Art. 252. § 1. Kto bierze lub przetrzymuje zakładnika w celu zmuszenia organu
państwowego lub samorządowego, instytucji, organizacji, osoby fizycznej lub prawnej
albo grupy osób do określonego zachowania się,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 łączył się ze szczególnym udręczeniem
zakładnika, sprawca
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat
pozbawienia wolności.
§ 3. Kto czyni przygotowania do przestępstwa określonego w § 1,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 4. Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1, kto odstąpił od zamiaru
wymuszenia i zwolnił zakładnika.
§ 5. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary wobec sprawcy czynu
określonego w § 2, który odstąpił od zamiaru wymuszenia i zwolnił zakładnika,
a stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli odstąpienie od zamiaru wymuszenia
i zwolnienie zakładnika nastąpiło dobrowolnie.
Art. 251. Kto, naruszając przepisy o tajności głosowania, wbrew woli głosującego zapoznaje się z treścią jego głosu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2...
Art. 253. (uchylony)
Szczegóły
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców