Art. 202. 1. Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt
stały osobiście, nie później niż w ostatnim dniu jego legalnego pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Jeżeli wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały nie został złożony przez
cudzoziemca osobiście, wojewoda wzywa go do osobistego stawiennictwa w terminie
nie krótszym niż 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
3. W przypadku cudzoziemca będącego:
1) osobą małoletnią – wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały składają
rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jedno z rodziców lub jeden
z ustanowionych przez sąd opiekunów;
2) osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie – wniosek o udzielenie mu zezwolenia na
pobyt stały składa opiekun ustanowiony przez sąd;
3) osobą małoletnią bez opieki – wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały
składa kurator.
4. Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały
cudzoziemcowi będącemu osobą małoletnią, która do dnia złożenia wniosku
ukończyła 6. rok życia, jest wymagana jego obecność. Przepis ust. 2 stosuje się
odpowiednio.
5. Wymogu dotyczącego terminu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie
stosuje się do urodzonego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej małoletniego
dziecka cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na
pobyt rezydenta długoterminowego UE, oraz do dziecka obywatela polskiego, które
pozostaje pod władzą rodzicielską tego obywatela.

Ustawa o cudzoziemcach art. 202

DODAJ