Art. 5. 1. Praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli
działanie to w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez
przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.
2. Wprowadzającym w błąd działaniem może być w szczególności:
1) rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji;
2) rozpowszechnianie prawdziwych informacji w sposób mogący wprowadzać w błąd;
3) działanie związane z wprowadzeniem produktu na rynek, które może
wprowadzać w błąd w zakresie produktów lub ich opakowań, znaków
towarowych, nazw handlowych lub innych oznaczeń indywidualizujących
przedsiębiorcę lub jego produkty, w szczególności reklama porównawcza
w rozumieniu art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu
nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. poz. 1503, z późn. zm.);
4) nieprzestrzeganie kodeksu dobrych praktyk, do którego przedsiębiorca
dobrowolnie przystąpił, jeżeli przedsiębiorca ten informuje w ramach praktyki
rynkowej, że jest związany kodeksem dobrych praktyk.
3. Wprowadzające w błąd działanie może w szczególności dotyczyć:
1) istnienia produktu, jego rodzaju lub dostępności;
2) cech produktu, w szczególności jego pochodzenia geograficznego lub
handlowego, ilości, jakości, sposobu wykonania, składników, daty produkcji,
przydatności, możliwości i spodziewanych wyników zastosowania produktu,
wyposażenia dodatkowego, testów i wyników badań lub kontroli
przeprowadzanych na produkcie, zezwoleń, nagród lub wyróżnień uzyskanych
przez produkt, ryzyka i korzyści związanych z produktem;
3) obowiązków przedsiębiorcy związanych z produktem, w tym usług serwisowych
i procedury reklamacyjnej, dostawy, niezbędnych usług, części, wymiany lub naprawy;
4) praw konsumenta, w szczególności prawa do naprawy lub wymiany produktu na
nowy albo prawa do obniżenia ceny lub do odstąpienia od umowy;
5) ceny, sposobu obliczania ceny lub istnienia szczególnej korzyści cenowej;
6) rodzaju sprzedaży, powodów stosowania przez przedsiębiorcę praktyki
rynkowej, oświadczeń i symboli dotyczących bezpośredniego lub pośredniego
sponsorowania, informacji dotyczących sytuacji gospodarczej lub prawnej
przedsiębiorcy lub jego przedstawiciela, w tym jego imienia i nazwiska (nazwy)
i majątku, kwalifikacji, statusu, posiadanych zezwoleń, członkostwa lub
powiązań oraz praw własności przemysłowej i intelektualnej lub nagród i wyróżnień.
4. Przy ocenie, czy praktyka rynkowa wprowadza w błąd przez działanie, należy
uwzględnić wszystkie jej elementy oraz okoliczności wprowadzenia produktu na
rynek, w tym sposób jego prezentacji.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym art. 5