Art. 43. § 1. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozbawienie praw publicznych
oraz zakaz i nakaz wymienione w art. 39 pkt 2d i 2e orzeka się w latach, od roku do
lat 10, zakazy wymienione w art. 39 pkt 2–2b i 3 orzeka się w latach, od roku do lat
15, a zakaz wymieniony w art. 39 pkt 2c orzeka się w latach, od lat 2 do 6.
§ 1a. Obowiązek, o którym mowa w art. 41a § 1 zdanie drugie i § 2 zdanie
drugie, orzeka się w miesiącach, najkrócej na 3 miesiące, najdłużej na 12 miesięcy.
§ 2. Pozbawienie praw publicznych, zakazy i nakaz obowiązują od
uprawomocnienia się orzeczenia.
§ 2a. Okres, na który orzeczono zakazy, nie biegnie w czasie odbywania kary
pozbawienia wolności, chociażby orzeczonej za inne przestępstwo.
§ 2b. Okres, na który orzeczono pozbawienie praw publicznych za dane
przestępstwo, nie biegnie w czasie odbywania kary pozbawienia wolności za to
przestępstwo.
§ 3. Orzekając zakaz określony w art. 42, sąd nakłada obowiązek zwrotu
dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu; do chwili wykonania obowiązku
okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie.
Art. 43a. § 1. Odstępując od wymierzenia kary, a także w wypadkach
wskazanych w ustawie, sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione
w art. 39 pkt 7 na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy
Postpenitencjarnej; wysokość tego świadczenia nie może przekroczyć 60 000 złotych.
§ 2. W razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1,
art. 179 lub art. 180 sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 na
rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej
w wysokości co najmniej 5000 złotych, a w razie skazania sprawcy za przestępstwo
określone w art. 178a § 4 co najmniej 10 000 złotych, do wysokości określonej w § 1.
Art. 43b. Sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości
w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na
społeczne oddziaływanie skazania, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego.
Art. 43c. Sąd, uznając za celowe orzeczenie pozbawienia lub ograniczenia praw
rodzicielskich lub opiekuńczych w razie popełnienia przestępstwa na szkodę
małoletniego lub we współdziałaniu z nim, zawiadamia o tym właściwy sąd rodzinny.

Kodeks Karny art. 43