Art. 31. W ustawie z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 513)
wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie:
„o państwowych instytucjach filmowych”;
2) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawę stosuje się do utworzonych przed dniem 1 stycznia 2006 r.
państwowych instytucji filmowych oraz do działających w nich zespołów filmowych.”;
3) uchyla się art. 2-4;
4) uchyla się rozdział 2;
5) tytuł rozdziału 3 otrzymuje brzmienie:
„Państwowe instytucje filmowe”;
6) uchyla się art. 14 i 15;
7) art. 16 otrzymuje brzmienie:
„Art. 16. Organem założycielskim dla państwowych jednostek organizacyjnych kinematografii jest minister właściwy do spraw kultury i
ochrony dziedzictwa narodowego.”;
8) w art. 17 uchyla się ust. 2 i oznaczenie ust. 1;
9) uchyla się art. 18-19;
10) użyte w art. 20 ust. 1, art. 21 ust. 1-4 i 8, art. 22 ust. 1, 4 i 5, art. 23 ust. 2 i 3, art.
24 ust. 3, art. 28 ust. 1, art. 29 w zdaniu wstępnym, art. 30 ust. 3, art. 31 ust. 1 i 2
w zdaniu wstępnym, art. 32 ust. 1 i 2, art. 34 ust. 1 w zdaniu wstępnym, art. 35
ust. 1 w zdaniu wstępnym i w ust. 2, w art. 37 ust. 1, w art. 38 ust. 1 pkt 2, art.
39, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 i 2 w różnej liczbie i przypadku wyrazy „instytucja filmowa” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „państwowa instytucja filmowa”;
11) w art. 20 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Załoga państwowej instytucji filmowej uczestniczy w zarządzaniu instytucją
według zasad określonych w przepisach o samorządzie załogi przedsiębiorstwa państwowego, z zastrzeżeniem art. 33 i art. 39.”;
12) w art. 21 uchyla się ust. 7;
13) uchyla się art. 23a;
14) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. 1. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może, w drodze zarządzenia, łączyć państwowe instytucje filmowe utworzone przed dniem 1 stycznia 2005 r.
2. Do połączenia państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio przepisy art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 1-3 i ust. 4 zdanie
pierwsze ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i
prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2001 r. Nr 13, poz.
123, z późn. zm.).
3. Z dniem wpisu do rejestru nowo utworzonej państwowej instytucji filmowej, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego wykreśla z rejestru państwowe instytucje
filmowe, które uległy połączeniu.”;
15) uchyla się art. 26;
16) art. 26a otrzymuje brzmienie:
„Art. 26a. Do likwidacji i upadłości państwowej instytucji filmowej stosuje
się odpowiednio ustawę z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 i Nr 240,
poz. 2055 oraz z 2004 r. Nr 273, poz. 2703), z tym że:
1) likwidacja państwowej instytucji filmowej polega na zadysponowaniu składnikami materialnymi i niematerialnymi tej
instytucji na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, z zastrzeżeniem pkt 5, i wykreśleniu państwowej instytucji filmowej z rejestru instytucji filmowych, o którym mowa w art. 22, po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Jeżeli
wierzycielem likwidowanej państwowej instytucji filmowej
jest Skarb Państwa - wierzytelności te z dniem podjęcia decyzji o likwidacji umarza się,
2) likwidacja państwowej instytucji filmowej, z zastrzeżeniem
pkt 3, może nastąpić na wspólny wniosek dyrektora i rady
pracowniczej państwowej instytucji filmowej. Decyzje o likwidacji podejmuje minister właściwy do spraw kultury i
ochrony dziedzictwa narodowego,
3) jeżeli zachodzą przesłanki określone w art. 19 ust. 1 tej ustawy lub państwowa instytucja filmowa nie spełnia zadań określonych w statucie bądź do dnia 31 grudnia 2010 r. nie została podjęta decyzja o likwidacji państwowej instytucji filmowej lub państwowa instytucja filmowa nie została skomercjalizowana - instytucja ta podlega likwidacji z inicjatywy ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
4) art. 19 ust. 2, art. 20, art. 22 i art. 23 tej ustawy nie stosuje się,
5) z dniem postawienia w stan likwidacji lub ogłoszenia upadłości państwowej instytucji filmowej autorskie prawa majątkowe przysługujące tej instytucji stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej.”;
17) art. 27 otrzymuje brzmienie:
„Art. 27. Państwowa instytucja filmowa, na wniosek sejmiku województwa,
może być przekazana do prowadzenia samorządowi województwa
na zasadach określonych w porozumieniu ministra właściwego do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego z zarządem województwa.”;
18) art. 27a otrzymuje brzmienie:
„Art. 27a. 1. Do państwowych instytucji filmowych stosuje się odpowiednio
przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji, z tym że:
1) komercjalizacja państwowej instytucji filmowej może być
dokonana na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i
ochrony dziedzictwa narodowego lub za zgodą tego ministra
na wspólny wniosek dyrektora i rady pracowniczej państwowej instytucji filmowej,
2) w razie podjęcia decyzji o prywatyzacji państwowej instytucji
filmowej zasoby sztuki filmowej zgromadzone w tej instytucji stają się nieodpłatnie własnością Filmoteki Narodowej i
podlegają przekazaniu jej,
3) prywatyzacji nie podlegają autorskie prawa majątkowe do
filmów wyprodukowanych do dnia 31 grudnia 1989 r. przysługujące państwowej instytucji filmowej; w razie jej prywatyzacji prawa te stają się nieodpłatnie własnością Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej,
4) wpływy z prywatyzacji państwowej instytucji filmowej są
przychodami Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej,
5) o sporządzeniu aktu komercjalizacji lub o podjęciu decyzji o
prywatyzacji państwowej instytucji filmowej powiadamia się
Dyrektora Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma
prawo wglądu w dokumentację rachunkową i księgi handlowe spółki powstałej z przekształcenia państwowej instytucji
filmowej oraz przysługuje mu prawo zgłaszania uwag i występowania z wnioskami dotyczącymi spraw tej spółki - do
czasu jej sprywatyzowania,
6) z dniem sporządzenia aktu komercjalizacji państwowej instytucji filmowej instytucję tę wykreśla się z rejestru instytucji
filmowych, o którym mowa w art. 22,
7) na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony
dziedzictwa narodowego lub ministra właściwego do spraw
Skarbu Państwa, Rada Ministrów może w formie uchwały
udzielić zgody na inny niż publiczny tryb zbycia udziałów
lub akcji skomercjalizowanych państwowych instytucji filmowych poprzez ich nieodpłatne wniesienie do Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, który ma obowiązek je zbyć w terminie 12 miesięcy od dnia wniesienia.
2. Przepisy ust. 1 nie naruszają praw twórców wynikających z ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 z późn. zm.), w szczególności dotyczących nowych pól eksploatacji.”;
19) w art. 28 uchyla się ust. 2, 3 i 5;
20) art. 33 otrzymuje brzmienie:
„Art. 33. Państwowa instytucja filmowa prowadzi działalność na podstawie
planu, który ustala dyrektor po zasięgnięciu opinii organów doradczych i opiniodawczych, a następnie zatwierdza minister właściwy
do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.”;
21) w art. 34 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W wypadkach, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego zapewnia państwowej instytucji filmowej środki niezbędne do wykonania nałożonego zadania.”;
22) art. 45 otrzymuje brzmienie:
„Art. 45. 1. Państwowa instytucja filmowa prowadzi samodzielnie gospodarkę
finansową, pokrywając z uzyskanych przychodów koszty działalności i zobowiązania.
2. Podstawą gospodarki finansowej państwowej instytucji filmowej
jest roczny plan finansowy, który ustala dyrektor po zasięgnięciu
opinii organów doradczych i opiniodawczych.
3. Roczny plan finansowy obejmuje w szczególności:
1) przychody, w tym dotacje z wyodrębnieniem ich rodzajów;
2) koszty operacyjne, w tym wydatki na wynagrodzenia i składki naliczane od wynagrodzeń;
3) wydatki inwestycyjne;
4) stan środków obrotowych na początek i koniec roku obrotowego.
4. Rokiem obrotowym państwowej instytucji filmowej jest rok kalendarzowy.
5. Państwowa instytucja filmowa prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w przepisach o rachunkowości.
6. Roczne sprawozdanie finansowe państwowej instytucji filmowej
podlega badaniu przez biegłego rewidenta.
7. Roczne sprawozdanie finansowe państwowej instytucji filmowej
zatwierdza minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.”;
23) po art. 45 dodaje się art. 45a i 45b w brzmieniu:
„Art. 45a. 1. Państwowa instytucja filmowa tworzy:
1) fundusz statutowy;
2) fundusz rezerwowy;
3) inne fundusze, których utworzenie przewidują odrębne przepisy.
2. Fundusz statutowy odzwierciedla wartość mienia otrzymanego
przez państwową instytucję filmową w momencie utworzenia.
3. Fundusz statutowy zwiększa się o:
1) wartość mienia otrzymanego nieodpłatnie na podstawie decyzji właściwych organów lub na podstawie odrębnych przepisów,
2) zysk netto, z uwzględnieniem ust. 5.
4. Fundusz statutowy zmniejsza się o:
1) wartość mienia przekazanego nieodpłatnie na podstawie decyzji właściwych organów lub na podstawie odrębnych przepisów,
2) straty netto nieznajdujące pokrycia w funduszu rezerwowym.
5. Fundusz rezerwowy tworzy się z zysku netto. Odpis na fundusz
rezerwowy nie może być niższy niż 10% zysku netto. Państwowa
instytucja filmowa może zaniechać odpisu, gdy stan funduszu rezerwowego przekroczy równowartość 2% kosztów działalności
tej instytucji w roku obrotowym.
6. Fundusz rezerwowy przeznacza się na pokrycie straty netto.
Art. 45b. 1. Państwowe instytucje filmowe dokonują na rzecz Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej wpłat w wysokości 50% przychodów z majątkowych praw autorskich do filmów wyprodukowanych do dnia
31 grudnia 1989 r.
2. Wpłaty, o których mowa w ust. 1, są przekazywane w okresach
kwartalnych, w terminie 30 dni po upływie kwartału.
3. Do należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, Nr 85,
poz. 727 i Nr 86, poz. 732), z tym, że uprawnienia organu podatkowego przysługują Dyrektorowi Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, a uprawnienia organu odwoławczego - ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
4. Wpłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią koszty uzyskania
przychodów, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w
dacie ich poniesienia.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się art. 27a ust. 2.”;
24) uchyla się rozdział 5;
25) uchyla się rozdział 6.

Ustawa o kinematografii art. 31

DODAJ