Art. 4. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) broni palnej – należy przez to rozumieć broń palną bojową, o której mowa
w ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2019 r. poz. 284 i 1214);
2) doprowadzeniu – należy przez to rozumieć czynności podejmowane w celu
przemieszczenia:
a) osoby zatrzymanej, ujętej lub przymusowo doprowadzanej do właściwych
organów lub instytucji w trybie i w przypadkach określonych w przepisach odrębnych,
b) cudzoziemca pobranego ze strzeżonego ośrodka lub aresztu w celu wydalenia,
c) cudzoziemca do granicy Rzeczypospolitej Polskiej albo od tej granicy do
portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego zostaje wydalony, lub
państwa, w którym następuje przekazanie tego cudzoziemca do innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, na podstawie decyzji
właściwego organu,
d) cudzoziemca, któremu odmówiono wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, w przypadku gdy z wnioskiem o zapewnienie doprowadzenia tego
cudzoziemca wystąpił przewoźnik;
3) konwoju – należy przez to rozumieć przemieszczanie osób lub mienia, w tym:
a) osób pobranych z zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu
poprawczego, schroniska dla nieletnich, młodzieżowego ośrodka
wychowawczego lub policyjnej izby dziecka,
b) osób skazanych lub tymczasowo aresztowanych przekazywanych na
podstawie umów międzynarodowych,
c) wartości pieniężnych lub innych przedmiotów wartościowych,
d) broni, amunicji, materiałów lub środków niebezpiecznych, w tym
materiałów wybuchowych, chemicznych lub radioaktywnych,
e) uzbrojenia, urządzeń i sprzętu wojskowego,
f) środków odurzających lub substancji psychotropowych,
g) dokumentów lub materiałów zawierających informacje niejawne,
oraz zespół czynności realizowanych w związku z tym przemieszczaniem przez
uprawnionego do używania lub wykorzystywania środków przymusu
bezpośredniego lub broni palnej;
4) obezwładnieniu – należy przez to rozumieć pozbawienie swobody ruchów lub
spowodowanie odwracalnej, krótkotrwałej dysfunkcji kończyn lub zmysłów
w celu wyeliminowania zagrożenia ze strony osoby lub zwierzęcia lub
przełamania oporu osoby niepodporządkowującej się poleceniom wydawanym
na podstawie prawa;
5) pododdziale zwartym – należy przez to rozumieć zorganizowaną, jednolicie
dowodzoną grupę funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Służby Więziennej
lub żołnierzy Żandarmerii Wojskowej, wykonującą działania prewencyjne
w razie zagrożenia lub zakłócenia bezpieczeństwa albo porządku publicznego;
6) użyciu środka przymusu bezpośredniego – należy przez to rozumieć
zastosowanie środka przymusu bezpośredniego wobec osoby;
7) użyciu broni palnej – należy przez to rozumieć oddanie strzału w kierunku osoby
z zastosowaniem amunicji penetracyjnej;
8) ważnych obiektach, urządzeniach lub obszarach – należy przez to rozumieć
podlegające ochronie:
a) obiekty, urządzenia lub obszary:
– istotne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, nienaruszalności
granicy państwowej, bezpieczeństwa ruchu kolejowego, gospodarki lub
kultury narodowej,
– centralnych organów państwowych, wymiaru sprawiedliwości,
Krajowej Administracji Skarbowej, przedstawicielstw
dyplomatycznych i urzędów konsularnych państw obcych albo
organizacji międzynarodowych,
– podlegające ochronie na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 grudnia
2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 828, 1091,
1635 i 1726) lub ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i
mienia,
– podlegające ochronie na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 stycznia
2018 r. o Straży Marszałkowskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1940),
b) obiekty ujęte w jednolitym wykazie obiektów, instalacji, urządzeń i usług
wchodzących w skład infrastruktury krytycznej, sporządzonym na
podstawie art. 5b ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r.
o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1398), oraz wchodzące
w ich skład i powiązane z nimi systemy;
9) wykorzystaniu środka przymusu bezpośredniego – należy przez to rozumieć
zastosowanie środka przymusu bezpośredniego wobec zwierzęcia albo
zastosowanie go w celu zatrzymania, zablokowania lub unieruchomienia
pojazdu lub pokonania przeszkody;
10) wykorzystaniu broni palnej – należy przez to rozumieć oddanie strzału
z zastosowaniem amunicji penetracyjnej w kierunku zwierzęcia, przedmiotu lub
w innym kierunku niestwarzającym zagrożenia dla osoby.

Ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej art. 4

Poprzedni

Art. 3. Ustawy nie stosuje się do przymusu bezpośredniego lub zasad użycia lub wykorzystania broni palnej, o których mowa w: 1) ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rz...

Nastepny

Art. 5. Uprawniony do użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego lub broni palnej, zwany dalej „uprawnionym”, może użyć środka przymusu bezpośredniego lub broni palnej lub wykorzystać ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej
  • Wejscie w życie 5 czerwca 2013
  • Ost. zmiana ustawy 5 kwietnia 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 02 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka