Art. 21. 1. W przypadku statku zbudowanego po dniu 17 lutego 1997 r., który
był uprzednio wpisany do rejestru okrętowego państwa trzeciego, inspekcja wstępna
ma na celu dodatkowo sprawdzenie, czy wyposażenie statku:
1) odpowiada dokumentom w zakresie wymagań w rozumieniu ustawy z dnia 2
grudnia 2016 r. o wyposażeniu morskim;
2) posiada znak zgodności lub
3) może być uznane za równoważne z wyposażeniem spełniającym wymagania w
rozumieniu ustawy z dnia 2 grudnia 2016 r. o wyposażeniu morskim.
2. Organ inspekcyjny, po przedstawieniu przez armatora dokumentów
potwierdzających, że wyposażenie statku spełnia wymagania, o których mowa
w ust. 1 pkt 3, na jego wniosek, wydaje certyfikat uznania wyposażenia za
równoważne. Certyfikat ten powinien określać warunki i ograniczenia stosowania
tego wyposażenia i powinien być przechowywany na statku.
3. Dla potwierdzenia, że wyposażenie statku może zostać uznane za
równoważne, dyrektor urzędu morskiego może podjąć działania określone w art. 69 i
art. 70 ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku
(Dz. U. z 2019 r. poz. 544).
4. Koszty uzyskania dokumentów i certyfikatu, o którym mowa w ust. 2, ponosi
armator.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 21

DODAJ