Art. 40. W rozumieniu niniejszego rozdziału użyte określenia oznaczają:
1) dokumentacja jądrowa:
a) dokumenty dotyczące pochodzenia, stanu lub ruchu materiałów jądrowych,
b) deklaracje, powiadomienia (notyfikacje) i sprawozdania przekazywane do
Komisji Europejskiej, dotyczące materiałów jądrowych i urządzeń,
w których materiały jądrowe były, są lub mają być stosowane,
przetwarzane, przechowywane lub transportowane,
c) dokumenty dotyczące pracy urządzeń, o których mowa w lit. b,
d) dokumentację projektowo-eksploatacyjną zawierającą podstawowe
charakterystyki techniczne obiektu wskazane w przepisach Unii
Europejskiej dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych,
e) deklaracje i plany działania związane z wykorzystaniem materiałów
jądrowych,
f) oceny, zalecenia, polecenia i decyzje Komisji Europejskiej w sprawach
dotyczących zabezpieczeń materiałów jądrowych;
1a) deklaracja dla terenu obiektu – ogólny opis każdego budynku dla terenu obiektu,
łącznie z opisem sposobu jego wykorzystania i zawartości, wraz z mapą terenu
obiektu, który Rzeczpospolita Polska jest zobowiązana dostarczyć
Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) zgodnie z art. 2
lit. a pkt (iii) Protokołu dodatkowego;
2) ewidencja materiałów jądrowych – dokumentowanie zgodnie z wymaganiami
zabezpieczeń materiałów jądrowych, oddzielnie dla każdego rejonu bilansu
materiałowego, w oparciu o prowadzoną rachunkowość materiałową, informacji
o stanie inwentarza materiałów wyjściowych i specjalnych materiałów rozszczepialnych, dotyczące w szczególności ilości, rodzaju, lokalizacji, zmian
w inwentarzu oraz pochodzenia i przeznaczenia tych materiałów;
3) Euratom – Europejską Wspólnotę Energii Atomowej;
3a) inspektorzy Euratomu – inspektorów Komisji Europejskiej do spraw
zabezpieczeń materiałów jądrowych wyznaczonych do działania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 81 Traktatu Euratom;
3b) inspektorzy MAEA – inspektorów MAEA do spraw zabezpieczeń materiałów
jądrowych wyznaczonych do działania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zgodnie z art. 85 Porozumienia;
4) kontrola technologii jądrowych – działania podejmowane w celu stwierdzenia,
czy działalność badawczo-rozwojowa, zdefiniowana w art. 18 lit. a Protokołu
dodatkowego, działalność wytwórcza wymieniona w aneksie I do Protokołu
dodatkowego, oraz urządzenia, części urządzeń i materiały wymienione
w aneksie II do Protokołu dodatkowego, a także pozyskiwane z zagranicy lub
przekazywane za granicę technologie jądrowe, dotyczą zastosowań
nieprowadzących do wykorzystania materiałów jądrowych w sposób niezgodny
z wymaganiami Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej;
4a) lokalizacja poza obiektem – urządzenie lub lokalizację, które są określone
w art. 18 lit. j Protokołu dodatkowego;
4b) materiały wyjściowe – materiały należące do materiałów jądrowych,
zdefiniowane w art. 197 ust. 3 Traktatu Euratom;
5a) podstawowe zagrożenie projektowe – dokument zawierający charakterystykę,
a w szczególności cechy, motywację, zamiary, możliwości oraz sposoby
działania podmiotów, zarówno z wewnątrz, jak i spoza jednostki organizacyjnej,
mogących dążyć do czynów takich jak kradzież, nieupoważnione użycie,
cyberatak, akt terroru lub sabotaż, które uwzględnia się przy opracowywaniu
systemu ochrony fizycznej materiałów jądrowych lub obiektów jądrowych;
6) Porozumienie – Porozumienie między Królestwem Belgii, Królestwem Danii,
Republiką Federalną Niemiec, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem
Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Europejską Wspólnotą Energii
Atomowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczące
wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu
broni jądrowej, podpisane w Brukseli dnia 5 kwietnia 1973 r.;
7) Protokół dodatkowy – Protokół dodatkowy do Porozumienia między Republiką
Austrii, Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Finlandii, Republiką
Federalną Niemiec, Republiką Grecką, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim
Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Republiką Portugalską,
Królestwem Hiszpanii, Królestwem Szwecji, Europejską Wspólnotą Energii
Atomowej a Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczącego
wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu
broni jądrowej, podpisany w Wiedniu dnia 22 września 1998 r.;
8) rejon bilansu materiałowego – obszar na terenie obiektu lub poza nim określony
w art. 98 ust. 2 lit. M Porozumienia;
8a) specjalne materiały rozszczepialne – materiały należące do materiałów
jądrowych zdefiniowane w art. 197 ust. 1 Traktatu Euratom;
8b) środki techniczne zabezpieczeń – aparaty kontrolne i pomiarowe, przyrządy
wykrywające promieniowanie jonizujące, urządzenia obserwacyjno-rejestrujące,
urządzenia sygnalizujące stan lub sposób działania obiektu, środki zamykające,
w tym pieczęcie zabezpieczające, oraz urządzenia służące do przekazywania
informacji na odległość, w tym także poza granice państwa, instalowane w celu
uzyskiwania ciągłej informacji o ilości i jakości materiałów jądrowych
podlegających zabezpieczeniom;
9) technologie jądrowe – technologie związane z jądrowym cyklem paliwowym,
w szczególności:
a) służące do wytwarzania, przetwarzania, wzbogacania izotopowego lub
stosowania materiałów wyjściowych (źródłowych) lub specjalnych
materiałów rozszczepialnych w obiektach jądrowych,
b) stosowane w postępowaniu z wysoko- i średnioaktywnymi odpadami
promieniotwórczymi zawierającymi specjalne materiały rozszczepialne,
c) służące do wytwarzania urządzeń lub ich części niezbędnych do
wytwarzania, przetwarzania, napromieniowania lub stosowania materiałów
wyjściowych (źródłowych), specjalnych materiałów rozszczepialnych,
ciężkiej wody, deuteru, trytu lub jądrowo czystego grafitu;
10) teren obiektu – teren obiektu zdefiniowany w art. 18 lit. b Protokołu
dodatkowego;
11) Układ – Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej, sporządzony w Moskwie,
Waszyngtonie i Londynie dnia 1 lipca 1968 r. (Dz. U. z 1970 r. poz. 60);
12) zabezpieczenia materiałów jądrowych – zespół środków prawnych
i organizacyjnych oraz rozwiązań praktycznych, ustanowionych w ramach
Układu, Porozumienia, Protokołu dodatkowego i Traktatu Euratom oraz
przepisów wydanych na jego podstawie, w zamiarze niedopuszczenia do
wykorzystania materiałów jądrowych stosowanych w pokojowej działalności do
wytwarzania broni jądrowej, innych jądrowych urządzeń wybuchowych lub do
celów nieznanych.

Prawo atomowe art. 40

Poprzedni

Art. 39. 1. Prezes Agencji rozpatruje wniosek o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności związanej z narażeniem, polegającej na budowie, rozruchu, eksploatacji lub likwidacji elektrowni jądrowe...

Nastepny

Art. 41. 1. Materiały jądrowe, z wyjątkiem rud uranu i toru, podlegają ochronie fizycznej. 2. Kierownik jednostki organizacyjnej wykonującej działalność związaną z materiałami jądrowymi opracowuje ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe
  • Wejscie w życie 1 stycznia 2002
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 16 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka