Art. 43. 1. Instytucje obowiązane stosują wzmożone środki bezpieczeństwa
finansowego w przypadkach wyższego ryzyka prania pieniędzy lub finansowania
terroryzmu, a także w przypadkach, o których mowa w art. 44–46.
2. O wyższym ryzyku prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu może
świadczyć w szczególności:
1) nawiązywanie stosunków gospodarczych w nietypowych okolicznościach;
2) to, że klient jest:
a) osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości
prawnej, których działalność służy do przechowywania aktywów
osobistych,
b) spółką, w której wydano akcje na okaziciela, której papiery wartościowe nie
są dopuszczone do obrotu zorganizowanego, lub spółką, w której prawa
z akcji lub udziałów są wykonywane przez podmioty inne niż akcjonariusze
lub udziałowcy;
3) przedmiot prowadzonej przez klienta działalności gospodarczej obejmujący
przeprowadzanie znacznej liczby lub opiewających na wysokie kwoty transakcji
gotówkowych;
4) nietypowa lub nadmiernie złożona struktura własnościowa klienta, biorąc pod
uwagę rodzaj i zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
5) korzystanie przez klienta z usług lub produktów oferowanych w ramach
bankowości prywatnej;
6) korzystanie przez klienta z usług lub produktów sprzyjających anonimowości lub
utrudniających jego identyfikację, w tym z usługi polegającej na tworzeniu
dodatkowych numerów rachunków oznaczanych zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie art. 68 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe oraz art. 4a ust. 5 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach
płatniczych, powiązanych z posiadanym rachunkiem, w celu ich udostępniania
innym podmiotom do identyfikacji płatności lub zleceniodawców tych płatności;
7) nawiązywanie albo utrzymywanie stosunków gospodarczych lub
przeprowadzanie transakcji okazjonalnej bez fizycznej obecności klienta –
w przypadku gdy związane z tym wyższe ryzyko prania pieniędzy lub
finansowania terroryzmu nie zostało ograniczone w inny sposób, w tym przez
użycie notyfikowanego środka identyfikacji elektronicznej adekwatnie do
średniego poziomu bezpieczeństwa, o którym mowa w rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r.
w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do
transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylającym dyrektywę
1999/93/WE (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 73), lub wymóg stosowania
kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub podpisu potwierdzonego profilem
zaufanym ePUAP;
8) zlecanie przez nieznane lub niepowiązane z klientem podmioty trzecie transakcji,
których beneficjentem jest klient;
9) objęcie stosunkami gospodarczymi lub transakcjami nowych produktów lub
usług albo oferowanie produktów lub usług przy wykorzystaniu nowych kanałów dystrybucji;
10) powiązanie stosunków gospodarczych lub transakcji okazjonalnej z:
a) państwem trzecim wysokiego ryzyka,
b) państwem określanym przez wiarygodne źródła jako państwo o wysokim
poziomie korupcji lub innego rodzaju działalności przestępczej, państwo
finansujące lub wspierające popełnianie czynów o charakterze
terrorystycznym, lub z którym łączona jest działalność organizacji
o charakterze terrorystycznym,
c) państwem, w stosunku do którego Organizacja Narodów Zjednoczonych
lub Unia Europejska podjęły decyzję o nałożeniu sankcji lub szczególnych
środków ograniczających.
3. Instytucje obowiązane prowadzą bieżącą analizę przeprowadzanych transakcji.
4. W przypadku ujawnienia transakcji nietypowych, nienaturalnie złożonych
oraz opiewających na wysokie kwoty, które wydają się nie mieć uzasadnienia
prawnego lub gospodarczego, instytucje obowiązane:
1) podejmują działania w celu wyjaśnienia okoliczności, w jakich przeprowadzono
te transakcje;
2) intensyfikują stosowanie środka bezpieczeństwa finansowego, o którym mowa
w art. 34 ust. 1 pkt 4, w odniesieniu do stosunków gospodarczych, w ramach
których te transakcje zostały przeprowadzone.

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu art. 43

DODAJ