Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) dystrybucja filmu – nabycie prawa do eksploatacji filmu, w tym prawa do
wykonywania kopii filmu i przystosowania filmu do eksploatacji w wersji
językowej innej niż ta, w której został wytworzony, oraz przekazanie tego prawa
innym podmiotom w celu rozpowszechniania filmu;
2) film niskobudżetowy – film, którego koszt produkcji jest niższy niż dwukrotność
maksymalnej kwoty dofinansowania filmu ustalonej na dany rok przez Radę
Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej;
3) kino – miejsce i zespół urządzeń technicznych służących do publicznego
wyświetlania filmu;
4) kopia wzorcowa – kopię filmu stanowiącą wzorzec przy produkcji kopii
eksploatacyjnych;
5) koproducent filmu – podmiot, który wspólnie z producentem organizuje,
prowadzi i ponosi odpowiedzialność za produkcję filmu lub który
współfinansuje produkcję filmu oraz nabywa współudział w autorskich prawach
majątkowych;
6) producent filmu – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną,
o której mowa w art. 331 § 1 Kodeksu cywilnego, która podejmuje inicjatywę,
faktycznie organizuje, prowadzi i ponosi odpowiedzialność za kreatywny,
organizacyjny i finansowy proces produkcji filmu;
7) produkcja filmu – zespół czynności twórczych, organizacyjnych,
ekonomicznych, prawnych i technicznych, prowadzących do wytworzenia filmu
w postaci kopii wzorcowej;
8) rozpowszechnianie filmu – publiczne udostępnianie filmu w jakikolwiek sposób,
z wyłączeniem nadawania przez nadawców telewizyjnych;
9) upowszechnianie kultury filmowej – działalność polegającą na organizowaniu
przeglądów, festiwali, dni kultury filmowej, sympozjów i innej podobnej
działalności kulturalnej i edukacyjnej, a także wydawanie czasopism oraz
publikacji naukowych i kulturalnych, poświęconych sztuce filmowej;
10) usługi filmowe – usługi świadczone w ramach wykonywanej działalności
gospodarczej przez przedsiębiorców na rzecz producentów dla celów produkcji filmowej, obejmujące w szczególności czynności dokonywane przy pomocy własnych pracowników, udostępnianie pomieszczeń i hal zdjęciowych, sprzętu
filmowego bez obsługi oraz wykonywanie specjalistycznych usług
transportowych.

Ustawa o kinematografii art. 5

Poprzedni

Art. 4. 1. Filmem jest utwór dowolnej długości, w tym utwór dokumentalny lub animowany, złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez dźwięku, utrwalonych na jakimkolwiek nośnik...

Nastepny

Art. 6. 1. Zadania organów administracji rządowej w zakresie kinematografii realizuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, zwany dalej „ministrem”. 2. Do zakresu dzi...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii
  • Wejscie w życie 19 sierpnia 2005
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 04 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka