Art. 87. 1. Apteki dzielą się na:
1) ogólnodostępne;
2) szpitalne, zaopatrujące jednostki organizacyjne publicznej służby krwi,
o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r.
o publicznej służbie krwi, lub zakłady lecznicze podmiotów leczniczych
wykonujących stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;
3) zakładowe, zaopatrujące w podmiotach leczniczych wykonujących
działalność leczniczą, utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej
i Ministra Sprawiedliwości, gabinety, pracownie, izby chorych i oddziały
terapeutyczne, a także inne zakłady lecznicze podmiotów leczniczych
wykonujących stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.
2. Apteki ogólnodostępne przeznaczone są do:
1) zaopatrywania ludności w produkty lecznicze, leki apteczne, leki
recepturowe, wyroby medyczne i inne artykuły, o których mowa
w art. 86 ust. 8;
2) wykonywania czynności określonych w art. 86 ust. 1 i 2.
2a. Apteki szpitalne tworzy się w szpitalach lub innych zakładach leczniczych
podmiotów leczniczych, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
3. (uchylony)
4. W jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi, o których mowa
w art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi,
oraz zakładach leczniczych podmiotów leczniczych, w których nie utworzono
apteki szpitalnej albo apteki zakładowej, tworzy się dział farmacji szpitalnej, do
którego należy wykonywanie zadań określonych w art. 86 ust. 2 pkt 1 i 4,
ust. 3 pkt 5, 7, 9 i 10 oraz ust. 4, który pełni funkcję apteki szpitalnej albo apteki
zakładowej.
4a. W przypadku działu farmacji szpitalnej utworzonego w jednostce
organizacyjnej publicznej służby krwi, o której mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2 ustawy
z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, lokal, zakres działalności oraz
czas pracy działu ocenia się zgodnie z dobrą praktyką przechowywania
i wydawania krwi i jej składników, badania, preparatyki, przechowywania, wydawania i transportu, w rozumieniu ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r.
o publicznej służbie krwi.
5. Zakazane jest nabywanie przez podmiot wykonujący działalność leczniczą
produktu leczniczego albo środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobu medycznego objętych refundacją, w innym celu niż
udzielanie przez ten podmiot świadczenia opieki zdrowotnej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
5a. Poza przypadkiem określonym w art. 106 ust. 3 pkt 1, zakazane jest
zbywanie przez podmiot wykonujący działalność leczniczą produktu leczniczego
albo środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu
medycznego objętych refundacją.
6. W przypadku uzasadnionego podejrzenia, że podmiot wykonujący
działalność leczniczą naruszył zakaz określony w ust. 5 lub 5a, organ Państwowej
Inspekcji Farmaceutycznej informuje o tym właściwy organ prowadzący rejestr
podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 106 ust. 1
ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Prawo farmaceutyczne art. 87

DODAJ