Art. 6. 1. Przechowujący depozyt jest obowiązany wezwać uprawnionego do
odbioru depozytu w terminie, o którym mowa w art. 4 ust. 2, oraz pouczyć go o
skutkach jego niepodjęcia.
2. Wezwanie do odbioru depozytu powinno nastąpić niezwłocznie po jego
złożeniu lub uzyskaniu wiadomości o wystąpieniu okoliczności, która umożliwia
odebranie tego depozytu.
3. W przypadku gdy nie jest znane miejsce zamieszkania lub siedziba
uprawnionego, przechowujący depozyt występuje do organu prowadzącego
właściwą ewidencję, rejestr lub zbiór danych o udzielenie informacji
umożliwiających ustalenie tego miejsca.
4. W przypadku gdy uprawniony nie jest znany albo nie jest możliwe ustalenie
jego miejsca zamieszkania albo siedziby na podstawie ewidencji, rejestrów lub
zbiorów danych, wezwanie do odbioru może nastąpić po upływie 3 lat od dnia
złożenia przedmiotu do depozytu.
5. W przypadku braku możliwości doręczenia wezwania do odbioru depozytu
lub nieustalenia uprawnionego, przechowujący depozyt jest obowiązany dokonać
wezwania poprzez jego wywieszenie na tablicy informacyjnej w swojej siedzibie na
okres 6 miesięcy. Jeżeli szacunkowa wartość depozytu przekracza kwotę 5 000 zł,
przechowujący depozyt zamieszcza również ogłoszenie w dzienniku poczytnym w
danej miejscowości lub w Biuletynie Informacji Publicznej.

Ustawa o likwidacji niepodjętych depozytów art. 6

DODAJ