Art. 396. § 1. Jeżeli strona wniosła o sprowadzenie dowodu rzeczowego lub sąd
uznał to za niezbędne, a zapoznanie się z dowodem rzeczowym przez pełny skład sądu
napotyka znaczne trudności albo jeżeli strony wyrażają na to zgodę, sąd wyznacza do
tej czynności sędziego ze swego składu albo sąd wezwany.
§ 1a. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio w razie dopuszczenia dowodu
z oględzin.
§ 2. Sąd może zlecić przesłuchanie świadka sędziemu wyznaczonemu ze swego
składu lub sądowi wezwanemu, w którego okręgu świadek przebywa, jeżeli świadek
nie stawił się z powodu przeszkód zbyt trudnych do usunięcia.
§ 3. W czynnościach wskazanych w § 1–2 mają prawo brać udział strony,
obrońcy i pełnomocnicy. Oskarżonego pozbawionego wolności sprowadza się tylko
wtedy, gdy sąd uzna to za konieczne.
§ 4. Sędzia wyznaczony lub sąd wezwany może przeprowadzić także inny
dowód, którego potrzeba wyłoni się w toku czynności wskazanych w § 1–2.

Art. 396a. § 1. Jeżeli dopiero w toku rozprawy ujawnią się istotne braki
postępowania przygotowawczego, a ich usunięcie przez sąd uniemożliwiałoby
wydanie prawidłowego orzeczenia w rozsądnym terminie, zaś przeszkód tych nie
można usunąć, stosując przepis art. 396, sąd może przerwać albo odroczyć rozprawę,
zakreślając oskarżycielowi publicznemu termin do przedstawienia dowodów, których
przeprowadzenie pozwoliłoby na usunięcie dostrzeżonych braków.
§ 2. Oskarżyciel publiczny w celu zebrania dowodów, o których mowa w § 1,
może przedsięwziąć osobiście, a prokurator także zlecić Policji dokonanie
niezbędnych czynności dowodowych.
§ 3. Oskarżyciel publiczny w wypadku niemożności dotrzymania zakreślonego
terminu może zwrócić się do sądu o jego przedłużenie.
§ 4. Jeżeli oskarżyciel publiczny w wyznaczonym terminie nie przedstawi
stosownych dowodów, sąd rozstrzyga na korzyść oskarżonego wątpliwości
wynikające z nieprzeprowadzenia tych dowodów

Kodeks Postępowania Karnego art. 396

DODAJ