Art. 22. 1. W ramach inspekcji państwa bandery:
1) statek pasażerski oraz statek inny niż pasażerski o pojemności brutto (GT) co
najmniej 500 jednostek, uprawiający żeglugę międzynarodową, podlegają
audytowi:
a) wstępnemu – przeprowadzanemu w celu wydania certyfikatu zarządzania
bezpieczeństwem lub dokumentu tymczasowego,
b) pośredniemu – przeprowadzanemu w celu potwierdzenia ważności
certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem,
c) odnowieniowemu – przeprowadzanemu w celu wydania nowego
certyfikatu zarządzania bezpieczeństwem w związku z upływem okresu
jego ważności,
d) dodatkowemu – przeprowadzanemu w celu dodatkowej weryfikacji
funkcjonowania systemu zarządzania bezpieczeństwem w okresach między
audytami;
2) armator statku, o którym mowa w pkt 1, podlega audytowi:
a) wstępnemu – przeprowadzanemu w celu wydania dokumentu zgodności lub
dokumentu tymczasowego,
b) rocznemu – przeprowadzanemu w celu potwierdzenia ważności dokumentu
zgodności, corocznie, w okresie od trzech miesięcy przed upływem daty
rocznicowej do trzech miesięcy po upływie tej daty,
c) odnowieniowemu – przeprowadzanemu w celu wydania nowego
dokumentu zgodności w związku z upływem okresu jego ważności,
d) dodatkowemu – przeprowadzanemu w celu dodatkowej weryfikacji
funkcjonowania systemu zarządzania bezpieczeństwem w okresach między
audytami.
2. Audyt dodatkowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d oraz ust. 1 pkt 2 lit. d,
może być przeprowadzony również po zatrzymaniu statku, w celu weryfikacji
wykrytych uchybień oraz ustalenia przyczyn ich powstania.
3. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do stałych platform wiertniczych
znajdujących się w polskich obszarach morskich oraz przedsiębiorców
odpowiedzialnych za ich eksploatację.

Art. 22a. 1. W ramach inspekcji państwa bandery, w przypadku gdy jacht
morski jest używany do żeglugi morskiej zgodnie z opracowaną przez armatora
instrukcją bezpieczeństwa jachtu morskiego, organ inspekcyjny podczas inspekcji
weryfikuje prawidłowość opracowania tej instrukcji.
2. Instrukcja bezpieczeństwa jachtu morskiego zawiera informacje dotyczące
armatora jachtu morskiego, rodzajów prowadzonej działalności i uprawianej żeglugi
oraz związanego z nimi ryzyka, systemu monitorowania stanu technicznego jachtu
i jego wyposażenia, kwalifikacji załogi i procedur postępowania, pozwalające na
wdrożenie i utrzymywanie tego systemu.
3. Szczegółowe elementy, jakie zawiera instrukcja bezpieczeństwa jachtu
morskiego oraz wytyczne dotyczące jej sporządzania oraz stosowania, określają
przepisy wydane na podstawie art. 23 ust. 5.
4. Organ inspekcyjny sprawdza, czy używanie jachtu morskiego zgodnie
z instrukcją bezpieczeństwa jachtu morskiego zapobiega lub zmniejsza do
akceptowalnego poziomu ryzyko wystąpienia zagrożeń zidentyfikowanych
w związku z prowadzoną działalnością lub uprawianą żeglugą.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 22

DODAJ