Art. 97. Marszałek Sejmu, na wniosek Prezesa Najwyższej Izby Kontroli,
określi, w drodze zarządzenia, wymagane kwalifikacje, zasady wynagradzania oraz
tabele stanowisk pracowników Najwyższej Izby Kontroli. Zarządzenie podlega
ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Art. 97a. 1. Mianowany kontroler ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za
przewinienia polegające na naruszeniu obowiązków pracownika Najwyższej Izby
Kontroli lub uchybieniu godności stanowiska.
2. Karami dyscyplinarnymi są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) nagana z pozbawieniem możliwości podwyższania wynagrodzenia
i awansowania na wyższe stanowisko służbowe przez okres do 2 lat;
4) przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z jednoczesnym obniżeniem
wynagrodzenia zasadniczego nie więcej niż o 20% przez okres nie dłuższy niż
6 miesięcy;
5) wydalenie z pracy w Najwyższej Izbie Kontroli.
3. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 3 miesięcy od
dnia uzyskania przez dyrektora właściwej kontrolnej jednostki organizacyjnej
Najwyższej Izby Kontroli lub Prezesa Najwyższej Izby Kontroli wiadomości
o popełnionym przewinieniu; nie można wszcząć postępowania ani wydać orzeczenia
o ukaraniu po upływie 3 lat od popełnienia przewinienia. Jeżeli czyn zawiera
znamiona przestępstwa, przedawnienie dyscyplinarne nie może nastąpić wcześniej niż
przewidziano to w przepisach Kodeksu karnego.
4. W sprawach dyscyplinarnych orzekają, na zasadzie niezawisłości, Komisja
Dyscyplinarna i Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna, powoływane przez Prezesa
Najwyższej Izby Kontroli na okres 3 lat, spośród mianowanych kontrolerów dających
rękojmię należytego wykonywania obowiązków członka komisji.
5. Komisje, o których mowa w ust. 4, rozstrzygają samodzielnie zagadnienia
faktyczne oraz prawne. Komisje są związane prawomocnym orzeczeniem sądu
stwierdzającym winę obwinionego.
6. Obwiniony może ustanowić obrońcę. Z zastrzeżeniem przepisów o tajemnicy
ustawowo chronionej obrońcą może być mianowany kontroler albo adwokat.
7. W przypadku wszczęcia postępowania dyscyplinarnego Prezes Najwyższej
Izby Kontroli może zawiesić mianowanego kontrolera w czynnościach służbowych na
okres do zakończenia postępowania, nie dłużej jednak niż na 6 miesięcy.
W szczególnie uzasadnionych wypadkach okres zawieszenia może być wydłużony do 12 miesięcy. W okresie zawieszenia mianowany kontroler zachowuje prawo do
wynagrodzenia i innych świadczeń przysługujących na podstawie stosunku pracy.
8. Koszty postępowania dyscyplinarnego ponosi Najwyższa Izba Kontroli.

Art. 97b. 1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków pracownika Najwyższej
Izby Kontroli lub uchybienie godności stanowiska dyrektor właściwej kontrolnej
jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, a w odniesieniu do dyrektora
kontrolnej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli – Prezes Najwyższej
Izby Kontroli, może ukarać mianowanego kontrolera upomnieniem na piśmie.
2. Mianowany kontroler może wnieść sprzeciw do Prezesa Najwyższej Izby
Kontroli w ciągu 7 dni od doręczenia mu upomnienia na piśmie.
3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, Prezes Najwyższej
Izby Kontroli wydaje polecenie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.
4. W przypadku niewniesienia sprzeciwu, odpis pisma o ukaraniu składa się do
akt osobowych mianowanego kontrolera.
5. Upomnienie, o którym mowa w ust. 1, ulega zatarciu po upływie roku od dnia
doręczenia mianowanemu kontrolerowi pisma o ukaraniu. Na wniosek mianowanego
kontrolera Prezes Najwyższej Izby Kontroli może wyrazić zgodę na skrócenie tego
terminu.

Art. 97c. 1. W razie uzyskania wiadomości o popełnieniu przewinienia
dyscyplinarnego, Prezes Najwyższej Izby Kontroli wyznacza rzecznika
dyscyplinarnego spośród mianowanych kontrolerów mających wykształcenie
prawnicze i poleca mu wszczęcie i przeprowadzenie postępowania dyscyplinarnego.
2. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może w każdym czasie wydać rzecznikowi
dyscyplinarnemu polecenie umorzenia postępowania dyscyplinarnego,
a w postępowaniu przed komisjami, o których mowa w art. 97a ust. 4 – polecenie
cofnięcia wniosku o ukaranie.
3. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może w toku postępowania dyscyplinarnego
wyznaczyć nowego rzecznika dyscyplinarnego w miejsce dotychczasowego.

Art. 97d. 1. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie dyscyplinarne
wydając postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego.
2. Odpis postanowienia doręcza się obwinionemu, dyrektorowi kontrolnej
jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, w której obwiniony jest
zatrudniony oraz dyrektorowi jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli właściwej w sprawach osobowych, a w przypadku gdy obwinionym jest dyrektor kontrolnej jednostki organizacyjnej Najwyższej Izby Kontroli, również Prezesowi
Najwyższej Izby Kontroli.
3. W toku postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny podejmuje
czynności niezbędne do wszechstronnego wyjaśnienia sprawy, zbierając i utrwalając
dowody, w szczególności: zeznania świadków, opinie biegłych, wyjaśnienia
obwinionego, dokumenty i oświadczenia.
4. Jeżeli dowody zebrane przez rzecznika dyscyplinarnego dostatecznie
uzasadniają, że obwiniony popełnił czyn stanowiący przewinienie dyscyplinarne
rzecznik dyscyplinarny sporządza postanowienie o przedstawieniu zarzutów, ogłasza
je obwinionemu, przyjmuje od niego wyjaśnienia, a przed zakończeniem
prowadzonego przez siebie postępowania dyscyplinarnego, zapoznaje obwinionego
z zebranymi w sprawie dowodami i sporządza z tej czynności protokół. Protokół
podpisuje rzecznik dyscyplinarny i obwiniony.
5. Po wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 4, rzecznik dyscyplinarny
przedkłada Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli materiały postępowania
dyscyplinarnego wraz z wnioskiem o ukaranie lub postanowieniem o umorzeniu
postępowania dyscyplinarnego.

Art. 97e. 1. Prezes Najwyższej Izby Kontroli zatwierdza wniosek o ukaranie lub
postanowienie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego; przepis art. 97d
ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Rzecznik dyscyplinarny kieruje do Komisji Dyscyplinarnej wniosek
o ukaranie wraz z materiałami postępowania, doręcza obwinionemu odpis wniosku
o ukaranie oraz informuje go o prawie do ustanowienia obrońcy, chyba że obrońca
został ustanowiony wcześniej.
3. Po otrzymaniu odpisu wniosku o ukaranie obwiniony i jego obrońca mogą
w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania składać do Komisji Dyscyplinarnej wnioski
dowodowe.

Art. 97f. 1. Jeżeli przeciwko obwinionemu wszczęto postępowanie karne o ten
sam czyn, który jest przedmiotem postępowania dyscyplinarnego, albo gdy zachodzi
długotrwała przeszkoda uniemożliwiająca prowadzenie postępowania, rzecznik
dyscyplinarny, a w postępowaniu przed Komisją Dyscyplinarną lub Odwoławczą
Komisją Dyscyplinarną – przewodniczący zespołu orzekającego, może zawiesić
postępowanie dyscyplinarne do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego lub ustania długotrwałej przeszkody; postanowienie rzecznika
dyscyplinarnego doręcza się obwinionemu i obrońcy, a postanowienie
przewodniczącego zespołu orzekającego także rzecznikowi dyscyplinarnemu.
2. W czasie zawieszenia postępowania dyscyplinarnego nie biegnie
przedawnienie karalności, o którym mowa w art. 97a ust. 3.
3. Zawieszone postępowanie dyscyplinarne może być w każdej chwili podjęte.

Art. 97g. 1. Komisja Dyscyplinarna rozpoznaje sprawy w trzyosobowych
zespołach orzekających.
2. Rozprawa jest jawna dla osób wchodzących w skład Kolegium Najwyższej
Izby Kontroli oraz dla mianowanych kontrolerów.
3. W uzasadnionych przypadkach można wyłączyć jawność całości albo części
rozprawy.

Art. 97h. 1. Obecność rzecznika dyscyplinarnego na rozprawie jest
obowiązkowa.
2. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego na rozprawie nie wstrzymuje
rozpoznania sprawy; niestawiennictwo obrońcy nie wstrzymuje rozpoznania sprawy.
3. Nie wstrzymuje rozpoznania sprawy nieobecność obwinionego na rozprawie,
jeżeli obwiniony nie stawił się na rozprawie co najmniej trzykrotnie, a z jego
zachowania wynika, że celowo uchyla się od udziału w rozprawie, dążąc
w szczególności do przedawnienia orzekania w danej sprawie. W takiej sytuacji
przewodniczący składu orzekającego wyznacza obwinionemu obrońcę spośród
mianowanych kontrolerów.
4. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół. Protokolantem może być
wyłącznie mianowany kontroler.

Art. 97i. 1. Komisja Dyscyplinarna, po przeprowadzeniu rozprawy i odbyciu
narady, wydaje orzeczenie o:
1) ukaraniu;
2) uniewinnieniu;
3) umorzeniu postępowania.
2. Orzeczenie o umorzeniu postępowania Komisja Dyscyplinarna może wydać
także na posiedzeniu niejawnym.
3. Jeżeli obwiniony dopuścił się kilku przewinień, wymierza się jedną karę za
wszystkie przewinienia łącznie.

Art. 97j. 1. Orzeczenie powinno być ogłoszone bezpośrednio po zakończeniu
rozprawy i po odbyciu narady. Orzeczenie podpisują wszyscy członkowie zespołu
orzekającego.
2. W wyjątkowych wypadkach można odroczyć wydanie orzeczenia na czas nie
dłuższy niż 3 dni. O terminie ogłoszenia orzeczenia przewodniczący zespołu
orzekającego informuje obwinionego, obrońcę i rzecznika dyscyplinarnego,
bezpośrednio po ogłoszeniu postanowienia o odroczeniu wydania orzeczenia.
3. Po ogłoszeniu orzeczenia przewodniczący zespołu orzekającego podaje ustnie
zasadnicze motywy rozstrzygnięcia.

Art. 97k. 1. Orzeczenie wymaga pisemnego uzasadnienia. Uzasadnienie
sporządza i podpisuje przewodniczący zespołu orzekającego.
2. Orzeczenie na piśmie wraz z uzasadnieniem doręcza się rzecznikowi
dyscyplinarnemu, obwinionemu oraz obrońcy w ciągu 14 dni od dnia jego ogłoszenia
lub wydania na posiedzeniu niejawnym.

Art. 97l. 1. Od orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej rzecznikowi
dyscyplinarnemu, obwinionemu oraz jego obrońcy służy odwołanie do Odwoławczej
Komisji Dyscyplinarnej.
2. Odwołanie składa się za pośrednictwem przewodniczącego Komisji
Dyscyplinarnej w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.
3. Przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej wydaje postanowienie o odmowie
przyjęcia odwołania jeżeli zostało wniesione po upływie terminu lub przez osobę
nieuprawnioną.
4. Przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej może przywrócić termin do
wniesienia odwołania, gdy przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn niezależnych
od wnoszącego odwołanie; wniosek o przywrócenie terminu należy złożyć w ciągu
7 dni do dnia ustania przeszkody z jednoczesnym wniesieniem odwołania.
5. Na postanowienie o przywróceniu terminu, odmowie przyjęcia odwołania
oraz odmowie przywrócenia terminu do złożenia odwołania, rzecznikowi
dyscyplinarnemu, obwinionemu i jego obrońcy służy zażalenie do Odwoławczej
Komisji Dyscyplinarnej w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Art. 97m. 1. Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna umarza postępowanie
odwoławcze w razie:
1) wniesienia odwołania przez osobę nieuprawnioną;
2) bezzasadnego przywrócenia terminu do wniesienia odwołania;
3) skutecznego cofnięcia odwołania.
2. Postanowienie o umorzeniu postępowania odwoławczego może zostać
wydane także na posiedzeniu niejawnym.
3. Postanowienie o umorzeniu postępowania odwoławczego powoduje
uprawomocnienie się orzeczenia Komisji Dyscyplinarnej.

Art. 97n. 1. Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna, po przeprowadzeniu
rozprawy, utrzymuje w mocy zaskarżone orzeczenie, uchyla orzeczenie w całości lub
w części i wydaje nowe orzeczenie albo przekazuje sprawę Komisji Dyscyplinarnej
do ponownego rozpatrzenia w innym składzie.
2. Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna może orzec karę surowszą od orzeczonej
przez Komisję Dyscyplinarną tylko wówczas, gdy orzeczenie zostało zaskarżone na
niekorzyść obwinionego.
3. W postępowaniu przed Odwoławczą Komisją Dyscyplinarną stosuje się
odpowiednio przepisy o postępowaniu przed Komisją Dyscyplinarną.
4. Prawomocne orzeczenie przekazuje się Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli.
5. Od orzeczenia Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej obwinionemu
przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Art. 97o. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia dołącza się do akt osobowych
ukaranego.
2. Kary dyscyplinarne określone w art. 97a ust. 2 pkt 1–4 ulegają zatarciu po
upływie 3 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu. Na wniosek
ukaranego Prezes Najwyższej Izby Kontroli może zarządzić skrócenie tego okresu do
2 lat.
3. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej mianowany kontroler,
o którym mowa w art. 97a ust. 1, zostanie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin
3 lat, o którym mowa w ust. 2, liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia
o ponownym ukaraniu.
4. W przypadku orzeczenia kary dyscyplinarnej określonej w art. 97a ust. 2
pkt 5 ukarany, po upływie 5 lat od uprawomocnienia się orzeczenia o ukaraniu, może
wystąpić do Prezesa Najwyższej Izby Kontroli o zatarcie kary.
5. W wypadku zatarcia kary dyscyplinarnej, odpis orzeczenia dołączony do akt
osobowych mianowanego kontrolera podlega zniszczeniu.

Art. 97p. W toku postępowania dyscyplinarnego, w zakresie nieuregulowanym
w niniejszym rozdziale, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania
karnego.

Art. 97q. Prezes Najwyższej Izby Kontroli określi w drodze zarządzenia
organizację, skład oraz tryb powoływania komisji, o których mowa w art. 97a ust. 4.

Ustawa o Najwyższej Izbie Kontroli art. 97

DODAJ