Art. 2. 1. Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu,
zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
1a. Ustanowienie odrębnej własności samodzielnego lokalu następuje zgodnie
z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo treścią
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo uchwały o ustaleniu
lokalizacji inwestycji mieszkaniowej oraz zgodnie z pozwoleniem na budowę albo
skutecznie dokonanym zgłoszeniem, i zgodnie z pozwoleniem na użytkowanie albo
skutecznie dokonanym zawiadomieniem o zakończeniu budowy.
1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do budynków istniejących przed dniem
1 stycznia 1995 r. lub wybudowanych na podstawie pozwolenia na budowę wydanego
przed tą datą.
1c. Odrębną nieruchomość w budynku mieszkalnym jednorodzinnym mogą
stanowić co najwyżej dwa samodzielne lokale mieszkalne. Ograniczenie to nie ma
zastosowania do budynków, które zostały wybudowane na podstawie pozwolenia na
budowę wydanego przed dniem 11 lipca 2003 r.
2. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona
trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały
pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich
potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do
samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż
mieszkalne.
3. Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 1a–2, stwierdza starosta
w formie zaświadczenia.
4. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia,
choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach
nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal,
a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami
przynależnymi”.
5. Lokale wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi zaznacza się na rzucie
odpowiednich kondygnacji budynku, a w razie położenia pomieszczeń przynależnych
poza budynkiem mieszkalnym – także na wyrysie z operatu ewidencyjnego;
dokumenty te stanowią załącznik do aktu ustanawiającego odrębną własność lokalu.
6. W razie braku dokumentacji technicznej budynku, zaznaczeń, o których mowa
w ust. 5, dokonuje się, zgodnie z wymogami przepisów prawa budowlanego, na koszt
dotychczasowego właściciela nieruchomości, o ile strony umowy o ustanowienie
odrębnej własności lokalu nie postanowiły inaczej.

Ustawa o własności lokali art. 2