Art. 23. 1. W przypadku braku środków na wypłatę pracownikom
wynagrodzenia przysługującego za:
1) czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy w przypadku, o którym mowa
w art. 8,
2) czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania,
a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, które zostały
bezpośrednio spowodowane powodzią,
3) wykonaną pracę, polegającą na ochronie zakładu pracy przed powodzią lub
na usuwaniu skutków powodzi, mającą na celu utrzymanie lub przywrócenie
prowadzenia przez pracodawcę działalności gospodarczej
– pracodawca, który na skutek powodzi przejściowo zaprzestał prowadzenia
działalności gospodarczej lub istotnie ograniczył jej prowadzenie, może złożyć do
właściwego marszałka województwa wniosek o udzielenie nieoprocentowanej
pożyczki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
2. Zaspokojeniu ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych może podlegać wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1,
miesięcznie do wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia
w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych za okres wskazany w przepisach wydanych
na podstawie art. 1 ust. 2, wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne należnymi
od pracodawcy.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera oświadczenie o braku własnych
środków na wypłatę wynagrodzenia, określenie okresu, za który przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, podlegające zaspokojeniu z Funduszu
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz kwoty tego wynagrodzenia. Do
wniosku załącza się wykaz pracowników, których wynagrodzenie będzie podlegało
zaspokojeniu w ramach pożyczki z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń
Pracowniczych.
4. Po dokonaniu wypłaty wynagrodzenia pracownikom, pracodawca
przekazuje na rachunek bankowy Funduszu różnicę między kwotą otrzymaną
z Funduszu a kwotą wypłaconą pracownikom w terminie nieprzekraczającym
30 dni od dnia otrzymania środków w ramach nieoprocentowanej pożyczki.
5. Zwrot pożyczki, o której mowa w ust. 1, następuje w dowolnym terminie,
jednak nie później niż do dnia 31 grudnia roku następującego po roku wystąpienia
powodzi na rachunek bankowy Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Termin pracodawca określa we wniosku, o którym mowa w ust. 3. Do
zwrotu pożyczki stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
6. Pracodawca może ubiegać się po dniu 31 grudnia roku następującego po
roku wystąpienia powodzi o umorzenie pożyczki w całości lub w części na wniosek
złożony do marszałka województwa. Pożyczka może zostać umorzona przez
ministra właściwego do spraw pracy będącego dysponentem Funduszu
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwanego dalej „dysponentem Funduszu”, jeżeli:
1) pracodawca wykaże, że na skutek powodzi nastąpiło u niego pogorszenie
warunków prowadzenia działalności gospodarczej, a w szczególności:
a) spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż lub
zmniejszenie zamówień na usługi lub dostawy wytwarzanych towarów,
w ciągu kolejnych 6 miesięcy w okresie od dnia otrzymania pożyczki do
dnia złożenia wniosku o umorzenie w porównaniu z analogicznymi
kolejnymi miesiącami w ciągu ostatnich dwóch lat lub
b) straty w środkach trwałych, które ograniczyły możliwość prowadzenia
działalności gospodarczej w porównaniu z okresem sprzed powodzi;
2) w postępowaniu egzekucyjnym stwierdzono, że przedsiębiorca, który pobrał
pożyczkę, nie posiada majątku, z którego można dochodzić należności;
3) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie
odzyska się kwoty spłaty pożyczki przewyższającej wydatki egzekucyjne.
7. Dysponent Funduszu umarza pożyczkę z urzędu, jeżeli pracodawca, będący
osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, który pobrał pożyczkę, zmarł.
8. Dysponent Funduszu może upoważnić marszałków województw do
wykonywania czynności, o której mowa w ust. 6 zdanie drugie i ust. 7.
9. W przypadku zaistnienia niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych
w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1433 i 2192 oraz
z 2019 r. poz. 622) kwota główna niespłaconego zadłużenia wraz z naliczonymi
odsetkami za zwłokę staje się wymagalna z dniem zaistnienia niewypłacalności.
10. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wzór
wniosku, o którym mowa w ust. 1, i wzór wykazu, o którym mowa w ust. 3, tryb
ich składania i rozpatrywania, sposób przekazywania środków z Funduszu
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i dokonywania wypłaty
wynagrodzenia oraz szczegółowy tryb zwrotu Funduszowi Gwarantowanych
Świadczeń Pracowniczych kwot przekazanych pracodawcy, uwzględniając
konieczność uproszczenia postępowania.

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi art. 23

DODAJ