Art. 3. 1. Inspekcja realizuje, w celu zapewnienia ochrony zdrowia
publicznego, zadania z zakresu:
1) ochrony zdrowia zwierząt;
2) bezpieczeństwa:
a) produktów pochodzenia zwierzęcego,
b) żywności zawierającej jednocześnie środki spożywcze pochodzenia
niezwierzęcego i produkty pochodzenia zwierzęcego znajdującej się
w rolniczym handlu detalicznym, w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 29b
ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia
(Dz. U. z 2017 r. poz. 149 i 60), zwanym dalej „rolniczym handlem
detalicznym”.
2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególności przez:
1) zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych;
1a) badania kontrolne zakażeń zwierząt;
2) monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników
chorobotwórczych oraz związanej z nimi oporności na środki
przeciwdrobnoustrojowe:
a) u zwierząt,
b) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
c) w żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b,
d) w paszach;
3) badanie zwierząt rzeźnych, produktów pochodzenia zwierzęcego i żywności,
o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b;
4) przeprowadzanie:
a) weterynaryjnej kontroli granicznej,
b) kontroli weterynaryjnej w handlu i wywozie zwierząt oraz produktów
w rozumieniu przepisów o kontroli weterynaryjnej w handlu,
c) kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu przestrzegania
wymogów w zakresie określonym w przepisach o płatnościach
w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, jako organ kontroli,
o którym mowa w art. 67 ust. 1 lit. a rozporządzenia wykonawczego
Komisji (UE) nr 809/2014 z dnia 17 lipca 2014 r. ustanawiającego
zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu
zarządzania i kontroli, środków rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady
wzajemnej zgodności (Dz. Urz. UE L 227 z 31.07.2014, str. 69),
d) kontroli wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie
weterynaryjnej, w rozumieniu art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt (Dz. U. z 2017 r. poz. 1855 oraz z 2018 r. poz. 50 i 650),
zwanych dalej „wyrobami do diagnostyki in vitro stosowanymi
w medycynie weterynaryjnej”, mającej na celu ustalenie, czy
wprowadzone do obrotu lub używania wyroby znajdują się w wykazie
wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie
weterynaryjnej, o którym mowa w art. 76a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych
zwierząt,
e) kontroli działalności hodowcy, dostawcy i użytkownika prowadzonej na
podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt
wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych (Dz. U. z
2018 r. poz. 1207), w tym w zakresie:
– utrzymywania zwierząt przeznaczonych do wykorzystania lub
wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych,
– prowadzenia ewidencji zwierząt,
– przeprowadzania doświadczeń;
5) sprawowanie nadzoru nad:
a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym przy ich
produkcji i wprowadzaniu na rynek, w szczególności nad wymaganiami
weterynaryjnymi w sprzedaży bezpośredniej, rolniczym handlu
detalicznym oraz działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej,
aa) bezpieczeństwem żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b,
b) wprowadzaniem na rynek zwierząt, produktów ubocznych pochodzenia
zwierzęcego w rozumieniu art. 3 pkt 1 w związku z art. 2
ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy
sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach
ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009,
str. 1, z późn. zm.) i produktów pochodnych w rozumieniu art. 3
pkt 2 tego rozporządzenia,
c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem pasz, dodatków stosowanych
w żywieniu zwierząt, organizmów genetycznie zmodyfikowanych
przeznaczonych do użytku paszowego i pasz genetycznie
zmodyfikowanych oraz nad transgranicznym przemieszczaniem
organizmów genetycznie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku
paszowego,
d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną
materiału biologicznego i jaj wylęgowych drobiu,
e) obrotem i ilością stosowanych produktów leczniczych weterynaryjnych,
f) wytwarzaniem i stosowaniem pasz leczniczych,
g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt,
h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz
przemieszczaniem zwierząt,
i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych w gospodarstwach
utrzymujących zwierzęta gospodarskie;
j) (uchylona)
6) prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości
chemicznych, biologicznych, produktów leczniczych i skażeń
promieniotwórczych:
a) u zwierząt,
b) w wydzielinach i wydalinach zwierząt,
c) w tkankach lub narządach zwierząt,
d) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
e) w żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b,
f) w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt,
g) w paszach;
7) prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji,
o których mowa w przepisach Unii Europejskiej;
8) przyjmowanie informacji o niebezpiecznych produktach żywnościowych oraz
o paszach od organów Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa
oraz Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych –
w zakresie kompetencji tych inspekcji, a także ocena ryzyka i stopnia
zagrożenia spowodowanego niebezpiecznym produktem żywnościowym lub
paszą, a następnie przekazywanie tych informacji do kierującego siecią
systemu RASFF, o którym mowa w art. 85 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r.
o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie
przepisów odrębnych.
4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych
Ministrowi Obrony Narodowej i przez niego nadzorowanych oraz jednostek wojsk
obcych przebywających na tych terenach zadania określone w ust. 1, w zakresie
ochrony zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia
zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego, wykonuje Szef
Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego.
5. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego
wykonuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.
6. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego
lub osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez
organy Inspekcji:
1) weterynaryjnej kontroli granicznej środków transportu, w tym okrętów
i statków powietrznych wykorzystywanych do przewozu zwierząt lub
produktów pochodzenia zwierzęcego na potrzeby Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej oraz wojsk obcych;
2) kontroli zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego.
6a. Kontrole należące do zakresu działania właściwych organów Inspekcji
Weterynaryjnej wykonują również organy Krajowej Administracji Skarbowej
w zakresie określonym w przepisach odrębnych.
7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację
oraz szczegółowe warunki i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję
Weterynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter zadań, kompetencje i wymagania niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykonywania tych zadań.
8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów
Inspekcji z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając:
1) sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1–4;
2) zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
3) warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szkoleń
Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.

Ustawa o Inspekcji Weterynaryjnej art. 3

DODAJ