Art. 2. 1. Nieważność orzeczenia stwierdza sąd okręgowy albo wojskowy sąd
okręgowy, jeżeli zgodnie z obowiązującymi przepisami w dniu wejścia w życie
ustawy właściwy do rozpoznania sprawy o czyn będący przedmiotem tego orzeczenia
jest sąd wojskowy. Stwierdzenie nieważności orzeczenia uznaje się za równoznaczne
z uniewinnieniem.
2. Miejscowo właściwy do stwierdzenia nieważności jest sąd, w którego okręgu,
określonym przepisami obowiązującymi w dniu wejścia w życie ustawy, wydane
zostało przez organ I instancji orzeczenie będące przedmiotem postępowania
o unieważnienie.
3. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu według przepisu ust. 2,
sprawę rozpoznaje odpowiednio Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie lub
Wojskowy Sąd Okręgowy w Warszawie.

Ustawa o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego art. 2

Poprzedni

Art. 1. 1. Uznaje się za nieważne orzeczenia wydane przez polskie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub przez organy pozasądowe w okresie od rozpoczęcia ich działalności na ziemiach polskich...

Nastepny

Art. 3. 1. Stwierdzenie nieważności orzeczenia następuje na wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich, Ministra Sprawiedliwości, prokuratora, osoby represjonowanej, osoby uprawnionej do składania na jej ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego
  • Wejscie w życie 22 maja 1991
  • Ost. zmiana ustawy 21 września 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 10 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka