Art. 30. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii
Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Krajowej
Rady Fizjoterapeutów oraz Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje i zakres dokumentacji medycznej, sposób jej przetwarzania oraz wzory określonych rodzajów dokumentacji medycznej,
w szczególności wzór książeczki zdrowia dziecka, uwzględniając rodzaje
podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, a także konieczność
zapewnienia realizacji prawa dostępu do dokumentacji medycznej, rzetelnego jej
prowadzenia, ochrony danych i informacji dotyczących stanu zdrowia pacjenta
oraz jednolitych wzorów dokumentacji medycznej mającej istotne znaczenie dla
szybkiego i skutecznego udzielania świadczeń zdrowotnych.
2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Sprawiedliwości,
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia oraz po zasięgnięciu
opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych,
Krajowej Rady Fizjoterapeutów i Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych,
oraz Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Rady Lekarskiej Wojskowej Izby Lekarskiej,
każdy w zakresie swojego działania, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
i zakres dokumentacji medycznej, sposób jej przetwarzania oraz wzory
określonych rodzajów dokumentacji medycznej, w szczególności wzór książeczki
zdrowia dziecka, uwzględniając konieczność zapewnienia realizacji prawa dostępu
do dokumentacji medycznej, rzetelnego jej prowadzenia, ochrony danych
i informacji dotyczących stanu zdrowia pacjenta oraz jednolitych wzorów
dokumentacji medycznej mającej istotne znaczenie dla szybkiego i skutecznego
udzielania świadczeń zdrowotnych.

Art. 30a. 1. W przypadku zaprzestania wykonywania działalności leczniczej
podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych przekazuje dokumentację medyczną
podmiotom, o których mowa w ust. 2–4 i 7, w sposób zapewniający zabezpieczenie
przed jej zniszczeniem, uszkodzeniem lub utratą oraz dostępem osób
nieuprawnionych.
2. Dokumentację medyczną podmiotu zaprzestającego wykonywania
działalności leczniczej przejmuje podmiot, który przejął jego zadania.
3. W przypadku braku podmiotu, o którym mowa w ust. 2, za
przechowywanie i udostępnianie dokumentacji medycznej po zaprzestaniu
udzielania świadczeń zdrowotnych odpowiada:
1) podmiot tworzący albo sprawujący nadzór – w przypadku podmiotu
leczniczego niebędącego przedsiębiorcą w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 4
ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej albo instytutu
badawczego, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o
instytutach badawczych;
2) podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, z którym podmiot zaprzestający
wykonywania działalności leczniczej zawarł umowę o przechowywanie
dokumentacji medycznej – w przypadku podmiotu leczniczego innego niż
określony w pkt 1 oraz praktyki zawodowej w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia
15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
3) właściwa okręgowa izba lekarska albo okręgowa izba pielęgniarek
i położnych albo Krajowa Izba Fizjoterapeutów – w przypadku śmierci
odpowiednio lekarza albo pielęgniarki lub położnej albo fizjoterapeuty,
wykonujących zawód w formie praktyki zawodowej w rozumieniu art. 5
ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 108 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia
2011 r. o działalności leczniczej, organ prowadzący rejestr podmiotów
wykonujących działalność leczniczą wzywa podmiot udzielający świadczeń
zdrowotnych podlegający wykreśleniu do wskazania, w wyznaczonym terminie,
nazwy (firmy) i adresu podmiotu, z którym zawarł umowę o przechowywanie
dokumentacji medycznej.
5. W razie bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w ust. 4, organ
prowadzący rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą określa sposób
postępowania z dokumentacją medyczną, na koszt podmiotu udzielającego
świadczeń zdrowotnych podlegającego wykreśleniu.
6. Do należności z tytułu kosztów, o których mowa w ust. 5, stosuje się
przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
7. W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie podmiotu odpowiedzialnego
za przechowywanie dokumentacji medycznej po zaprzestaniu wykonywania
działalności leczniczej, za przechowywanie dokumentacji medycznej odpowiada wojewoda.
8. Przepisów ust. 2–7 nie stosuje się do dokumentacji medycznej, o której
mowa w ust. 9.
9. Dokumentacja medyczna, o której mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 13a ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w
ochronie zdrowia, po zaprzestaniu wykonywania działalności leczniczej jest
przechowywana i udostępniana przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia, właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony
zdrowia, w Systemie Informacji Medycznej, o którym mowa w art. 10 tej ustawy.
10. (uchylony)
11. Osoby, które w związku z realizacją umowy o powierzeniu przetwarzania
danych osobowych, o której mowa w art. 28 ust. 3 rozporządzenia 2016/679,
uzyskały dostęp do informacji związanych z pacjentem, są obowiązane do
zachowania ich w tajemnicy, także po śmierci pacjenta.
12. W przypadku zaprzestania przetwarzania danych osobowych zawartych w
dokumentacji medycznej przez podmiot, któremu powierzono takie przetwarzanie,
w szczególności w związku z jego likwidacją, jest on obowiązany do przekazania
danych osobowych zawartych w dokumentacji medycznej podmiotowi, o którym
mowa w ust. 3 i 7, który powierzył przetwarzanie tych danych.
13. Przepisy art. 13, art. 14, art. 23, art. 24 i art. 26–29 oraz przepisy wydane
na podstawie art. 30 stosuje się odpowiednio do podmiotów, które przechowują i
udostępniają dokumentację medyczną po zaprzestaniu wykonywania działalności
leczniczej przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych.

Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta art. 30

DODAJ