Art. 8. 1. Na żądanie pozwanego sąd może postanowieniem zobowiązać powoda
do złożenia kaucji na zabezpieczenie kosztów procesu, jeżeli pozwany
uprawdopodobni, że powództwo jest bezzasadne oraz że brak kaucji uniemożliwi lub
poważnie utrudni wykonanie orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania
w razie oddalenia powództwa.
2. Pozwany może zgłosić żądanie zabezpieczenia kosztów najpóźniej przy
pierwszej czynności procesowej. Pozwany nie ma prawa domagać się złożenia kaucji,
jeżeli uznana przez niego część roszczenia wystarcza na zabezpieczenie kosztów.
O żądaniu pozwanego sąd rozstrzyga po uprawomocnieniu się postanowienia
w przedmiocie składu grupy.
3. Sąd oznaczy termin złożenia kaucji, nie krótszy niż miesiąc, oraz jej wysokość,
mając na względzie prawdopodobną sumę kosztów, które poniesie pozwany. Kaucję składa się w gotówce. Kaucja nie może być wyższa niż 20% wartości przedmiotu sporu.
4. Jeżeli w toku sprawy okaże się, że kaucja nie wystarcza na zabezpieczenie
kosztów procesu, pozwany może żądać dodatkowego zabezpieczenia.
5. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego przez sąd terminu do złożenia
kaucji sąd zawiesza postępowanie, a w razie niewpłacenia kaucji w terminie dalszych
3 miesięcy sąd odrzuca pozew lub środek odwoławczy, orzekając o kosztach, jak
w przypadku cofnięcia pozwu.
6. Na postanowienie w przedmiocie kaucji przysługuje zażalenie do innego
składu tego samego sądu.
7. Na postanowienie o zawieszeniu postępowania, o którym mowa w ust. 5,
zażalenie nie przysługuje.

Ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym art. 8

DODAJ