Art. 7. § 1. Prokurator przy wykonywaniu czynności określonych w ustawach
jest niezależny, z zastrzeżeniem § 2–6 oraz art. 8 i art. 9.
§ 2. Prokurator jest obowiązany wykonywać zarządzenia, wytyczne
i polecenia prokuratora przełożonego.
§ 3. Polecenie dotyczące treści czynności procesowej prokurator przełożony
wydaje na piśmie, a na żądanie prokuratora – wraz z uzasadnieniem. W razie
przeszkody w doręczeniu polecenia w formie pisemnej dopuszczalne jest
przekazanie polecenia ustnie, z tym że przełożony jest obowiązany niezwłocznie
potwierdzić je na piśmie. Polecenie włącza się do akt podręcznych sprawy.
§ 4. Jeżeli prokurator nie zgadza się z poleceniem dotyczącym treści
czynności procesowej, może żądać zmiany polecenia lub wyłączenia go od
wykonania czynności albo od udziału w sprawie. O wyłączeniu rozstrzyga
ostatecznie prokurator bezpośrednio przełożony nad prokuratorem, który wydał
polecenie.
§ 5. Żądanie, o którym mowa w § 4, prokurator zgłasza na piśmie wraz
z uzasadnieniem przełożonemu, który wydał polecenie.
§ 6. W przypadku gdy w postępowaniu sądowym ujawnią się nowe
okoliczności, prokurator samodzielnie podejmuje decyzje związane z dalszym
tokiem tego postępowania. Jeżeli następstwem decyzji może być konieczność
dokonania wydatku przewyższającego kwotę ustaloną przez kierownika jednostki
organizacyjnej, prokurator może podjąć decyzję po uzyskaniu zgody kierownika
jednostki organizacyjnej.
§ 7. Prokuratorowi, który dopuścił się:
1) istotnego uchybienia w zakresie sprawności postępowania
przygotowawczego – prokurator przełożony może zwrócić uwagę na piśmie
na zasadach określonych w art. 139;
2) oczywistej obrazy przepisów prawa przy prowadzeniu sprawy – prokurator
przełożony wytyka to uchybienie na zasadach określonych w art. 140.
§ 8. W razie stwierdzenia oczywistej i rażącej obrazy przepisów prawa
prokurator przełożony jest obowiązany żądać wszczęcia postępowania
dyscyplinarnego przeciwko prokuratorowi, który obrazy się dopuścił.

Prawo o prokuraturze art. 7

DODAJ