Postanowienie SA we Wrocławiu z 28 lutego 2012 r. w sprawie o zapłatę.

Teza Nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku, staje się natychmiast wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia.
Data orzeczenia 28 lutego 2012
Data uprawomocnienia 28 lutego 2012
Sąd Sąd Apelacyjny we Wrocławiu I Wydział Cywilny
Przewodniczący Dariusz Kłodnicki
Tagi Wykonalność
Podstawa Prawna 492kpc 354kpc 492kpc 777kpc 385kpc 397kpc
Rozstrzygnięcie
Sąd postanawia oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE


Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy we Wrocławiu nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty z weksla w postępowaniu nakazowym z dnia 21.02.2011 r., wydanemu przez ten Sąd pod sygn. akt I Nc 87/11 oraz określił koszty klauzuli na kwotę 6 zł.


We wniesionym na nie zażaleniu, pozwany ad. 2 zarzucił Sądowi Okręgowemu, że przy jego wydaniu dopuścił się naruszenia art. 492 § 3 k.p.c. w zw. z art. 354 k.p.c., poprzez nierozpatrzenie jego wniosku o wstrzymanie wykonalności nakazu zapłaty.


W oparciu o ten zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz o zasądzenie od strony powodowej na jego rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.


Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:


Zażalenie podlegało oddaleniu jako pozbawione uzasadnionych podstaw.


Wbrew twierdzeniom skarżącego, złożony przez niego wniosek o wstrzymanie nakazu zapłaty, nie stanowił przeszkody do nadania mu klauzuli wykonalności.


Zgodnie z art. 492 §3 k.p.c., nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku, staje się natychmiast wykonalny po upływie terminu do zaspokojenia roszczenia. Oznacza to, że z chwilą upływu wskazanego w nim terminu do zapłaty, nakaz zapłaty staje się tytułem egzekucyjnym w rozumieniu przepisu art. 777 § 1 pkt 1 in medio k.p.c., podlegającym zaopatrzeniu w klauzulę wykonalności. Co do zasady, jedyną podstawą do nadania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty opartemu na wekslu jest zatem upływ terminu do zaspokojenia roszczenia, który w dacie wydawania zaskarżonego postanowienia minął w stosunku do obu pozwanych. Kognicja Sądu w postępowaniu klauzulowym jest zatem mocno ograniczona i sprowadza się w zasadzie jedynie do zbadania wskazanej kwestii. Ewentualne złożenie przez pozwanego wniosku o wstrzymanie wykonalności nakazu zapłaty nie stoi zatem na przeszkodzie nadaniu klauzuli wykonalności, pozostając kwestią rozstrzyganą osobnym postanowieniem. Ocena odnosząca się do czynności Przewodniczącego i Sądu, jakie winny być podjęte w związku ze złożeniem wniosku o wstrzymanie wykonalności nakazu zapłaty, wykracza poza zakres postępowania klauzulowego i nie może prowadzić do podważenia trafności zaskarżonego postanowienia.


Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 zd. 1 k.p.c., postanowił jak na wstępie.


(...)


(...)


(...)


bp

Wyszukiwarka