Art. 6. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) bezpośrednim zagrożeniu szkodą w środowisku – rozumie się przez to wysokie
prawdopodobieństwo wystąpienia szkody w środowisku w dającej się
przewidzieć przyszłości;
1a) badaniach zanieczyszczenia gleby i ziemi – rozumie się przez to badania
zanieczyszczenia gleby i ziemi w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
2) chronionych siedliskach przyrodniczych – rozumie się przez to:
a) (uchylona)
b) siedliska przyrodnicze należące do typów siedlisk określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 26 ustawy z dnia 16 kwietnia
2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2020 r. poz. 55, 471 i 1378),
c) siedliska oraz miejsca rozrodu gatunków chronionych,
d) miejsca tokowania, lęgu, pierzenia i zimowania ptaków wędrownych oraz
miejsca ich zatrzymywania się i żerowania wzdłuż tras wędrówek;
3) działaniach naprawczych – rozumie się przez to wszelkie działania, w tym
działania ograniczające lub tymczasowe, podejmowane w celu naprawy lub
zastąpienia w równoważny sposób elementów przyrodniczych lub ich funkcji,
które uległy szkodzie, a także działania kompensacyjne; do działań naprawczych
zalicza się w szczególności przeprowadzenie remediacji, przywracanie
naturalnego ukształtowania terenu, zalesianie, zadrzewianie lub tworzenie
skupień roślinności, reintrodukcję zniszczonych gatunków, prowadzące do usunięcia zagrożenia dla zdrowia ludzi oraz przywracania równowagi przyrodniczej na danym terenie;
4) działaniach zapobiegawczych – rozumie się przez to działania podejmowane
w związku ze zdarzeniem, działaniem lub zaniechaniem powodującym
bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku, w celu zapobieżenia szkodzie
lub zmniejszenia szkody, w szczególności wyeliminowanie lub ograniczenie emisji;
5) emisji – rozumie się przez to wprowadzane bezpośrednio lub pośrednio,
w wyniku działalności człowieka, do powietrza, wody, gleby lub ziemi:
a) substancje oraz ich mieszaniny lub roztwory,
b) energie, takie jak ciepło, hałas, wibracje lub pola elektromagnetyczne,
c) organizmy lub mikroorganizmy;
6) funkcjach elementów przyrodniczych – rozumie się przez to przydatność
gatunków chronionych, chronionych siedlisk przyrodniczych, wody lub
powierzchni ziemi dla innych elementów przyrodniczych lub ludzi;
7) gatunkach chronionych – rozumie się przez to gatunki objęte ochroną na
podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 26, art. 48 i art. 49 ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody;
7a) historycznym zanieczyszczeniu powierzchni ziemi – rozumie się przez to
historyczne zanieczyszczenie powierzchni ziemi w rozumieniu art. 3 pkt 5a
ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
8) naprawie elementów przyrodniczych, która obejmuje również naturalną
regenerację – rozumie się przez to:
a) w odniesieniu do gatunków chronionych lub chronionych siedlisk
przyrodniczych – przywrócenie środowiska, elementów przyrodniczych lub
ich funkcji do stanu początkowego oraz usunięcie zagrożenia dla zdrowia ludzi,
b) w odniesieniu do wód – przywrócenie środowiska, elementów
przyrodniczych lub ich funkcji do stanu początkowego oraz usunięcie
zagrożenia dla zdrowia ludzi,
c) w odniesieniu do powierzchni ziemi – usunięcie zagrożenia dla zdrowia
ludzi i stanu środowiska;
8a) naturalnej regeneracji – rozumie się przez to:
a) w odniesieniu do:
– gatunków chronionych – proces odtwarzania się populacji gatunku na
danym terenie do stanu początkowego lub do osiągnięcia właściwego
stanu ochrony gatunku,
– chronionych siedlisk przyrodniczych – proces odtwarzania się siedliska
przyrodniczego na danym terenie do stanu początkowego lub do
osiągnięcia właściwego stanu ochrony siedliska przyrodniczego
– przebiegający samoistnie, bez ingerencji człowieka, ale którego przebieg
może być przez człowieka wspomagany,
b) w odniesieniu do wód i powierzchni ziemi – samooczyszczanie
w rozumieniu art. 3 pkt 32d ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo
ochrony środowiska;
9) podmiocie korzystającym ze środowiska – rozumie się przez to podmiot
korzystający ze środowiska w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. – Prawo ochrony środowiska, prowadzący działalność stwarzającą
ryzyko szkody w środowisku lub inną działalność, o której mowa w art. 2 ust. 1
pkt 2, powodującą bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkodę w środowisku;
9a) pomiarach – rozumie się przez to również obserwacje, analizy oraz pobieranie próbek;
9b) remediacji – rozumie się przez to remediację w rozumieniu art. 3 pkt 31b ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
10) stanie początkowym – rozumie się przez to stan i funkcje środowiska oraz
poszczególnych elementów przyrodniczych przed wystąpieniem szkody
w środowisku, oszacowane na podstawie dostępnych informacji; w przypadku
szkody w środowisku w powierzchni ziemi rozumie się przez to w szczególności
stan określony w raporcie początkowym, o którym mowa w ustawie z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska albo, jeżeli nie ma dostępnych
informacji na temat stanu początkowego lub w raporcie początkowym
stwierdzono przekroczenie dopuszczalnych zawartości substancji powodujących
ryzyko – stan zgodny z dopuszczalnymi zawartościami substancji powodujących ryzyko;
10a) substancji powodującej ryzyko – rozumie się przez to substancję w rozumieniu
art. 3 pkt 37a ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
11) szkodzie w środowisku – rozumie się przez to negatywną, mierzalną zmianę
stanu lub funkcji elementów przyrodniczych, ocenioną w stosunku do stanu
początkowego, która została spowodowana bezpośrednio lub pośrednio przez
działalność prowadzoną przez podmiot korzystający ze środowiska:
a) w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach przyrodniczych,
mającą znaczący negatywny wpływ na osiągnięcie lub utrzymanie
właściwego stanu ochrony tych gatunków lub siedlisk przyrodniczych,
z tym że szkoda w gatunkach chronionych lub chronionych siedliskach
przyrodniczych nie obejmuje uprzednio zidentyfikowanego negatywnego
wpływu, wynikającego z działania podmiotu korzystającego ze środowiska zgodnie z:
– decyzją, o której mowa w art. 34 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody lub
– decyzją, o której mowa w art. 56 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r.
o ochronie przyrody, lub
– zatwierdzonym planem urządzenia lasu, dla którego przeprowadzono
strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko, o której mowa
w art. 46 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa
w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
(Dz. U. z 2020 r. poz. 283, 284, 322, 471 i 1378), lub
– decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71
ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, lub
– postanowieniami, o których mowa w art. 90 ust. 1 i art. 98 ust. 1 ustawy
z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko,
b) w wodach, mającą znaczący negatywny wpływ na potencjał ekologiczny,
stan ekologiczny, chemiczny lub ilościowy wód lub stan środowiska wód morskich w obszarach morskich, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej
i administracji morskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2169 oraz z 2020 r. poz. 284
i 1378), z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 38j ustawy z dnia
18 lipca 2001 r. – Prawo wodne,
c) w powierzchni ziemi, przez co rozumie się zanieczyszczenie gleby lub
ziemi, w tym w szczególności zanieczyszczenie mogące stanowić
zagrożenie dla zdrowia ludzi;
12) władającym powierzchnią ziemi – rozumie się przez to podmiot, o którym mowa
w art. 3 pkt 44 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.

Ustawa o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie art. 6

DODAJ