadku gdy bank krajowy lub inny przedsiębiorca nie spełnia warunków
określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres i warunki korzystania z ePUAP,
2) sposób identyfikacji i uwierzytelniania w ePUAP, w tym przy wykorzystaniu
środków identyfikacji elektronicznej stosowanych do uwierzytelniania
w systemie teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy,
3) warunki organizacyjne i techniczne nieodpłatnego wykorzystywania do
identyfikacji i uwierzytelniania w ePUAP środków identyfikacji elektronicznej
stosowanych do uwierzytelniania w systemie teleinformatycznym banku
krajowego lub innego przedsiębiorcy,
4) sposób potwierdzania spełniania warunków, o których mowa w pkt 1
– z uwzględnieniem roli ePUAP w procesie realizacji zadań publicznych drogą
elektroniczną oraz zasad przetwarzania danych osobowych.
Art. 19b. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji w ramach ePUAP
prowadzi centralne repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych, zwane dalej
„centralnym repozytorium”.
2. W centralnym repozytorium umieszcza się, przechowuje i udostępnia wzory
dokumentów, które uwzględniają niezbędne elementy struktury dokumentów
elektronicznych określone w przepisach wydanych na podstawie art. 5 ust. 2a ustawy
z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2019
r. poz. 553, 730 i 2020).
3. Organy administracji publicznej przekazują do centralnego repozytorium oraz
udostępniają w Biuletynie Informacji Publicznej wzory dokumentów elektronicznych.
Przy sporządzaniu wzorów dokumentów elektronicznych stosuje się międzynarodowe
standardy dotyczące sporządzania dokumentów elektronicznych przez organy
administracji publicznej, z uwzględnieniem konieczności podpisywania ich
kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
4. Jeżeli wzór podania określają odrębne przepisy, to umieszczenie wzoru
dokumentu elektronicznego przez organy administracji publicznej w centralnym
repozytorium jest równoznaczne z określeniem wzoru wnoszenia podań, o których
mowa w art. 63 § 3a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 oraz z 2019 r. poz. 60, 730 i 1133).
5. Niezależnie od obowiązku wynikającego z ust. 3 organy administracji
publicznej mogą prowadzić własne lub wspólnie z innymi organami administracji
publicznej repozytoria wzorów dokumentów elektronicznych.
Art. 19c. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zawrzeć
porozumienie w sprawie udostępniania usług na ePUAP lub korzystania z usług
sieciowych pozwalających na wykorzystanie profilu zaufanego z:
1) podmiotami, o których mowa w art. 2 ust. 3, realizującymi zadania publiczne,
2) innymi podmiotami realizującymi zadania publiczne lub wspierającymi
świadczenie tych zadań w celu realizacji strategii i programów przyjętych przez
Radę Ministrów lub strategii rozwoju, programów i dokumentów programowych
w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki
rozwoju
– jeżeli wykażą interes faktyczny w udostępnianiu usług na ePUAP lub w korzystaniu
z usług sieciowych pozwalających na wykorzystanie profilu zaufanego; ocena interesu
faktycznego dokonywana jest z uwzględnieniem jego wpływu na bezpieczeństwo
i interes publiczny.
2. W porozumieniu określa się sposób udostępniania usług na ePUAP oraz ich
zakres lub warunki korzystania z usług sieciowych pozwalających na wykorzystanie
profilu zaufanego.
Art. 19d. Podmioty udostępniające usługi na ePUAP zapewniają ich zgodność
z przepisami stanowiącymi podstawę sporządzenia wzoru dokumentu elektronicznego
oraz dokonują aktualizacji tych usług w katalogu usług.
Art. 19e. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia oraz
zapewnia rozwój oprogramowania przeznaczonego dla urządzeń mobilnych, zwanego
dalej „publiczną aplikacją mobilną”, pozwalającego w szczególności na:
1) pobranie, przechowywanie i prezentację dokumentów elektronicznych, o których
mowa w ust. 2, a także przekazywanie tych dokumentów między urządzeniami
mobilnymi lub do systemów teleinformatycznych;
2) weryfikację integralności i pochodzenia dokumentu elektronicznego.
1a. Minister właściwy do spraw informatyzacji może udostępniać w publicznej
aplikacji mobilnej funkcjonalność pozwalającą na:
1) dostęp do usługi online obsługiwanej przy użyciu tej aplikacji;
2) potwierdzenie udziału w usługach świadczonych na rzecz użytkownika tej
aplikacji w określonym miejscu i czasie;
3) korzystanie, przy użyciu urządzenia mobilnego, z certyfikatów zawartych w
dowodzie osobistym z warstwą elektroniczną;
4) wykorzystanie tej aplikacji w celu przekazywania danych w ramach usług
świadczonych na rzecz użytkownika tej aplikacji.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia działanie systemu
teleinformatycznego, który pozwala, przy użyciu publicznej aplikacji mobilnej, na
pobranie dokumentu elektronicznego:
1) zawierającego dane osobowe użytkownika publicznej aplikacji mobilnej pobrane
z rejestrów publicznych w zakresie określonym w ust. 3 i 4;
2) zawierającego dane dotyczące sytuacji prawnej użytkownika publicznej aplikacji
mobilnej lub praw mu przysługujących;
3) zawierającego dane umożliwiające identyfikację rzeczy związanej
z użytkownikiem publicznej aplikacji mobilnej;
4) stanowiącego kopię dokumentu urzędowego, który wydawany jest w postaci
innej niż postać elektroniczna.
2a. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zapewnić użytkownikowi
publicznej aplikacji mobilnej możliwość posługiwania się certyfikatem stanowiącym
poświadczenie elektroniczne pozwalające na:
1) potwierdzenie integralności i pochodzenia dokumentu elektronicznego;
2) potwierdzenie lub przekazanie danych osobowych tego użytkownika.
2b. Certyfikat:
1) może być wydany użytkownikowi publicznej aplikacji mobilnej
uwierzytelnionemu w sposób określony w art. 20a ust. 1;
2) jest wydany w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 2;
3) może zawierać dane, o których mowa odpowiednio w art. 56 ust. 1 pkt 1, 2 i 4
lit. a–c ustawy z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych oraz w art. 8 pkt
1–3, 4–6, 9–11, 14 i 22 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1397 i 2294).
2c. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia mechanizm weryfikacji
ważności certyfikatu.
2d. Minister właściwy do spraw informatyzacji może wydać podmiotowi, o
którym mowa odpowiednio w art. 19g ust. 1 i 2, certyfikat pozwalający na
zabezpieczenie oraz potwierdzenie pochodzenia danych przekazywanych pomiędzy
systemem teleinformatycznym, o którym mowa w ust. 2, a systemem
teleinformatycznym tego podmiotu.
2e. Minister właściwy do spraw informatyzacji może udostępnić użytkownikowi
publicznej aplikacji mobilnej usługę, która wykorzystuje dane dotyczące użytkownika
i jego sytuacji prawnej lub praw mu przysługujących, przetwarzane w rejestrze
publicznym prowadzonym lub w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym
przez podmiot publiczny, w przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:
1) odrębne przepisy przewidują udostępnianie użytkownikowi takich danych przy
wykorzystaniu usługi online lub na wniosek, albo nie stoją na przeszkodzie
udostępnianiu użytkownikowi takich danych;
2) użytkownik, który został uwierzytelniony w publicznej aplikacji mobilnej
w sposób określony w art. 20a ust. 1, wyraził wolę korzystania z usługi
wykorzystującej takie dane.
3. Użytkownik publicznej aplikacji mobilnej, po uwierzytelnieniu w sposób
określony w art. 20a ust. 1, może pobrać z:
1) Rejestru Dowodów Osobistych aktualne dane, o których mowa w art. 56 pkt 1, 2
i 4 lit. a–c ustawy z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych;
2) rejestru PESEL aktualne dane, o których mowa w art. 8 pkt 1–3, 4–6, 9–11, 14
i 22 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapewnia stosowanie
mechanizmów, które pozwalają na potwierdzenie integralności i pochodzenia danych
dokumentu elektronicznego.
Art. 19f. 1. Użytkowanie publicznej aplikacji mobilnej:
1) jest bezpłatne i dobrowolne.
2) (uchylony)
2. Użytkowanie publicznej aplikacji mobilnej jest możliwe po uprzednim
uwierzytelnieniu użytkownika w systemie teleinformatycznym, o którym mowa
w art. 19e, w sposób, o którym mowa w art. 20a ust. 1, o ile przepisy szczególne lub
porozumienie, o którym mowa w art. 19g, nie stanowią inaczej.
3. Użytkownik aplikacji mobilnej może w każdej chwili zrezygnować
z korzystania z publicznej aplikacji mobilnej.
Art. 19g. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji zawiera porozumienie
w sprawie wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej i systemu
teleinformatycznego, o których mowa w art. 19e, z podmiotem, o którym mowa
w art. 2, na potrzeby zadań realizowanych przez ten podmiot lub na potrzeby realizacji
usługi, o której mowa w art. 19e ust. 2e.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji może zawrzeć porozumienie
w sprawie wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej i systemu
teleinformatycznego, o których mowa w art. 19e, z podmiotem niebędącym podmiotem publicznym na potrzeby zadań realizowanych przez ten podmiot lub na
potrzeby realizacji usługi, o której mowa w art. 19e ust. 2e.
3. Porozumienie określa warunki wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej
oraz systemu teleinformatycznego, o których mowa w art. 19e, a w szczególności
zawiera:
1) odpowiednio określenie:
a) dokumentu elektronicznego oraz zakresu zawartych w nim danych,
b) certyfikatu, w tym zakresu zawartych w nim danych;
2) cel i zakres wykorzystywania publicznej aplikacji mobilnej oraz systemu
teleinformatycznego;
3) warunki organizacyjne i techniczne wykorzystania publicznej aplikacji mobilnej
oraz systemu teleinformatycznego.
4. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1 i 2, opatruje się podpisem zaufanym,
podpisem osobistym lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
Art. 19h. Minister właściwy do spraw informatyzacji przetwarza w systemie
teleinformatycznym, o którym mowa w art. 19e, dane osobowe użytkowników
publicznej aplikacji mobilnej w zakresie niezbędnym do obsługi dokumentów
elektronicznych oraz realizacji czynności, o których mowa w art. 19e, a także
zapewnienia bezpieczeństwa teleinformatycznego i bezpieczeństwa obrotu prawnego.
Dane przetwarzane są przez okres 6 lat od dnia ostatniej aktywności użytkownika w
systemie.
Art. 19i. Minister właściwy do spraw informatyzacji w Biuletynie Informacji
Publicznej na swojej stronie podmiotowej zamieszcza oraz niezwłocznie aktualizuje
informacje o:
1) aktywnych i nieaktywnych, w tym czasowo zawieszonych, funkcjonalnościach
publicznej aplikacji mobilnej;
2) stosowanych mechanizmach zapewniających możliwość potwierdzenia
integralności i pochodzenia dokumentów elektronicznych oraz procedurach
uzyskania takiego potwierdzenia;
3) adresach elektronicznych, pod którymi są udostępnione:
a) regulamin korzystania z publicznej aplikacji mobilnej,
b) informacja o wymaganiach technicznych dotyczących korzystania
z publicznej aplikacji mobilnej;
4) warunkach korzystania z certyfikatu.
Art. 19j. Minister właściwy do spraw informatyzacji w uzgodnieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w komunikacie ogłaszanym w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, termin uruchomienia usługi, o której mowa w art. 19e ust. 2 pkt 1, mając na względzie konieczność zapewnienia bezpieczeństwa tej usługi.
art. 20.
więcej
Art. 20a. 1. Uwierzytelnienie użytkownika systemu teleinformatycznego
podmiotu publicznego, w którym udostępniane są usługi online, wymaga użycia:
1) środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji
elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej,
o którym mowa w art. 21a ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 5 września 2016 r.
o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 162
i 1590), lub
2) środka identyfikacji elektronicznej wydanego w notyfikowanym systemie
identyfikacji elektronicznej, lub
3) danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu
elektronicznego, jeżeli te dane pozwalają na identyfikację i uwierzytelnienie
wymagane w celu realizacji usługi online.
1a. Uwierzytelnianie z wykorzystaniem środków identyfikacji elektronicznej,
o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zapewnia się adekwatnie do wymaganego poziomu
bezpieczeństwa, o którym mowa w art. 25 ustawy z dnia 5 września 2016 r.
o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej.
2. Podmiot publiczny, który używa do realizacji zadań publicznych systemu
teleinformatycznego, może umożliwiać użytkownikowi uwierzytelnienie w tym
systemie także przez zastosowanie innych technologii.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki organizacyjne i techniczne, które powinien spełniać
system teleinformatyczny służący do wydania certyfikatu oraz stosowania
technologii, o których mowa w ust. 2, w tym:
a) zakres i okres przechowywania danych w systemie,
b) obowiązki informacyjne, do których zobowiązany jest administrator
systemu
2) (uchylony)
– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i pewności w procesie
identyfikacji oraz poufności kluczowych elementarnych czynności.
Art. 20aa. Minister właściwy do spraw informatyzacji odpowiada za
funkcjonowanie systemu teleinformatycznego, który:
1) zapewnia obsługę publicznego systemu identyfikacji elektronicznej, w którym
wydawany jest:
a) profil zaufany,
b) profil osobisty;
2) umożliwia podmiotom publicznym:
a) uwierzytelnienie osoby fizycznej przy użyciu środka identyfikacji
elektronicznej, o którym mowa w pkt 1,
b) zapewnienie osobie fizycznej możliwości opatrzenia dokumentu
elektronicznego podpisem zaufanym.
Art. 20ab. Minister właściwy do spraw informatyzacji:
1) zarządza publicznym systemem identyfikacji elektronicznej;
2) zapisuje i zachowuje informacje związane z zapewnieniem rozliczalności
i niezaprzeczalności działań użytkownika korzystającego ze środka identyfikacji
elektronicznej wydanego w publicznym systemie identyfikacji elektronicznej.
Art. 20ac. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji jest administratorem
danych przetwarzanych w systemie, o którym mowa w art. 20aa.
2. W systemie przetwarza się następujące dane:
1) osoby, której wydano środek identyfikacji elektronicznej, obejmujące:
a) imię (imiona),
b) nazwisko,
c) numer PESEL,
d) datę urodzenia osoby,
e) adres poczty elektronicznej,
f) numer telefonu komórkowego;
2) dotyczące środka identyfikacji elektronicznej obejmujące:
a) identyfikator,
b) czas wydania,
c) termin ważności;
3) o których mowa w art. 20ab pkt 2.
3. Dane przetwarzane są w celu zapewnienia uwierzytelnienia osób fizycznych
przy użyciu środków identyfikacji elektronicznej wydawanych w tym systemie oraz
możliwości opatrzenia dokumentu elektronicznego podpisem zaufanym.
4. W systemie przetwarza się również dane osób uczestniczących w procesie
potwierdzania profilu zaufanego obejmujące:
1) imię (imiona);
2) nazwisko;
3) numer PESEL.
Art. 20ad. 1. Profil zaufany zawiera dane identyfikujące osobę fizyczną
obejmujące:
1) imię (imiona);
2) nazwisko;
3) datę urodzenia;
4) numer PESEL.
2. W procedurze potwierdzania profilu zaufanego dane, o których mowa
w ust. 1, są weryfikowane automatycznie z danymi zawartymi w rejestrze PESEL.
3. W przypadku zmiany w rejestrze PESEL danych, o których mowa w ust. 1,
jest dokonywana automatyczna aktualizacja tych danych zawartych w profilu
zaufanym.
4. Aktualizacja danych zawartych w profilu zaufanym, o której mowa w ust. 3,
nie powoduje unieważnienia profilu zaufanego.
4a. W przypadku gdy w rejestrze PESEL został odnotowany zgon osoby
posiadającej profil zaufany, profil zaufany tej osoby jest automatycznie unieważniany.
5. Profil zaufany może zawierać inne dane niż wymienione w ust. 1,
w szczególności identyfikator oraz dane wykorzystywane w procesach
uwierzytelniania i autoryzacji realizowanych przy użyciu profilu zaufanego.
Art. 20ae. 1. Podpis zaufany wywołuje skutki prawne, jeżeli został utworzony
lub złożony w okresie ważności środka identyfikacji elektronicznej, o którym mowa
w art. 20aa pkt 1.
2. Dane w postaci elektronicznej opatrzone podpisem zaufanym są równoważne
pod względem skutków prawnych dokumentowi opatrzonemu podpisem
własnoręcznym, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
3. Nie można odmówić ważności i skuteczności podpisowi zaufanemu tylko na
tej podstawie, że istnieje w postaci elektronicznej.
Art. 20b. (uchylony).
Art. 20c. 1. Potwierdzenia profilu zaufanego, które polega na weryfikacji
zgodności danych zawartych we wniosku o jego wydanie ze stanem faktycznym, oraz
unieważnienia profilu zaufanego dokonuje:
1) punkt potwierdzający profil zaufany na podstawie:
a) dowodu osobistego albo paszportu zawierającego:
– imię (imiona),
– nazwisko,
– numer PESEL, albo
b) innego dokumentu tożsamości, jeżeli umożliwia on jednoznaczne
potwierdzenie tożsamości osoby wnioskującej o potwierdzenie profilu
zaufanego posiadającej numer PESEL;
2) samodzielnie osoba fizyczna przy wykorzystaniu kwalifikowanego podpisu
elektronicznego, w przypadku gdy kwalifikowany certyfikat podpisu
elektronicznego zawiera dane obejmujące co najmniej:
a) imię (imiona),
b) nazwisko,
c) numer PESEL;
3) samodzielnie osoba fizyczna przy nieodpłatnym wykorzystaniu środka
identyfikacji elektronicznej stosowanego do uwierzytelniania w systemie
teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy spełniającym
warunki, o których mowa w art. 20d pkt 1, o ile środek ten potwierdza dane
obejmujące co najmniej:
a) imię (imiona),
b) nazwisko,
c) numer PESEL;
4) samodzielnie osoba fizyczna przy wykorzystaniu profilu osobistego.
1a. Przedłużenie ważności profilu zaufanego może nastąpić w sposób, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4, albo przy wykorzystaniu profilu zaufanego.
2. Funkcję punktu potwierdzającego pełni:
1) konsul;
2) naczelnik urzędu skarbowego;
3) wojewoda;
4) Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
5) Narodowy Fundusz Zdrowia.
2a. Narodowy Fundusz Zdrowia może nadać uprawnienia do potwierdzania w
swoim imieniu profilu zaufanego lekarzowi podstawowej opieki zdrowotnej,
pielęgniarce podstawowej opieki zdrowotnej, położnej podstawowej opieki
zdrowotnej realizującym zadania w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej dla
świadczeniodawcy, który udziela świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej,
oraz osobie zatrudnionej u tego świadczeniodawcy pod warunkiem, że co najmniej
imię, nazwisko i numer PESEL tej osoby zostały przekazane do Narodowego
Funduszu Zdrowia w ramach zawartej umowy.
2b. Osoba posiadająca uprawnienia do potwierdzania profilu zaufanego, o której
mowa w ust. 2a, może potwierdzić profil zaufany wyłącznie świadczeniobiorcy, który
w deklaracji wyboru, o której mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 27 października
2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 357, 730 i 1590),
wskazał świadczeniodawcę, w ramach którego działa osoba potwierdzająca profil
zaufany.
2c. Narodowy Fundusz Zdrowia niezwłocznie odbiera uprawnienia do
potwierdzania profilu zaufanego w przypadku ustania okoliczności, o których mowa
w ust. 2a.
2d. Minister właściwy do spraw informatyzacji może udostępnić rozwiązanie
techniczne przeznaczone do przekazywania informacji o zdarzeniach, o których mowa
w ust. 2a i 2b, pomiędzy systemem teleinformatycznym Narodowego Funduszu
Zdrowia, w którym znajdują się dane o świadczeniodawcach udzielających świadczeń
z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, na podstawie zawartej z Narodowym
Funduszem Zdrowia umowy o udzielanie świadczeń z zakresu podstawowej opieki
zdrowotnej, a systemem, o którym mowa w art. 20aa ust. 1, zapewniające
automatyczną weryfikację i aktualizację uprawnień do potwierdzania profilu
zaufanego.
2e. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a, dokumenty w postaci papierowej w
zakresie potwierdzania, przedłużania i unieważniania profilu zaufanego w sposób i
przez okres określony w przepisach wydanych na podstawie art. 20d przechowuje i
archiwizuje świadczeniodawca.
3. Funkcję punktu potwierdzającego, za zgodą ministra właściwego do spraw
informatyzacji, może pełnić:
1) podmiot publiczny inny niż wymieniony w ust. 2;
2) bank krajowy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357);
3) operator pocztowy, o którym mowa w art. 3 pkt 12 ustawy z dnia 23 listopada
2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188 oraz z 2019 r. poz. 1051,
1495 i 2005);
4) oddział instytucji kredytowej, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
5) spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa, o której mowa w ustawie z dnia
5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 2412).
4. Zgody, o której mowa w ust. 3, udziela się na wniosek podmiotów, o których
mowa w ust. 3, po spełnieniu warunków określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 20d pkt 1.
5. Operator pocztowy może złożyć wniosek, o którym mowa w ust. 4, nie
wcześniej niż w roku następującym po roku, w którym po raz pierwszy przedłożył
Prezesowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej sprawozdanie, o którym mowa w art.
43 ust. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe.
6. Minister właściwy do spraw informatyzacji może sprawdzać, czy podmiot
pełniący funkcję punktu potwierdzającego spełnia warunki określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 20d pkt 1.
7. Minister właściwy do spraw informatyzacji cofa zgodę, o której mowa w ust.
3, w przypadku gdy podmiot pełniący funkcję punktu potwierdzającego nie spełnia
warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 20d pkt 1.
8. Minister właściwy do spraw informatyzacji, na wniosek banku krajowego lub
innego przedsiębiorcy, udziela zgody na nieodpłatne wykorzystywanie środków
identyfikacji elektronicznej stosowanych do uwierzytelniania w systemie teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy do potwierdzania profilu zaufanego w sposób, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oraz do uwierzytelnień
i autoryzacji związanych z jego wykorzystaniem po spełnieniu przez bank krajowy lub
innego przedsiębiorcę warunków, o których mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 20d pkt 1.
9. Minister właściwy do spraw informatyzacji może sprawdzać, czy bank
krajowy lub inny przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 8, spełnia warunki, o których
mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 20d pkt 1.
10. Minister właściwy do spraw informatyzacji cofa zgodę, o której mowa w ust.
8, w przypadku gdy bank krajowy lub inny przedsiębiorca nie spełnia warunków
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 20d pkt 1.
Art. 20ca. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji może udostępnić
usługę online służącą do potwierdzania profilu zaufanego o krótszym okresie
ważności, zwanego dalej „tymczasowym profilem zaufanym”.
2. Okres ważności tymczasowego profilu zaufanego wynosi 3 miesiące.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może wydłużyć okres ważności
tymczasowych profili zaufanych, uwzględniając szczególne okoliczności.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji udostępnia informację
o przedłużeniu ważności tymczasowych profili zaufanych na swojej stronie
podmiotowej w Biuletynie Informacji Publicznej.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji w celu potwierdzenia tożsamości
osoby wnioskującej o potwierdzenie tymczasowego profilu zaufanego:
1) przeprowadza wideoidentyfikację wnioskodawcy polegającą na:
a) porównaniu wizerunku wnioskodawcy udostępnianego przez niego
w czasie rzeczywistym za pośrednictwem transmisji audiowizualnej
z wizerunkiem tego wnioskodawcy pobranym z Rejestru Dowodów
Osobistych, o którym mowa w ustawie z dnia 6 sierpnia 2010 r.
o dowodach osobistych, oraz
b) weryfikacji danych zawartych w warstwie graficznej dowodu osobistego
albo paszportu wnioskodawcy okazanego przez niego w czasie
rzeczywistym za pośrednictwem transmisji audiowizualnej, oraz
c) w uzasadnionych przypadkach – weryfikacji wiedzy wnioskodawcy przy
wykorzystaniu danych dotyczących wnioskodawcy zgromadzonych
w rejestrach publicznych lub w systemach teleinformatycznych, albo
2) umożliwia wnioskodawcy wykorzystanie środka identyfikacji elektronicznej,
wydanego przez podmiot publiczny.
6. Warunki organizacyjno-techniczne wymiany danych pomiędzy systemem
teleinformatycznym, o którym mowa w art. 20aa pkt 1, a systemem
teleinformatycznym, w którym wydawany jest środek identyfikacji elektronicznej,
o którym mowa w ust. 5 pkt 2, ustalane są między ministrem właściwym do spraw
informatyzacji a podmiotem publicznym odpowiedzialnym za ten system.
7. Minister właściwy do spraw informatyzacji sporządza nagranie audiowizualne
z transmisji, o której mowa w ust. 5 pkt 1, i przechowuje je przez okres 6 lat.
8. Minister właściwy do spraw informatyzacji zapisuje w systemie, o którym
mowa w art. 20aa pkt 1, informacje dotyczące środka identyfikacji elektronicznej,
o którym mowa w ust. 5 pkt 2.
Art. 20d. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, warunki:
1) wydawania, przedłużania ważności, wykorzystywania i unieważniania profilu
zaufanego, w tym:
a) okres ważności profilu zaufanego,
b) zbiór danych zawartych w profilu zaufanym, o których mowa w art. 20ad
ust. 5,
c) przypadki, w których nie dokonuje się potwierdzenia profilu zaufanego,
d) przypadki, w których profil zaufany traci ważność,
e) warunki przechowywania oraz archiwizowania dokumentów i danych
bezpośrednio związanych z potwierdzeniem profilu zaufanego,
f) dane i dokumenty wymagane w procedurze potwierdzania, przedłużania
ważności i unieważnienia profilu zaufanego,
g) warunki, które powinien spełniać punkt potwierdzający profil zaufany,
h) warunki organizacyjne i techniczne potwierdzenia profilu zaufanego oraz
uwierzytelnień i autoryzacji przy nieodpłatnym wykorzystaniu środka
identyfikacji elektronicznej stosowanego do uwierzytelniania w systemie
teleinformatycznym banku krajowego lub innego przedsiębiorcy,
i) sposób potwierdzania spełniania warunków, o których mowa w lit. h,
2) składania podpisu zaufanego
– biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia bezpieczeństwa i pewności w procesie
uwierzytelnienia i składania podpisu oraz poufności kluczowych elementarnych
czynności.
Art. 20e. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji przyłącza system
teleinformatyczny, w którym udostępniane są usługi online, do systemu, o którym
mowa w art. 20aa, w celu wykorzystywania podpisu zaufanego, na wniosek podmiotu
odpowiedzialnego za ten system. Przyłączenie jest czynnością materialno-techniczną.
2. Do wniosku dołącza się oświadczenie o zapoznaniu się z polityką
bezpieczeństwa udostępnioną przez ministra właściwego do spraw informatyzacji
w Biuletynie Informacji Publicznej na jego stronie podmiotowej.
3. Wniosek oraz oświadczenie, o których mowa w ust. 2, składa się w postaci
elektronicznej opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym.
Art. 20f. (uchylony).
Art. 20g. Do systemu, o którym mowa w art. 20aa, przyłącza się elektroniczną
platformę usług administracji publicznej.
Art. 20h. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi rejestr danych
kontaktowych osób fizycznych, zwany dalej „rejestrem danych kontaktowych”.
2. Prowadzenie rejestru danych kontaktowych ma na celu ułatwienie:
1) podmiotom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8,
2) podmiotom, o których mowa w art. 19c, jeżeli zawarły porozumienie z ministrem
właściwym do spraw informatyzacji,
3) organom wyborczym,
4) Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi – w zakresie danych osób poszukiwanych lub
poszukujących
– kontaktu z osobami fizycznymi w związku z usługami i zadaniami publicznymi
realizowanymi na rzecz tych osób.
3. Do rejestru danych kontaktowych swoje dane kontaktowe mogą przekazać
osoby pełnoletnie, posiadające pełną zdolność do czynności prawnych.
4. Dane kontaktowe nie są wykorzystywane w celu kontaktu z osobami
fizycznymi w zakresie związanym z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą.
Art. 20i. 1. Rejestr danych kontaktowych prowadzi się przy użyciu systemu
teleinformatycznego, w tym:
1) zapewnia ochronę przed nieuprawnionym dostępem do rejestru danych
kontaktowych;
2) zapewnia integralność danych w rejestrze danych kontaktowych;
3) zapewnia dostępność systemu teleinformatycznego, w którym rejestr danych
kontaktowych jest prowadzony, dla podmiotów przetwarzających dane w
rejestrze danych kontaktowych;
4) przeciwdziała uszkodzeniom systemu teleinformatycznego, w którym rejestr
danych kontaktowych jest prowadzony;
5) określa zasady bezpieczeństwa przetwarzanych danych, w tym danych
osobowych;
6) zapewnia rozliczalność działań dokonywanych na danych rejestru danych
kontaktowych.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji jest administratorem danych
przetwarzanych w rejestrze danych kontaktowych.
Art. 20j. 1. Do rejestru danych kontaktowych wprowadza się:
1) numer PESEL;
2) imię i nazwisko;
3) adres poczty elektronicznej lub numer telefonu komórkowego.
2. Przy wprowadzaniu danych, o których mowa w ust. 1, do rejestru danych
kontaktowych przepisów art. 14 ust. 6 i 7 nie stosuje się.
3. W przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji, o której mowa w art. 14 ust.
3, dane są automatycznie wprowadzane do rejestru danych kontaktowych.
4. W przypadku negatywnego wyniku weryfikacji, o której mowa w art. 14 ust.
3, osoba wprowadzająca dane do rejestru danych kontaktowych informowana jest o
negatywnej weryfikacji danych.
5. Dane, o których mowa w ust. 1, podlegają usunięciu z rejestru danych
kontaktowych z mocy prawa na podstawie przekazanej przez rejestr PESEL informacji
o zgonie osoby fizycznej, której te dane dotyczą.
6. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w rejestrze
PESEL następuje ich automatyczna aktualizacja w rejestrze danych kontaktowych.
7. Dotychczasowe dane, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zachowuje się w
rejestrze danych kontaktowych przez 4 miesiące od daty zmiany tych danych w
rejestrze PESEL, a po upływie tego terminu dane te są automatycznie usuwane
z rejestru danych kontaktowych.
8. Podmiot, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8, posiadający dostęp do
rejestru danych kontaktowych jest obowiązany dokonać na wniosek osoby, której dane
dotyczą, aktualizacji danych, o których mowa w ust. 1 pkt 3, lub usunięcia jej danych
z rejestru danych kontaktowych.
9. W przypadku usunięcia z rejestru danych kontaktowych wszystkich danych, o
których mowa w ust. 1 pkt 3, automatycznie usuwane są również dane, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.
Art. 20k. 1. Podstawą przetwarzania danych osobowych w rejestrze danych
kontaktowych jest zgoda osoby, której dane dotyczą.
2. Dane do rejestru danych kontaktowych są przekazywane, aktualizowane lub
usuwane:
1) samodzielnie przez osobę fizyczną, przy użyciu usługi online udostępnionej
przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, po uwierzytelnieniu w
sposób określony w art. 20a ust. 1;
2) za pośrednictwem podmiotu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8,
posiadającego dostęp do rejestru danych kontaktowych, na wniosek złożony
osobiście w siedzibie tego podmiotu przez osobę, której dane dotyczą.
3. Przekazaniu podlegają dane, o których mowa w art. 20j ust. 1:
1) pkt 1 i 2 – w celu identyfikacji osoby fizycznej i weryfikacji tych danych;
2) pkt 3 – w celu ułatwienia podmiotom, o których mowa w art. 20m ust. 1, kontaktu
z osobą fizyczną.
4. Przekazywane dane są wprowadzane do rejestru danych kontaktowych po
potwierdzeniu ich poprawności oraz przyporządkowaniu do osoby, której dane
dotyczą, realizowanym przy użyciu jednorazowego kodu wysłanego odpowiednio na przekazany do tego rejestru adres poczty elektronicznej lub numer telefonu komórkowego.
Art. 20l. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób wprowadzania, zapisu, aktualizacji oraz potwierdzania danych
kontaktowych,
2) sposób prowadzenia rejestru danych kontaktowych,
3) wzór wniosku w postaci papierowej, o którym mowa w art. 20k ust. 2 pkt 2 oraz
w art. 20j ust. 8,
4) wzór uproszczonego wniosku o udostępnianie danych z rejestru danych
kontaktowych, o którym mowa w art. 20m ust. 2
– uwzględniając konieczność zapewnienia sprawności, prawidłowości i
bezpieczeństwa funkcjonowania systemu teleinformatycznego, przy użyciu którego
prowadzony jest rejestr danych kontaktowych, oraz prawidłowości danych
przetwarzanych w tym rejestrze.
Art. 20m. 1. Dane zgromadzone w rejestrze danych kontaktowych udostępnia
się:
1) podmiotom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8;
2) podmiotom, o których mowa w art. 19c, jeżeli zawarły porozumienie z ministrem
właściwym do spraw informatyzacji;
3) organom wyborczym;
4) Polskiemu Czerwonemu Krzyżowi – w zakresie danych osób poszukiwanych lub
poszukujących.
2. Podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
informatyzacji udostępnia dane z rejestru danych kontaktowych za pomocą urządzeń
teletransmisji danych, po złożeniu jednorazowego uproszczonego wniosku, jeżeli
podmiot ten spełnia łącznie następujące warunki:
1) posiada urządzenia lub systemy teleinformatyczne przeznaczone do
komunikowania się pomiędzy uprawnionym podmiotem a rejestrem danych
kontaktowych, umożliwiające identyfikację osoby, której udostępniono dane z
rejestru danych kontaktowych, zakres udostępnionych danych oraz datę ich
udostępnienia;
2) posiada zabezpieczenia techniczne i organizacyjne właściwe dla przetwarzania
danych osobowych, w szczególności uniemożliwiające dostęp osób
nieuprawnionych do przetwarzania danych osobowych i wykorzystanie danych
niezgodnie z celem ich udostępnienia;
3) udostępnienie danych tą drogą jest uzasadnione specyfiką lub zakresem
wykonywanych zadań, świadczonych usług albo prowadzonej działalności.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, złożony w postaci elektronicznej opatruje
się podpisem zaufanym, podpisem osobistym albo kwalifikowanym podpisem
elektronicznym.
4. Organowi gminy zapewnia się dostęp do danych zgromadzonych w rejestrze
danych kontaktowych bez konieczności składania wniosku, o którym mowa w ust. 2.
Art. 20n. 1. Udostępnienie danych, odmowa udostępnienia danych oraz
cofnięcie dostępu do danych zgromadzonych w rejestrze danych kontaktowych
następuje w drodze decyzji administracyjnej.
2. Podmiotowi lub organowi, o których mowa w art. 20m, minister właściwy do
spraw informatyzacji cofa dostęp do danych zgromadzonych w rejestrze danych
kontaktowych:
1) na wniosek tego podmiotu lub organu;
2) w przypadku braku uzasadnienia dla dalszej wymiany danych między tym
systemem teleinformatycznym a systemem teleinformatycznym, w którym
prowadzony jest rejestr danych kontaktowych, w szczególności w przypadku gdy
podmiot lub organ zaprzestał realizacji usług lub zadań, o których mowa w art.
20h ust. 2;
3) jeżeli nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 20m ust. 2 pkt 3.
3. Decyzja o cofnięciu dostępu do danych zgromadzonych w rejestrze danych
kontaktowych za pomocą urządzeń teletransmisji danych podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
4. Do organu gminy przepisów ust. 1–3 nie stosuje się.
Art. 20o. Osobie fizycznej, po uprzednim jej uwierzytelnieniu w sposób
określony w art. 20a ust. 1, zapewnia się wgląd do dotyczących jej danych, o których
mowa w art. 20j ust. 1.
art. 21.
więcej
teleinformatycznych używanych do realizacji zadań publicznych przeprowadza się,
z zastrzeżeniem art. 24, badanie poprawności wdrożenia rozwiązań, o których mowa
w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. a, w oprogramowaniu interfejsowym przy wykorzystaniu
testów akceptacyjnych udostępnionych przez podmiot publiczny, zgodnie z art. 13 ust.
2 pkt 2 lit. b, zwane dalej „badaniem”.
2. Badanie przeprowadza, na własny koszt, twórca oprogramowania
interfejsowego albo inny podmiot posiadający autorskie prawa majątkowe do
oprogramowania interfejsowego, które ma być wykorzystywane do realizacji zadania
publicznego, zwany dalej „podmiotem uprawnionym”:
1) przed udostępnieniem po raz pierwszy oprogramowania interfejsowego do
realizacji tego zadania;
2) po modyfikacji oprogramowania interfejsowego w zakresie, o którym mowa
w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. a, dokonanej od czasu poprzedniego badania.
3. Podmiot uprawniony:
1) informuje podmiot publiczny o rodzaju, wersji, dacie wytworzenia
i charakterystyce techniczno-funkcjonalnej oprogramowania interfejsowego
poddawanego badaniu;
2) składa podmiotowi publicznemu oświadczenie o wyniku badania.
4. W celu potwierdzenia wyniku badania podmiot publiczny może
przeprowadzić weryfikację tego badania, wykorzystując testy akceptacyjne
udostępnione podmiotowi uprawnionemu. Podmiot publiczny informuje podmiot
uprawniony o wyniku weryfikacji.
5. W razie niezgodności wyniku weryfikacji z wynikiem badania dokonanego
przez podmiot uprawniony rozstrzyga wynik weryfikacji. W tym przypadku koszty
weryfikacji ponosi podmiot uprawniony.
5a. W celu zapewnienia interoperacyjności systemów teleinformatycznych
używanych do realizacji zadań publicznych z innymi systemami teleinformatycznymi
podmiot publiczny może udostępnić testowy system teleinformatyczny, funkcjonalnie odpowiadający systemowi produkcyjnemu, w celu dokonywania sprawdzenia poprawności wdrożenia rozwiązań pod względem organizacyjnym, semantycznym
i technologicznym.
5b. W przypadku udostępnienia przez podmiot publiczny systemu testowego nie
jest wymagane udostępnienie testów akceptacyjnych.
6. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) metodykę, warunki i tryb sporządzania testów akceptacyjnych,
2) sposób postępowania w zakresie badania oraz weryfikacji badania, w tym sposób
dokumentowania wyników badania oraz weryfikacji badania,
3) rodzaje oprogramowania interfejsowego podlegającego badaniu,
4) szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz sposób i tryb
przekazywania tych informacji,
5) wzór oświadczenia o wyniku badania oraz wyniku weryfikacji badania
– uwzględniając konieczność wprowadzenia jednolitych warunków przygotowania
rzetelnego zestawu testów akceptacyjnych oraz dokonania obiektywnej oceny
oprogramowania interfejsowego.
art. 22.
więcej
publicznych, jeżeli uzyskało pozytywny wynik badania.
2. Podmiot publiczny może nieodpłatnie udostępnić oprogramowanie
interfejsowe, które uzyskało pozytywny wynik badania, albo jego kody źródłowe,
w zakresie określonym w umowie licencyjnej z podmiotem uprawnionym.
3. W razie stwierdzenia używania do realizacji zadania publicznego
oprogramowania interfejsowego, które:
1) nie zostało poddane badaniu,
2) nie uzyskało pozytywnego wyniku badania w przypadkach, o których mowa
w art. 21 ust. 2
– podmiot publiczny może odmówić przyjęcia danych przekazywanych za pomocą
tego oprogramowania; w takim przypadku odmowa przyjęcia danych jest
równoznaczna z nieprzekazaniem tych danych.
art. 23.
więcej
1) podmiot publiczny jest podmiotem uprawnionym;
2) podmiot uprawniony przekazał podmiotowi publicznemu autorskie prawa
majątkowe do oprogramowania interfejsowego.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, w razie zaistnienia okoliczności,
o których mowa w art. 22 ust. 3 pkt 1 albo 2, oprogramowanie interfejsowe nie może
być używane do realizacji zadań publicznych do czasu uzyskania pozytywnego
wyniku badania.
art. 24.
więcej
w art. 13 ust. 4, chyba że:
1) podmiot publiczny udostępnił testy akceptacyjne;
2) podmiot uprawniony wystąpił o udostępnienie testów akceptacyjnych w celu
przeprowadzenia badania;
3) podmiot publiczny udostępnił system testowy, o którym mowa w art. 21 ust. 5a.
art. 25.
więcej
1) realizacji ponadsektorowych projektów informatycznych dokonuje Prezes Rady
Ministrów;
2) realizacji sektorowych projektów informatycznych dokonuje minister kierujący
działem administracji rządowej, dla którego ustanowiono sektorowy projekt
informatyczny;
3) działania systemów teleinformatycznych, używanych do realizacji zadań
publicznych albo realizacji obowiązków wynikających z art. 13 ust. 2, dokonuje:
a) w jednostkach samorządu terytorialnego i ich związkach oraz
w tworzonych lub prowadzonych przez te jednostki samorządowych
osobach prawnych i innych samorządowych jednostkach organizacyjnych –
właściwy wojewoda, z zastrzeżeniem ust. 3,
b) w podmiotach publicznych podległych lub nadzorowanych przez organy
administracji rządowej – organ administracji rządowej nadzorujący dany
podmiot publiczny,
c) w podmiotach publicznych niewymienionych w lit. a i b – minister
właściwy do spraw informatyzacji
– pod względem zgodności z minimalnymi wymaganiami dla systemów
teleinformatycznych lub minimalnymi wymaganiami dla rejestrów publicznych
i wymiany informacji w postaci elektronicznej.
2. (uchylony)
3. W stosunku do organów i jednostek, o których mowa w ust. 1 pkt 3 lit. a,
kontrola może dotyczyć wyłącznie systemów teleinformatycznych oraz rejestrów
publicznych, które są używane do realizacji zadań zleconych z zakresu administracji
rządowej. Jeżeli do uzyskania pełnej oceny systemu teleinformatycznego lub rejestru
publicznego używanego do realizacji zadań zleconych z zakresu administracji
rządowej niezbędna jest ocena także innego systemu teleinformatycznego lub rejestru
publicznego, kontrolą może zostać objęty także ten system lub rejestr.
4. Kontroli w zakresie prawidłowości wydatkowania środków finansowych
przekazywanych na podstawie art. 12f, z punktu widzenia legalności, gospodarności,
celowości i rzetelności wydatkowania środków publicznych:
1) podmiotów określonych w ust. 1 pkt 3 lit. a – dokonuje właściwa regionalna izba
obrachunkowa, na zasadach określonych w ustawie z dnia 7 października 1992 r.
o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2137);
2) podmiotów niewymienionych w pkt 1 – dokonuje minister właściwy do spraw
informatyzacji.
Art. 25a. Do kontroli stosuje się przepisy ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o
kontroli w administracji rządowej (Dz. U. poz. 1092 oraz z 2019 r. poz. 730)
określające zasady i tryb przeprowadzania kontroli.
art. 26.
więcej
art. 27.
więcej
art. 28.
więcej
1) posiada wykształcenie wyższe;
2) posiada obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, chyba że przepisy odrębne uzależniają zatrudnienie jej w jednostce
kontrolowanej od posiadania obywatelstwa polskiego;
3) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw
publicznych;
4) nie była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada certyfikat, o którym mowa w ust. 3.
2. Kontroler jest obowiązany zachować w tajemnicy informacje, które uzyskał
w związku z wykonywaniem czynności kontroli. Obowiązek zachowania tajemnicy
trwa również po ustaniu pełnienia obowiązków kontrolera w urzędzie obsługującym
organ dokonujący kontroli.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz certyfikatów uprawniających do prowadzenia kontroli w rozumieniu art. 25,
uwzględniając zakres wiedzy specjalistycznej wymaganej od osób legitymujących się
poszczególnymi certyfikatami i zakres kontroli określony w art. 25.
4. W przypadku przeprowadzania kontroli przez zespół kontrolerów, co najmniej
jeden kontroler, będący członkiem tego zespołu, posiada certyfikat, o którym mowa w
ust. 3.
art. 29.
więcej
art. 30.
więcej
art. 31.
więcej
art. 32.
więcej
art. 33.
więcej
art. 34.
więcej
art. 35.
więcej
art. 36.
więcej
(Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 39 dodaje się art. 391 w brzmieniu:
„Art. 391. § 1. Doręczenie może nastąpić za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną, jeżeli strona:
1) wystąpiła do organu administracji publicznej o doręczenie albo
2) wyraziła zgodę na doręczenie jej pism za pomocą tych środków.
§ 2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, strukturę i sposób sporządzania pism w formie
dokumentów elektronicznych w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565), a także warunki organizacyjno-techniczne ich doręczania, w tym formę
urzędowego poświadczania odbioru tych pism przez ich adresata
oraz sposób udostępniania ich kopii, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa przy stosowaniu pism w formie dokumentów elektronicznych oraz sprawność postępowania.”;
2) w art. 46 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. W przypadku doręczenia pisma za pomocą środków komunikacji elektronicznej doręczenie jest skuteczne, jeżeli w terminie 7 dni od dnia wysłania
pisma organ administracji publicznej otrzyma potwierdzenie doręczenia pisma. W razie nieotrzymania takiego potwierdzenia organ doręcza pismo w
sposób określony w przepisach niniejszego rozdziału dla pisma w formie
innej niż forma dokumentu elektronicznego.”;
3) w art. 57 § 5 otrzymuje brzmienie:
„§ 5. Termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało:
1) wysłane w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, za poświadczeniem przedłożenia,
do organu administracji publicznej,
2) nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego,
3) złożone w polskim urzędzie konsularnym,
4) złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej,
5) złożone przez członka załogi statku morskiego kapitanowi statku,
6) złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego.”;
4) w art. 61 dodaje się § 3a w brzmieniu:
„§ 3a. Datą wszczęcia postępowania na żądanie strony wniesione drogą elektroniczną jest dzień wprowadzenia żądania do systemu teleinformatycznego organu administracji publicznej.”;
5) w art. 63:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Podania (żądania, wyjaśnienia, odwołania, zażalenia) mogą być wnoszone pisemnie, telegraficznie lub za pomocą dalekopisu, telefaksu,
poczty elektronicznej albo za pomocą formularza umieszczonego na
stronie internetowej właściwego organu administracji publicznej,
umożliwiającego wprowadzenie danych do systemu teleinformatycznego tego organu, a także ustnie do protokołu.”,
b) dodaje się § 3a w brzmieniu:
㤠3a. Podanie wniesione w formie dokumentu elektronicznego powinno:
1) być opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym
za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, przy zachowaniu zasad przewidzianych w przepisach o podpisie elektronicznym, oraz
2) zawierać dane w ustalonym formacie, zawarte we wzorze podania określonym w odrębnych przepisach, jeżeli te przepisy nakazują wnoszenie
podań według określonego wzoru.”.
art. 37.
więcej
(Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1396, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Materiałami archiwalnymi wchodzącymi do narodowego zasobu archiwalnego, zwanymi dalej „materiałami archiwalnymi”, są wszelkiego rodzaju akta i dokumenty, korespondencja, dokumentacja finansowa, techniczna i statystyczna, mapy i plany, fotografie, filmy
i mikrofilmy, nagrania dźwiękowe i wideofonowe, dokumenty
elektroniczne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565) oraz inna dokumentacja,
bez względu na sposób jej wytworzenia, mająca znaczenie jako
źródło informacji o wartości historycznej o działalności Państwa
Polskiego, jego poszczególnych organów i innych państwowych
jednostek organizacyjnych oraz o jego stosunkach z innymi państwami, o rozwoju życia społecznego i gospodarczego, o działalności organizacji o charakterze politycznym, społecznym i gospodarczym, zawodowym i wyznaniowym, o organizacji i rozwoju nauki,
kultury i sztuki, a także o działalności jednostek samorządu terytorialnego i innych samorządowych jednostek organizacyjnych - powstała w przeszłości i powstająca współcześnie.”;
2) w art. 5:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2c w brzmieniu:
„2a. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii
Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, określi, w drodze rozporządzenia, niezbędne elementy struktury dokumentów elektronicznych powstałych i gromadzonych w podmiotach, o których mowa w
ust. 1, uwzględniając minimalne wymagania dla rejestrów publicznych
i wymiany informacji w formie elektronicznej, a także potrzebę zapewnienia integralności dokumentów elektronicznych.
2b. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób postępowania z dokumentami elektronicznymi w podmiotach, o których mowa w ust. 1, w szczególności zasady ewidencjonowania, klasyfikowania i kwalifikowania dokumentów
elektronicznych oraz zasady i tryb ich brakowania, uwzględniając potrzebę zapewnienia integralności dokumentów elektronicznych i długotrwałego ich przechowywania.
2c. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
na wniosek Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, określi, w
drodze rozporządzenia, wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać formaty zapisu i informatyczne nośniki danych w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne, przekazywanych do archiwów państwowych materiałów archiwalnych utrwalonych na informatycznych nośnikach danych.”,
b) w ust. 3 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Sprawy, o których mowa w ust. 1, 2 i 2c, reguluje w odniesieniu do:”;
3) w art. 16:
a) w ust. 2 w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) koszty użycia systemów teleinformatycznych lub informatycznych nośników danych.”,
b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Archiwa państwowe wykonują usługi archiwalne w zakresie wyszukiwania, prowadzenia kwerend, kopiowania, przetwarzania i przekazywania danych przy użyciu systemów teleinformatycznych lub informatycznych nośników danych oraz konserwacji materiałów archiwalnych
na potrzeby, o których mowa w ust. 1. Archiwa państwowe mogą również prowadzić działalność usługową, polegającą na przechowywaniu,
kopiowaniu i konserwacji dokumentacji o czasowym okresie przechowywania, w tym dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców.”.
art. 38.
więcej
(Dz.U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577, z późn. zm.) w art. 7 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Izby mogą również przeprowadzać kontrolę:
1) podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 6 i 7 - na wniosek jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków;
2) podmiotów, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1-6 - na wniosek organów administracji rządowej, agencji lub funduszy celowych w przypadku przekazania środków publicznych na rzecz tych podmiotów.”.
art. 39.
więcej
1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 162, poz.
1568) po art. 25 dodaje się art. 25a w brzmieniu:
„Art. 25a. 1. Wizerunki muzealiów mogą być utrwalane i przechowywane na
informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565).
2. Muzeum może pobierać opłaty za udostępnianie wizerunków muzealiów z wykorzystaniem informatycznych nośników danych.
Bezpośredni dostęp do wizerunków muzealiów drogą elektroniczną jest bezpłatny.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za
udostępnianie wizerunków muzealiów z wykorzystaniem informatycznych nośników danych oraz sposób ich uiszczania,
uwzględniając potrzebę zapewnienia powszechnego dostępu do
wizerunków muzealiów i ich promowania.”.
art. 40.
więcej
(Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 36 ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 9a, albo w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565) z oprogramowania, o którym mowa w art. 47a ust. 1, albo w formie wydruku z tego oprogramowania dokonuje się w jednostce organizacyjnej Zakładu. Na
podstawie pierwszego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zakładane
jest konto, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1.”;
2) w art. 43 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Płatnik składek jest obowiązany złożyć druk - zgłoszenie płatnika składek, o
którym mowa w ust. 1, w formie dokumentu pisemnego według ustalonego
wzoru albo w formie wydruku z oprogramowania, o którym mowa w art.
47a ust. 1, we wskazanej przez Zakład jednostce organizacyjnej Zakładu.”;
3) w art. 44 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. O wszelkich zmianach dotyczących numerów, o których mowa w art. 43 ust.
3a, oraz nazwy skróconej płatnika składek, a w przypadku płatników składek będących osobami fizycznymi także nazwiska, pierwszego imienia i daty urodzenia, płatnik składek zawiadamia w formie dokumentu pisemnego
według ustalonego wzoru albo w formie wydruku z oprogramowania, o którym mowa w art. 47a ust. 1, wskazaną przez Zakład jednostkę organizacyjną Zakładu.”;
4) w art. 47 w ust. 4a pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) dokumentu elektronicznego z oprogramowania, o którym mowa w art. 47a
ust. 1, lub wydruku z tego oprogramowania,”;
5) w art. 47a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Z zastrzeżeniem ust. 1a-3, płatnicy składek są obowiązani przekazywać
zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, o których mowa w art. 36 ust.
10, imienne raporty miesięczne, o których mowa w art. 41 ust. 3, deklaracje rozliczeniowe, o których mowa w art. 46 ust. 4, inne dokumenty
niezbędne do prowadzenia kont płatników składek i kont ubezpieczonych oraz korekty tych dokumentów poprzez transmisję danych w formie dokumentu elektronicznego z oprogramowania, którego zgodność z
wymaganiami określonymi przez Zakład na podstawie art. 13 ust. 2 pkt
2 lit. a) ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne została potwierdzona w
sposób określony w art. 21 i 22 tej ustawy.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Płatnicy składek rozliczający składki nie więcej niż za 5 osób mogą
przekazywać dokumenty, o których mowa w ust. 1, w formie dokumentu pisemnego według ustalonego wzoru albo w formie wydruku z oprogramowania, o którym mowa w ust. 1.”,
c) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Dokumenty elektroniczne, o których mowa w ust. 1, opatruje się bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy
ważnego kwalifikowanego certyfikatu w rozumieniu ustawy z dnia 18
września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr 130, poz. 1450, z
późn. zm.) osoby odpowiedzialnej za przekazanie tych dokumentów.”,
d) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W uzasadnionych przypadkach Zakład może upoważnić płatnika składek rozliczającego składki za więcej niż 5 osób do przekazywania dokumentów, o których mowa w ust. 1, w formie dokumentu pisemnego
według ustalonego wzoru albo w formie wydruku lub na informatycznych nośnikach danych, z oprogramowania, o którym mowa w ust. 1.”,
e) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Płatnikom składek, o których mowa w ust. 1, Zakład ma prawo przekazywać informacje w formie dokumentu elektronicznego poprzez transmisję danych, mając na uwadze wymagania, jakie muszą spełnić płatnicy składek przekazujący dokumenty, o których mowa w ust. 1, w formie dokumentu elektronicznego poprzez transmisję danych.”,
f) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, określi, w
drodze rozporządzenia, wymagania, jakie muszą spełnić płatnicy składek przekazujący dokumenty, o których mowa w ust. 1, w formie dokumentu elektronicznego poprzez transmisję danych, uwzględniając potrzebę zapewnienia warunków niezbędnych dla prawidłowego przekazywania dokumentów oraz zasadę równego traktowania wszystkich
powszechnie używanych w kraju systemów operacyjnych, a także potrzebę umożliwienia, wszystkim podmiotom obowiązanym do przekazywania dokumentów elektronicznych, stosowania oprogramowania
dostosowanego do używanych platform systemowych bez konieczności
ponoszenia dodatkowych kosztów licencyjnych.”.
art. 41.
więcej
15, poz. 148, z późn. zm.) w art. 80 w ust. 3 po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
,,3a) informatyzacji;”.
art. 42.
więcej
innych aktów prawnych (Dz.U. Nr 62, poz. 718, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 15:
a) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, dostarcza się akt normatywny lub inny akt prawny, w tym orzeczenie, również w formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565). Dokument elektroniczny
zawiera w swojej treści poświadczenie zgodności z oryginałem oraz
opatruje się go bezpiecznym podpisem elektronicznym organu, który
podpisał ten akt, znakowanym czasem w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz.U. Nr 130,
poz. 1450, z późn. zm.).”,
b) dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne dokumentów elektronicznych zawierających akty normatywne i inne akty prawne, doręczanych do ogłoszenia,
uwzględniając konieczność zachowania jednolitości dostarczanych dokumentów elektronicznych oraz możliwości ich przetwarzania na potrzeby wydawania dziennika urzędowego.”;
2) w art. 17:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Błędy w tekstach ustaw prostuje Marszałek Sejmu.
2b. Błędy w tekstach umów międzynarodowych prostuje minister właściwy
do spraw zagranicznych.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prezes Rady Ministrów, z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwego organu, prostuje błędy w tekstach aktów innych niż wymienione
w ust. 2a i 2b, ogłoszonych w Dzienniku Ustaw, Monitorze Polskim i
Monitorze Polskim B.”;
3) w art. 19 uchyla się ust. 3;
4) po art. 20 dodaje się art. 20a i 20b w brzmieniu:
„Art. 20a. 1. Dzienniki urzędowe, zbiory aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i zbiory przepisów gminnych oraz ogłoszone w nich akty normatywne są wydawane również w formie elektronicznej.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne, jakim musi odpowiadać
elektroniczna forma dzienników urzędowych, uwzględniając konieczność zapewnienia powszechnej dostępności dzienników urzędowych.
3. Do dzienników urzędowych wydawanych w formie elektronicznej
stosuje się odpowiednio przepis art. 19 ust. 2.
Art. 20b. Organ wydający dziennik urzędowy przechowuje akty normatywne
i inne akty prawne ogłoszone w tym dzienniku w postaci oryginałów i dokumentów elektronicznych, o których mowa odpowiednio
w art. 15 ust. 1 i 3a.”;
5) w art. 24 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzory graficzne pierwszej i ostatniej strony Dziennika Ustaw, Monitora Polskiego, Monitora Polskiego B, dzienników urzędowych, o których mowa w
art. 22 ust. 1 i 3-5, oraz wojewódzkiego dziennika urzędowego, a także
okładek i strony tytułowej załączników do dzienników urzędowych, z
uwzględnieniem jednolitości tych wzorów graficznych, Polskich Norm
dotyczących formatów papierów i druku oraz cech wyróżniających
dzienniki urzędowe spośród innych wydawnictw.”;
6) w art. 27 po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Skorowidz dziennika urzędowego wydaje się na zasadach określonych
dla danego dziennika urzędowego.”;
7) po art. 28 dodaje się art. 28a i 28b w brzmieniu:
„Art. 28a. W przypadkach, o których mowa w art. 26, art. 27 ust. 3 i art. 28,
udostępnienie wydruków aktów normatywnych lub innych aktów
prawnych jest odpłatne. Kierownik urzędu, w którym są udostępnione do powszechnego wglądu dzienniki urzędowe, zbiory aktów
prawa miejscowego ustanowionych przez powiat albo zbiory przepisów gminnych, ustala cenę arkusza wydruku aktu normatywnego
lub innego aktu prawnego, tak aby wydruk ten mógł być powszechnie dostępny, a cena pokrywała koszty udostępnienia tych
wydruków.
Art. 28b. 1. Dzienniki urzędowe, zbiory aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i zbiory przepisów gminnych albo zawarte
w nich akty normatywne i inne akty prawne udostępnia się:
1) nieodpłatnie poprzez środki komunikacji elektronicznej,
2) odpłatnie za pomocą informatycznych nośników danych w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, wymagania techniczne, jakim powinny odpowiadać
środki komunikacji elektronicznej i informatyczne nośniki danych używane do udostępniania dzienników urzędowych, zbiorów aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i
zbiorów przepisów gminnych albo zawartych w nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych, uwzględniając wymagania
techniczne, jakim muszą odpowiadać elektroniczne formy dzienników urzędowych, oraz konieczność zachowania powszechnej
dostępności ogłoszonych w nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za udostępnienie dzienników urzędowych, zbiorów aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i zbiorów
przepisów gminnych albo ogłoszonych w nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych na informatycznych nośnikach danych, a także sposób uiszczania tych opłat, z uwzględnieniem
powszechności dostępu do tych wydawnictw oraz ogłoszonych w
nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych, a także uzasadnionych kosztów ponoszonych przez organ wydający dziennik
urzędowy, organ prowadzący zbiór dzienników urzędowych, organ prowadzący zbiór aktów prawa miejscowego ustanowionych
przez powiat i organ prowadzący zbiór przepisów gminnych,
związanych z udostępnianiem tych dokumentów.”;
8) po art. 42 dodaje się art. 42a w brzmieniu:
„Art. 42a. Wydawanie dzienników urzędowych i skorowidzów do roczników
tych dzienników w formie elektronicznej, a także udostępnianie dzienników urzędowych, zbiorów aktów prawa miejscowego ustanowionych przez powiat i zbiorów przepisów gminnych oraz ogłoszonych w nich aktów normatywnych i innych aktów prawnych
przez środki komunikacji elektronicznej oraz informatyczne nośniki danych następuje od dnia 1 stycznia 2006 r.”.
art. 43.
więcej
73, poz. 761 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) w art. 15 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Krajowy Rejestr prowadzi się przy użyciu informatycznych nośników danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565).”.
art. 44.
więcej
Nr 112, poz. 1198, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 oraz z 2004 r. Nr 240, poz. 2407) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji tworzy stronę główną
Biuletynu Informacji Publicznej zawierającą wykaz podmiotów, o
których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, wraz z odnośnikami umożliwiającymi połączenie z ich stronami.
2. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, tworzą własne strony Biuletynu Informacji Publicznej, na których udostępniają informacje podlegające udostępnieniu w tej drodze.
3. Podmioty, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2, są obowiązane
przekazać ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji informacje niezbędne do zamieszczenia na stronie, o której mowa w ust. 1.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji:
1) gromadzi i udostępnia adresy wskazujące strony Biuletynu
Informacji Publicznej tworzone przez podmioty, o których
mowa w art. 4 ust. 1 i 2,
2) gromadzi i udostępnia dane o liczbie pobrań stron, o których mowa w pkt 1,
3) udostępnia nieodpłatnie przykładowe oprogramowanie służące do tworzenia stron w Biuletynie Informacji Publicznej
zgodnie z wymaganiami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 5 lub kody źródłowe tego oprogramowania.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe wymagania dotyczące układu ujednoliconego
systemu stron Biuletynu Informacji Publicznej, w szczególności:
a) strukturę strony głównej, o której mowa w ust. 1,
b) standardy struktury stron, o których mowa w ust. 2,
2) zakres i tryb przekazywania informacji, o których mowa w ust. 3,
3) wymagania dotyczące zabezpieczania treści informacji publicznych udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej
- mając na względzie sprawność i jednolitość działania systemu
stron Biuletynu Informacji Publicznej, a także uwzględniając konieczność równego traktowania rozwiązań informatycznych oraz
potrzebę umożliwienia realizacji prawa do stosowania przez
podmioty obowiązane do przekazywania informacji oprogramowania bez konieczności ponoszenia dodatkowych kosztów z tytułu opłat licencyjnych.”.
art. 45.
więcej
1450, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Podmiot świadczący usługi certyfikacyjne przed zawarciem umowy, o
której mowa w ust. 1, jest obowiązany poinformować na piśmie lub w
formie dokumentu elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z
dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565), w sposób jasny i
powszechnie zrozumiały, o dokładnych warunkach użycia tego certyfikatu, w tym o sposobie rozpatrywania skarg i sporów, a w szczególności o istotnych jego warunkach obejmujących:
1) zakres i ograniczenia jego stosowania,
2) skutki prawne składania podpisów elektronicznych weryfikowanych przy pomocy tego certyfikatu,
3) informację o systemie dobrowolnej rejestracji podmiotów kwalifikowanych i ich znaczeniu.”;
2) w art. 58 ust 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne oraz warunki bezpieczeństwa udostępniania
formularzy i wzorów, o których mowa w ust. 2, mając na uwadze zapewnienie szerokiej dostępności tych formularzy i wzorów przy zachowaniu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.”.
art. 46.
więcej
elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym (Dz.U. Nr 126,
poz. 1068 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) w art. 4 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) polegających na dystrybucji jakichkolwiek treści na informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
(Dz.U. Nr 64, poz. 565),”.
art. 47.
więcej
204, poz. 2087) w art. 40e w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) udzielić niezbędnej pomocy technicznej, jeżeli dokumenty będące przedmiotem kontroli zostały zapisane na informatycznych nośnikach danych w
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565);”.
art. 48.
więcej
poz. 2255, z późn. zm.) w art. 23:
1) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia:
1) opis systemów teleinformatycznych stosowanych w urzędach administracji publicznej realizujących zadania w zakresie świadczeń rodzinnych, zawierający strukturę systemu, wymaganą minimalną funkcjonalność systemu oraz zakres komunikacji między elementami struktury
systemu, w tym zestawienie struktur dokumentów elektronicznych,
formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących, o
których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 17 lutego 2005
r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565),
2) wymagania standaryzujące w zakresie bezpieczeństwa, wydajności i
rozwoju systemu,
3) sposób postępowania w zakresie stwierdzania zgodności oprogramowania z opisem systemu
- mając na uwadze zapewnienie spójności systemów teleinformatycznych
stosowanych w urzędach administracji publicznej do realizacji zadań w zakresie świadczeń rodzinnych, w szczególności w zakresie jednorodności zakresu i rodzaju danych, która umożliwi ich scalanie w zbiór
centralny, a także zachowanie zgodności z minimalnymi wymogami i
sposobem stwierdzania zgodności oprogramowania, określonymi na
podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne.”;
2) dodaje się ust 7 i 8 w brzmieniu:
„7. Urzędy administracji publicznej do realizacji zadań w zakresie świadczeń
rodzinnych używają oprogramowania, które jest zgodne z wymaganiami
określonymi przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, i z jego zastosowaniem
sporządzają sprawozdawczość, którą przekazują wojewodzie.
8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może utworzyć rejestr centralny obejmujący dane dotyczące osób pobierających świadczenia
rodzinne oraz wartości udzielonych świadczeń, gromadzone na podstawie
przepisów ustawy przez organy właściwe podczas realizacji zadań w zakresie świadczeń rodzinnych, oraz może przetwarzać te dane na zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych. Organy właściwe
przekazują dane do rejestru centralnego, wykorzystując oprogramowanie, o
którym w mowa w ust. 7.”.
art. 49.
więcej
poz. 463) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Podmioty prowadzące bazy danych oświatowych są obowiązane do
prowadzenia tych baz za pomocą oprogramowania, którego zgodność z
wymaganiami określonymi przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania na podstawie art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 17
lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565) została potwierdzona w sposób określony w art. 21 i 22 tej ustawy.”,
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania nieodpłatnie udostępnia oprogramowanie służące do prowadzenia baz danych, spełniające warunki, o których mowa w ust. 2, i umożliwiające zakładanie, aktualizowanie zbiorów danych, budowę baz danych oświatowych i ich
scalanie, w wersjach działających w systemach operacyjnych powszechnie użytkowanych na obszarze kraju, z uwzględnieniem zasady
równego traktowania różnych platform systemowych.”;
2) w art. 6 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przekazywanie danych, o których mowa w ust. 1-3, następuje w formie
dokumentu elektronicznego, przez transmisję danych lub za pomocą informatycznych nośników danych z aktualnego oprogramowania, o którym mowa w art. 5 ust. 2, oraz w formie zestawienia zbiorczego potwierdzonego podpisem osoby, o której mowa w art. 7 ust. 6.”.
art. 50.
więcej
99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703) w art. 23:
1) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia:
1) opis systemów teleinformatycznych, o których mowa w art. 17 ust. 1
pkt 17, art. 19 pkt 17, art. 21 pkt 7 i art. 22 pkt 12, stosowanych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, zawierający strukturę
systemu, wymaganą minimalną funkcjonalność systemu oraz zakres
komunikacji między elementami struktury systemu, w tym zestawienie
struktur dokumentów elektronicznych, formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących, o których mowa w art. 13 ust. 2
pkt 2 lit. a ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565),
2) wymagania standaryzujące w zakresie bezpieczeństwa, wydajności i rozwoju systemu,
3) sposób postępowania w zakresie stwierdzania zgodności oprogramowania z opisem systemu
- mając na uwadze zapewnienie jednorodności zakresu i rodzaju danych,
która umożliwi ich scalanie w zbiór centralny, a także zachowanie
zgodności z minimalnymi wymaganiami i sposobem stwierdzania
zgodności oprogramowania, określonymi na podstawie ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.”;
2) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. W przypadku gdy realizacja zadań określonych w ustawie jest związana z
przekazywaniem informacji za pomocą systemu teleinformatycznego, minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego nieodpłatnie udostępni
podmiotom obowiązanym do przekazywania informacji na podstawie niniejszej ustawy oprogramowanie, które jest zgodne z wymaganiami określonymi przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w
przepisach wydanych na podstawie ust. 3.”;
3) dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może utworzyć rejestr centralny obejmujący dane dotyczące jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, a także dane dotyczące osób i rodzin, którym udzielono
świadczeń pomocy społecznej, oraz form udzielonej pomocy społecznej,
gromadzone przez jednostki organizacyjne pomocy społecznej na podstawie
przepisów ustawy, oraz może przetwarzać te dane na zasadach określonych
w przepisach o ochronie danych osobowych. Jednostki organizacyjne pomocy społecznej przekazują dane do rejestru centralnego, wykorzystując
oprogramowanie, o którym w mowa w ust. 4.”.
art. 51.
więcej
„2. Dane zawarte w rejestrze zapisuje się na informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. Nr 64,
poz. 565) i zabezpiecza się je przed dostępem osób nieupoważnionych.”.
art. 52.
więcej
pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703) w art. 4:
1) w ust. 1 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) wprowadzanie i rozwijanie w publicznych służbach zatrudnienia systemów
teleinformatycznych zapewniających spójny system obsługi rynku pracy.”;
2) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw pracy, w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw informatyzacji, określi, w drodze rozporządzenia:
1) opis systemów teleinformatycznych stosowanych w publicznych służbach zatrudnienia zawierający strukturę systemu, wymaganą minimalną
funkcjonalność systemu oraz zakres komunikacji między elementami
struktury systemu, w tym zestawienie struktur dokumentów elektronicznych, formatów danych oraz protokołów komunikacyjnych i szyfrujących, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 17
lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz.U. Nr 64, poz. 565),
2) wymagania standaryzujące w zakresie bezpieczeństwa, wydajności i
rozwoju systemu,
3) sposób postępowania w zakresie stwierdzania zgodności oprogramowania z opisem systemu wraz z podaniem terminu dostosowania
- mając na uwadze zapewnienie spójności systemów teleinformatycznych
stosowanych w publicznych służbach zatrudnienia, w szczególności w
zakresie jednorodności zakresu i rodzaju danych, która umożliwi ich
scalanie w zbiór centralny, a także zachowanie zgodności z minimalnymi wymaganiami i sposobem stwierdzania zgodności oprogramowania, określonymi na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.”;
3) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„3. Publiczne służby zatrudnienia używają oprogramowania, które jest zgodne z
wymaganiami określonymi przez ministra właściwego do spraw pracy w
przepisach wydanych na podstawie ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw pracy może utworzyć rejestr centralny obejmujący dane dotyczące rynku pracy, instytucji rynku pracy, form udzielonego
wsparcia, a także dane dotyczące osób poszukujących pracy i bezrobotnych,
gromadzone przez publiczne służby zatrudnienia na podstawie przepisów
ustawy, oraz może przetwarzać te dane na zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych. Publiczne służby zatrudnienia przekazują dane do rejestru centralnego, wykorzystując oprogramowanie, o którym w mowa w ust. 3.”.
art. 53.
więcej
Planu Informatyzacji Państwa w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
art. 54.
więcej
art. 55.
więcej
art. 56.
więcej
art. 57.
więcej
wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 18 pkt 1.
art. 58.
więcej
których mowa w art. 3 pkt 10, podmiot publiczny jest obowiązany do dostosowania
tego systemu teleinformatycznego albo rejestru publicznego do minimalnych wymagań w terminie 2 lat od dnia wejścia ustawy w życie.
art. 59.
więcej
art. 60.
więcej
nadanym niniejszą ustawą, mogą być przekazywane Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w sposób określony w tym przepisie bez konieczności opatrywania ich bezpiecznym podpisem elektronicznym w ciągu 12 miesięcy od dnia wejścia w życie
art. 40 niniejszej ustawy.
art. 61.
więcej
w odrębnych ustawach jest mowa o:
1) elektronicznym nośniku informacji, elektronicznym nośniku informatycznym,
elektronicznym nośniku danych, komputerowym nośniku informacji,
komputerowym nośniku danych, nośniku elektronicznym, nośniku magnetycznym, nośniku informatycznym albo nośniku komputerowym – należy przez to rozumieć, w przypadku wątpliwości interpretacyjnych, informatyczny
nośnik danych, o którym mowa w art. 3 pkt 1 niniejszej ustawy;
2) danych elektronicznych, danych w postaci elektronicznej, danych w formie
elektronicznej, danych informatycznych, informacjach w postaci elektronicznej
albo informacjach w formie elektronicznej – należy przez to rozumieć, w
przypadku wątpliwości interpretacyjnych, dokument elektroniczny, o którym
mowa w art. 3 pkt 2 niniejszej ustawy.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przepisów:
1) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe;
2) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2019 r. poz. 1810);
3) ustawy z dnia 12 września 2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych
(Dz. U. z 2012 r. poz. 1232).
art. 62.
więcej
ustawy dotyczący dostosowania terminologii w przepisach odrębnych ustaw dotyczących informatyzacji do określeń wymienionych w art. 3 pkt 1 i 2 niniejszej ustawy.
art. 63.
więcej
wejścia w życie ustawy.
art. 64.
więcej
z wyjątkiem:
1) art. 17 oraz 54, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia;
2) art. 36 i 37, które wchodzą w życie po upływie 7 miesięcy od dnia ogłoszenia;
3) art. 40, który wchodzi w życie po upływie 27 miesięcy od dnia ogłoszenia;
4) art. 42 pkt 1, 4 i 7, które wchodzą w życie z dniem 1 lipca 2006 r.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców