Art. 2. 1. Uprawnieni do używania lub wykorzystywania środków przymusu
bezpośredniego i broni palnej są:
1) funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
2) funkcjonariusze Agencji Wywiadu;
3) funkcjonariusze Służby Ochrony Państwa;
4) funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej;
5) funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego;
6) (uchylony)
7) strażnicy Państwowej Straży Łowieckiej;
8) strażnicy Państwowej Straży Rybackiej;
9) funkcjonariusze Policji;
10) funkcjonariusze i żołnierze Służby Kontrwywiadu Wojskowego;
11) funkcjonariusze Służby Więziennej;
12) funkcjonariusze i żołnierze Służby Wywiadu Wojskowego;
13) strażnicy straży gminnych (miejskich);
14) funkcjonariusze Straży Granicznej;
15) strażnicy Straży Leśnej;
16) funkcjonariusze Straży Marszałkowskiej;
17) funkcjonariusze straży ochrony kolei;
18) funkcjonariusze Straży Parku;
19) żołnierze Żandarmerii Wojskowej lub wojskowych organów porządkowych;
20) pracownicy ochrony uprawnieni do użycia lub wykorzystania środków przymusu
bezpośredniego lub broni palnej na podstawie przepisów ustawy z dnia
22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (Dz. U. z 2018 r. poz. 2142 i 2245
oraz z 2019 r. poz. 1495);
21) inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego.
2. Uprawnieni do używania lub wykorzystywania środków przymusu
bezpośredniego są:
1) członkowie służby porządkowej, o których mowa w ustawie z dnia 20 marca
2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2171);
2) pracownicy zakładów poprawczych, schronisk dla nieletnich lub młodzieżowych
ośrodków wychowawczych.

Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej art. 2

DODAJ