Art. 492. § 1. Nakaz zapłaty z chwilą wydania stanowi tytuł zabezpieczenia,
wykonalny bez nadawania mu klauzuli wykonalności. Kwota zasądzona nakazem
wraz z wymagalnymi odsetkami stanowi sumę, której złożenie przez dłużnika na
rachunek depozytowy Ministra Finansów w rozumieniu przepisów o finansach
publicznych, zwany dalej „rachunkiem depozytowym Ministra Finansów”, wystarczy
do zabezpieczenia. Jeżeli nakaz zobowiązuje do wydania rzeczy zamiennych, do
zabezpieczenia wystarczy złożenie sumy równej wartości przedmiotu sporu.
§ 2. Powód wnosząc o dokonanie zabezpieczenia jest obowiązany wskazać
sposób zabezpieczenia. Sąd na wniosek pozwanego może ograniczyć zabezpieczenie
według swego uznania. Przepis art. 742 oraz przepisy o ograniczeniu zabezpieczenia
przeciwko Skarbowi Państwa stosuje się odpowiednio.
§ 3. Nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla lub czeku staje się natychmiast
wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia. W razie wniesienia
zarzutów sąd może na wniosek pozwanego wstrzymać wykonanie nakazu. Przepisy
o ograniczeniu wykonalności w sprawach przeciwko Skarbowi Państwa stosuje się
odpowiednio.

Art. 492¹. (uchylony).

Kodeks Postępowania Cywilnego art. 492