Art. 33. 1. Unijne świadectwo zdolności żeglugowej wydaje się na czas
oznaczony w zależności od rodzaju statku, nie dłuższy jednak niż:
1) 5 lat – w przypadku statku pasażerskiego lub statku o napędzie mechanicznym,
który może osiągnąć prędkość powyżej 40 km/h;
2) 10 lat – w przypadku statku innego niż określony w pkt 1.
1a. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, wydając unijne świadectwo zdolności
żeglugowej dla statku, który nie posiada jednolitego europejskiego numeru
identyfikacyjnego statku (ENI), o przynależności polskiej lub przynależności do
państwa, w którym nie nadaje się takiego numeru, nadaje temu statkowi jednolity
europejski numer identyfikacyjny statku (ENI).
2. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, biorąc pod uwagę konieczność
zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi, może przedłużyć termin ważności unijnego
świadectwa zdolności żeglugowej bez przeprowadzenia inspekcji technicznej statku
na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jeżeli statek jest przebudowywany lub znajduje
się w miejscu, w którym nie ma możliwości przeprowadzenia inspekcji technicznej.
Przedłużenie terminu ważności unijnego świadectwa zdolności żeglugowej
odnotowuje się w tym świadectwie.
3. W przypadku gdy unijne świadectwo zdolności żeglugowej zostało utracone
lub uszkodzone, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, który wydał to świadectwo,
wydaje jego duplikat, na wniosek armatora, wskazując na tym dokumencie, że jest to duplikat.
4. W przypadku gdy unijne świadectwo zdolności żeglugowej zostało utracone,
do wniosku, o którym mowa w ust. 3, armator dołącza oświadczenie o utracie tego świadectwa.
5. W przypadku gdy unijne świadectwo zdolności żeglugowej zostało
uszkodzone, do wniosku, o którym mowa w ust. 3, armator dołącza uszkodzone unijne
świadectwo zdolności żeglugowej.
6. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób postępowania w przypadku wydawania, odnawiania,
przedłużania i dokonywania zmian unijnego świadectwa zdolności żeglugowej,
2) wzory wniosków o wydanie unijnego świadectwa zdolności żeglugowej, jego
odnowienie, przedłużenie lub dokonanie w nim zmian,
3) wzór unijnego świadectwa zdolności żeglugowej,
4) sposób nadawania jednolitego europejskiego numeru identyfikacyjnego statku (ENI)
– kierując się koniecznością ujednolicenia treści stosowanych dokumentów oraz
zapewnienia sprawnego postępowania.

Art. 33a. 1. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej, na wniosek armatora, wydaje
dla statku uzupełniające unijne świadectwo zdolności żeglugowej, odnawia to
świadectwo lub przedłuża termin jego ważności, w przypadku gdy statek posiada
ważne:
1) unijne świadectwo zdolności żeglugowej lub
2) świadectwo, o którym mowa w art. 28 ust. 4 pkt 3.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się:
1) zaświadczenie potwierdzające pozytywny wynik z przeprowadzonej inspekcji
technicznej, o której mowa w art. 29 ust. 5;
2) kopię świadectwa, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub w art. 28 ust. 4 pkt 3.
3. Do wniosku o odnowienie albo przedłużenie uzupełniającego unijnego
świadectwa zdolności żeglugowej należy załączyć także uzupełniające unijne
świadectwo zdolności żeglugowej.
4. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej odmawia, w drodze decyzji, wydania
uzupełniającego unijnego świadectwa zdolności żeglugowej, odnowienia tego
świadectwa albo przedłużenia terminu jego ważności, w przypadku gdy nie zostały
spełnione warunki określone w ust. 1 lub gdy statek nie spełnia dodatkowych lub
ograniczonych wymagań technicznych określonych dla wnioskowanego rejonu pływania.
5. W sprawie o wydanie uzupełniającego unijnego świadectwa zdolności
żeglugowej, odnowienie tego świadectwa oraz przedłużenie terminu jego ważności
przepis art. 28 ust. 3 dotyczący unijnego świadectwa zdolności żeglugowej stosuje się
odpowiednio.

Art. 33b. 1. Uzupełniające unijne świadectwo zdolności żeglugowej wydaje się,
odnawia lub przedłuża termin jego ważności na czas oznaczony, nie dłuższy jednak
niż okres ważności dokumentu, o którym mowa w art. 33a ust. 1 pkt 1 lub 2.
2. Do uzupełniającego unijnego świadectwa zdolności żeglugowej przepisy
art. 33 ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.

Art. 33c. 1. Uzupełniające unijne świadectwo zdolności żeglugowej statku cofa
się w przypadku:
1) utraty ważności świadectwa, o którym mowa w art. 28 ust. 4 pkt 3 lub w art. 33a
ust. 1 pkt 1;
2) gdy statek nie odpowiada warunkom, które stanowiły podstawę do wydania
uzupełniającego unijnego świadectwa zdolności żeglugowej.
2. Uzupełniające unijne świadectwo zdolności żeglugowej statku cofa, w drodze
decyzji, dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla miejsca, w którym
znajduje się statek w czasie stwierdzenia wystąpienia okoliczności, o których mowa
w ust. 1, zawiadamiając niezwłocznie o tym fakcie organ, który wydał ten dokument.
3. Minister właściwy do spraw żeglugi śródlądowej określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób postępowania w przypadku wydawania, odnawiania
i przedłużania uzupełniającego unijnego świadectwa zdolności żeglugowej,
2) wzory wniosku o wydanie, odnowienie lub przedłużenie uzupełniającego
unijnego świadectwa zdolności żeglugowej,
3) wzór uzupełniającego unijnego świadectwa zdolności żeglugowej
– kierując się koniecznością ujednolicenia treści stosowanych dokumentów oraz
zapewnienia sprawnego postępowania.

Ustawa o żegludze śródlądowej art. 33

Poprzedni

Art. 32. 1. Do wniosku o wydanie unijnego świadectwa zdolności żeglugowej należy załączyć: 1) zaświadczenie potwierdzające pozytywny wynik z przeprowadzonej inspekcji technicznej lub dokument wydan...

Nastepny

Art. 34. 1. Dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej prowadzi i aktualizuje rejestr unijnych świadectw zdolności żeglugowej zawierający informacje o wydanych, odnowionych i przedłużonych: 1) unijnych św...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
  • Wejscie w życie 25 kwietnia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 20 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka