Art. 6. 1. Praktykę rynkową uznaje się za zaniechanie wprowadzające w błąd,
jeżeli pomija istotne informacje potrzebne przeciętnemu konsumentowi do podjęcia
decyzji dotyczącej umowy i tym samym powoduje lub może powodować podjęcie
przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.
2. W razie wątpliwości za istotne informacje, o których mowa w ust. 1, uważa
się informacje, które przedsiębiorca stosujący praktykę rynkową jest obowiązany
podać konsumentom na podstawie odrębnych przepisów.
3. Wprowadzającym w błąd zaniechaniem może być w szczególności:
1) zatajenie lub nieprzekazanie w sposób jasny, jednoznaczny lub we właściwym
czasie istotnych informacji dotyczących produktu;
2) nieujawnienie handlowego celu praktyki, jeżeli nie wynika on jednoznacznie
z okoliczności i jeżeli powoduje to lub może spowodować podjęcie przez
przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie
podjął.
4. W przypadku propozycji nabycia produktu, za istotne informacje, o których
mowa w ust. 1, uznaje się w szczególności:
1) istotne cechy produktu w takim zakresie, w jakim jest to właściwe dla danego
środka komunikowania się z konsumentami i produktu;
2) imię, nazwisko (nazwę) i adres przedsiębiorcy (siedzibę) oraz przedsiębiorcy, na
którego rzecz działa;
3) cenę uwzględniającą podatki lub, w przypadku gdy charakter produktu nie
pozwala w sposób racjonalny na wcześniejsze obliczenie ceny, sposób, w jaki
cena jest obliczana, jak również wszelkie dodatkowe opłaty za transport, dostawę
lub usługi pocztowe lub, w sytuacji gdy wcześniejsze obliczenie tych opłat nie
jest w sposób racjonalny możliwe, informację o możliwości powstania takich
dodatkowych kosztów;
4) uzgodnienia dotyczące sposobu płatności, dostawy lub wykonania produktu oraz
procedury rozpatrywania reklamacji;
5) informacje o istnieniu prawa do odstąpienia od umowy lub rozwiązania umowy,
jeżeli prawo takie wynika z ustawy lub umowy.
5. Przy ocenie, czy praktyka rynkowa wprowadza w błąd przez zaniechanie,
należy uwzględnić wszystkie jej elementy oraz okoliczności wprowadzenia produktu
na rynek, w tym sposób jego prezentacji.
6. W przypadku gdy ze specyfiki środka komunikowania się z konsumentami
stosowanego dla danej praktyki rynkowej wynikają ograniczenia przestrzenne lub
czasowe, ograniczenia te i wszystkie środki podjęte przez przedsiębiorcę w celu udostępnienia informacji konsumentom w inny sposób uwzględnia się przy ocenie, czy doszło do pominięcia informacji.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym art. 6

DODAJ