Art. 195. 1. Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas
nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli:
1) jest dzieckiem cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały lub
zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE pozostającym pod jego
władzą rodzicielską:
a) urodzonym po udzieleniu temu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały
lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub
b) urodzonym w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego
temu cudzoziemcowi lub w okresie pobytu tego cudzoziemca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zgody na pobyt ze względów
humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany albo w związku z nadaniem
mu statusu uchodźcy lub udzieleniem ochrony uzupełniającej, lub
2) jest dzieckiem obywatela polskiego pozostającym pod jego władzą rodzicielską,
lub
3) jest osobą o polskim pochodzeniu i zamierza osiedlić się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na stałe, lub
4) pozostaje w uznawanym przez prawo Rzeczypospolitej Polskiej związku
małżeńskim z obywatelem polskim i pozostawał w tym związku małżeńskim
przez co najmniej 3 lata przed dniem, w którym złożył wniosek o udzielenie mu
zezwolenia na pobyt stały, i bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku
przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres
nie krótszy niż 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego
w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z tym obywatelem polskim
lub w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub
zgody na pobyt ze względów humanitarnych, lub
5) jest ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu art. 115 § 22 Kodeksu karnego i:
a) przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed
złożeniem wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt stały przez okres
nie krótszy niż 1 rok na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy dla ofiar
handlu ludźmi,
b) współpracował z organami ścigania w postępowaniu karnym w sprawie
o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego,
c) ma uzasadnione obawy przed powrotem do państwa pochodzenia, lub
6) bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie mu zezwolenia na pobyt
stały przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
okres nie krótszy niż:
a) 5 lat w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy, udzieleniem ochrony
uzupełniającej lub na podstawie zgody na pobyt ze względów
humanitarnych lub
b) 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany udzielonej na podstawie
art. 351 pkt 1 lub 3, lub
c) 4 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę udzielonego ze
względu na cel, o którym mowa w art. 114 ust. 1a, i posiada źródło
stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów
utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu,
lub
7) (uchylony)
8) udzielono mu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej azylu, lub
9) posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.
2. Do ustalenia polskiego pochodzenia osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 3,
stosuje się przepisy art. 5 ust. 1 oraz odpowiednio przepisy art. 6 ust. 1 i 2 ustawy
z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1472).
2a. Do ustalenia, czy cudzoziemiec ubiegający się o udzielenie zezwolenia,
o którym mowa w ust. 1, posiada dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 lit. c, stosuje
się przepis art. 114 ust. 2.
3. Do okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 6 lit. a lub b, cudzoziemcowi
przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie nadanego
statusu uchodźcy lub udzielonej ochrony uzupełniającej wlicza się okres jego pobytu
na tym terytorium w toku postępowania w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej, nawet jeżeli przebywał w tym okresie w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców.
4. Pobyt cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowiący
podstawę do udzielenia mu zezwolenia na pobyt stały uznaje się za nieprzerwany,
jeżeli żadna z przerw w nim nie była dłuższa niż 6 miesięcy i wszystkie przerwy nie
przekroczyły łącznie 10 miesięcy w okresach stanowiących podstawę do udzielenia
mu zezwolenia na pobyt stały, chyba że przerwa była spowodowana:
1) wykonywaniem przez cudzoziemca obowiązków zawodowych lub
świadczeniem przez niego pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie umowy zawartej z pracodawcą, którego siedziba znajduje się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
2) towarzyszeniem cudzoziemcowi, o którym mowa w pkt 1, przez jego małżonka
lub małoletnie dziecko, lub
3) szczególną sytuacją osobistą wymagającą obecności cudzoziemca poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i trwała nie dłużej niż 6 miesięcy, lub
4) wyjazdem poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu odbycia praktyk lub
uczestnictwa w zajęciach, przewidzianych w toku studiów w polskiej uczelni.

Ustawa o cudzoziemcach art. 195

DODAJ