Art. 86. 1. Apteka jest placówką ochrony zdrowia publicznego, w której
osoby uprawnione świadczą w szczególności usługi farmaceutyczne, o których
mowa w ust. 2.
2. Nazwa apteka zastrzeżona jest wyłącznie dla miejsca świadczenia usług
farmaceutycznych obejmujących:
1) wydawanie produktów leczniczych i wyrobów medycznych, określonych
w odrębnych przepisach;
2) sporządzanie leków recepturowych, w terminie nie dłuższym niż 48 godzin
od złożenia recepty przez pacjenta, a w przypadku recepty na lek recepturowy
zawierający środki odurzające lub oznaczonej „wydać natychmiast” – w ciągu
4 godzin;
3) sporządzenie leków aptecznych;
4) udzielanie informacji o produktach leczniczych i wyrobach medycznych.
3. W odniesieniu do aptek szpitalnych usługą farmaceutyczną jest również:
1) sporządzanie leków do żywienia pozajelitowego;
2) sporządzanie leków do żywienia dojelitowego;
3) przygotowywanie leków w dawkach dziennych, w tym leków
cytostatycznych;
3a) sporządzanie produktów radiofarmaceutycznych na potrzeby udzielania
świadczeń pacjentom danego podmiotu leczniczego;
4) wytwarzanie płynów infuzyjnych;
5) organizowanie zaopatrzenia szpitala w produkty lecznicze i wyroby
medyczne;
6) przygotowywanie roztworów do hemodializy i dializy dootrzewnowej;
7) udział w monitorowaniu działań niepożądanych leków;
8) udział w badaniach klinicznych prowadzonych na terenie szpitala;
9) udział w racjonalizacji farmakoterapii;
10) współuczestniczenie w prowadzeniu gospodarki produktami leczniczymi
i wyrobami medycznymi w szpitalu.
4. W aptekach szpitalnych poza udzielaniem usług farmaceutycznych:
1) prowadzona jest ewidencja badanych produktów leczniczych oraz produktów
leczniczych i wyrobów medycznych otrzymywanych w formie darowizny;
2) ustalane są procedury wydawania produktów leczniczych lub wyrobów
medycznych przez aptekę szpitalną na oddziały oraz dla pacjenta.
5. W aptekach ogólnodostępnych mogą być wydawane na podstawie recepty
lekarza weterynarii produkty lecznicze lub leki recepturowe przeznaczone dla
ludzi, które będą stosowane u zwierząt.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. W aptekach ogólnodostępnych na wydzielonych stoiskach można
sprzedawać produkty określone w art. 72 ust. 5 posiadające wymagane prawem
atesty lub zezwolenia, pod warunkiem że ich przechowywanie i sprzedaż nie będą
przeszkadzać podstawowej działalności apteki.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia, inne rodzaje działalności niż określone w ust. 2–4 i 8 związane
z ochroną zdrowia dopuszczalne do prowadzenia w aptece.

Art. 86a. 1. Apteka ogólnodostępna lub punkt apteczny może zbyć, na
zasadach określonych w ustawie oraz w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji
leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz
wyrobów medycznych, produkt leczniczy wyłącznie:
1) w celu bezpośredniego zaopatrywania ludności, w tym nieodpłatnie
pacjentowi – wyłącznie na potrzeby jego leczenia;
2) w celu zaopatrzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą – na
podstawie zapotrzebowania, o którym mowa w art. 96 ust. 1;
3) nieodpłatnie, na zasadach określonych w ust. 3 i 4;
4) w celu zaopatrzenia podmiotów innych niż wymienione w pkt 1 i 2,
niebędących podmiotami uprawnionymi do obrotu produktami leczniczymi,
w produkty lecznicze o kategorii dostępności, o której mowa w art. 23a ust. 1
pkt 1, z wyłączeniem produktów leczniczych zawierających w składzie
substancje o działaniu psychoaktywnym, określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 71a ust. 5.
1a. Zbycie produktów leczniczych, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, może
podlegać ograniczeniu także ze względu na zawartość w nich substancji czynnych określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, które z uwagi na dawkowanie lub możliwość wystąpienia działań niepożądanych mogą negatywnie
wpłynąć na bezpieczeństwo lub skuteczność stosowania produktów leczniczych.
2. Apteka ogólnodostępna lub punkt apteczny niezwłocznie przekazują w
postaci papierowej lub za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej
informację właściwemu miejscowo wojewódzkiemu inspektorowi
farmaceutycznemu zawierającą dane o ilości i nazwie produktów leczniczych
przekazanych nieodpłatnie zgodnie z ust. 1 pkt 1 oraz dane obejmujące numer
PESEL, a w przypadku jego braku – imię i nazwisko oraz rodzaj, serię i numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość pacjenta, któremu je przekazano.
3. Apteka ogólnodostępna lub punkt apteczny może, za zgodą właściwego
miejscowo wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, przekazać produkty
lecznicze:
1) domowi pomocy społecznej – wyłącznie w celu umożliwienia i
organizowania pomocy, o której mowa w art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca
2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i
2473);
2) organowi władzy publicznej – wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb
wynikających ze stanu wyjątkowego, stanu wojennego lub stanu klęski
żywiołowej;
3) podmiotowi wykonującemu działalność leczniczą, na podstawie
zapotrzebowania, o którym mowa w art. 96 ust. 1 – wyłącznie w celu jego
zaopatrzenia.
4. Podmiot prowadzący aptekę ogólnodostępną lub punkt apteczny występują
o wydanie zgody, o której mowa w ust. 3, nie później niż na 7 dni przed
planowanym przekazaniem. Zgody nie udziela się, jeżeli zachodzi podejrzenie, że
produkt leczniczy zostanie wykorzystany w celu innym niż deklarowany.
5. Udzielenie albo odmowa udzielenia zgody, o której mowa w ust. 3,
następuje w formie postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia, wykaz substancji czynnych w produktach leczniczych o kategorii
dostępności, o której mowa w art. 23a ust. 1 pkt 1, które nie mogą być zbywane
w celu zaopatrzenia podmiotów innych niż wymienione w ust. 1 pkt 1 i 2, niebędących podmiotami uprawnionymi do obrotu produktami leczniczymi, mając na względzie ochronę zdrowia publicznego.

Prawo farmaceutyczne art. 86

DODAJ