Art. 4. 1. Filmem jest utwór dowolnej długości, w tym utwór dokumentalny lub
animowany, złożony z serii następujących po sobie obrazów z dźwiękiem lub bez
dźwięku, utrwalonych na jakimkolwiek nośniku umożliwiającym wielokrotne
odtwarzanie, wywołujących wrażenie ruchu i składających się na oryginalną całość,
wyrażającą akcję (treść) w indywidualnej formie, a ponadto, z wyjątkiem utworów
dokumentalnych i animowanych, przewidziany do wyświetlania w kinie jako
pierwszym polu eksploatacji w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach
pokrewnych. Filmem jest również utwór, który z powodu okoliczności
niezawinionych nie został wyświetlony w kinie.
2. Film uznaje się za film polski, jeżeli jego producentem lub koproducentem jest
podmiot mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a ponadto
spełniony jest co najmniej jeden z warunków:
1) autor scenariusza lub adaptowanego utworu literackiego, reżyser oraz
wykonawca jednej z głównych ról są obywatelami polskimi, udział środków
finansowych producenta mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w kosztach produkcji filmu stanowi 100%, przy czym środki te, do
wysokości 80% kosztów produkcji filmu, muszą być wydatkowane na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a ponadto kopia wzorcowa jest wykonana w języku
polskim;
2) autor scenariusza lub adaptowanego utworu literackiego lub reżyser, lub
wykonawca jednej z głównych ról są obywatelami polskimi, udział środków
finansowych koproducenta mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w kosztach produkcji filmu stanowi co najmniej 20% przy filmie
będącym koprodukcją dwustronną oraz co najmniej 10% przy filmie będącym
koprodukcją wielostronną, przy czym środki te, do wysokości 80% kosztów produkcji filmu, muszą być wydatkowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a ponadto główna wersja językowa wykonana jest w języku polskim.

Ustawa o kinematografii art. 4

DODAJ