Art. 19. 1. Podmiot prowadzący kino dokonuje wpłaty na rzecz Instytutu
w wysokości 1,5% przychodu uzyskanego z tytułu wyświetlania filmów i reklam
w kinie, przed podziałem z podmiotem prowadzącym dystrybucję.
2. Podmiot prowadzący dystrybucję dokonuje wpłaty na rzecz Instytutu
w wysokości 1,5% przychodu uzyskanego ze sprzedaży oraz wynajmu nośników
z nagranymi na nich filmami oraz z umów upoważniających inne podmioty do takiej
sprzedaży lub wynajmu.
3. Nadawca programu telewizyjnego dokonuje wpłaty na rzecz Instytutu
w wysokości 1,5% przychodu uzyskanego z tytułu emisji reklam, telesprzedaży
i audycji sponsorowanych albo przychodu pochodzącego z pobranych bezpośrednio
od abonentów opłat za dostęp do nadawanych programów, jeżeli przychód ten
w danym okresie rozliczeniowym jest wyższy.
4. Operator platformy cyfrowej dokonuje wpłaty na rzecz Instytutu w wysokości
1,5% przychodu uzyskanego z tytułu przychodów pochodzących z opłat za dostęp do
programów telewizyjnych nadawanych lub reemitowanych na platformie cyfrowej.
5. Operator telewizji kablowej dokonuje wpłaty na rzecz Instytutu w wysokości
1,5% przychodu uzyskanego z tytułu przychodów pochodzących z opłat za dostęp do
reemitowanych programów telewizyjnych oraz świadczenia usług reemisji.
6. (uchylony)
6a. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie dokonuje
wpłaty na rzecz Instytutu w wysokości 1,5% przychodu uzyskanego z tytułu opłat za
dostęp do udostępnianych publicznie audiowizualnych usług medialnych na żądanie
albo przychodu uzyskanego z tytułu emisji przekazów handlowych, jeżeli ten
przychód w danym okresie rozliczeniowym jest wyższy.
6b. Podmiot dostarczający audiowizualną usługę medialną na żądanie
posiadający siedzibę w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej dokonuje
wpłaty, o której mowa w ust. 6a, ustalanej na podstawie przychodów uzyskiwanych
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
6c. Obowiązek, o którym mowa w ust. 6a i 6b, nie ma zastosowania do podmiotu
dostarczającego audiowizualną usługę medialną na żądanie:
1) będącego mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz
z 2020 r. poz. 424) lub
2) którego liczba użytkowników wszystkich udostępnianych publicznie przez niego
audiowizualnych usług medialnych na żądanie w roku poprzedzającym rok,
w którym jest ustalany obowiązek wpłaty na rzecz Instytutu, nie przekroczyła
1% abonentów usług transmisji danych zapewniających szerokopasmowy dostęp
do Internetu; liczbę użytkowników usług transmisji danych zapewniających
szerokopasmowy dostęp do Internetu określa się na podstawie danych
z inwentaryzacji, o której mowa w art. 29 ustawy z dnia 7 maja 2010 r.
o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 2410 oraz z 2020 r. poz. 471).
7. Publiczny nadawca telewizyjny jest zobowiązany przeznaczyć na produkcję
filmów nie mniej niż 1,5% rocznych wpływów z abonamentu za posiadanie
odbiorników telewizyjnych. Z wykonania tego obowiązku nadawca przekazuje Dyrektorowi roczne sprawozdanie w terminie do końca pierwszego kwartału roku kalendarzowego. W przypadku gdy kwota, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie
zostanie w całości wydatkowana na produkcję filmów, nadawca przekazuje
Instytutowi różnicę wynikającą z rozliczenia w terminie 1 miesiąca po upływie
pierwszego kwartału roku kalendarzowego.
8. Wpłaty, o których mowa w ust. 1–5 i 6a, są przekazywane w okresach
kwartalnych w terminie 30 dni po upływie kwartału.
9. Do należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1–5, 6a i 7, stosuje się
odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organu
podatkowego przysługują Dyrektorowi, a uprawnienia organu odwoławczego –
ministrowi.
10. Wpłaty, o których mowa w ust. 1–5, 6a i 7, stanowią koszty uzyskania
przychodów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w dacie ich
poniesienia.

Art. 19a. 1. Podmiot prowadzący kino przekazuje Instytutowi:
1) dzienne dane o liczbie widzów, liczbie sprzedanych biletów i zaakceptowanych
znakach legitymacyjnych oraz przychodach z tytułu sprzedaży biletów w
odniesieniu do każdego filmu wyświetlanego w danym dniu;
2) miesięczne dane o przychodach z tytułu wyświetlania filmów i reklam w kinie.
2. Jeżeli podmiot prowadzi więcej niż jedno kino, przekazuje Instytutowi dane,
o których mowa w ust. 1, odrębnie dla każdego kina.
3. Dane, o których mowa w ust. 1:
1) pkt 1, są przekazywane dwa razy w tygodniu: w pierwszym dniu, który nie jest
dniem wolnym od pracy, następującym po każdej niedzieli – za piątek, sobotę i
niedzielę, oraz w dniu, który nie jest dniem wolnym od pracy, poprzedzającym
każdą sobotę – za poniedziałek, wtorek, środę i czwartek,
2) pkt 2, są przekazywane w pierwszym dniu miesiąca, który nie jest dniem wolnym
od pracy, następującym po miesiącu, którego dotyczą
– za pośrednictwem systemu teleinformatycznego przy użyciu dokumentów
elektronicznych w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z
2019 r. poz. 700, 730, 848 i 1590) albo przez formularz elektroniczny udostępniony
na stronie podmiotowej Instytutu w Biuletynie Informacji Publicznej.
3a. W przypadku nieosiągania przez podmiot prowadzący kino przychodów,
o których mowa w ust. 1, lub gdy wszystkie dane, o których mowa w ust. 1, jakie
zobowiązany jest podmiot prowadzący kino przekazywać Instytutowi wynoszą 0,
podmiot prowadzący kino jest zwolniony z konieczności przesyłania danych
w okresach, o których mowa w ust. 3. W przypadku osiągnięcia przez podmiot
prowadzący kino przychodów, o których mowa w ust. 1, lub gdy jakakolwiek dana,
o której mowa w ust. 1, wynosi więcej niż 0, podmiot prowadzący kino jest
zobowiązany niezwłocznie rozpocząć przekazywanie danych, o których mowa
w ust. 1.
4. Minister określi, w drodze rozporządzenia:
1) elektroniczny format przekazywania danych, o których mowa w ust. 1,
2) wzór formularzy służących do przekazywania Instytutowi danych, o których
mowa w ust. 1, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania
– uwzględniając konieczność uproszczenia, usprawnienia i ujednolicenia procesu
przekazywania danych.

Art. 19b. 1. Podmiot prowadzący kino, który nie przekaże danych, o których
mowa w art. 19a, albo nie przekaże ich w terminie – podlega karze pieniężnej w
wysokości od 1000 do 100 000 zł.
2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada w drodze decyzji Dyrektor.
3. Przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych Dyrektor uwzględnia wcześniejsze
naruszenia obowiązków przekazywania danych przez podmiot prowadzący kino,
zakres i rodzaj danych nieprzekazanych albo nieprzekazanych w terminie oraz rozmiar
działalności prowadzonej przez podmiot.
4. Karę pieniężną wnosi się na rachunek bankowy Instytutu.
5. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o jej
nałożeniu stała się ostateczna.
6. Do kar pieniężnych stosuje się przepisy działu IVa ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 oraz z
2019 r. poz. 60, 730 i 1133).
7. Wierzycielem należności z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1,
w rozumieniu przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jest Instytut.
8. Organem wyższego stopnia właściwym do rozpatrzenia zażalenia na
postanowienie wierzyciela należności z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust.
1, jest minister.

Ustawa o kinematografii art. 19

DODAJ