Art. 20. 1. Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia ochrony uzupełniającej,
jeżeli:
1) nie istnieje rzeczywiste ryzyko doznania poważnej krzywdy;
2) istnieją poważne podstawy, aby sądzić, że:
a) zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 lit. a lub b,
b) popełnił na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zbrodnię lub popełnił
poza tym terytorium czyn, który jest zbrodnią według prawa polskiego,
c) stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa lub społeczeństwa.
2. Udzielenia ochrony uzupełniającej odmawia się także cudzoziemcowi,
wobec którego istnieją poważne podstawy, aby sądzić, że podżegał albo w inny
sposób brał udział w popełnieniu zbrodni lub czynów, o których mowa w ust. 1
pkt 2 lit. b lub w art. 19 ust. 1 pkt 3 lit. a lub b.
3. Cudzoziemcowi, który przed przybyciem na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej popełnił inny niż określony w ust. 1 pkt 2 lit. b lub w art. 19 ust. 1 pkt 3
lit. a lub b czyn, który jest przestępstwem według prawa polskiego zagrożonym
karą pozbawienia wolności, można odmówić udzielenia ochrony uzupełniającej,
jeżeli opuścił on kraj pochodzenia wyłącznie w celu uniknięcia kary.

Ustawa o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej art. 20

DODAJ