Art. 24. Właściciel lokalu niebędący członkiem spółdzielni może zaskarżyć do
sądu uchwałę walnego zgromadzenia spółdzielni w takim zakresie, w jakim dotyczy
ona jego prawa odrębnej własności lokalu. Przepisy art. 42 ustawy – Prawo
spółdzielcze stosuje się odpowiednio.

Art. 24¹. 1. Większość właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych
w obrębie danej nieruchomości, obliczana według wielkości udziałów
w nieruchomości wspólnej, może podjąć uchwałę, że w zakresie ich praw i
obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy
ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Do podjęcia uchwały stosuje się
odpowiednio przepisy tej ustawy.
2. Uchwała, o której mowa w ust. 1, nie narusza przysługujących członkom
spółdzielni spółdzielczych praw do lokali.
3. Z chwilą ustania członkostwa właściciel lokalu staje się współwłaścicielem
środków zgromadzonych na funduszu remontowym, o którym mowa w art. 6 ust. 3,
w wysokości odpowiadającej przypadającemu na ten lokal udziałowi we
współwłasności nieruchomości wspólnej. Wysokość tego udziału ustala się na
podstawie ewidencji i rozliczenia wpływów i wydatków funduszu remontowego,
o których mowa w art. 4 ust. 4
1 pkt 2, według stanu na dzień ustania członkostwa.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do właściciela lokalu, który nie był
członkiem spółdzielni.
5. Spółdzielnia mieszkaniowa w przypadkach, o których mowa w ust. 1 lub
w art. 26, niezwłocznie rozlicza z właścicielami lokali zaewidencjonowane wpływy
i wydatki funduszu remontowego oraz pozostałe nakłady na remonty nieruchomości.
6. Od dnia powstania wspólnoty mieszkaniowej właściciele lokali są obowiązani
uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości
stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania
przez osoby zamieszkujące w określonym budynku lub osiedlu na podstawie zawartej
ze spółdzielnią umowy.

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych art. 24