Art. 31. 1. Stronami transakcji zawieranych na rynku regulowanym mogą być
wyłącznie:
1) firmy inwestycyjne;
2) zagraniczne firmy inwestycyjne nieprowadzące działalności maklerskiej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2a) zagraniczne osoby prawne z siedzibą na terytorium państwa należącego do
OECD nieprowadzące działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej;
3) Krajowy Depozyt albo spółka, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie
czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 1 i 3 –
w przypadku, o którym mowa w art. 59 ust. 3;
4) spółka prowadząca izbę rozliczeniową – w przypadku, o którym mowa
w art. 68c ust. 3.
2. Stronami transakcji zawieranych na rynku regulowanym mogą być również,
na warunkach określonych w regulaminie rynku regulowanego, inne podmioty
nabywające i zbywające instrumenty finansowe we własnym imieniu i na własny
rachunek:
1) będące uczestnikami Krajowego Depozytu lub spółki, której Krajowy Depozyt
przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48
ust. 1 pkt 1 lub 2, lub spółki prowadzącej izbę rozliczeniową i izbę
rozrachunkową, o której mowa w art. 68a;
2) niebędące uczestnikami podmiotu, o którym mowa w pkt 1, pod warunkiem
wskazania podmiotu będącego uczestnikiem podmiotu, o którym mowa w pkt 1,
który zobowiązał się do wypełniania obowiązków w związku z rozliczaniem
zawartych transakcji.
3. Czynność prawna mająca za przedmiot transakcję zawieraną na rynku
regulowanym dokonana przez podmioty inne niż określone w ust. 1 i 2 jest nieważna.
3a. Zagraniczna osoba prawna, o której mowa w ust. 1 pkt 2a, może być stroną
transakcji zawieranych na rynku regulowanym, jeżeli:
1) posiada zezwolenie lub na innej podstawie świadczy usługi w zakresie obrotu
instrumentami finansowymi w państwie swojej siedziby;
2) podlega nadzorowi właściwego organu nadzoru nad rynkiem finansowym
w państwie swojej siedziby;
3) państwo jej siedziby należy do Grupy Specjalnej do Spraw Przeciwdziałania
Praniu Pieniędzy (FATF);
4) zostało zawarte porozumienie, o którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy
o nadzorze, z właściwym organem nadzoru nad rynkiem finansowym
w państwie jej siedziby lub wielostronne porozumienie zapewniające współpracę
i skuteczną wymianę informacji, którego stroną jest ten organ nadzoru i Komisja,
lub w inny sposób zapewnione jest przekazywanie między tym organem nadzoru
a Komisją informacji niezbędnych z punktu widzenia sprawowanego przez
Komisję nadzoru nad działalnością tej zagranicznej osoby prawnej w systemie
obrotu instrumentami finansowymi.
3b. Zagraniczna osoba prawna, o której mowa w ust. 1 pkt 2a, może być stroną
transakcji zawieranych na rynku regulowanym wyłącznie w zakresie nabywania lub
zbywania instrumentów finansowych na własny rachunek, z wyłączeniem pełnienia
funkcji animatora rynku, lub na rachunek klientów mających siedzibę lub miejsce
zamieszkania na terytorium państwa innego niż państwo członkowskie.
4. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela osoby uprawnione
do reprezentowania podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 2a, będących
stronami transakcji zawieranych na rynku regulowanym, lub wchodzące w skład ich
statutowych organów albo pozostające z nimi w stosunku pracy są obowiązane do
niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt tych podmiotów, kopii
dokumentów i innych nośników informacji oraz do udzielenia pisemnych lub ustnych
wyjaśnień w zakresie transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
5. Komisja powiadamia właściwy organ nadzoru podmiotów, o których mowa
w ust. 1 pkt 2 i 2a, o wystąpieniu z żądaniem, o którym mowa w ust. 4, a także
o każdym przypadku niewykonania albo nienależytego wykonania tego obowiązku.
6. Jeżeli pomimo środków podjętych przez organ nadzoru, który udzielił
zezwolenia zagranicznej firmie inwestycyjnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2, firma ta
nie wykonuje obowiązku określonego w ust. 4 albo nie wykonuje go należycie,
Komisja może, w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania obrotu
instrumentami finansowymi lub ochrony interesów inwestorów, po uprzednim
poinformowaniu tego organu, nałożyć na tę firmę inwestycyjną karę pieniężną do
wysokości 500 000 zł.
7. Jeżeli właściwy organ nadzoru nad rynkiem finansowym zagranicznej osoby
prawnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2a, nie podjął środków mających na celu
wykonanie przez ten podmiot żądania, o którym mowa w ust. 4, albo, mimo środków
podjętych przez ten organ nadzoru, podmiot ten nie wykonuje obowiązku określonego
w ust. 4 albo nie wykonuje go należycie, Komisja może, w celu zapewnienia
prawidłowego funkcjonowania obrotu instrumentami finansowymi lub ochrony
interesów inwestorów, po uprzednim poinformowaniu tego organu, nałożyć na ten
podmiot karę pieniężną do wysokości 500 000 zł.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi art. 31

DODAJ