Art. 9. 1. Zasady dostępu do systemów płatności dla dostawców powinny być
ustalane według obiektywnych, równych i proporcjonalnych kryteriów,
a ograniczenia w dostępie do tych systemów nie mogą być większe niż jest to
konieczne dla ochrony przed określonymi rodzajami ryzyka, takimi jak ryzyko
rozrachunkowe, ryzyko operacyjne i ryzyko biznesowe, oraz dla ochrony finansowej
i operacyjnej stabilności systemu płatności.
2. Systemy płatności nie mogą wprowadzać:
1) ograniczeń dotyczących skutecznego udziału w innych systemach płatności;
2) zasad, które wprowadzałyby odmienny sposób traktowania między:
a) dostawcami wymienionymi w art. 4 ust. 2 pkt 1–8 lub
b) dostawcami wpisanymi do rejestru, nieposiadającymi zezwolenia, o którym
mowa w art. 60 ust. 1 lub art. 132a ust. 1;
3) ograniczeń ze względu na rodzaj podmiotu lub formę prawną prowadzonej
działalności.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do:
1) systemów płatności w rozumieniu art. 1 pkt 1 ustawy o ostateczności
rozrachunku, o których mowa w art. 15 tej ustawy,
2) systemów płatności obejmujących wyłącznie dostawców należących do grupy.
3) (uchylony)
4. (uchylony)
4a. W przypadku gdy w systemie płatności, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2
ustawy o ostateczności rozrachunku, uczestnik zezwala dostawcy posiadającemu
zezwolenie lub wpisanemu do rejestru, niebędącemu uczestnikiem tego systemu, na
przekazywanie zleceń transferu za pośrednictwem systemu, uczestnik ten, w razie otrzymania wniosku w tej sprawie, zapewnia taką samą możliwość innym dostawcom posiadającym zezwolenie lub wpisanym do rejestru zgodnie z ust. 1 i 2, w sposób obiektywny, proporcjonalny i niedyskryminujący. W przypadku odmowy uczestnik
przekazuje dostawcy występującemu z wnioskiem uzasadnienie takiej odmowy.
5. Zastosowanie się do zasad określonych w ust. 1 i 2 przez podmiot
zamierzający prowadzić system płatności w rozumieniu ustawy o ostateczności
rozrachunku lub podmiot prowadzący już taki system, jest oceniane przez Prezesa
NBP w ramach postępowania w sprawie uzyskania zezwolenia, o którym mowa
w art. 16 ust. 1 i 3 ustawy o ostateczności rozrachunku.

Ustawa o usługach płatniczych art. 9

Poprzedni

Art. 8. 1. Postanowienia umów o usługi płatnicze oraz umów o wydanie pieniądza elektronicznego nie mogą być mniej korzystne dla użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego niż przepisy ustaw...

Nastepny

Art. 10. Dostawcy, organizacje płatnicze i podmioty prowadzące systemy płatności przetwarzają dane osobowe w zakresie niezbędnym do zapobiegania oszustwom związanym z wykonywanymi usługami płatniczy...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych
  • Wejscie w życie 24 października 2011
  • Ost. zmiana ustawy 1 października 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 08 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka