Art. 3. 1. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu
przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością
lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki
trwa odrębna własność lokali.
2. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które
nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
3. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej
odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej
powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.
3a. Na potrzeby stosowania ustawy przyjmuje się, że udział w nieruchomości
wspólnej współwłaściciela lokalu w częściach ułamkowych odpowiada iloczynowi
wielkości jego udziału we współwłasności lokalu i wielkości udziału we
współwłasności nieruchomości wspólnej przypadającej na ten lokal.
4. Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie,
oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz
z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych.
5. Jeżeli nieruchomość, z której wyodrębnia się własność lokali, stanowi grunt
zabudowany kilkoma budynkami, udział właściciela lokalu wyodrębnionego
w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu
wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej
wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.
6. W wypadku gdy na podstawie jednej czynności prawnej dokonanej przez
właściciela lub przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości następuje
wyodrębnienie wszystkich lokali, wysokość udziałów, o których mowa w ust. 1,
określają odpowiednio w umowie właściciel lub współwłaściciele.
7. W budynkach, w których nastąpiło wyodrębnienie własności co najmniej
jednego lokalu i ustalenie wysokości udziałów w nieruchomości wspólnej bez
uwzględnienia powierzchni pomieszczeń przynależnych lub w sposób inny niż określony w ust. 3, a przy wyodrębnianiu kolejnych lokali ustalano wysokość udziałów
w nieruchomości wspólnej w taki sam sposób, do czasu wyodrębnienia ostatniego
lokalu stosuje się zasady obliczania udziału w nieruchomości wspólnej takie, jak przy
wyodrębnieniu pierwszego lokalu. Przepisu zdania poprzedzającego nie stosuje się,
jeżeli wszyscy właściciele lokali wyodrębnionych i dotychczasowy właściciel
nieruchomości dokonają w umowie nowego ustalenia wysokości udziałów
w nieruchomości wspólnej.

Art. 3a. 1. Przy oddawaniu w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu,
jako prawa związanego z odrębną własnością lokali, stosuje się następujące zasady:
1) nie oddaje się gruntu we współużytkowanie wieczyste, jeżeli stanowi on
przedmiot współwłasności związanej z własnością uprzednio wyodrębnionych
lokali;
2) nie sprzedaje się udziału we współwłasności gruntu, jeżeli grunt ten stanowi
przedmiot współużytkowania wieczystego związanego z własnością uprzednio
wyodrębnionych lokali;
3) ustala się jeden termin trwania prawa użytkowania wieczystego w odniesieniu do
wszystkich udziałów we współużytkowaniu wieczystym, niezależnie od daty
wyodrębnienia lokalu, z którym jest związany udział w tym prawie.
2. Jeżeli przy ustanowieniu odrębnej własności lokali ustanowiono różne
terminy trwania prawa współużytkowania wieczystego przynależnej do tych lokali
działki budowlanej, właściciele wyodrębnionych lokali mogą żądać zmiany terminów
przez przyjęcie jednego terminu dla wszystkich udziałów we współużytkowaniu
wieczystym tej działki. Z żądaniem takim może wystąpić także właściwy organ.
Termin ten ustanawia się stosownie do najdalszego terminu ustalonego dla
pozostałych udziałów.

Ustawa o własności lokali art. 3