Art. 26. 1. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem
podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie
dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę
danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.
2. Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się
w ukończonych latach i miesiącach.
3. Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz
wyraża się w miesiącach.
4. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” corocznie
w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku
ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2.
5. Tablice, o których mowa w ust. 4 są podstawą przyznawania emerytur na
wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku
kalendarzowego, z uwzględnieniem ust. 6.
6. Jeżeli jest to korzystniejsze dla ubezpieczonego, do ustalenia wysokości
emerytury zgodnie z ust. 1 stosuje się tablice trwania życia obowiązujące w dniu, w
którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat
dla mężczyzn.

Art. 26a. 1. Wysokość emerytury ustalonej zgodnie z art. 26 ulega zwiększeniu
za okresy opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników, Fundusz
Ubezpieczenia Społecznego Rolników i ubezpieczenie emerytalno-rentowe, o których mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zwiększenie to ustala się według zasad wymiaru części składkowej emerytury rolniczej przewidzianych
w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników na podstawie zaświadczenia Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o okresach opłacania składek.
2. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje osobie mającej
ustalone prawo do emerytury na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników.
3. Zwiększenie, o którym mowa w ust. 1, przyznaje się ubezpieczonemu, który
legitymuje się okresami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, krótszymi niż 25 lat.
4. Emeryturę, o której mowa w ust. 1, wypłaca się z Funduszu, z tym że koszty
tej emerytury w części odpowiadającej zwiększeniu o część składkową w wysokości
obliczonej zgodnie z ust. 1 podlegają refundacji z funduszu emerytalno-rentowego
określonego w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Art. 26b. (uchylony).

Art. 26c. 1. Po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat przez osobę,
która pobierała okresową emeryturę kapitałową do dnia poprzedzającego osiągnięcie
tego wieku, emeryturę z Funduszu oblicza się ponownie z urzędu na zasadach
określonych w art. 26, z tym że do obliczenia emerytury przyjmuje się średnie dalsze
trwanie życia ustalone dla wieku 65 lat, obowiązujące w dacie osiągnięcia tego wieku.
2. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie
emerytalne z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie
ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje
wypłata emerytury, oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz kwoty
środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z tym że przy ustalaniu
podstawy obliczenia emerytury nie uwzględnia się kwot zwiększeń składek na
ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego określonego w art. 173–175,
uzyskanych w wyniku waloryzacji kwartalnej, o której mowa w art. 25a,
przeprowadzonej w celu obliczenia dotychczas przysługującej emerytury z Funduszu.
3. Emerytura z Funduszu nie może być niższa od kwoty odpowiadającej
wysokości emerytury z Funduszu i okresowej emerytury kapitałowej przysługującej
w dniu poprzedzającym osiągnięcie wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości emerytury z
Funduszu dla osoby, której ustalono prawo do tej emerytury oraz do okresowej emerytury kapitałowej, a która do dnia poprzedzającego dzień osiągnięcia wieku emerytalnego wynoszącego 65 lat nie pobrała emerytury wskutek zawieszenia prawa
do świadczenia, zgodnie z art. 103a.

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych art. 26

Poprzedni

Art. 25. 1. Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczoneg...

Nastepny

Art. 27. Ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: 1) osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 60 lat dla kobi...

Komentarze

Wyszukiwarka